ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
------------------------------------------------
------------------------------------------------
BEDFAST
- เข่งสะพานปลา -
ผมไม่ค่อยชอบแสงแดดในตอนเช้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลามันส่องผ่านผืนผ้าม่านลงมาบนเปลือกตาและปลุกให้ผมตื่นขึ้นอย่างน่าหงุดหงิด แต่ก็เท่านั้น ผมเพียงแค่นอนขดตัวให้กลมขึ้นเพราะเริ่มหนาวสะท้านด้วยอุณหภูมิของห้อง ลลิตนี่จริงๆเลย เปิดแอร์เย็นขนาดนี้ ไม่มีคิดว่าผมจะหนาวตายเลยหรือไงกัน
ผมเบียดซุกร่างกายเปลือยเปล่าเข้าไปใต้ผ้านวมผืนหนา ห่มมันหมิ่นเหม่แล้วก็ตัดสินใจข่มตาเพื่อนอนต่อหลังจากที่ยังงีบได้ไม่ถึงชั่วโมงดี ก็จะเพราะใครเสียอีก พ่อตัวดีที่กำลังเปิดประตูห้องน้ำออกมาในสภาพชุดนอนชุดเดิมนั่นไง นอกจากจะทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้หลังจากแกล้งผมไปยกใหญ่แล้ว ยังเดินใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดหน้าพลางปีนขึ้นมาบนเตียงแล้วยิ้มทะเล้นอีก
ผมทิ้งหัวลงกับเตียงหลังจากผงกขึ้นมองเขาโดยอัตโนมัติไปเมื่อครู่ ไม่รู้ล่ะ อย่ามากวนกันเลยน่าลลิต ถึงผมจะไม่มีปากมีเสียง แต่ก็ใช่ว่าทำอะไรกับผมก็ได้หรอกนะ
นั่น บอกว่าอย่าไง
“เสือค้าบ...” เขาแกล้งเขี่ยปลายนิ้วบนจมูกผมราวกับจะหยอกเย้าแล้วเรียกให้ผมตื่นขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนให้ได้ ทั้งที่ผมแทบยังไม่ได้นอนเลยนี่แหละ เอาแต่ใจไม่มีใครเกิน “เสือ”
ผมขยับแขนขึ้นปิดใบหน้าเพื่อหลบหลีกสัมผัสน่ารำคาญนั้น แต่ลลิตไม่ยอมแพ้ เขาเขี่ยนิ้วแทรกลงมาระหว่างช่องว่าง ซ้ำยังกระดิกไปมาจนผมรู้สึกระคายแล้วพลิกตัวหนีไปอีกทาง ผมง่วงมากจริงๆนะ เขาควรจะรับรู้และให้เกียรติข้อนี้ด้วย
ลลิตหนุนศีรษะทุยๆนั้นลงมาบนตัวผมพลางหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดไลค์อิสตราแกรมของทุกคนที่ขึ้นมาบนหน้าฟีด ผมรู้ได้อย่างไรน่ะเหรอ เพราะเขาเป็นอย่างนี้ทุกทีแหละ ติดโซเชียล แล้วก็ชอบละเลยคนที่อยู่ด้วยกัน แต่พอถึงเวลาขึ้นเตียงจะนอนล่ะก็ โอ้โห เรียกหาผมใหญ่ ตื่นเช้ามาไม่เจอก็ยังอุตส่าห์ผงกหัวขึ้นมามองหา พร้อมทั้งร้องเรียกชื่อให้ผมไปงุ้งงิ้งด้วยแล้วก็หลับต่อไปทั้งอย่างนั้น
“....!”
พอเกือบจะเคลิ้มหลับดี ผมก็ต้องหงุดหงิดขึ้นมาอีกรอบเพราะลลิตกำลังง่วนแกล้งอยู่กับฝ่าเท้าของผมอีกแล้ว ผมจะบอกเขาอย่างไรดีว่านี่น่ะ
น่ารำคาญเป็นบ้า เลยทำได้แค่แกล้งขยับเท้านิดหน่อยให้ลลิตรู้ว่าผมเคืองใจและเลิกไปเอง ซึ่งคนขี้แกล้งก็ยังเป็นคนขี้แกล้งอยู่วันยังค่ำ เชื่อเขาเลย
แล้วก็ขยับขึ้นมาเขี่ยหูผมเล่นอีกแล้ว ล้อกันเข้าไปทุกวันเถอะว่าหูใหญ่ ผมรู้ตัวว่าคงต้องตื่นจริงๆหลังจากเขางับลงมาบนนั้น ทั้งขบ ทั้งเม้ม และถ้าปล่อยต่อไปอีกหน่อยหูผมคงหลุดจริงๆแน่
ผมกระเด้งตัวขึ้นทำท่าจะลุกหนี พอเห็นอย่างนั้น ลลิตก็สอดสองมือเข้ามาใต้วงแขน กอดรัดร่างของผมไว้ให้ดิ้นขลุกอยู่กับเขาบนเตียง ทั้งยังส่งเสียงหัวเราะที่ฟังดูก็รู้ว่าพอใจแกล้งผมได้ นายลลิตเอ๊ย! เดี๋ยวเถอะนะ
เขาจับร่างผมหงายลงกับผืนเตียง ทำสายตาเจ้าเล่ห์แบบที่ชวนให้ผมกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก เขาจะทำ
มันอีกแล้ว สิ่งที่สร้างความรู้สึกแปลกๆระหว่างเรา ความสนุกของเขา และน่ากลัวว่าจะทำให้ผมหยุดหัวใจตัวเองไม่ได้อีกที่เผลอหวั่นไหวให้คนๆนี้อยู่ทุกวัน ลลิตกัดกินมันด้วยรอยยิ้ม กร่อนมันด้วยการกระทำของเขา และเชื่อเถอะ ว่าสุดท้ายผมคงไม่เหลือความเป็นตัวของตัวเองเพราะความเจ้าบงการของผู้ชายคนนี้
“ชอบหนีกันอยู่เรื่อยเลย”
ผมส่งเสียงท้วงออกไปเบาๆ แต่มันกลับยิ่งทำให้เขาชอบใจจนต้องกดริมฝีปากลงมาชนกันริมฝีปากของผม ทั้งจูบแรงๆ ไล่ไปตามสันกราม แล้วก็แหย่ให้ผมแยกเขี้ยวใส่โดยที่ปลุกอารมณ์ให้เขาจัดการกดจูบลงมาอีก ผ้าห่มเลิกออกไปจนผมอยู่ท่ามกลางแอร์เย็นๆอีกครั้ง เขาจะไปรู้สึกอะไร แน่จริงก็ถอดเสื้อผ้าเป็นเพื่อนกันสิ
ผมเบี่ยงตัวเล็กน้อยเมื่อลลิตซุกหน้าลงมาฟัดตรงช่วงต้นคอ ทั้งยังงับต้นแขนผมเบาๆแล้วก็ก็ขยับตัวให้เราอยู่ในท่วงท่าที่ถนัดถนี่กว่าเดิม ผมแสร้งทำตาถลึงเพื่อกลบความหวั่นไหว แต่เขาสนใจเสียเมื่อไรล่ะ ลลิตเอาแต่ใจเป็นอันดับต้นๆของโลก
เขาจับข้อมือของผมเอาไว้ทั้งสองข้างพลางวาดมันขึ้นไปข้างบนเพื่อไม่ให้เกะกะในตอนที่ริมฝีปากนั้นจรดลงไประหว่างช่วงอก ไล่ริมฝีปากไปตรงท้องแล้วกดจูบซ้ำๆอย่างกับตายอดตายอยากมาจากไหน ทำผงกหัวขึ้นมาพูดกับผมว่า
หมั่นเขี้ยว ผมก็เลยร้องตอบด้วยเสียงที่เขาพึงใจเป็นที่สุด
“เสือน่ารักจัง”
ดวงตาเป็นประกายนั้นยิ้มพร้อมริมฝีปาก เขาทำตัวหนักรับกับแรงดื้นขลุกขลักและการขยับช่วงล่างเหมือนคนจะหนีของผม ลลิตไม่ยี่หระสิ่งพวกนี้เลย สิ่งที่เขาสนใจมีแค่ทำอย่างไรให้ผมรู้ตัวว่าเป็นของเขาเพียงคนเดียวอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
เตียงนอนสีขาวของเรามักจะเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นเสมอ เกือบทุกคืน ทุกเช้า หรือตอนไหนก็ตามที่เจ้าของห้องตัวจริงต้องการ [/I]อืม[/I]... ผมมาอาศัยเขาอยู่นี่นะ ค่าห้องก็ไม่ได้ช่วยหารจ่าย ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมใช้ร่างกายทำให้เขาสนุกจนพอใจเพียงชั่วครั้งชั่วคราว
ผมครางต่ำในลำคอ ลลิตยังง่วนอยู่ที่หน้าท้องขาว ค่อยๆไล่ริมฝีปากต่ำลงไปแล้วก็ขยับแกล้งขึ้นมาอีก ผมคงขาดใจตายได้แน่ๆถ้าเขายังเล่นแบบนี้
“ไม่ชอบเหรอ?”
เขาไม่ได้ใส่ใจสีหน้าบูดบึ้งของผมจริงๆหรอกถึงได้ยังยิ้มแป้นอย่างนั้น ข้อมือผมเริ่มเจ็บจากการกอบกุม ลลิตพูดหลายต่อหลายครั้งว่าผมตัวใหญ่ แต่แรงของเขาก็มีมากเกินกว่าร่างกายใหญ่ๆของผมจะสู้ได้อยู่ดี ไม่รู้ว่าความสูงแค่ไหล่นักบาสแบบนี้ไปกักเก็บเรี่ยวแรงเอาไว้ที่ไหนนักหนา
เขาคลายมือข้างหนึ่งออกมาวนเวียนอยู่แถวริมฝีปาก จากนั้นจึงแกล้งแหย่มันเข้ามาเพื่อให้ผมทำเขาบันเทิงใจขึ้นอีกสักหน่อย ผมแกล้งงับเข้าไปทีหนึ่ง ค้างอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งเขาดึงมันออกและบีบจมูกดุผมไม่จริงจังนัก
ลลิตเลื่อนนิ้วลงไปแหย่ตรงนั้น ตรงที่อยู่ระหว่างขาผมนั่นแหละ หวังให้มันมีปฏิกิริยาน่าอายแล้วก็แสร้งทำเหมือนว่าขบขันเหลือเกินเมื่อมันเป็นอย่างที่เขาคิด
อ่า... ใช่ ผมขยุ้มมือลงไปบนเรือนผมสีเปลือกไม้ของเขา ทั้งขยุ้ม ปัดป่าย ในขณะที่ลลิตหัวเราะคิกคักแล้วกดริมฝีปากไปตรงนั้นตรงนี้ของหน้าท้องผมไม่เลิก
ผมเสียวแล้วก็จุกแทบขาดใจ สาบานเลย!
หากแต่เสียงเคาะประตูกลับทำให้เราชะงักกิจกรรมยามเชาทั้งหมดไว้ ใครบางคนเปิดประตูเข้ามาก่อนจะหยุดสายตามองภาพตรงหน้าเขาทั้งคิ้วขมวดมุ่น บางทีรูมเมทคนละห้องของลลิตคนนี้คงคิดได้ว่านี่เป็นจังหวะไม่เหมาะสมนัก เขาถึงได้เลือกพูดแค่ธุระสำคัญไม่กี่พยางค์ก่อนจะรีบปิดประตูให้เราสองคนสานต่อถ้าต้องการ
เอาเข้าจริงคือ ผมก็ไม่หวังถึงขนาดให้คนที่นี่ชินกับการกระทำประเจิดประเจ้อของลลิตนักหรอกนะ
แล้วก็นั่นไง อย่างที่คิด พอถูกตัดอารมณ์ด้วยภาระหน้าที่ที่ต้องไปทำหลังจากนี้ ลลิตก็ละตัวออกจากผมอย่างเสียดาย เขาลุกไปหยิบเสื้อสีน้ำเงินตัวที่เขาชอบมาใส่ให้ผมอย่างลวกๆโดยไม่สนใจไอ้ส่วนที่เกือบจะตื่นตัวขึ้นมา ออกปากชวนไปกินข้าวด้วยกัน ใจร้ายด้วยการไม่ให้ผมถึงฝั่งฝันทั้งที่เขาเป็นคนเริ่มเองแท้ๆ
ลลิตเป็นผู้ปกครองที่โคตรเฮงซวยเลย ผมขอฟ้อง
เขาเปิดประตูนำออกไปทางนอกห้องหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เราเห็นร่างเปลือยของกันและกันเป็นเรื่องปกติ ผมมองลลิตที่กำลังเอื้อมตัวหยิบกล่องซีเรียลบนตู้ในครัวออกมาเทกินกับนม โดยไม่ลืมที่จะทำมื้อเช้าเผื่อผมด้วย
ผมตวัดสายตามองคนที่นั่งกินขนมดูซีรีส์ฝรั่งอยู่หน้าจอทีวี ปากก็พึมพำว่า
ไอ้ตัวขัดจังหวะ และไม่รู้ว่าหมอนั่นได้ยินเสียงบ่นของผมหรือเปล่า ถึงได้เลิกคิ้วทำตาเหลือกๆนั่นมองกลับอย่างยียวน
“มองอะไร ไอ้แมวเผือก”
ผมสะบัดหน้าหนีเขา เดินไปหาลลิตที่ส่งเสียงเรียกให้ผมไปกินข้าวด้วยกัน “กินข้าวเร็วไอ้เสือ ซีฟู้ดน้ำเกรวี่ด้วยนะ ชอบเปล่า”
ผมแหงนหน้าให้เขาฟัดปากอีกที ใจก็นึกไปถึงเรื่องเมื่อเช้าที่ครึ่งๆกลางๆจนผมค้างมาถึงตอนนี้ แล้วใครรับผิดชอบได้บ้าง
เออ ผมเซ็ง ตากลมโตหลุบมองอาหารเม็ดราดน้ำเกรวี่สูตรเจริญอาหารที่ใครอีกคนเพิ่งซื้อมาให้หมาดๆเมื่อวานนี้พลางปลอบใจตัวเอง
เอาวะ อย่างน้อยผมก็ชอบทูน่ากับเกรวี่
------------------------------------------------------------
เรื่องสั้น มื้อเช้าของพี่ลลิตกับไอ้เสือ .
หัวข้อ: (เรื่องสั้น) BEDFAST | 10-04-15 ตอนเดียวจบ. (อ่าน 23315 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก