PART 1PART 2PART 3PART 4PART 5Part 6
เสียงครางแผ่วหวานดังสะท้อนก้องห้องน้ำกว้างของบ้านนายแบบหนุ่ม ดังแทรกเสียงผิวน้ำที่กระฉอกออกมาจากอ่างยามที่ทั้งสองร่างในอ่างนั้นขยับตัว ร่างหนาที่เปลือยเปล่านั่งพิงอ่างน้ำโดยมีร่างเปลือยขาวจัดนั่งซ้อนเอาหลังแนบชิดกับแผ่นอกแกร่ง ริมฝีปากของทั้งคู่กำลังปรนเปรอดูดซับความหวานของกันและกัน ยามที่ผละออกเพื่อให้ร่างขาวได้หายใจก็จะมีเสียงครางแผ่วหวานดังออกมา ริมฝีปากแดงนั้นบวมและเป็นสีแดงจัดตัดกับผิวขาวเนียนยิ่งนัก
“สีน้ำ...คนดี”
“อื้ม..อ๊ะ”
มือหนาสีน้ำผึ้งนั้นบดขยี้ตุ่มไตที่แผ่นอกเรียบจนชูชันสู้มือ นิ้วมือหนาไล้วนรอบที่ฐานจนเป็นสีแดงจัดไม่ต่างจากริมฝีปาก เมื่อยามที่จิกปลายเล็บลงไปที่ยอดอกก็จะได้ยินเสียงกรีดร้องเบาๆ ออกมาจากริมฝีปากแดงที่ถูกครอบครองเอาไว้
“อ๊ะ..... อ่ะ...... ฮ้า ร้อน”
“ใจเย็นคนดี เดี๋ยวจะหายแล้ว”
“ช่วยด้วย ผม.....ร้อน”
ร่างเพรียวเอนซบเหนือดินอย่างไร้เรี่ยวแรง ความปรารถนาในเพศรสเข้าครอบงำสติและความคิดทั้งหมด สีน้ำต้องการที่จะปลดปล่อยเพียงเท่านั้น
ริมฝีปากหนาค่อยๆ และเล็มลำคอขาวแสนเย้ายวนตรงหน้า ยิ่งซอนไซ้ก็ยิ่งหลงมัวเมาไปกับกลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนร่างไร้เดียงสาที่พยายามเบียดกายเข้ามาจนไม่มีช่องว่างระหว่างกัน เหนือดินละมือจากตุ่มไตบวมเป่งที่แผ่นอก ลูบไล้สัมผัสร้อนลากลงไปจนถึงส่วนสำคัญที่ชูชันรอการเอาใจใส่ แค่เพียงกรีดนิ้วลากไปตามความยาว ร่างโปร่งในอ้อมกอดก็บิดตัวครางออกมาเสียงดัง
“อ๊ะ.... เร็วๆ อ๊ะ”
“ใจเย็นๆ นะคนดี”
สัมผัสร้อนรูดรั้งขึ้นลงช้าๆ ยิ่งทำให้เรือนกายขาวบิดเกร็ง ลมหายใจหอบสะท้าน มือเรียวจิกขอบอ่างเกร็งแน่น ความร้อนที่แผดเผาเช่นนี้สีน้ำไม่เคยรู้จักมาก่อน ในสมองขาวโพลนคิดอะไรไม่ออก ความร้อนในร่างเหมือนยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งมือหนารูดรั้งเร็วขึ้นเท่าไร
“อ๊ะ อ๊า ฮ้า....พี่....ดิน”
“สีน้ำ เดี๋ยวพี่จะช่วยสีน้ำเองนะ คนดี”
ริมฝีปากหนากดจูบไปยังริมฝีปากแดงที่บวมเจ่อ เท่าไรก็ไม่เพียงพอจริงๆ เหนือดินเร่งความเร็วและกระชับมือขึ้นอีกจนในที่สุดร่างเพรียวขาวในอ้อมกอดก็กระตุกเกร็งร่างพร้อมเสียงครางอย่างสุขสม
“อ๊ะ.....ฮ้า....อ้า....”
