หัวข้อ: Constellation (星) ... [ตอนเดียวจบ]

[Marine.blackqueen]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

...

-BlackQueen-
-BQ- รักต้องตาย
Just a Kiss
One Night คืนหนึ่ง...
Into the Dark
Silenced Scream
Rain..เรื่องราวมันเกิดขึ้นมาเพราะฝน

[Marine.blackqueen]

Constellation (星)
-BlackQueen-
...

เมื่อสัปดาห์ก่อนมีการเปิดตัวหุ่นยนต์บ้านรุ่นใหม่ล่าสุดออกสู่สาธารณชน มินาโตะตั้งหน้าตั้งตารอวันเปิดจองออนไลน์ เขานั่งอยู่บนโซฟาหน้าจอโฮโลแกรมอันใหญ่ตั้งแต่หัวค่ำจนเที่ยงคืน แก่งแย่งชิงลงทะเบียนสั่งซื้อเจ้าหุ่นยนต์ล็อตแรกที่มีจำนวนจำกัด ความพยายามของเขาส่งผลให้มีพัสดุส่งจ่าหน้าถึง มินาโตะ ไอเซ่น



เขาทาบตราประทับประจำตัวลงบนหน้าจอใสที่อยู่ตรงหน้าอกของหุ่นยนต์ส่งของ มินาโตะตื่นเต้นจนแทบจะทนไมไหวอยู่แล้ว พัสดุที่เขาตั้งตารอคอย ในที่สุดก็มาอยู่ในห้องนั่งเล่น เขาบรรจงแกะกล่อง ค่อยๆเผยสิ่งที่อยู่ภายใน หุ่นยนต์บ้านที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์มากที่สุดเท่าที่เคยมีมา แต่ก็ยังคงความเป็นสิ่งประดิษฐ์ไว้ด้วยร่างกายโลหะและหน้ากากไฟเบอร์กลาส มินาโตะอ่านคำอธิบายการใช้งานที่ถูกส่งมาจากบริษัท แคร์ลอไลน์ โรบอร์ต อินดัสทรี จำกัด



ขั้นตอนการตั้งค่าหุ่นยนต์เริ่มจากการตั้งชื่อ มินาโตะกดเปิดการทำงานจากแผงควบคุมที่ใส่มาในกล่องเดียวกัน แสงสีฟ้าสองดวงส่องสว่างออกมาจากใต้หน้ากากคล้ายดวงตา มนุษย์จักรกลเริ่มมีการขยับตัว มันหันมองมินาโตะ รอคอยคำสั่งอย่างเงียบงัน ชายหนุ่มตั้งโปรแกรมตามที่คู่มือบอก เจ้าหุ่นลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับเจ้านาย



"โฮชิ" มินาโตะครุ่นคิดสักพักก็เอ่ยซ้ำอีก "โฮชิ คือชื่อของนาย"



"โฮชิ มานี่สิ" มินาโตะตะโกนเรียกหุ่นยนต์ที่ควบตำแหน่งพ่อบ้านของเขาให้ไปหา โฮชิก้าวเดินเป็นจังหวะคงที่ตามคำสั่งเจ้านาย "ฉันซื้อโปรแกรมใหม่มาให้นายด้วย" โฮชิเอียงหัวอย่างสงสัย ปัญญาประดิษฐ์ของหุ่นยนต์บ้านถูกตั้งค่าไว้ในระดับต่ำเพื่อป้องกันภัยจากการคิดด้วยตัวเองของจักรกลมนุษย์ เช่นนั้นแล้วสมองกลของโฮชิจึงสามารถเข้าใจได้เพียงคำสั่งพื้นฐานเท่านั้น



"ไม่ต้องงงหรอกน่า นั่งลงตรงนี้เร็ว" มินาโตะหัวเราะน้อยๆพร้อมกับตบเบาะรองนั่งตรงหน้าตน โฮชินั่งลงตามอย่างว่าง่าย ชายหนุ่มเสียบสายเชื่อมต่อจากจอแสดงผลอิเล็กทรอนิคขนานพกพาของตนเข้ากับสมองกลของโฮชิ เขารันโปรแกรมที่ซื้อมาใหม่ลงไป ขณะที่แถบสีเขียวเพิ่มขึ้นจนเกินครึ่ง สัญญาณเตือนก็ดังขึ้นพร้อมกับไฟสีแดง



"ท่านกำลังบุกรุกไฟล์วอล์พื้นฐาน ระบบอาจจะเกิดการขัดข้อง ขอให้หยุดการกระทำอันอาจจะก่อให้เกิดอันตรายแก่ตัวท่านเอง" ระบบเสียงเตือนพูดวนอยู่หลายครั้ง แต่มินาโตะยังคงเดินหน้าลงโปรแกรมนั้นต่อไป



โปรแกรมเอไอหรือสมองกลอัจฉริยะที่กำลังเป็นปัญหาระดับโลกหลังจากมีคนขโมยออกไปเปิดขายในตลาดมืด

"หากปัญญาประดิษฐ์ที่สามารถคิดได้ เรียนรู้ได้ รวมไปถึงรู้สึกได้เท่าเทียมกับมนุษย์ มีความเป็นไปได้ที่มนุษยชาติจะถูกคุกคามจากเผ่าพันธุ์ที่เราสร้างขึ้นมาเอง"

คำพูดของคนดังคนหนึ่งเมื่อครั้งเปิดตัวเอไอครั้งแรก ความเสี่ยงที่รัฐบาลพยายามเลี่ยงมาตลอดหลายทศวรรษ



แต่ด้วยเวลาที่ผ่านไปเนื่นนาน ความตื่นกลัวในความเสี่ยงนั้นจึงลดลงเรื่อยๆจนกลายเป็นปัญหาไกลตัวประชาชน และสำหรับมินาโตะเองก็เช่นกัน เขาไม่สนใจว่าเอไอจะส่งผลเสียต่อมนุษยชาติอย่างไร เขาเพียงแต่สงสัยใคร่รู้ในสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน



มินาโตะกดยืนยันการลงโปรแกรมสมองกลใหม่ของโฮชิ แล้วจากนั้นก็เฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ



"โฮชิ" เขาเอ่ยเรียกเมื่อแสงสีฟ้าที่เป็นดั่งดวงตาของโฮชิกลับมาเปล่งแสงอีกครั้ง



"จะ..เจา...เจ้านา..ย.." เสียงกระท่อนกระแท่นแหลมสูงเอ่ยตอบกลับมาเป็นคำที่ฟังยาก



"รอเดี๋ยวนะ ฉันลืมอัปโหลดไฟล์เสียงใหม่ให้นาย" มินาโตะยิ้มกว้างขณะที่จิ้มแผ่นอิเล็กทรอนิกใสของตน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าในสายตาของโฮชิ ภาพของเขาได้แปรเปลี่ยนไปจากความทรงจำเดิมเสียแล้ว



"เช้าแล้วครับ เจ้านาย" หุ่นยนต์โฮชิกำลังกดปุ่มเปิดผ้าม่านหนาทึบที่กลั้นแสงจากภายนอกได้อย่างมิดชิดออก แสงจ้าของพระอาทิตย์สาดส่องผ่านหน้าต่างกระจกใสที่กินพื้นที่กว่าครึ่งของห้องเข้ามา มินาโตะพลิกตัวหนีอย่างขัดใจ



"คุณมีงานที่ต้องส่งก่อนเที่ยงอยู่นะครับ" โฮชิดึงผ้าห่มที่ปกปิดเรือนร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มวันยี่สิบสี่ออกอย่างง่ายดาย มินาโตะได้แต่ทำใจฝืนลืมตาตื่น



"ขอบใจโฮชิ"



เมื่อมินาโตะอาบน้ำเสร็จและออกมาที่ห้องโถง เขาสามารถมองเห็นโฮชิที่กำลังทำอาหารเช้าอยู่ในครัวได้ โฮชิในชุดผ้ากันเปื้อนกำลังตอกไข่ใส่กะทะกลายเป็นภาพชินตาของมินาโตะไปเสียแล้ว



"เจ้านาย คุณควรทานผลไม้ป็นการเริ่มต้นมื้ออาหาร" มินาโตะคว้าแอปเปิลที่ถูกปลอกวางรอไว้บนโต๊ะเข้าปาก



"โอเค ฉันกินแล้ว" มินาโตะทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มขณะรออาหารเช้าฝีมือโฮชิ และเมื่ออาหารถูกยกมาเสิร์ฟเขาก็ลงมือกินโดยมีโฮชิยืนเฝ้าอยู่ข้างกาย



วันเวลาค่อยๆทำให้โฮชิเรียนรู้การมีชีวิตอยู่มากขึ้นทีละน้อย โฮชิสามารถเข้าใจความซับซ้อนของจิตใจมนุษย์ได้ อย่างเช่นอารมณ์ที่แสนจะแปรปรวนของเจ้านาย



"โฮชิ ลบคอนแทกต์และประวัติการใช้งานทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับหยางทิ้งซะ" มินาโตะกลับบ้านมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว โฮชิทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย และรอคอยจนกระทั่งมินาโตะที่ทิ้งตัวกองอยู่บนโซฟาจนฟ้าเปลี่ยนสีเริ่มร้องไห้ออกมา



"คุณกำลังเสียใจอย่างนั้นเหรอ" โฮชินั่งลงตรงหน้าเจ้านาย โอบกอดเด็กชายขี้แยในร่างกายของชายหนุ่มไว้ มินาโตะยังคงเป็นเด็กชายอายุสิบเจ็ดที่อยากรู้อยากลองเหมือนวันแรกที่โฮชิตื่นขึ้นมาเจอ เขาสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดเย็นเฉียบของโลหะเบาที่ใช้ทำร่างกายของมนุษย์กล



"หยางทำให้คุณเสียใจอย่างนั้นเหรอ" มินาโตะกระซิบตอบเป็นคำพูดที่เบาจนแทบไม่ได้ยินว่า 'ใช่'



"ทำไมคุณถึงร้องไห้ เจ้านาย" มินาโตะเงยหน้าขึ้นมองหน้ากากไฟเบอร์กลาสสีดำที่มีจุดสีฟ้าสองจุดเป็นดวงตา โฮชิเอียงคอแสดงความสงสัยเหมือนอย่างที่ทำประจำเมื่อมีคำถาม



"ก็เพราะว่ารักยังไงล่ะ โฮชิ" มินาโตะตอบยิ้มๆ ทั้งที่น้ำตายังคงไม่หยุดไหล "ความรักทำร้ายเรามากกว่าที่เรารู้ตัวเสียอีก และคนเราก็บ้าบอพอที่จะปล่อยให้มันเกิดขึ้น" เมื่อพูดจบ มินาโตะโผเข้ากอดโฮชิอีกครั้ง แน่นกว่าเดิมและเนิ่นนานกว่าครั้งไหนๆ



"นายน่าจะมีโปรแกรมทำความร้อนนะ เผื่อว่าหัวใจฉันจะอบอุ่นขึ้นเมื่อได้กอดนาย" มินาโตะบ่นพึมพำก่อนจะหลับไป



โฮชิอุ้มมินาโตะเข้ามาที่ห้องนอน ห่มผ้าให้อย่างเรียบร้อย แต่เมื่อหันหลังเตรียมจะออกจากห้องไปทำงานบ้านที่ยังเหลืออยู่ โฮชิก็เกิดลังเลขึ้นมา ความรู้สึกปั่นป่วนภายในทำให้หุ่นยนต์บ้านขยับไปไหนไม่ได้ ท่ามกลางความสับสนนั้น โฮชิคุกเข่าลงข้างเตียง จ้องมองใบหน้าของมินาโตะในความมืดมิด และลึกลงไปภายใน โฮชิก็พบว่ามินาโตะคือความสุขหนึ่งเดียวของตน ไม่ว่าจะในฐานะเจ้านายกับหุ่นยนต์บ้าน มนุษย์กับจักรกล หรือตัวตนที่เรียนรู้ได้ว่า..ความรู้สึกรักใคร่เป็นเช่นไร

..END..

จบไปอีกเรื่องจาก #Novelber2017 ของรีนนะคะ
รีนขอพื้นที่อธิบายถึงที่มาของชื่อหุ่นยนต์โฮชิที่แสนน่าเอ็นดูนิดนึงเนอะ
星 (Hoshi) แปลว่า ดวงดาว/ดาวฤกษ์ ค่ะ ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นใช้ตัว 日(hi)=วัน และ 生まれる(umareru)=เกิด ซึ่งรวมได้เป็นวันที่จะเกิดขึ้นมาใหม่ เป็นตัวแทนแห่งความหวังนั่นเองค่ะ ส่วน Constellation แปลว่าดาวฤกษ์ รีนจึงนำมาตั้งเป็นชื่อเรื่อง
ขอขอบคุณทุกคอมเม้น(เป็นกำลังใจที่ดีที่สุดเลยค่ะ )และขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานนะคะ จะทยอยลงเรื่อยๆ และถ้ามีโอกาศจะรอบรวมทำสารบัญลิงค์ไปยังเรื่องอื่นๆให้นะคะ 

[unicorncolour]

 

[ืniyataan]

ขอบคุณสำหรับผลงานน่ารักๆ รอเรื่องต่อไปจ้า 

[FeaRes]

 

[yunnutjae]

 

[Snowermyhae]

โฮชิน่ารักมากเลยค่ะ อยู่ด้วยกันตลอดไปเลยนะ 

[Cyclopbee]

ความรักระหว่างฟุ่นยนต์และคนก็อบอุ่นดีนะ
มั่นใจอย่างนึงไม่นอกใจแน่ๆ