#เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"  (อ่าน 18405 ครั้ง)

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

******************************************************************************

▼สารบัญนิยายข้าพเจ้า►

•••เรื่องสั้นตอนเดียวจบ (หน่วงทุกเรื่อง)
♥แฟนดารา♥
-มีแฟนเป็นดาราต้องอดทน- (คิดว่าหน่วงน้อยสุด)
◘หนี◘
-เมื่อแฟนต้องแต่งงาน-
•ของตาย•
-ของตาย ใครเขาจะมองเห็น-
♦It’s You♦
-เมื่อนายกลับมา-
☻เพราะอะไรmpreg☻
-ทำไมผมต้องท้อง  ทำไมเขาไม่เคยฟัง-
•••เรื่องยาว
☺เรื่องของหนู หม่าม้า และปะป๊า☺
-หนูไม่อยากให้ป๊าม้าทะเลาะกันเลย-



Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-06-2015 03:16:08 โดย mukmaoY »

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: หนี
«ตอบ #1 เมื่อ07-03-2015 22:34:40 »




เสียงหวูดรถไฟดังขึ้นราวกับจะกรีดหัวใจ  พาให้คนสองคนที่มีสีหน้าไม่สู้ดีนักต่างไม่เอ่ยอะไรออกมา  คนตัวเล็กกว่าหยิบกระเป๋าขึ้นมากอด  ก้มหน้างุดเพื่อไม่ให้ใครเห็นว่าน้ำตามันคลอหน่วยขนาดไหน
ร่างสูงที่ยืนตรงข้ามกันไม่ปลอบใจอะไร  เพราะอารมณ์ตอนนี้ช่างหม่นหมองเหลือเกิน

คนตัวเล็กทำท่าจะหันหลังเข้าหารถไฟ  แต่ก็ทำได้เพียงหันครึ่งๆกลางๆ  เพราะยังทำใจไม่ได้
“กลมจะไปแล้วจริงๆเหรอ?”  ใบหน้าเข้มงอง้ำ  ถอนหายใจยาว
คนตัวเล็กที่ถูกเรียกว่า”กลม”พยักหน้าอย่างซังกะตาย

“กลมไปอยู่ที่นู่นดูแลตัวเองนะ”

“โต....โทรมาหาด้วยนะอย่าทำหายล่ะเบอร์บ้านกลมน่ะ”  น้ำเสียงฟังดูเหมือนคนเป็นหวัดเอ่ย   ในใจกังวลไปต่างๆนานาด้วยเพราะเป็นคนคิดมาก

“โตรักกลมนะ”  ร่างสูงกระซิบข้างหู  นั่นทำให้คนตัวเล็กถอยหนี   หน้าแดงไปจนถึงใบหู  โตหัวเราะคิกคักแต่ก็ติดเศร้าสร้อย

“กลมไปเรียนนาน  แบบว่า....ถ้าโตเลิกรักกลมแล้ว  ให้บอกกันด้วย ติดต่อมายังไงก็ได้  ให้กลมรู้”

“โหยยยยยย  นั่นมันอนาโค้ดดดดดดด  โตไม่เลิกรักกลมหรอก”  มือหนายีหัวจนยุ่งด้วยความเอ็นดู

เสียงสั่นเครือทำอึกอัก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“จะบอกว่ารักโตใช่มั้ย?”

“อื้ม.....ปะ ไปแล้วนะ”

ขาเล็กๆเหมือนไม่มีแรงจะก้าว  กลมคิดว่าตัวเองน่าจะเป็นลมได้ทุกนาที  แล้วมันก็ดีด้วยถ้าเป็นจริงๆ จะได้อยู่กับโตอีกสักนิด แต่ความคิดชั่วร้ายนั้นไม่เป็นผล  ร่างเล็กก้าวขึ้นรถไฟไปแล้ว  เมื่อได้ที่นั่งก็อดไม่ได้ที่จะหันออกมานอกหน้าต่างเพื่อมองดูชายคนรักเป็นครั้งสุดท้าย  ทว่าร่างของคนหล่อเข้มคนนั้นกลับหายไปเสียแล้ว   ร่างบางทึกทักเอาว่าโตคงจะทำใจไม่ได้เหมือนกับตน