น้ำรักขุ่นขาวที่ไหลรินออกมาจนเต็มมือหนานั้นถูกชะล้างไปกับน้ำวนในอ่าง สีน้ำหมดแรงนอนหอบหายใจในอ้อมกอดของนายแบบหนุ่ม
“ทำไมมันยังร้อนอยู่อีก พี่ดิน มันไม่หาย มันร้อน”
“ไอ้หมอนั่นมันใช้ยาแรงขนาดไหนเนี่ย สารเลวจริงๆ สีน้ำใจเย็นๆ นะ เดี๋ยวก็หาย”
ถึงจะพูดไปแบบนั้นแต่ร่างกายของเขาเองก็แทบจะทนไม่ไหวเหมือนกัน เหนือดินค่อยๆ จับตัวสีน้ำให้เปลี่ยนมานั่งคร่อมหันหน้ามาหาเขาแทน ริมฝีปากหนาก้มลงครอบครองตุ่มไตสีแดงเข้มตรงหน้าช้าๆ มือเรียวจิกที่หัวไหล่หนายามเมื่อยอดอกนั้นถูกดูดรัด แกนกายที่เพิ่งจะปลดปล่อยไปกลับ ชูชันขึ้นมาอีกครั้ง
“พี่ดิน...........ผม.....ไม่ไหว....แล้ว อ๊ะ....ฮ้า”
เหนือดินผละออกมาเลาะเล็มยอดอกอีกข้างที่ถูกละเลยไป ผิวขาวเนียนลื่นมือไม่ว่าจะสัมผัสที่ส่วนไหน มือร้อนลากลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเนียนขาว แผ่นอกแอ่นรับสัมผัสร้อนที่ถูกหยิบยื่นให้ด้วยความเต็มใจ
“อ๊ะ....ฮ้า.....อ๊ะ.....อ่ะ”
“จะทำให้พี่หลงเท่าไรถึงจะพอ หืม สีน้ำ”
ไม่เคยจะมีการร่วมรักครั้งใดที่เหนือดินจะอดกลั้นและอ่อนโยนกับ คู่นอนของเขาได้ถึงเพียงนี้ ทุกทีเขาเป็นฝ่ายที่ได้รับการปรนเปรอ แต่ครั้งนี้เขากลับยินดีที่จะทำให้สีน้ำมีความสุขที่สุด และยังอดกลั้นที่จะไม่แยกเรียวขาขาวนั้นออกแล้วกดความเป็นชายที่พร้อมพรั่งนั้นเข้าไปในช่องทางแคบอย่างที่ปรารถนา
มือหนากอบกุมแท่งเนื้อร้อนของคนรักขึ้นมาแล้วรวบไว้กับแกนกายของเขาที่แข็งขึง สีน้ำสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่านยามที่รู้สึกถึงส่วนแข็งร้อนของอีกฝ่าย
“อยากหายร้อนก็ต้องมาช่วยกันสิสีน้ำ”
มือใหญ่ดึงมือขาวจัดทั้งสองข้างที่จิกไหล่หนาของเขาให้มากอบกุมแกนกายร้อนทั้งสองไว้ด้วยกัน
“อ๊ะ อ่า....ฮ้า”
“ทำแบบนี้สิ อยากหายร้อนใช่ไหมล่ะ กุมมันไว้ด้วยกันแบบนี้ แล้วก็ทำมือแบบนี้”
ในเวลาปกติ อย่าว่าแต่ของคนอื่นเลย แค่ของตัวเขาเองสีน้ำก็ไม่เคยจะช่วยปลดปล่อยแบบนี้ แต่ตอนนี้มือทั้งสองข้างกำลังกอบกุมแกนกายเอาไว้แล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะกระชั้นมากขึ้นตามคำบอกของเหนือดิน
เรียวตาคมที่ปิดสนิท หากแต่ริมฝีปากแดงเผยออ้าเปล่งเสียงครางระบายความทรมานที่ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง ยากเกินกว่าจะห้ามใจ เหนือดินก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากที่บวมแดงช้ำนั้นอีกครั้ง มือขาวยังกอบกุมแท่งเนื้อร้อนทั้งสองขยับมือรูดรั้งขึ้นลง
“อื้มมมมม”
สีน้ำส่งเสียงร้องประท้วงเมื่อรู้สึกถึงนิ้วมือร้อนที่สะกิดปากทางด้านหลัง ลูบไล้ภายนอกจนรู้สึกเสียวซ่านร้อนเร่าไปหมด ท่อนขาแกร่งที่เขานั่งคร่อมอยู่ฉีกกว้างทำให้เรียวขาขาวนั้นอ้ากว้างไปด้วย กลีบตูมกำลังค่อยๆ แย้มบานออกราวกับปรารถนาจะให้เชยชมด้านในได้โดยสะดวก
“ขยับเร็วๆ สิ สีน้ำ เร็วอีก อืมมมม อย่างนั้นล่ะ ดีมาก”
“มัน....แปลกๆ....อ๊ะ.....ฮ้า....”
“ไม่เคยทำแบบนี้ด้วยตัวเองเลยล่ะสิ อ่ะ...ดีสีน้ำ แรงอีก”
สีน้ำในตอนนี้ไม่ว่าจะบอกให้ทำอะไรก็ทำตามไปทุกอย่าง เหนือดินลองส่งนิ้วร้อนแทรกเข้าไปในช่องทางด้านหลังช้าๆ แต่ความคับแน่นทำให้เข้าไปได้เพียงครึ่ง
“เจ็บ..อ๊ะ....ผมเจ็บ....”
สายน้ำตาอุ่นไหลรินลงมาจากดวงตาเรียวที่น่าหลงใหล เหนือดินซับน้ำตาด้วยริมฝีปากหนาแล้วเลยไปไซ้ใบหูขาวตรงหน้า ลองเอาลิ้นร้อนแหย่เข้าไปด้านในเรียกเสียงครางแผ่วหวานและเรือนกายที่ยิ่งสั่นสะท้าน
นิ้วแกร่งที่รอจังหวะร่างกายผ่อนคลายก็สอดแทรกเข้าไปได้จนสุด ผนังนิ่มด้านในตอดรัดสิ่งแปลกปลอมอย่างแรงจนร่างหนาต้องนิ่วหน้าด้วยความทรมาน เมื่อคิดว่าถ้าเปลี่ยนเป็นส่วนแข็งร้อนที่สีน้ำกอบกุมอยู่นี่จะสุขสมสักเพียงไหน
“เจ็บ...อ๊ะ.....ฮ้า”
เหนือดินมองท่อนเนื้อร้อนที่บวมขยายในมือขาวจัด สีน้ำใกล้จะปลดปล่อยแล้วร่างกายถึงไร้เรี่ยวแรงจนมือที่กอบกุมทั้งสองขยับช้าลง เขาเอามือข้างที่ยังว่างมาช่วยโดยกุมทับมือสีน้ำอีกทีแล้วรูดรั้งขึ้นลงอย่างแรงจนสีน้ำทนไม่ไหวต้องซวนซบลงมาที่ไหล่หนา เปิดซอกคอขาวให้อีกฝ่ายได้ไล้เลียชิมความหวานของผิวขาวได้ตามชอบใจ
“อ๊ะ.....อ่า......ฮ่า”
เรือนกายขาวจัดกระตุกเกร็งพร้อมฉีดพ่นน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะแผ่นท้องสีเข้มตรงหน้า ทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความเร่าร้อนที่เพิ่งผ่านจุดสูงสุด ช่วงนั้นเองที่เหนือดินสอดนิ้วเรียวซุกตัวไปในช่องทางแคบด่านหลังเพิ่มอีกหนึ่งนิ้ว
“สีน้ำของพี่น่ารักที่สุดเลย ไม่ว่าตรงไหนก็หวานไปหมด ไม่เคยมีคนไหนที่ทำให้พี่รู้สึกได้เหมือนเราเลยนะ”
“พี่ดิน.....เจ็บ.....ผมเจ็บ”
ใบหน้าสวยนั้นแสดงออกให้เห็นถึงความทรมานที่ถูกรุกรานส่วนซ่อนเร้นด้านหลังหยาดน้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลรินออกมาไม่ขาดสาย เหนือดินค่อยๆ ระบายลมหายใจออกมาช้าๆ ถ้าเขาทำไปถึงที่สุดก็คงไม่ต่างกับคนเลวที่วางยาและจะข่มเหงสีน้ำสินะ นิ้วเรียวค่อยๆ ถอนตัวออกมาจากช่องทางนุ่มที่บีบรัดเอาไว้ราวกับอาลัยอาวรณ์
“ไม่มีอะไรแล้ว ไม่ต้องกลัว สีน้ำดีขึ้นหรือยัง หายร้อนแล้วใช่ไหม แช่น้ำไปก่อนนะพี่จะไปอาบต่อที่ห้องข้างๆ”
ร่างเปลือยเปล่าสีเข้มที่ให้ความอบอุ่นมาตลอดนั้นลุกยืนแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปทันที เหนือดินต้องรีบออกไปให้ไวที่สุดก่อนเขาจะอดกลั้นความปรารถนาที่พุ่งขึ้นสูงนี้ไม่ไหวแล้วทำร้ายสีน้ำลงไป
นายแบบหนุ่มคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันส่วนล่างเอาไว้แล้วทรุดตัวลงนั่งที่ปลายเตียง มือทั้งสองกุมขมับแล้วพยายามสะกดกลั้นความร้อนที่ปะทุขึ้นให้ดับลง แต่เสียงฝีเท้าที่ค่อยๆ จรดเบาๆ แล้วมาหยุดตรงหน้าทำให้ดวงหน้าคมเข้มเงยขึ้นมองช้าๆ
“มันยังไม่หายร้อนเลย ช่วยผมได้ไหมฮะ”
เรือนกายขาวที่มีเพียงเสื้อคลุมสวมไว้ดูขลาดเขิน ดวงตาเรียวสวยหลบสายตามองลงที่ปลายเท้าจนเหนือดินต้องลุกขึ้นยืนแล้วเชยคางมนเพื่อให้ดวงตาได้สบกัน เขาอยากมั่นใจว่าไม่ได้เป็นการฝืนใจคนตรงหน้า
“ต่อจากนั้นมันไม่ได้สวยงามหรอกนะสีน้ำ มันเจ็บ จนเราอาจจะทนไม่ไหว ถึงพี่ไม่เคยทำแบบนี้กับผู้ชายมาก่อน แต่ก็พอรู้มาบ้าง”
“ผม....ผมไม่รู้ ผมรู้แต่ว่าอ้อมกอดของพี่ดินอบอุ่นที่สุด ผม...”
ดวงตาเรียวมีทั้งความกลัวและความสับสน เหนือดินรู้ว่าคนตรงหน้า ไร้เดียงสากับเรื่องความรักและความสัมพันธ์นี้แค่ไหน ทุกอย่างเป็นสิ่งแปลกใหม่ทั้งสิ้น
“พี่ยินดีจะช่วยปลดปล่อยให้จนกว่าจะหายเลยดีไหม สีน้ำไม่ต้องห่วงพี่หรอก”
มือเรียวคว้าหมับที่ข้อมือของร่างหนาเมื่อเหนือดินทำท่าจะผละไป
“แต่ที่ทำเมื่อกี้....มันเจ็บก็จริง...แต่”
ริมฝีปากแดงบวมเม้มแน่นจนเหนือดินต้องหันมามองสีน้ำอย่างรอคอยว่าจะพูดอะไร
“แต่?”
“แต่...มันก็รู้สึกดี ผมไม่รู้เหมือนกัน แต่มันแปลกๆ วูบๆ มันทำให้ไม่ทรมาน แต่มันก็เจ็บ แต่...”
ริมฝีปากหนาก้มลงมาดูดกลืนคำพูดทั้งหมดของสีน้ำเอาไว้ เขารู้ดีว่าสีน้ำโดนฤทธิ์ยาทำให้มีความต้องการแบบนี้ แต่เจ้าตัวเองไม่รู้จักและไม่รู้ว่าจะดับความต้องการที่เกิดขึ้นได้อย่างไร หากเขาจะฉวยโอกาสนี้ทำให้คนนี้เป็นของเขาเสีย เขาจะดูเลวร้ายยามเมื่อสีน้ำมีสติกลับมาหรือเปล่า
“มันอาจจะเจ็บมากกว่าเมื่อกี้อีกนะ เจ็บจนทนไม่ไหว เจ็บจนสีน้ำอาจจะเกลียดพี่ เพราะฤทธิ์ยาทำให้สีน้ำรู้สึกแบบนี้ ที่พูดออกมาตอนนี้พี่ไม่รู้ว่าสีน้ำจะจำได้ไหมด้วยซ้ำตอนที่หมดฤทธิ์ยา”
ดวงตาเข้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความจริงใจทำให้หัวใจเต็มตื้นอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน สีน้ำไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ควรทำคืออะไร เขาปล่อยให้สัญชาตญาณและความร้อนที่ไม่จางหายเป็นตัวนำ รู้แต่ว่าถ้าตอนนี้ไม่ได้ซุกตัวในอ้อมกอดของคนตรงหน้า ความร้อนที่เผาไหม้ร่างกายของเขาอยู่คงไม่หายไป
“ช่วยผมที พี่ดิน”
ยากเกินหักห้ามความรู้สึกที่ท่วมท้นเหนือดินดึงร่างเพรียวให้ล้มลงบนเตียงใหญ่แล้วตวัดตัวคร่อมร่างขาวจัดเอาไว้
“ด้วยความยินดี สีน้ำของพี่”
**************************************************************