เรื่อง :: บอกแล้วใช่ไหม ก่อนจีบให้ดูดีๆ ::
เขียน ::
ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด ::
บทที่ 2 : ต๊อบแต๊บ
“ต๊อบ เย็นนี้ไม่ไปไหนใช่มั้ย”
“อือ มีไรวะ”
“กูอยากกินบุฟเฟ่”
“ได้ มึงนำ”
วันนี้ไอ้ฟักชวนผมมากินข้าวเที่ยงแถวๆบ้านผมเองอีก ความจริงมันก็ไม่ได้ไกลจากที่ทำงานมันเท่าไหร่ ไอ้ฟักว่ามันอยากกินไกลๆจากที่นั่นบ้าง ไกลกว่านี้ได้ยิ่งดี ขณะทุกอย่างยังคงดำเนินไปตามปกติ แต่จู่ๆไอ้ฟักก็ตะโกนออกมาเสียงดัง “เฮ้ย!”
“แค่กๆ อะ อะไรมึง?!”
ผมมองหน้าขาวๆของมันที่ตอนนี้แดงก่ำ แถมยังขมวดคิ้วเป็นปมแต่แล้วมันก็หลับตา ทำหน้าพริ้มๆตึงๆเหมือนจะไม่ให้คิ้วขมวดลงมา ไอ้นี่ชอบทำตัวแปลกๆ ผมไม่เข้าใจมันเท่าไร งง “กูเปลี่ยนใจละ”
“ห๊ะ อะไร”
“กูกำลังควบคุมน้ำหนักอยู่ มึงห้ามชวนกูแดก” ผมเห็นช่วงนี้จู่ๆมันก็กลับมาบ้าออกกำลังกายหนักกว่าเดิม เมื่อก่อนก็ออกกำลังแต่ก็ยังแดกได้ปกติ เดี๋ยวนี้บ่นอยากกินแต่ก็มาโวยวายว่ากินไม่ได้
“มึงบอกตัวเองเถอะถ้างั้น”
“ห้ามนะต๊อบ แต่มึงห้ามไปกินกับคนอื่นลับหลังกูโดยไม่บอกด้วย”
“มึงเป็นเมียกูหรือไง ห่า สั่งจัง”
“มึงโง่ กูกลัวมึงโดนผู้หญิงหลอก” ถ้าให้ผมนับตั้งแต่สมัยหมาเลียตูถึงไอ้ฟักพูดประโยคนี้เป็นรอบที่สี่หมื่นสองพันล้านครั้งได้ มันตักข้าวเข้าปากซึ่งดูกระแดะ ผมไม่เข้าใจว่ามันแกล้งทำให้น่าหมั่นไส้จริงๆ หรือมันเป็นอย่างนั้นและน่าหมั่นไส้อยู่แล้ว
“ขอให้มาเถอะมา” ผมยักคิ้วทำตัวหล่อ ช่วงนี้ผมต้องทำตัวให้ดูดีเข้าไว้เพื่ออนาคตอันสดใสในไม่ช้า
ตึ๊ง
ผมคว้าโทรศัพท์โดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือน ข้าวที่อยู่ในปากถึงกับลืมเคี้ยว
คุณแก้ว : เย็นนี้คุณต๊อบว่างมั้ยคะ สักหกโมงครึ่ง
คุณแก้ววว!
มันเป็นครั้งแรกจริงๆที่ผู้หญิงทักผมมาก่อน!