เมื่อรถไฟออก  ความคิดที่เศร้าหมองประดังเข้ามาในหัว  กลมก้มหน้าลงกับกระเป๋าตัวเอง  ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาโดยที่แทบไม่ต้องสะอื้นไห้เลย   
ไม่รู้ว่าการจากลามันจะเจ็บถึงขนาดนี้  ตั้งแต่เล็กจนโตก็อยู่กับย่าที่ต่างจังหวัดมาตลอด  พอจู่ๆดันโชคดีสอบติดมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ เขาจึงต้องไปอยู่กับพ่อแม่ที่ทำงานอยู่ที่นั่นอยู่แล้ว  ต้องจำใจลาจากจาก “โต” .....ผู้ชายที่รักมากที่สุด  ห่วงหามากที่สุด  ถึงแม้ทั้งคู่จะเป็นผู้ชายเหมือนกันแต่ความรักก็ไม่ได้แตกต่างจากคู่ชายหญิงเลย




เริ่มเข้ามหาลัยแล้วเสียเงินไปมากโข  กลมฟังพ่อแม่บ่นทุกวันทั้งๆที่ใบหน้ามีความสุขเหลือล้น  จะบอกว่าดีใจที่ลูกสอบติดก็ไม่พูดหรอกนะ   เมื่อเริ่มเข้าเรียนต้องปรับตัวมากทีเดียว  ในมหาลัยไม่เท่าไหร่  แต่การเดินทางนี่สิ  หลงแทบทุกวัน   แม้จะเหนื่อยเพียงใด  แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นกำลังใจให้กับกลมคือคนที่รักอย่าง ..โต

โตจะโทรมาหากลมทุกวันไม่ขาด  แต่เพราะว่าต่างคนต่างไม่มีโทรศัพท์มือถือจึงไม่สามารถคุยได้นานนักหากมีพ่อแม่อยู่ด้วย   อีกทั้งเรื่องที่พูดก็ไม่สามารถใช้ประโยคหวานๆได้   โตมันบ่นตลอดว่าอึดอัดมากที่สุด  จึงเริ่มทำไร่กับพ่อโดยขอค่าแรงจากเมื่อก่อนที่ช่วยทำด้วยน้ำใจ  ทางด้านกลมมีหรือจะยอม  เขาเริ่มไปลองสมัครงานพาร์ทไทม์ทำบ้าง  และนั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่หลงทางกลับบ้านประจำ

“วันนี้หลงอีกแล้วอ่ะ  การบ้านเยอะด้วย”  คนตัวเล็กบ่นเสียงกระเง้ากระงอดใส่โทรศัพท์   โดยมีสายตาจากแม่จ้องอยู่

//“จดแผนที่ไว้สิ นี่ถ้าโตอยู่ด้วยจะไปช่วยจำ”//
ทั้งโตทั้งกลมคุยไปยิ้มไปจนเหมือนคนบ้า  เสียงพ่อของโตเอ็ดดังเข้ามาในโทรศัพท์  ฝ่ายแม่ของกลมที่จ้องมาตั้งนานก็ลุกขึ้นมายืนข้างๆ จนเจ้าตัวหุบยิ้มแทบไม่ทัน   สายตาลุกลนปะทะสายตาดุ

“คุยกับใคร  แฟนป่ะเนี่ย”

“เฮ้ย ! ไม่ใช่แม่  โตแค่นี้ก่อนนะ”   จากนั้นจึงวางสายโดยที่ไม่ทันฟังคำล่ำลาของแฟนเลย  กลมฝืนยิ้มให้แม่    “โตเพื่อนสนิทหนูไงแม่”
ดูเหมือนแม่จะไม่เชื่อสักเท่าไหร่  แกกอดอกเอียงคอมองลูก  กลมผู้ที่แสนจะขี้กังวลลนลาน เหงื่อแตกพลั่ก

“เห็นโทรคุยกันทุกวัน ไม่เบื่อรึไง”

“ไม่เบื่อหรอก    โหยยยย จะทุ่มนึงแล้ว  หนูขึ้นข้างบนแล้วนะ การบ้านมันเยอะ”   ว่าแล้วก็วิ่งขึ้นบันไดไป   ผู้เป็นแม่ได้แต่มองตาลอย  ถึงแม้จะไม่ค่อยเจอกัน แต่นางสังหรณ์บางอย่างได้มากจริงๆ