ผมตื่นเต้นจนไม่อาจเก็บอาการ ตอนกดโทรศัพท์นิ้วสั่นพับๆ หลังจากวันที่ไปนัดเดตกันรอบแรก คุณแก้วน่ารักมากๆ แถบยังดูเหมือนพวกคุณหนูไฮโซอะไรแบบนั้น ผมไม่คิดจริงๆว่าเธอจะเล่นกับผมต่อหรืออะไรแบบนั้น (แต่ก็แอบหวังโคตรๆ)
ต๊อบ : ว่างครับ
คุณแก้ว : ดูหนังกันค่ะ
ต๊อบ : ได้ครับ
คุณแก้ว : คุณต๊อบไม่ลังเลหน่อยเหรอคะ (อิโมติค่อนหัวเราะ)
ต๊อบ : เป็นเพราะผมอยากดูกับคุณแก้วครับ
ต๊อบ : (รูปเป็ดยิ้ม)
ผมแทบจะเอาหน้ามุดชามข้าว ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังยิ้มบ้าๆบอๆคนเดียวอยู่หน้าโทรศัพท์ แถมยังหัวเราะคิกๆราวกับวัยรุ่นหญิงที่เพิ่งหัดมีแฟน อย่างน้อยผมก็กล้าพิมพ์มากกว่า ถ้าให้ไปเจอตรงๆแล้วพูดแบบนี้กับคุณแก้วล่ะก็ รอให้โลกดับก่อนเถอะ!
“คุณ แก้ว ดู ดู ดอดู สระอู”
ต๊อบ : ดูเรื่องอะไรครับ
คุณแก้ว : เป็นหนังตลกค่ะ คุณต๊อบดูได้มั้ยคะ
ต๊อบ : ได้ครับ ผมได้ทุกแนวเลย
คุณแก้ว : ทุกแนวจริงเหรอคะ
เหมือนผมจะได้รังสีพิลึกๆ จึงเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ ไอ้คุณพัชระกำลังกรอกตาแล้วเบ้ปากแปลกๆ มันมองผมก่อนจะพูดเสียงเรียบๆติดประชด “แดกให้เสร็จๆได้แล้ว กูจะเข้างานแล้ว”
“เออๆ แปบ”
“ที่บ้านทักมาเหรอ”
“อือ ห๊ะ เปล่าๆ”
“มีอะไรเดี๋ยวนี้ปิดบังเหรอมึง” มันมองหาอย่างจับพิรุจกึ่งจะแซว ผมก็เป็นพวกโกหกเก่งมากเกินไปจนจับได้ทุกครั้งซะด้วย ผมทำตาเหลือกๆหลบไปมาอย่างโง่ๆ
“เปล๊า”
“อืม” มันรับคำเฉยๆ ก่อนจะเลิกซักไซ้ผมทันที ไอ้ฟักยกโทรศัพท์ขึ้นมากดบ้างแล้วเรียกพนักงานมาเช็กบิลที่โต๊ะ
ไอ้ฟักเป็นเพื่อนสนิทผมมานาน ถึงมันจะเป็นเกย์แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะมีกำแพงใดๆทั้งสิ้น อีกทั้งยังเข้ากับมันได้ดี คอยช่วยเหลือกันมาตลอด ไอ้เรื่องรสนิยมต่างๆจึงไม่ใช่อุปสรรคที่จะห้ามให้ผมไม่คบกับมัน อีกอย่างมันก็มีเมียแล้วด้วย ถึงกำลังมีปัญหากันอยู่ก็เถอะ และผมก็ไม่ค่อยชอบขี้หน้าเมียมันเท่าไร แต่ผมจะยุ่งเท่าที่จำเป็น ถ้าเรื่องมันไม่ร้ายแรงมากเกินไป
ต๊อบ : เดี๋ยวผมต้องไปทำงานก่อนนะครับ เราจะไปเจอกันที่โรงหนังเลย หรือคุณแก้วจะให้ผมไปรับครับ
คุณแก้ว : แก้วอยู่ไกลหน่อยค่ะ เดี๋ยวไปเองดีกว่าไม่อยากรบกวน ขอบคุณคุณต๊อบนะคะ
คุณแก้วโคตรสุภาพ น่ารัก เป็นกันเอง ให้เกียรติ ผมยังไม่รู้เรื่องงานบ้านงานเรือนเธอ ต้องรอดูกันไป แต่ว่าแค่นี้ก็สุดๆแล้ว
ต๊อบ : ถ้ามีโอกาสอีก อยากให้คุณแก้วรบกวนบ่อยๆนะครับ
ต๊อบ : (รูปเป็ดยิ้มฟันหลอ)
ผมรู้ว่าช่วงนี้ผมติดคุณแก้วมากๆ อาจเป็นเพราะกำลังรักตกหลุมรักใหม่ๆ เดี๋ยวนะ ผมใช้คำว่าตกหลุมรัก ใช่ ผมอาจจะเป็นอย่างนั้นจริง ถ้าผู้ชายคนไหนได้เห็นเธอและได้พูดคุย ผมว่าต้องชอบต้องมีเขินกันทั้งนั้นแหละ
โอ๊ย
ผมยิ้มบ้าๆอยู่อย่างนั้นนานมาก จนไม่รู้ว่าไอ้ฟักมันลุกไปรอที่รถตั้งแต่เมื่อไร เชี้ย พอผมวิ่งตามไป ถามอะไรคุยอะไรก็ตอบนิ่ง กลายเป็นถามคำตอบคำตลอด ช่วงนี้มันเป็นอะไรของมัน ผมงงจริงๆ
“ฟัก เย็นนี้กูมีนัดนะ มึงกลับเองได้เปล่า”
“ได้”
“มึงกลับเองได้แน่นะ เมียเก่ามึงไม่ได้มารังควานไรใช่มั้ย”
“ถ้าไม่ได้มึงจะมารับหรือไง” ไอ้ฟักขมวดคิ้ว แล้วมันก็รีบทำหน้าตึงๆนวดหัวคิ้วต่อทันทีเหมือนจะเพิ่งนึกได้ว่าห้ามทำแบบนั้นก่อนหน้านี้
“ไม่อะ กูจะไปหาคุณแก้ว” ผมตอบไม่รู้ดูกวนตีนหรือเปล่า แต่ไม่หรอก ผมออกจะเป็นผู้ชายที่ดี “แต่ถ้ามีอะไรก็ข้อความไว้นะ ถ้าด่วนก็โทรมาเลย”
“เออ”
“กูว่ากูกำลังจะได้เมียวะ กูแบบว่ากูรู้สึกได้ถึงความจริงจังในใจกู ฟักมึงจำวันที่กูไปเดตได้มั้ย ที่กูเล่าให้ฟังว่ากูไปเจอนางฟ้ามา เย็นนี้เขาชวนกูไปดูหนังด้วย กูจะแต่งตัวไงดีวะ มึงมีชุดดีๆมั้ย กูแวะไปเอาที่บ้านมึงได้หรือเปล่า กางเกงกูแต่ละเปื้อนน้ำมันทั้งนั้นเลย ซักไม่ออก”
“มึงก็เป็นตัวของตัวเอง แต่งให้มันดูดีถูกกาลเทศะก็พอ ไม่ต้องสร้างภาพหรอก เดี๋ยวพอมึงสร้างอย่างนั้นไปตั้งแต่ต้น มึงก็ต้องทำมันไปเรื่อยๆเพราะเขาชอบที่มึงเป็นอย่างนั้นมาแล้ว พอมึงจะกลับไปเป็นตัวเอง กลายเป็นว่ามึงทำไม่ได้”
“เออ มึงพูดถูก งั้นแปลว่าที่ใส่ๆทุกวันนี้กูหล่ออยู่แล้วใช่มะ” ผมยื่นหน้าทะเล้นๆใส่มัน ไอ้ฟักเบี่ยงหน้าออก มันปลายตามองผมเหมือนผมเป็นสัตว์ประหลาด โธ่ ไอ้เกย์หล่อ ไอ้คนสำอาง ใช่สิมึง
“มึงแน่ใจแล้วนะ ระวังๆไว้หน่อย คนในอินเตอร์เน็ต” ไอ้ฟักพูดลอยๆขึ้นมา มันมองไปทางกระจก ผมขับรถอยู่ กำลังจะเลี้ยวเข้าซอยบริษัทมัน
“กูว่าน่าจะไม่มีอะไร อีกอย่างคุณแก้วเขาดูผู้ดีมีตังค์กว่ากูเยอะเลย กูว่าฝ่ายผู้หญิงเขาควรจะกลัวกู ผู้หญิงสวยๆกับกู มึงว่าเล่นมวยปล้ำกันสักยกใครจะชนะล่ะ”
ผมนึกถึงใบหน้าของคุณแก้ว ถ้าบอกว่าเธอเป็นดารา นางแบบ หรือคนดังผมก็พร้อมจะเชื่อจริงๆ คนอะไรแม่งสวยจังวะ โอ๊ยๆๆ ผมคิดถึงเธอตลอดเวลาเลย
“มึงอย่าหึงสิ กูไม่ได้เอาเขามาเป็นเพื่อน กูจะเอาเมีย โอเคมั้ย?”
“เออ บาย”
ไอ้ฟักหัวเราะในลำคอออกจะประชด แต่ไม่ได้ตอบอะไร พอถึงบริษัทมันผมก็จอดให้มันลง ไอ้ฟักเคาะรถผมทีหนึ่งแล้วโบกมือ ก่อนจะเดินขึ้นตึกไป เอ้า แล้วสรุปมันเป็นอะไรของมันกันแน่ ผมเกาหัวนิดหน่อยกับบรรยากาศอึนๆที่จู่ๆมันก็สร้างขึ้นซะงั้นอย่างไม่เข้าใจ
หลังจากที่ผมฟังคำเพื่อนรักมา จึงตัดสินใจตรงไปที่บ้านตัวเองเลย ผมฝากงานไว้กับพี่ๆที่อู่ เอาง่ายๆผมขออู้ไปเที่ยว แล้ววานให้พวกแกบอกคุณพ่อให้ที ผมขึ้นไปอาบน้ำแปรงฟังอีกรอบ เป็นน้อยครั้งในชีวิตที่ผมจะอาบน้ำอย่างพิถีพิถันขนาดนี้ ถูยันง่ามก้นง่ามนิ้วตีน พออาบเสร็จก็มายืนพึ่งลมให้เป้าแห้ง การขนดกมันไม่ใช่เรื่องดีที่อวัยวะเราได้รับการปกป้องเสมอไปนะครับ แต่มันอับชื้นสุดๆเลยเว้ย!
ผมไม่ได้หวังว่าผมจะได้ เอ่อ แบบว่า ได้สาวงามในคืนเดียวจากการดูหนัง แต่ว่า ผมควรจะเล็มๆออกหน่อยดีไหมวะ มันเยอะเกิน โอเค ผมทำเลย ความจริงผมยืนเล็มอยู่ แต่ผมพูดเหมือนกับว่าต้องการความเห็นก่อนทั้งๆที่ผมทำแม่งลงไปแล้ว
กลายเป็นว่าผมเข้าไปล้างตัวอีกรอบ แทนที่จะแต่งทรงให้เสร็จในห้องน้ำ ไอ้โง่ต๊อบ!
คุณแก้วดูเนียนๆไปทั้งตัวเลย ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าเธอจะแพ้หนวดแพ้เคราผู้ชายดิบๆแบบผมหรือเปล่า
มันก็ไม่แน่เปล่าวะ
คิดได้อย่างนั้นผมก็หัวเราะเหมือนลิงบ้า ความมั่นอกมั่นใจเพิ่มพูนราวกับฟ้าผ่าลงมา
ตอนยืนส่องกระจก ผมสำรวจตัวเองไปพยักหน้าอย่างพึงใจไป
โคตรจริงๆ
โคตรของความชายชาตรี
ผมลูบหน้าท้องแข็งๆของตัวเองเมื่อวานเพิ่งซิทอัพไป อย่างน้อยเกิดฉุกละหุก ตอนเปลือยก็ไม่น้อยหน้าล่ะวะ ต๊อบหนอต๊อบ
คุณแก้วนัดหกโมงครึ่ง ตอนนี้สี่โมงครึ่ง ผมอาบน้ำเสร็จกำลังแต่งตัว ปกติผมใช้เวลาแค่รวมๆแล้วสิบนาที บางทีไม่ถึง แต่นี่มันกรณีพิเศษจริงๆ ต๊อบขอยกเว้นไว้หน่อยเถอะ
ผมโกนหนวดจนเกลี้ยง เดี๋ยวไว้ลงลึกกว่านี้ค่อยปล่อยไว้บ้างเพื่อตอนเอาคางสากหน่อยๆถูแขนขาวๆไหล่สวยๆของคุณแก้ว
เชี้ยต๊อบ
ผมตบตัวเองเบาๆกับความเพ้อเจ้อนี้
ยังไม่ทันได้จับมือเลย มึงจะเอาคางเอาอะไรไปถูตัว‘ผู้หญิง’เขาแล้ว
ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เดินไปเลือกเสื้อผ้า ผมหากางเกงขายาวสักตัวที่มีรอยเปื้อนน้ำมันน้อยที่สุด ซึ่งเจอแล้ว แต่ไอ้ตัวดีๆรู้สึกว่าจะยังไม่ได้ซัก ช่างแม่งละกัน ไอ้ฟักชอบใส่สูทไม่ก็เชิ้ตแขนยาวๆ ซึ่งมันเข๊าเข้ากันแถมยังดูดีฉิบหาย ทำไงผมถึงจะได้แบบนั้นบางวะ แต่จะให้ไปใส่ตามมันก็รู้สึกฝืนใจไป อีกอย่างไม่ทันละ
ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ ก่อนจะส่งข้อความหามัน
ต๊อบ : คุณพัชระครับ ผมควรจะใส่เสื้อตัวไหนดีครับ กูเลือกไม่ถูกครับ
พิมพ์เสร็จผมก็โยนโทรศัพท์ทิ้งบนเตียง แล้วหันไปดูเสื้อต่อ เอ่อ เอาตัวที่มันดูไม่เก่าไม่ใหม่มากละกัน จะได้ดูธรรมชาติ แต่ก็ไม่ยาจกจนเกินไป ผมใส่เสื้อตราม้าตัวเล็กๆที่ปักอยู่บนอก พอแต่งตัวเสร็จค่อยดู…เชี้ย ดูเหมือนพ่อตัวเองฉิบหาย ป๋ามาก!
ผมจำได้ว่าผมยืมน้ำหอมไอ้คุณพัชมา กลิ่นหอมดี กลิ่นไรไม่รู้ ภาษาอังกฤษ แปลไม่ออก ขณะที่กำลังจะพ่นใส่ตัวเองเสียงไอ้เพื่อนรักก็ลอบเข้าหัวมา มันเป็นเสียงที่เคยบ่นไว้สักวันนี่แหละว่ามันเกลียดการฉีดน้ำหอมราวกับยาฆ่าหญ้ามาก ผมชะงัก อ้าว แล้วกูจะฉีดยังไงดี ผมเงอะงะอยู่สักพักใหญ่ ก่อนจะค่อยฉีดน้ำหอมไปทางพื้นว่างๆแล้วเอาตัวเองเดินเข้าไปหาละออง
จะหาเมียที กูต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ
มันเป็นวูบหนึ่งที่ผมรู้สึกอนาจใจ
ต่อมาผมเรียกแรงฮึดให้ตัวเอง เอาวะ เบื้องหลังความดูดีคือการดูแลตัวเองโว้ยต๊อบ ดูอย่างเพื่อนมึงสิ ไอ้ฟักเคยด่าผมเรื่องโต๊ะเครื่องแป้งที่ผมไปเขี่ยๆของมันเล่นว่า ‘ทั้งหมดตรงนั้นแพงกว่าชีวิตมึงอีก’ เชี้ย อะไรจะขนาดนั้นวะ
เกือบจะยี่สิบนาทีไอ้ฟักถึงตอบกลับมา แต่ผมแต่งตัวเสร็จแล้วและรู้สึกดีที่ไม่ได้รอคำปรึกษามันที่ไร้ประโยชน์ระยำ
Patchara : ถ่ายรูปติดลำมาให้กูดูก่อน
ต๊อบ : พ่อมึง
ผมไปถึงก่อนเวลา ตอนนี้หกโมงแล้ว ดีที่หัวผมมันดูยุ่งๆแบบจัดทรง คำอธิบายอะไรของมึง แต่โอเควะ รวมๆแล้วมันดูได้แหละ คงไม่ขายหน้าคุณแก้วคนสวยของผมแน่ๆ
ต๊อบ : คุณแก้วให้ผมซื้อตั๋วไปเลยมั้ยครับ ผมถึงแล้วนะ
คุณแก้ว : ถึงแล้วเหรอคะ แก้วกำลังรีบไปค่ะ ซื้อเลยก็ได้ค่ะ
ต๊อบ : (รูปเป็ดยิ้ม)
ผมเดินไปซื้อตั๋วมาสองใบ ตั้งแต่สมัยวัยรุ่นผมดูหนังไม่บ่อยก็จริง แต่พอมาตอนนี้จู่ๆก็เริ่มตื่นเต้นอีกแล้ว แต่ไม่ใช่เพราะดูหนังหรอก เป็นเพราะคนมาดูด้วยสวยมากต่างหาก
หน้ามืด หน้ามืดเว้ย
ผมเดินไปหาที่นั่งโดยเร็ว ยิ่งตัวเลขใกล้จะบอกว่าถึงเวลานัดเท่าไร เหงื่อยิ่งแตก ตอนคุยในโทรศัพท์ละดูหล่อชิบ แต่ตอนนี้ผมขาอ่อนเป็นไอ้งั่งเลย
คุณแก้ว : แก้วถึงแล้วนะ อยู่ไหนเอ่ย
มือผมเย็นเจี๊ยบ ใจเต้นรัวๆๆๆ
ต๊อบ : ตรงโรงหนัง เยื้องๆกับที่ขายป๊อบคอร์นครับ
ผมมองไปรอบๆแต่ก็ยังไม่เห็นคุณแก้วเลยคุยในโทรศัพท์ต่อ
คุณแก้ว : มาแล้วค่ะ ไหนเอ่ย คุณต๊อบแอบแก้วหรือเปล่าคะ (สติ๊กเกอร์ร้องไห้)
ต๊อบ : ที่หล่อๆ เจอบ้างไหม แถบนั้นมีคนเดียวเองนะที่หล่อ อิอิ
บ๊ะ
พิมพ์ไรเนี่ยกู
ผมหลุดยิ้ม แต่ก็พยายามหุบๆ กลัวเขาว่าประสาท
ผมลุกขึ้นมองหาคุณแก้ว แต่ก็ยังไม่เจอสักที กระทั่งพอหันกลับมาอีกครั้งเราก็แทบจะชนกันเข้า
“อ๊ะ”
“เอ่อ” ผมชะงัก ใจเต้นโครมมม มือเผลอไปช่วยประคองคุณแก้วทันทีเมื่อเห็นว่าเธอเสียหลักเล็กน้อย
ละครมากๆ
ผมจำได้ ผมเคยดู ตอนแม่ติดละครก็อย่างนี้เลย
แต่ผมว่ามันเป็นพรหมลิขิตว่ะ
ผมหน้าแดงแปร๊ดเมื่อไม่คิดว่าจะได้สัมผัสคุณแก้วมาก่อน เราดูขัดๆเขินๆกัน ผมเอ่ยอย่างตะกุกตะกักต่างจากในข้อความที่พิมพ์โคตรหล่อ “อะ เอ่อ คุณ คุณแก้ว สวยมากเลยครับ”
ในใจผมร้องโวยวาย ผมได้ยินตัวเองกำลังด่าตัวเองแบบรัวเป็นกลองชุดสะบัดชัย
ไอ้ต๊อบบบบ คำไหนพูดบ่อยๆมันจะไม่ขลังนะโว้ยยย
คุณแก้วหน้าแดงเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะเธอล้มเมื่อครู่ด้วย คุณแก้วสวมชุดอลังการมาก ผมไม่สามารถบอกได้ว่าพวกผู้หญิงเขาเรียกมันว่าไง เอ่อชุดแบบย้อนยุคแต่ก็ดูยุคนี้ดี อย่างกับคุณหนูหลุดมาจากวังหลังอะไรแบบนั้น เธอเหมือนตุ๊กตาเวอร์ชั่นนางแบบหุ่นเฟี้ยวฟ้าว ไอ้เหี้ย ต๊อบ ภาษาอะไรเนี่ย ผมว่าผมโดนบางอย่างทิ่มสมองทำให้มันรวนและส่งผลถึงพฤติกรรมส่วนตัวของผม คุณแก้วโคตรสวยจริงๆ
แต่คุณแก้วน่าจะซ่อนรูปพอดู ผมว่าเธอดูนุ่มนวลแต่แข็งแรงมาก จากการที่ได้ประคองเมื่อคู่ คุณแก้วไม่ได้นุ่มนิ่มแบบเหลวๆแต่เหมือนผู้หญิงที่เข้าฟิตเนสออกกำลังกายแน่ๆ! ผมรู้ ผมมีเซ้นส์!
“เอ่อ อ่า ชุด กระโปรงน่ารักจังครับ” ผมนึกถึงพวกหนังฝรั่งที่เวลาทักทายกันจะชอบยกพวกสิ่งแวดล้อมมาพูดอย่างเสื้อผ้ากับหมวกผ้าพันคออะไรแบบนั้น ซึ่งมันจะเข้ากับวัฒนธรรมที่นี้หรือเปล่าวะ
“ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มแล้วยกมือทัดผมไว้ด้านซ้าย เสียงเธอแหบและค่อนข้างพูดเบาเหมือนว่าเธอน่าจะเขินเอาการ “เดรสร้านแก้วตัดเอง”
“จริงเหรอครับ”
คุณแก้วสวมกระโปรงตัวยาวเลยเขาลงมาเล็กน้อย มันฟูหน่อยๆด้วย วันนี้เธอมีผ้าคาดผมสีแดง ผมปล่อยเป็นลอน เสื้อแขนยาวถึงข้อมือ ส้นสูงไม่มากแต่ก็ทำให้เธอสูงกว่าผมไปนิดหน่อย แต่มันไม่ใช่ปัญหาหรอก ขนาดพ่อผมยังเตี้ยกว่าแม่เลย
คนอะไร แต่งตัวน่ารัก เรียบร้อยแต่โคตรจะดึงดูดทางเพศสุดๆไปเลย อย่างนี้สิ ถึงเรียกว่ามีเสน่ห์จริงๆ
“คุณต๊อบก็หอมค่ะ น้ำหอมอะไรคะเนี่ย” คุณแก้วก้มลงมาดมข้างแขนเสื้อผมนิดๆ ผมรู้สึกได้เลยว่าเลือดกำลังคั่งเต็มหน้าและมันกำลังจะลามลงไปจุดล่าง!
คุณแก้วโน้มมาชิดแบบนั้นมันก็ออกจะเกินไปหน่อยสำหรับคนเพิ่งรู้จักนะครับ!
“รอบฉายจะเริ่มแล้ว คุณแก้วจะซื้อน้ำหรือป๊อบคอร์นมั้ยครับ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ แก้วเจ็บคอ แต่ถ้าคุณต๊อบ” คุณแก้วกุมคอน้อยๆ วันนี้เธอใส่อะไรสักอย่างพันคอมาด้วย มันเหมือนเชือกริบบิ้นผูกไว้ คุณแก้วแต่งแล้วทำไมดูไม่เยอะไม่เวอร์เลยสักนิด ออกจะเข้าแถมยังน่ารัก โอ๊ยๆๆ ต๊อบ เมียมึงสวยโคตร
“อ่อ ไม่เป็นไรครับ ป้ะ งั้นเราไปดูกันเลยดีกว่า”
สงสัยเธอคงเป็นผู้หญิงเสียงใหญ่หน่อยอย่างนี้มาตั้งแต่แรก แต่อาจจะไม่ใหญ่เท่านี้ แค่เป็นหวัดนิดๆหน่อยด้วยละมั้ง เจ็บคอ เลยต้องเลือกกินอาหารที่เข้ากับสุขภาพหน่อย
ผมเพิ่งรู้ตัวว่าถูกมอง หรือจริงๆคนอื่นๆอาจจะกำลังมองคุณแก้ว เพราะว่าเธอสวยจริงนี่ๆ แถมยังสูง สง่า โดดเด่นมากจนผมชักรู้สึกตัวเล็กลง แต่ เฮ้ย ไม่ได้ ผมต้องภูมิใจดิวะ มีสาวงามโน้มกิ่งมาหาให้โอกาสได้ดูแลแบบนี้
คุณแก้วตาสวย ดูคมเรียวแต่ก็หวาน ความจริงแล้วผมชอบดวงตาเธอที่สุดแต่ก็ไม่กล้ามองมาก เดี๋ยวโดนจับได้
ระหว่างที่เราจะเขินกันไปมากกว่านี้ ผมพาคุณแก้วเดินเข้าไปที่โรงหนึ่ง ผมเพิ่งรู้ว่าดูหนังมันสนุกขนาดนี้ เวลามีฉากตลกคุณแก้วจะกุมปากหัวเราะไร้เสียงแต่ยังคงไว้ด้วยความเป็นสุภาพสตรี
ตอนดู ผมเผลอวางมือทับคุณแก้ว ผมสะดุ้งเหมือนโดนไฟช็อตเลยล่ะ แต่ไปๆมาๆคุณแก้วก็เป็นฝ่ายแตะโดนมือผมบ้าง
มือโคตรนุ่ม!
คุณแก้วคงไม่ใช่ชนชั้นกรรมกรอย่างผมแน่ๆ ให้ตาย ผมสัญญาว่าจะทำงานหนักเพื่อให้เธอมีกินมีใช้อย่างสบายๆและถนอมมือนี้ถ้าหากแต่งเธอเข้ามา
ผู้หญิงวัยนี้น่าจะชอบความมั่นคงมากกว่า แน่นอน ฉะนั้นผมต้องแสดงความเป็นผู้นำบ้าง หรือต้องอ้อนบ้าง อะไรแบบนั้นแล้วก็ผมต้องให้เธอรับรู้ถึงความแน่นอนและจริงใจจริงจัง
โธ่ ไอ้ต๊อบ ใครว่าจีบผู้หญิงยากว่ะ
สมัยก่อนที่ยังหนุ่มกว่านี้มึงทำอะไรอยู่!
ในโรงหนังออกจะหนาวอยู่หน่อย หลังจากดูเสร็จ ความจริงผมแทบจะหมกหมุ่นอยู่กับมือคุณแก้วมากกว่า
ห้องน้ำจะอยู่ถัดจากโรงไปนิดเดียวประมาณสองบล็อก ผมกำลังจะเข้าห้องน้ำ “อ่ะ คุณแก้วครับ ห้องน้ำหญิงอยู่อีกฝั่งครับ”
ผมทำหน้างงก่อนบอกเธอเมื่อเห็นว่าคุณแก้วทำท่าจะเดินตามผมเข้ามา
คุณแก้วชะงักไป ก่อนจะหน้าแดงก่ำ เป็นครั้งแรกเลยที่ผมเห็นเธออึกอักอย่างเขินอายจริงจัง เธอนิ่งไปสักครู่ ก่อนตอบน้ำเสียงแบบปรับอารมณ์ให้เย็น ดวงตาคู่สวยที่มองผมอยู่มีคลื่นสั่นไหวเล็กน้อย “พอดี…แก้ว…งงป้ายน่ะค่ะ”
“คุณแก้วจะแอบดูผมใช่มั้ยครับ” ผมแกล้งหยอกเธอ
“คุณต๊อบ” คุณแก้วมองผมค้อนๆ ดวงตาเธอคมกล้าขึ้นโดยที่ผมเผลอเสียวสันหลังวูบเดียวอย่างไม่รู้ตัว ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มแฝงเลศนัย
“ครับ”
ความเขินอายของผมลดลงเรื่อยๆเมื่อเห็นว่าแกล้งคุณแก้วได้ เธอแกล้งงอนผม ก่อนจะไปทางฝั่งห้องน้ำหญิง
ผมควักลูกต๊อบออกมายืนฉี่โดยที่ยิ้มไม่หุบ
ผู้ชายเวลามันจะจีบใคร มันดูตั้งแต่แรกแล้วว่าจริงจังหรือเล่นๆไปถึงไหนต่อไหน
สำหรับผม มันโคตรจะเร็วก็จริง
แต่คนนี้
ไม่จริงจังไม่ได้แล้วล่ะ
TBC
[10/4/2559]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