เวลาผ่านไปสามปี   ทั้งสองเจอหน้ากันแทบนับครั้งได้   แต่นั่นไม่ใช่อุปสรรคสักนิด เพราะความรักและความเข้าใจช่วยขับเคลื่อนชีวิตให้ก้าวเดินไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคง  กลมมีความสุขทุกวัน โตก็เช่นกัน  กลมไม่เคยเชื่อว่าความสุขจะอยู่กับเราไม่นาน   ด้วยความที่ไม่เคยทุกข์หนักๆมากก่อน  ตอนเด็กก็อยู่กับย่า  อยู่กับบ้านนอกคอกนาที่ไม่มีพิษมีภัย  พอเข้าเรียนอาจมีเหนื่อยบ้าง มีปัญหาเรื่องเพื่อน  เรื่องที่ทำงานบ้าง  แต่กลมเป็นคนประเภทที่ถ้าทุกข์ก็จะตัดเรื่องนั้นทิ้ง   เขาจึงดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขที่สุด   


แต่ใครจะรู้ว่าชีวิตนับแต่จากนี้....เขาจะทุกข์  ......ทุกข์อย่างถึงที่สุด

ค่ำวันนี้ฝนตก  กลมไม่ต้องไปเรียน  อันที่จริงแล้วเขาเตรียมตัวฝึกงานอยู่ด้วย  ร่างกายจึงอ่อนล้าตามระเบียบ   บรรยากาศของฝนทำให้กลมนึกถึงบ้านที่ต่างจังหวัดขึ้นมา  เด็กหนุ่มหยิบโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาคนรัก  แต่ดูเหมือนโตจะคิดถึงเขาเหมือนกันถึงได้โทรตัดหน้า

“ว่าจะโทรหาอยู่พอดี”  เสียงใสทัก

// “ก็ใจเราตรงกันนี่นา ทำไงได้”//
ทั้งสองหัวเราะ จากนั้นก็พูดเรื่องสัพเพเหระกันตามปกติ   จนเกือบหนึ่งชั่วโมงผ่านไป  กลมผู้ขี้กังวลเสมอรู้สึกผิดสังเกตที่เสียงของโตฟังแล้วดูอึดอัดชอบกล

“วันนี้เป็นอะไรรึเปล่า  ฟังเสียงดูแปลกๆจัง  มีอะไรจะพูดกับกลมเหรอ อึกอักๆตลอดเลย”
ปลายสายเงียบไปชั่วอึดใจ
// “โตจะแต่งงานแล้วนะ”//

“ไอ้บ้าเอ๊ยย  ไม่ต้องมาแกล้ง  มีอะรายห๊า” 

// “แต่งจริงๆ  พ่อแม่เขาอยากให้แต่งอ่ะ ขัดใจไม่ได้ว่ะ”//

“ไม่เชื่อ”  กลมยังคงดึงดัน  เขาไม่เคยมีความคิดในหัวเลยว่าโตจะแต่งงาน ตลกสิ้นดี

// “โตจะแต่งกับหวานเดือนหน้านะ ส่งการ์ดไปให้แล้ว  ที่รีบบอกเพราะกลัวว่าถ้ากลมเห็นในการ์ดก่อนแล้วกลมจะโกรธโตที่ไม่บอกด้วยตัวเอง”//  เสียงของโตเบาลง เบาลง  มันคือการปิดการรับรู้เรื่องราวของกลม  เด็กหนุ่มรู้สึกแปลบในอก  มันร้อนขึ้นมาจากหน้าอก  ขึ้นมาที่จมูกที่แดงเรื่อ  และสุดท้ายคือหยาดน้ำตาที่รินไหล

// “ยังฟังอยู่มั้ย? ...  โตไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้หรอกนะ  ที่โตแต่งงานเนี่ยก็ไม่ได้หมายความว่าเลิกรักนะ  โตยังรักกลมอยู่ รักมาก  รักคนเดียวด้วย  ถึงโตแต่งงานไปกลมก็อย่าเลิกกันเลยนะ  โตขอโทษที่ขัดใจพ่อแม่ไม่ได้จริงๆ  พวกเค้าอยากให้โตแต่งงานเหมือนคนอื่นๆเขา กลมก็รู้ว่าคนบ้านนอกมีครอบครัวกันทั้งนั้น  พอโตมีงานทำ เรียนก็จบ  พวกเค้าเลยให้โตแต่งงาน”//

“อืม  แล้วโตนึกไงแต่งกับหวานล่ะ”  หวานคือหญิงสาวที่อยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง  แต่ก็เรียนด้วยกันมา เพียงแค่ไม่สนิทมากนัก

// “ก็ไม่รู้ดิ  ช่วงหลังๆมานี่โตสนิทกับมันอ่ะ ไปเที่ยวบ้านมันบ่อย พวกเค้าเลยนึกว่าเป็นแฟนกันมั้ง  แล้วแบบไอ้หวานแม่งก็ไม่ขัดเลยด้วย  เลยตามใจ”//
ไม่รู้ว่าโตจะได้ยินเสียงสะอื้นหรือเปล่า  แต่กลมก็กดปิดเครื่องไปแล้ว

เขาไม่อยากได้ยินคำบอกเล่า คำแก้ตัวอะไรทั้งนั้น  เขาเข้าใจโต  เพราะมันรักพ่อแม่มาก ไม่เคยขัดใจอะไรเลย  แต่บางทีก็อดน้อยใจไม่ได้ว่าทั้งๆที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว  และเรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่มากๆ  ทำไมถึงยอมง่ายๆ  รู้ทั้งรู้ว่าจะต้องทำให้เขาเสียใจ  แต่ทำไม  ทำไมกัน....

ร่างเล็กจ่อมจมอยู่กับความโศกเศร้า  คิดทบทวนเรื่องราววนไปวนมา  ชีวิตตั้งแต่เกิดมาไม่เคยขาดจากโตเลย  แล้วทำไมในวันนี้เขาต้องได้ยินเรื่องร้ายๆ  เรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้น  กลมโทษนี่นั่นต่างๆนานาจนตีหนึ่งถึงเพิ่งรู้สึกตัวว่าตัวเองน่าจะนอน
แต่มีหรือ...ที่คนทุกข์จะข่มตาได้ลง....


.

ถึงวันแต่งงานแล้ว  กลมถูกแม่ปลุกให้ตื่นแต่เช้าเพราะต้องไปร่วมขบวนขันหมาก  ดวงหน้าที่เคยแจ่มใสเศร้าหมองจนคนเป็นแม่พลอยเศร้าตามไปด้วย  เลี้ยงลูกมามีหรือจะไม่รู้ว่าลูกกับเจ้าบ่าวในวันนี้เป็นอะไรกัน   ยิ่งเสียงสะอื้นตลอดคืนที่ผ่านมาก็ตอกย้ำคนเป็นพ่อเป็นแม่ว่าลูกทุกข์มากแค่ไหน   อันที่จริงแล้วนางไม่อยากเห็นลูกไม่มีความสุข  แต่แม่เชื่อว่าสักวันกลมจะกลับมาสดใสหากเข้าใจโลกแห่งความจริงว่าเพศเดียวกัน  ......อยู่ด้วยกันไม่ได้


เสียงโห่  เสียงเฮฮา  ชาวบ้านรำกันไปตามจังหวะ  ทุกคนมีความสุข  รวมไปถึงเจ้าบ่าวที่ยิ้มแย้มตลอดทาง  ผ่านประตูเงิน  ประตูทอง  มันก็ยังยิ้ม  ไม่เคยหันมามองคนที่มันบอกว่ารักนักรักหนาเลยแม้แต่นิด   กลมทนอยู่จนถึงตอนที่รดน้ำสังข์  ตอนแรกกะว่าจะกลับบ้านก่อนเพราะว่าปวดหัวมาก   แต่ถูกแม่ของโตที่รู้ดีว่าเป็นเพื่อนสนิทลูกยื้อไว้ให้ไปรดน้ำสังข์เพื่อนก่อน  กลมทำตามอย่างช่วยไม่ได้   ตอนต่อแถวรอรดน้ำสังข์ว่าจะตายแล้ว  พอถึงคิวของตัวเองกลมกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้อีกต่อไป   ร่างเล็กสะอื้นไห้ราวจะขาดใจ   รดน้ำสังข์ถูกหรือเปล่าก็ยังไม่รู้  เพราะน้ำตามันบังจนพร่าเลือนไปหมด  อับอายอยากจะหายไปจากตรงนี้ก็ทำไม่ได้   กลมพูดอวยพรคู่บ่าวสาวไม่ออก   ตอนที่หยาดน้ำไหลรินรดมือของเจ้าบ่าว   เขาสัมผัสได้ถึงมือแกร่งแตะมือของเขาเหมือนให้กำลังใจ   รู้ตัวอีกที น้ำที่เหลือจะรดเจ้าสาวก็น้อยลงแค่ไม่กี่หยด  แต่ก็รดอย่างขอไปที

หยาดน้ำอุ่นที่แตะฝ่ามือนั้น มีอุณหภูมิที่ทำให้โตเจ็บเข้าไปถึงขั้วหัวใจ  หยาดน้ำตาของความโศกศัลย์แตะต้องมือของเขา  มาจากคนที่เขารัก  ..... ใบหน้าเข้มก้มลงเช็ดน้ำตากับแขนเสื้อ  แล้วทนนั่งต่อไปด้วยใจปวดร้าว



แม่ของกลมเฝ้ามองดูลูกร้องไห้  กับเจ้าบ่าวที่ร้องตาม  นางทุกข์ใจเหลือเกินที่คนภายนอกไม่รู้เรื่องอะไรเลย  เอาแต่หัวเราะและปลาบปลื้มที่เจ้าบ่าวมีเพื่อนดีถึงขนาดซึ้งจนร้องไห้ให้เพื่อน  ไม่เคยรู้ความจริงเลยว่าลูกชายของนางเจ็บปวดมากเพียงใด



กลมนั่งซึมอยู่หน้าบ้าน  ย่าของเขาจ้องมองหลานไม่วางตาพอๆกับแม่  ส่วนพ่อทนเห็นลูกเศร้าไม่ได้จึงรีบเข้านอนก่อนใครเพื่อน  ชายหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเศร้าเสียจนใครๆต่างดูออกและเป็นห่วงกันหมด  หากแม่เตือนกลมสักนิด  เด็กดีคงจะเลิกเศร้าและฝืนยิ้มร่าเริง  แต่เพราะต้องฝืนมีความสุขนั่นแหละ  ทั้งแม่  พ่อ  ปู่ และย่า จึงตกลงกันว่าจะไม่พูดอะไรเตือนสติกลมภายในวันสองวันนี้  ด้วยเชื่อมั่นว่ากลมจะต้องกลับมาใช้ชีวิตเหมือนปกติได้



............

ดูท่าว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่คิดจะเป็นจริง  เพราะในที่สุดกลมคนเดิมก็กลับมา  กลมฝึกงานที่บริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง  เขามีความสุขดี  และไม่เครียด  ไม่กดดัน  เขาไม่สนใจโทรศัพท์มือถือของตัวเองเท่าไหร่นัก  มันจึงถูกปิดเครื่องอยู่ตลอดทั้งวัน  และมักจะถูกเปิดตั้งแต่หลังเลิกงาน


“กลม...รับโทรศัพท์สิลูก”  ผู้เป็นแม่อดจะรำคาญแทนไม่ได้  ตั้งแต่ที่กลมชอบปิดโทรศัพท์มือถือ  โทรศัพท์บ้านก็ทำหน้าที่แทน  มันดังติดต่อกันเป็นครั้งที่ห้า  กลมผู้ไม่มีกะจิตกะใจจะลุกไปรับได้ยินคำสั่งแม่จึงค่อยลุกขึ้น

“ฮัลโหล”

//”กลม....กลมจะเลิกกับโตเหรอ  โตรักกลมนะ  กลับมาคุยกันเถอะ โตมีเรื่องตั้งหลายเรื่องอยากคุยกับกลม  เปิดมือถือได้มั้ย”//    เสียงสะอื้นของโตทำให้กลมเจ็บในอก  เขากลั้นอารมณ์แล้วตอบกลับ

“มือถือพัง”

//”โตไม่เชื่อ”//

“โต....เราจะคบกันได้ยังไง  โตมีเมียแล้วนะ”  กลมกระซิบใส่โทรศัพท์   ระแวงว่าแม่จะได้ยิน จึงทำตัวลนลาน

//”เมียของโตคือกลมคนเดียว  โตรักกลม  ...ได้ยินมั้ย!!!”//   มันตะโกนเสียงดังจนกลมต้องหันหน้าหนี

“เบาๆสิ  เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหรอก”

//”กูไม่กลัว  ก็กูรักมึงนี่  กูรักมึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง--”//

กลมวางสายอย่างแรงจนแม่หันขวับ   เขาลืมตัวไปจึงขอโทษแม่แล้ววิ่งขึ้นห้องตัวเอง  ขังตัวเองจนกระทั่งเช้า

กลมไม่มีสมาธิในการทำงานเลย   เขาสับสนไปหมดว่าตัวเองจะเอายังไงกับชีวิต  เขาเลือกไม่ได้  เขารักโตมาก  รักจนอยากจะขึ้นรถไปหา  ไปอยู่ด้วยกัน  หนีไปด้วยกันได้ยิ่งดี  อีกใจหนึ่งเขาก็โกรธ  โกรธโตมากๆที่ทำไมต้องแต่งงาน  แค่เรื่องๆเดียวทำไมถึงขัดพ่อแม่ไม่ได้  รักเขา  ได้เขา  แต่ก็ไปเอากับผู้หญิงคนอื่นด้วยเหตุผลง่ายๆว่าพ่อแม่สั่ง  ทั้งๆที่ขัดใจท่านได้อยู่แล้ว  โตเป็นเด็กดีมาตลอด  พ่อแม่ต้องยอมบ้างสิ  แต่โตก็ไม่ทำ  กลมอยากจะดัดนิสัย  จึงไม่ติดต่อไปเลย

“กลม  มีคนมาหาแน่ะ”  รุ่นพี่คนหนึ่งตะโกนบอกเขาจนหลุดจากภวังค์ 

 กลมเดินออกไปยังห้องรับแขกของบริษัท บนโซฟาสีทึมนั้นมีผู้ชายร่างเข้มคนหนึ่งนั่งซึมเป็นเนื้อเดียวกับโซฟา

“โต....”




ร่างสูงไม่สนใจใครทั้งนั้น  เขาโถมตัวเข้ากอดชายผู้เป็นที่สุดของหัวใจ  กลมรู้สึกถึงน้ำอุ่นที่ซึมโดนไหล่  ร่างบางน้ำตาไหลอย่างช่วยไม่ได้  คนในบริษัทบางคนที่อยู่บริเวณนั้นแสร้งทำเป็นไม่เห็น  ก่อนที่โตจะลากกลมออกไป

“จะไปไหน?!”

“ไปอยู่ในที่ๆมีเราสองคน”

โตพากลมขึ้นรถไปยังโรงแรมที่ไม่ไกลกันนัก   เขาผลักร่างเล็กเข้าห้องแล้วกระชากเสื้อผ้าออกอย่างไม่สนใจไยดี
โตจ้องมองร่างสั่นเทิ้มด้วยความกลัวของคนรักแล้วร้องไห้โฮ   กลมโผปลอบคนขี้แยและร้องตาม   
เสียงร้องไห้ดังระงมนานจนทั้งคู่เหนื่อย
ต่างประสานสายตากัน  มองลึกเข้าไปในหัวใจ....ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนไปเลย   เขาต่างยังคงรักกัน  และรักมากด้วย
ใบหน้าคมค่อยๆ โน้มลงแนบชิด จรดริมฝีปากหอมหวาน  ทั้งคู่แลกรสจูบดูดดื่มด้วยกระหาย  การที่ไม่ได้เจอ  ไม่ได้คุยกันเป็นเดือนทำให้รสรักมันคุกรุ่น  เร่าร้อนจนเกือบจะรุนแรง
โตใส่ความโกรธเกรี้ยว  ความน้อยใจ  ความสะใจ  ความดีใจ  ผสมปนเปในเซ็กส์   กลมทนไม่ไหวตั้งแต่รอบสอง  เขานอนร้องไห้บอกให้หยุด  แต่คนตัวโตก็ไม่ได้ฟังเสียงคนรักเลย
ร่างเล็กเปรอะเปื้อนคราบน้ำรัก  หว่างขามีสีแดงของเลือดแต่งแต้ม   เป็นความเจ็บระคนสุข  แม้ต่างเหนื่อยหอบกันทั้งคู่  แต่ทั้งสองยังคงแลกจูบหวานล้ำกันไม่ยอมถอย

“กลมรักโตนะ”

“โตก็รักกลม”

....................................

“เราหนีไปด้วยกันเถอะนะ”

“โตไม่ห่วงพ่อแม่เหรอ”

“ห่วงสิ แต่จะทำไงได้ อยู่กับคนที่ไม่ได้รักมันทรมานมากเลยนะ”

พูดแล้วก็อดสะอื้นขึ้นมาไม่ได้ ทั้งคู่กอดก่ายถ่ายทอดความอบอุ่นและหยาดน้ำตาให้แก่กันจนกระทั่งตัดสินใจในที่สุด

“แม่....
   กลมขอโทษนะ  แต่กลมทนไม่ได้  กลมขอนะแม่  ถ้ากลมพร้อม  กลมจะกลับมาขอขมา
จาก กลม ลูกที่เลว”



...................



แต่งไว้นานแล้ว  แต่ไม่เคยลงที่ไหนเลย
จริงๆอยากให้มีต่อเลยไม่ยอมลงสักที
แต่คิดว่าจบเท่านี้ก็สวยๆดีนะ

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
Re: หนี
«ตอบ #2 เมื่อ07-03-2015 22:53:00 »

 :hao5: น้ำตานองหน้าเลยค่ะ.ยิ่งฉากที่รดน้ำสังข์ทำเอาจี๊ดเลย.สักวันผู้ใหญ่ต้องเข้าใจ
ไปโลดดดด!!!

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
Re: หนี
«ตอบ #3 เมื่อ08-03-2015 03:24:44 »

น้ำตาซึมเลย
พูดในฐานะคนเป็นแม่ถึงคนเป็นแม่นะ
เธอสองคนทำอะไรกัน?
รู้ทั้งรู้ว่าลูกรักชอบใคร
แต่ก็ยังทั้งฝืนใจลูก ทั้งดูดาย
บีบให้ลูกทิ้งเมียและหนีไป
สู้ยอมให้ลูกมีแฟนเป็นผู้ชายดีกว่าให้ลูกทิ้งเมียที่แต่ง หรือหนีตามผู้ชาย

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44
Re: หนี
«ตอบ #4 เมื่อ08-03-2015 10:35:30 »

 :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
Re: หนี
«ตอบ #5 เมื่อ08-03-2015 18:49:47 »

 :pig4: ซึ้งค่ะเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของความรัก แต่ไม่เข้าใจโตนิดๆที่ยอมแต่งงานทั้งที่สามารถหลีกเลี่ยงได้

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
Re: หนี
«ตอบ #6 เมื่อ08-03-2015 21:05:41 »

ตอนแรกอ่านไปกลัวไปนึกว่าโตมันจะเลิกรักกลม  อ่านจบแล้ว ค่อยยังชั่ว

คงรักกันจริงๆอ่ะ 

 จบแบบนี้ตามกันไปตามเนื้อเรื่องแบบนี้เจ๋งแล้ว 


ออฟไลน์ MIwEMInE

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 238
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: หนี
«ตอบ #7 เมื่อ11-03-2015 12:16:17 »

เรื่องมันเศร้า
 :m15: :m15: :m15:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: หนี
«ตอบ #8 เมื่อ12-03-2015 18:14:17 »

  :เฮ้อ: แล้วตอนแรกทำไมไม่ปฏิเสษให้เด็ดขาด มาพูดอย่างนี้มันถูกต้องมันดีกับทุกคนแล้วหรือ

ออฟไลน์ jamlovenami

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: หนี
«ตอบ #9 เมื่อ12-03-2015 18:20:23 »

เวรกรรม หนีไปด้วยกันเฉ๊ยยยยย  :a5:  เฮ้ออ ทำตามใจตัวเองมันก็ดี แต่นี่ขนาดหนีกันไปไม่สนใจคนข้างหลังเลยมันก็เกินไป๊ป

เอาเถอะ เอาใจช่วย หนีแล้วก็อย่าลืมกลับมาเยี่ยมบ้านนะ 5555 :laugh:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: หนี
« ตอบ #9 เมื่อ: 12-03-2015 18:20:23 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #10 เมื่อ03-05-2015 14:53:50 »

สั้นมาก แต่ก็เศร้ามากเช่นกัน

ออฟไลน์ kawisara

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-7
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #11 เมื่อ04-06-2015 16:08:11 »

คือ มันไม่ใช่อะโต คือมึง มาหนีตอนนี้มันไม่ใช่งัย

มึงบอกว่าฝืนอยู่กับคนไม่รักแล้วมึงทรมาณมึงไม่มีความสุข

แล้วมึงทำไมไม่ขัดขืนตั้งแต่เขาให้แต่งวะ ทำแบบนี้ผู้หญิงทำงัยละ

เข้าใจกลมนะ ว่าพยายามตัดใจแล้ว แล้วโตมันก็มาแบบกระทันหัน

คงคิดอะไรไม่ทัน เพราะเหตุการณ์มันกระทันทุกอย่าง เลยหนีไปตามกันด้วยอารมณ์ที่รักเหลือเกิน

ความผิดเกิดขึ้นเพราะโตนะแหละ แล้วพอกลมได้คิด กลมก็คงเป็นคนทีทุกข์ที่สุดอีกครั้ง

แล้วพ่อแม่กลมก็ต้อง มานั่งทนมองลูกเสียใจ มันควรใหมโต

ออฟไลน์ piengtavan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 244
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
    • UEDA_ARAMORD
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #12 เมื่อ19-06-2015 10:15:47 »

หอยเอ้ยยยย  สรุปคนที่ซวยคือหวาน  คนที่ได้ทุกอย่างคือโต เวรจริมๆ

ออฟไลน์ May@love

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 827
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-2
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #13 เมื่อ20-06-2015 05:43:35 »

เข้าใว้รักมาก แต่โตเห็นแก่ตัวมากๆๆๆๆ
อนาคตกลมอ่ะ จะเรียนจบแล้วนะ

ออฟไลน์ หมอตัวเปียก

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1874
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #14 เมื่อ25-06-2015 17:37:43 »

เป็นการเกาที่ไม่ถูกจุดเลยจริงๆ โตไม่เคลียร์ตัวเองก่อนล่ะ สุดท้ายเป็นแบบนี้คือพังกันหมด

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #15 เมื่อ25-07-2015 13:22:46 »

หนีอย่างเดียวคนที่อยู่ข้างหลังช่างมัน :pig4:

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #16 เมื่อ28-07-2015 10:26:16 »

สงสารหวาน
ถ้าโตจะเห็นแก่ตัวขนาดนี้
แล้วทำไมไม่ปฏิเสธตั้งแต่แรก
คิดว่ากลมเป็นของตาย จะยอมอยู่ 3 คนเหรอ

ออฟไลน์ ขนมโก๋

  • เป็ดหัวเน่า
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-0
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #17 เมื่อ29-07-2015 23:08:10 »

หน่วงแทน สถานะการณ์ชวนอึดอัดฝุดๆ

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #18 เมื่อ17-09-2015 16:00:51 »

น้ำตาไหลพราก สงสารกลมตอนรดน้ำสังข์  :hao5:

ออฟไลน์ purple

  • Aventador FC
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 355
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #19 เมื่อ17-09-2015 22:58:17 »

บีบคั้นสุดๆค่ะฉากวันแต่งงาน
แต่ก็รู้สึกดีสุดๆเช่นกันที่โตไม่เลิกรักกลม
อยู่กับคนที่เรารักและรักเราก็ดีที่สุดเนาะ
ขอบคุณคุณคนเขียนมากๆนะค้าา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
« ตอบ #19 เมื่อ: 17-09-2015 22:58:17 »





ออฟไลน์ Supparang-k

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1908
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #20 เมื่อ19-09-2015 18:23:30 »

ถ้าโตกล้าขัดพ่อแม่ตั้งแต่ทีแรกคงไม่ต้องลงเอยแบบนี้หรอก  สุดท้ายตอนนี้คงมีหลายคนที่เจ็บ สงสารเจ้าสาวของโตนะ

ออฟไลน์ iamtsubame

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 360
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #21 เมื่อ21-12-2015 05:27:15 »

กลมเอ๊ยย ไม่น่าเลย :z3:

ออฟไลน์ Sohso

  • You are my precious thing And I will always love you.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1372
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-3
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #22 เมื่อ23-12-2015 12:48:35 »

หน่วงนะเนี่ย แต่ขอยาวๆได้ไหม

ออฟไลน์ ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮

  • There can be miracles When you believe
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 458
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
    • Twitter
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #23 เมื่อ28-08-2016 01:07:50 »

หน่วงได้ใจเหลือเกินนนน
จะตามอ่านเรื่องสั้นอื่นๆนะคะ :pig4:

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #24 เมื่อ30-08-2016 18:25:21 »

เฮ้อออ ถึงการหนีจะไม่ใช่ทางออกที่ดี แต่ก็คงต้องทำสิน้าา  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ seii

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-1
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #25 เมื่อ11-05-2017 06:32:26 »

ดูๆ เเล้วโตผิดหมดเลย เเทนที่จะคิดได้ก่อนเเต่ง
นี่อะไรสนิทกับฝ่ายหญิง เห็นดีเห็นงานเฉย

ออฟไลน์ Fufufeel

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 138
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #26 เมื่อ25-03-2019 08:05:04 »

ถ้าจะทำแบบนี้ก็ควรจะทำอะไรให้ชัดเจนสิโต เลิกกับผู้หญิงให้เรียบร้อยก่อน อย่างงี้ก็สงสารผู้หญิงอ่ะ ไม่ควรแต่งงานตั้งแต่แรกเลยถ้าจะหนีไปอยู่ด้วยกัน สงสารก็แต่หวานกับกลม แต่กับกลมจะว่าสงสารก็สงสารไม่สุด :katai1:

ออฟไลน์ water

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 57
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #27 เมื่อ12-07-2019 16:34:55 »

เดี๋ยวนะโต คืออะไร ตอนบอกข่าวกับกลมว่าจะแต่งงานก็ทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ แล้วทีนี้ๆมาพากันหนี กลมก็พอกลม น่าหาแฟนใหม่ไปเลยยย :z6:

ออฟไลน์ JanTi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: #เรื่องสั้นตอนเดียวจบ "หนี"
«ตอบ #28 เมื่อ18-07-2019 21:04:26 »

โตใจร้ายและเห็นแก่ตัวที่สุดเลยสงสารกลม :o12:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด