หัวข้อ: ♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞ || จบบริบูรณ์ .. P. 25 ( 4/3/58 ) **รบกวนย้ายค่ะ**

[Akikojae]

สารบัญ
Intro
เสียตัว
ขยะแขยง
ไม่มีทางเลือก
งานหมั้น
แผนการณ์ของป๋า
เข้าทำงาน
กลั่นแกล้ง
เผลอตัว
ไม่เข้าใจตัวเอง
ทนไม่ไหว
ทะเล ๑
ทะเล ๒
หนึ่งปีที่จากไป
คนปากแข็ง
ข้อแลกเปลี่ยน
เด็กน้อย
หึงหวง
คำโกหก
ความเจ็บปวด
ขอโทษ
ระวังตัว
บทสรุป
จบบริบูรณ์

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด กรุณาอ่านทุกคน
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์

Intro



    ชายหนุ่มรูปงามผู้ซึ่งมีชื่อเสียงเรียงนามโด่งดังว่าเป็นถึง 'เพลย์บอยตัวพ่อ' กำลังเดินขึ้นคฤหาสน์ของป๋าหรือพ่อสุดที่รักหลังจากที่ไม่ได้กลับบ้านมานานร่วมเดือน ถ้าเขาคือเพลย์บอยตัวพ่อ ป๋าของเขาก็คงจะเป็นเพลย์บอยตัวพ่อรุ่นพ่อเช่นกัน นี่สินะเขาว่ากันว่า ' เชื้อไม่ทิ้งแถว '




"สวัสดีครับคุณขุน .. คุณป๋าสั่งให้คุณขุนเข้าไปรับจดหมายในห้องท่านครับ .. อยู่ในตู้เซฟครับ"




    เดินยังไม่ทันถึงบันไดก้าวแรก เด็กรับใช้ในบ้านก็พุ่งหลาเข้ามาแจ้งคำสั่งตายจากป๋าที่ตอนนี้หนีไปเที่ยวอยู่ขั้วโลกเหนือ ตอนนี้คงกำลังมีความสุขกับคู่ควงคนใหม่สินะ หึ .. พอได้ยินดังนั้น ชายหนุ่มก็เดินขยี้หัวที่ไม่ได้สระมาหลายวันเนื่องจากเขามีปาร์ตี้เซเลปคนดังในโรงแรมลับของเพื่อน เหอะ ถึงจะหล่อ รวย มาดแมน หุ่นดี แต่วินาทีนี้คงจะออกไปเจอผู้คนภายนอกไม่ได้ ก็สภาพในตอนนี้นี่สิ ยิ่งกว่าคนพเนจรข้างถนนเสียอีก



   
    ไขกุญแจเข้ามาในห้องนอนใหญ่โตของป๋าเคผู้ทรงอิทธิพลได้ เขาก็เดินไปยังห้องเก็บตู้เซฟของป๋าโดยเฉพาะ มีเรื่องอะไรกันนะ ถึงต้องทำอะไรลึกลับซับซ้อนขนาดนี้  เขาไขกุญแจตู้เซฟพร้อมปลดรหัสเรียบร้อยก็ต้องพบกับความงุนงง ซองจดหมายสีขาวไร้ซึ่งตัวอักษรขีดเขียนวางอยู่โดดเดี่ยวภายในตู้ใบนี้  เขาหยิบซองขึ้นมาแกะดู  ด้านในยังมีกระดาษเขียนลายมือป๋าไว้เสียยกยาว





         
ถึงขุนลูกรักของป๋า ..


วันเกิดครบรอบ 27 ปีของแก ป๋ามีอะไรจะเซอร์ไพรส์แกนิดหน่อย .. ลองพลิกดูที่ด้านหลังกระดาษสิ ..
อะๆ อย่าเพิ่งลูกชาย อย่าใจร้อน อ่านให้จบเสียก่อน
ป๋ามีคนจะแนะนำให้แกรู้จัก .. น้องเขาชื่อแก้ว เป็นลูกชายเพื่อนรักป๋าเอง
ในเมื่อแกเกเรไม่อยู่ในโอวาท ป๋าก็จะทำในสิ่งที่แกไม่ต้องการ
แกตะต้องดูแลหนูแก้วให้ป๋า ห้ามคิดที่จะปฏิเสธเพราะถ้าแกไม่ทำตาม แกก็น่าจะรู้นะว่าอะไรจะเกิดขึ้น ..
.. สุดท้าย ป๋าขอให้แกโชคดีนะ ..
                                          ปล. แล้วจะเที่ยวเผื่อ


                                                                 ลงชื่อ  ป๋า





"เหี้ยอะไรวะเนี่ย!"  เขาโยนกระดาษเข้าตู้เซฟตามเดิม ไม่คิดจะจำหน้าของคนหลังกระดาษจดหมาย ผู้ชายที่มีผมเผ้ารุงรังแสกกลางเหมือนคนสมัยก่อน ไหนจะสิวที่ขึ้นเต็มใบหน้าจนแทบจะเห็นแต่ลูกกะตา แล้วยังฟันที่เหยินนั่นอีก คิ้วหนาเป็นสิบชั้นที่เห็นแล้วรู้สึกคันคะเยอขึ้นมา พ่วงด้วยแว่นตาหนาเตอะอีกประมาณ 3 เซ็น .. คุณพระ! ยังมีคนแบบนี้อยู่บนโลกอีกหรอวะ .. ขุนรีบปิดตายตู้เซฟแล้วเดินออกมาจากห้อง ไม่มีทาง กูไม่มีทางที่จะดูแลคนแบบนี้ .. ช่วงหลังมานี่ป๋ามักจะหาเรื่องให้เขาเสมอ ด้วยความที่อยากแกล้ง หรือเพราะเหตุอันใดก็มิทราบ แต่เขาก็รอดเงื้อมมือมารมาตลอด จนมาถึงคราวนี้ ป๋าจะเล่นตลกอะไรกับเขาอีกวะ จะให้มาดูแลไอ้แก้วหน้าม้าคนนี้เนี่ยนะ เหอะ ถ้าเพื่อนฝูงรู้ว่ามีคนแบบนี้บนโลกแถมยังต้องมาคลุกคลีกันกับเขาแบบนี้ เขาขอตายดีกว่าที่จะต้องมานั่งเป็นขี้ปากว่าคบคนหน้าตาอัปลักษณ์ขนาดนี้ ...




......




"ฮัดชิ้ว!" 




"เป็นไรหรือเปล่า นั่งมาทั้งวันไม่เห็นเป็นอะไรเลย .. "




"ไม่รู้เหมือนกัน  ไม่รู้มีใครกำลังด่าเราอยู่หรือเปล่า"




    เด็กหนุ่มหน้าตาขี้เหร่ที่ขุนได้เจอในรูปกำลังนั่งฟังฝ่ายบุคคลของบริษัทแห่งหนึ่งพูดเกี่ยวกับงานที่จะต้องทำ หลังจากรับปริญญาเรียบร้อยเขาก็ต้องเดินตามทางที่พ่อปูให้ .. เพราะอะไรน่ะหรอ ย้อนไปวันที่เขาคิดจะหางาน ..




"แก้วจะหางานที่บริษัทเอกชนเอง ป๋าไม่มีสิทธิมาสั่งแก้ว"




"อย่ามาอวดดีแก้ว .. ไปเป็นเลขาเพื่อนป๋ามันไม่ได้ต่ำต้อยอะไรนี่ .. เราต้องฝึกให้ดีก่อน ป๋าไม่ได้แค่จะให้เราไปทำเล่นๆ เข้าใจป๋าไหม"





"ถ้าหนูฝึกแล้ว หนูจะได้เลือกงานเองใช่ไหม"




"ใช่ลูก"





     และนั่นคือสาเหตุที่แก้วต้องมาเป็นเลขาคุณป๋าเค หรือ ท่านนายพล อดิเรก สัจจาอัครมนตรี ผู้ที่มีอิทธิพลเป็นอย่างมากในแวดวงทหารและวงการอสังหาของไทย  แก้วจบการตลาดมาจากมหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง แต่ที่ตนต้องมายอมทำงานเป็นเลขาทั้งๆที่ตัวเองไม่เคยเล่าเรียนมาเลยก็เพราะว่าโดนบังคับ เฮ้ออ ! คนหล่อเพลีย





"กลับบ้านดีๆนะแก้ว .. เอ่อ .. ให้เราไปส่งบีทีเอสไหม เราผ่านทางนั้นพอดี"  เพื่อนที่รู้จักกันตอนสัมภาษณ์บอก แต่แก้วอยากเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆก่อน ตอนนี้ยังไม่อยากกลับบ้าน





"ไม่เป็นไร ขอบใจนะ"  เขาโบกมือลาเพื่อนร่วมงานหยอยๆ ก่อนจะเดินออกมาจากบริษัทใหญ่โตแล้วเดินออกมาเรื่อยๆ จุดหมายปลายทางคือบีทีเอส  แก้วเป็นเด็กแว่นฟันเหยิน หน้าตานี่ขี้เหร่มาก เพราะเขาชื่อแก้ว เพื่อนเลยมักจะแกล้งเขา หาว่าเขาเป็น 'แก้วหน้าม้า' .. ไม่จริงนะ แก้วออกจะหล่อ ป๋าก็บอกว่าแก้วหล่อ แม่นมก็ชมว่าแก้วคือที่หนึ่งของบ้าน แล้วแก้วจะขี้เหร่เหมือนแก้วหน้าม้าได้อย่างไร





ฟิ้ววววววววววววววววว




ซ่าาาาาาาาาาาาาาาาาา





    กำลังเดินอยู่ดีๆ ก็มีรถสปอร์ตจากไหนไม่รู้ขับมาอย่างไว แถมข้างถนนดันมีแอ่งน้ำนองขนาดใหญ่อยู่ด้วยสิ ..




เปียก




โชก





    แก้วหล่นลงไปนั่งบนพื้นเพราะแรงน้ำที่สาดมาหาเขาเต็มๆ เสื้อผ้าที่ใส่มาเปรอะเปื้อนไปหมดเลย .. ไหนจะกระเป๋าลูกรักนี่อีก .. ฮืออออ .. ทำไมขับรถไวขนาดนี้ !





"เห้ย! ขี้เหร่ .. เป็นไงบ้างวะ"  เสียงที่ดังมาจากด้านหน้า ทำให้แก้วที่กำลังเช็ดแว่นตาอันหนาเตอะที่เปรอะอยู่ต้องใส่แว่นเข้าไปใหม่ พร้อมกระพริบตาปริบๆ




"นายมาช่วยเราหรอ"  มองหน้าคนที่เดินเข้ามา แต่ก็เห็นเพียงลางๆ เพราะว่าตอนนี้แว่นตาทั้งอันมันขุ่นมัวไปหมดแล้ว





"เชี่ยละ! นี่มันไอ้แก้วหน้าม้านี่หว่า" คนตัวโตได้แต่นึกในใจเมื่อเห็นองค์ประกอบของหน้าชัดๆ เมื่อครู่กูไม่น่าตัดสินใจลงมาเลย น่าจะทิ้งมันไว้ .. ชายหนุ่มคิดเพราะตนเองเป็นคนขับรถเร็วทำให้แก้วหน้าม้าที่นั่งอยู่ตรงหน้าต้องมีสภาพไม่ต่างไปจากลูกหมาขี้เหร่ตกน้ำ




"เปล่าอะ .. ขอโทษละกันที่ขับรถไวไปหน่อย พอดีรีบ .. ถ้านายไม่เป็นอะไร ฉันขอตัวนะ" รีบพูดแล้วกำลังจะผละออกไป แต่ไม่ทันจะก้าว คนที่นั่งเปียกปอนอยู่ดีๆก็แหกปากร้องดังลั่นขึ้นมาเสียอย่างนั้น





"ใจร้ายยยยย .. ฮืออออออออ .. มาทำเขาเปียกแล้วก็จะทิ้งงง .. ฮือออออ .. เจ็บขาาาาา ., เดินไม่ไหววววว .. ไอ้โย่งงงง .. ไอ้ใจมดดดดดด"  แก้วตั้งหน้าตั้งตาร้องออกมาเพราะคนที่ชนเขาดูจะไม่รับผิดชอบอะไรเลย





"เห้ย! จะด่ากูทำไมเนี่ย .. พอ ! หยุดร้อง .. สัตว์เอ้ย .. ใครมาเห็นนึกว่ากูรังแกเด็กอีก"  ขุนบ่นหัวเสีย ไอ้เด็กขี้เหร่นี่แม่ง กูจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด




"ฮือออออออออออ .. แงงงงงงงงงงง .. แอร๊กกกกกกกกกก!"  เชี่ยเอ้ย ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ตอนนี้มันนั่งดีดดิ้นแล้ว ไม่ได้ช่วยอะไรเลยกู




"เออๆ  ขึ้นรถมา .. จะพาไปส่งบ้าน!"  แล้วเขาก็ตัดสินใจไวขึ้น เพราะคนที่เริ่มมามุงแถวนี้ก็ลูกน้องป๋าทั้งนั้น อายฉิบหาย อย่าให้เป็นที่นินทาของชาวบ้าน กูต้องรีบพาเด็กแสบไปให้พ้นตรงนี้โดยเร็ว





   เข้ามาในรถได้ก็ต้องสังเวชกับสภาพของมัน รถสปอร์ตราคาเป็นสิบล้าน ถูกน้ำเน่าเหม็นทำลายหมดแล้ว ขุนได้แต่ล่ะเหี่ยใจ แต่ทำไงได้ ก็รับมันขึ้นรถมาแล้วนี่หว่า คงต้องพามันไปส่งที่ไหนสักที่





"ให้ไปส่งไหน .. เร็วๆ"  ถามแล้วยังจะหยิ่งอีก เดี๋ยวแม่ทิ้งไว้ข้างทางเลย





"ที่ ..."  แก้วบอกออกไป ตอนนี้เขารู้สึกหนาวชอบกล




"คนล่ะทางอีกแม่งเอ้ย!  งั้นรอก่อนได้ไหม .. ขอไปรับเพื่อนก่อน"  ขุนพูด ตอนนี้กำลังจะไปรับเพื่อนสนิท เพราะว่าค่ำคืนนี้เขามีปาร์ตี้รออยู่อีกแล้ว ชีวิตเขาเหมือนจะขาดงานครื้นเครงไม่ได้แม้แต่เสี้ยววิ





"เอ่อ .. ก็ได้". เพราะความหนาวทำให้รู้สึกง่วง แก้วพิงหัวที่พนักก่อนจะค่อยๆผล็อยหลับไป



.




"ไงมึง มาสักทีนะ"  มาถึงคอนโดเพื่อนก็เจอแขวะเรื่องเวลาเลย กูจะไม่สายเลยถ้าไม่ไปเจอเรื่องบ้าๆนี่




"เออ กูเลทนิดหน่อยน่า"  เพราะไปเจอเด็กขี้เหร่นี่แหละถึงช้า ขุนอยากจะพูดออกไปเสียจริง แต่ก็ขี้เกียจรื้อฟื้น




"อ้าว แล้วนี่ใครวะ .. โห สภาพแม่ง .."  เพื่อนขุนมองสภาพของคนข้างๆก็ถึงกับต้องร้องยี้ออกมา เน่า .. เน่ามากๆ




"เออ ไม่ต้องรู้หรอก ขึ้นมา .. กูต้องพาเด็กนี่ไปส่งก่อนนะมึง .. หยุด! อย่าถามอะไรทั้งนั้น กูขอสั่งให้มึงนั่งเฉยๆ !"  เขารีบหยุดเพื่อนไว้ ไม่อยากเล่าหรืออธิบายอะไรตอนนี้ แค่นี้ก็หงุดหงิดเกินทนละ





"เออๆ"  หลังจากที่ตกลงกันได้ เขาก็บึ่งรถด้วยความหงุดหงิด จนมาถึงซอยบ้านของเด็กแก้วหน้าม้า ที่เขารู้เพราะเขาเคยมาแถวนี้ มาถึงแล้ว แต่ไอ้ตัวขี้เหร่มันยังไม่ตื่นเลย เชี่ยเอ้ย มึงจะนอนหลับบนรถกูอีกนานไหม




"ตื่นๆ .. ถึงแล้ว ลงไปได้ละ"  ใช้นิ้วจิ้มๆ ผลักๆ ให้เด็กข้างๆมันลงไปจากรถได้ละ เบาะหนังกูเปื้อนหมดละ ต้องส่งล้างอีกเนี่ย เพราะมึงคนเดียวเลย





"ยังไม่ถึงบ้านผมเลย"  โอ้โห นอกจากจะขี้เหร่ ขี้เซาแล้ว มึงยังขี้สงสัยด้วย





"ส่งได้แค่นี้แหละ ลงไปๆๆๆ"  รีบไล่ให้มันลงไป แก้วทำท่ามึนๆ ก่อนจะยอมเดินลงจากรถมาอย่างงงๆ พอปิดประตูได้เท่านั้นแหละ  ไอ้รถสปอร์ตคันงามก็บึ่งรถออกไปจนฝุ่นแทบตลบ ส่วนแก้วทำได้แค่สะพายกระเป๋าแล้วเดินเข้าซอยบ้านไปอย่างอึนๆ




.




"มึงมาส่งน้องเขาทำไมวะ"  เพื่อนสนิทที่ชื่อว่าเลย์ถามเขาออกมา





"กูแม่งโชคไม่ดี ขับรถไปโดนน้ำกระเด็นใส่มัน" ตอบออกไปอย่างที่ใจคิด แต่เพื่อนซี้กลับงงในคำตอบของขุนมัน





"เขาสิวะที่โชคไม่ดี .. ไม่ใช่มึง"  เลย์ท้วงออกไปเพราะมันควรเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรอ ก็เพื่อนมันไปทำเขาเปียกอ่ะ จะมาโชคร้ายห่าอะไรวะ



   
"กูโชคร้ายก็เพราะว่ามันคือแก้วหน้าม้าคนที่กูเกลียดนี่แหละ !  เหี้ยเอ้ย " .. เวรกรรมอะไรของไอ้ขุนสุดหล่อกันวะ ที่ต้องมาเผชิญชะตากรรมกับคนขี้เหร่อย่างมัน .. ป๋าแม่ง เล่นตลกอะไรกับกูกันแน่วะ !!

[black sakura]

เรื่องนี้เอาฮาหรือว่ามาม่าคร้าเนี่ย
แต่ว่าจากอินโทรน่าจะอย่างแรก
มากกว่านะเราคิดว่านะ5555

[B52]

รออ่านอีก

[AMMY★]

แวะมาเจิมเรื่องใหม่


เห็นคำว่าเดอะซีรีย์แล้วเริ่มกลัวๆนะ 

[jamlovenami]

อิขุน อิเลววววววววว 

น้องแก้วลูกกก ช่างใสซื่อบริสุทธิ์หาใครในโลกหล้ามาเปรียบบบ   

[threetanz]

ตามอ่านต่อไปค่ะ

[hormonesyj]

อย่าทิ้งเรื่องนี้นะคะ แค่อินโทรก็สนุกแล้ว เชื่อใจคนเขียนค่ะ
ปล. พี่ขุนโหดไปละ น้องไม่ขี้เหร่ซะหน่อย 

[Akikojae]

เสียตัว



"อ๊ะ .. อ๊ะ .. ขุนคะ .. แรงกว่านี้อีก .. อ๊าาาา".



"แตกไวนะวันนี้ .. "




"ก็ขุนอ่ะ .. ซอยเอาๆ .. ถุงยางแทบขาดแหนะ"



"หึ พอดีมีเรื่องโมโหนิดหน่อย .. เรามาต่อกันเถอะนะ"




เสียงครางกระเส่ายังดังก้องไปทั่วห้อง  ขุนเป็นผู้ชายรักสนุก เขามีกิ๊กน้อย กิ๊กใหญ่อยู่หลายคน ไม่ได้รักชอบอะไรหรอก ก็เอาไว้ปลดปล่อยความต้องการตามประสาผู้ชาย .. ผ่านมาเป็นอาทิตย์ตั้งแต่เจอแก้วหน้าม้า เขาก็ยังหงุดหงิดไม่หาย นี่ถ้าป๋ากลับมา เขาคงโดนเล่นงานชัวร์ ..




......




ฝั่งแก้วเอง ตั้งแต่วันนั้นแก้วก็จดจำใบหน้าของคนที่ทำให้เขาเปียกได้ดี .. ป๋าเคยเอารูปพี่คนนี้ให้เขาดูและบอกว่าคนนี้แหละที่จะมาดูแลแก้ว .. คิดเช่นนั้นจริงๆน่ะหรือคุณป๋า .. แก้วไม่เห็นว่าเขาจะดูแลแก้วได้ตรงไหน  ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ที่เข้าไปฝึกงาน แก้วสามารถเรียนรู้งานได้เร็ว ไม่เหมือนหน้าตาที่ดูจะต้องเป็นคนทำอะไรเชื่องช้า .. แต่คุณป๋าเคยังไม่กลับมาจากการไปเที่ยวพักผ่อนนี่สิ เลยทำให้แก้วยังไม่ได้เริ่มงานเสียที ..




"แก้วไม่ไปไม่ได้หรอครับ" เขาปฏิเสธงานเลี้ยงในคืนนี้ ป๋าบังคับให้เขาไปงานเลี้ยงบริษัทที่เพิ่งเข้าไปทำได้ไม่นาน บริษัทที่ป๋าเคกับป๋าเขาร่วมลงทุนด้วยกัน




"ไปกับป๋า เราจะกลัวอะไร" ป๋าส่งมือมาขยี้หัวแก้ว แล้วส่งชุดสูทสำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ให้ ไม่อยากไปเลยให้ตายสิ แต่เขาก็ไม่สามารถขัดป๋าได้เหมือนกัน




"ไม่อยากไปหรอคะคุณหนู .. นมว่าคุณหนูควรพบปะสังคมของคุณป๋าไว้บ้างก็ดีนะคะ .. เพราะอีกหน่อยคุณหนูก็ต้องเข้าไปทำงานนี้เต็มตัว"  เฮ้อ แก้วอยากจะอธิบายให้นมเข้าใจว่าแก้วอยากหางานทำด้วยตนเอง แต่นมคงจะเข้าข้างป๋าอยู่ดี เลยได้แต่ยืนให้นมจัดชุดสูทของตนอย่างประณีต




"เสร็จเรียบร้อยค่ะ .. คุณหนูของนมหล่อที่สุดเลย .. ฟอด"  เป็นเพราะเลี้ยงดูกันมาตั้งแต่ยังแบเบาะ จึงทำให้นมรักและเอ็นดูแก้วเป็นอย่างมาก



"ขอบคุณครับนม" ไหว้และหอมแก้มสองข้างของนมกลับคืน ก่อนจะลงไปด้านล่าง รอสักครู่คนขับรถก็มาจอดเทียบรอที่หน้าบ้าน เขาขึ้นไปนั่งตามด้วยป๋าที่ใส่สูทเต็มยศ วันนี้ป๋าดูหล่อมาก ต่างจากเขาที่ใครๆต่างพากันเรียกว่าแก้วหน้าม้า




.....




   บริเวณงานเลี้ยงบริษัทที่จัดขึ้นในคฤหาสน์หลังใหญ่ครอบครัว สัจจาอัครมนตรี มีผู้คนมากมายทยอยเดินกันเข้ามาในงาน งานนี้รองรับตั้งแต่คุณหญิงคุณนาย หุ่นส่วนบริษัท เจ้าของบริษัทต่างๆ พนักงานบริษัท แม้กระทั่งแม่บ้าน หรือ ยาม ก็มีสิทธิที่จะเข้าร่วมงานเฉลิมฉลองครบรอบ 10 ปี ที่จัดขึ้นนี้ ..




   "อ้าววว .. มาๆๆ .. ว่าไงลูกแก้ว หล่อเหมือนพ่อไม่ผิด .. เออ .. พี่ขุนเราไปไหนซะล่ะเนี่ย ไม่ได้เรื่องจริงๆลูกคนนี้ .. แต่ไม่เป็นไร ไปนั่งที่โต๊ะก่อน เดี๋ยวป๋าตามไป .. "  เข้ามาในงาน ป๋าเคก็รีบมาต้อนรับป๋ากับเขา ป๋าเคดูจริงใจดี แต่ไม่ใช่ลูกชายเขา แก้วอยากจะบอกเหลือเกินว่าไม่อยากเจอหน้าพี่ขุนอะไรนั่น




"ลูกชายหรอครับท่าน .. หน้าตาหล่อเหลาทีเดียว .. ยินดีด้วยนะครับ ผมขอตัวก่อน" แขกเหลื่อแวะเวียนเข้ามาทักทายและอวยพรบริษัท แต่ก็มิวาย ชมมาถึงแก้ว .. แก้วรู้นะว่าบางคนไม่ได้จริงใจหรอก เช่นคนนี้



"ต๊าย!  ลูกชายนี่หล่อยังกับม้าหนุ่มนะคะ .. หึหึ"  ไอ้ที่ว่าม้าน่ะ หน้าตาหรือเปล่าครับ




"นี่ลูกชายคุณหรอคะ ไม่บอกไม่รู้นะคะเนี่ย"  เพราะหน้าตาขี้เหร่นี่ใช่ไหม ที่ทำให้เขาโดนป้าๆแขวะถึงเพียงนี้




"ผมไปเอาของกินเล่นก่อนนะ" พูดจบก็ลุกขึ้นไปอย่างเร็ว ไม่อยากอยู่ฟังคำแสลงหูแล้ว แก้วกระชับแว่นตาแล้วเดินปลีกตัวออกมาทางของกินเล่น เขายืนตักอยู่นานจนได้ครบที่อยากทาน  แต่พอตอนกำลังหมุนตัวกลับ บังเอิญชนกับกลุ่มผู้หญิงที่กำลังเดินมาเข้าอย่างจัง




"โอ๊ย! ชุดฉันเปื้อนหมดแล้วเนี่ย เห็นไหม!!!"  เธอยืนแหวโหวกเหวกโวยวายออกมาจนแก้วสะดุ้ง ของกินที่ยกมาทุกอย่างตอนนี้ลงไปนอนที่พื้นหมดแล้ว จากที่เคยมุงดูดนตรีคลาสสิค ตอนนี้ทุกคนหันมามองปัญหาทางฝั่งอาหารกันแทบเป็นตาเดียว




"ผะ .. ผมขอโทษ .. นี่ครับ .. ผมเช็ดให้นะ"  แก้วรีบถอดชุดสูทราคาแพงออกมาเช็ดชุดราตรีสีชมพูให้หญิงสาวผู้นั้น แต่ดูเหมือนเธอยังไม่พอใจ




"อย่ามาแตะ .. ยิ่งเช็ดยิ่งเลอะเห็นไหม .. หน้าตาก็ขี้เหร่ .. ทำไมทำตัวเฉิ่มแบบนี้ก็ไม่รู้!!!" เธอตวาดแก้วเสียงดัง จนคนที่เดินเข้ามาถึงกับต้องร้องขอให้หยุด




"มีอะไรกัน"  ผู้ชายหน้าตาดีในชุดทักซิโด้เอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าคู่ควงกับแก้วหน้าม้ากำลังมีเรื่องกันอยู่




"ก็ไอ้ขี้เหร่นี่สิคะ .. มาชนรตีได้ .. เปื้อนไปหมดแล้ว"  เธอรีบฟ้องลูกชายเจ้าของงาน เพราะหวังว่าขุนจะไล่ไอ้เด็กอัปลักษณ์นี่ออกไปได้




"ขอโทษรตีซะ"  ขุนพูดเสียงเข้ม ไม่ฟังเลยว่าเขาขอโทษไปแล้ว




"ผมขอโทษไปแล้ว และกำลังจะช่วยเช็ดให้ .. แต่เธอปฏิเสธ". บอกออกไปตามความจริง อะไรกัน มาถึงก็เข้าข้างผู้หญิงทันทีไม่มีฟังความจริงกันเลย  เพราะที่จริงเธอนั่นแหละที่เดินไม่ระวังเอง




"อย่าไปเชื่อค่ะ .. ขุนต้องจัดการนะคะ .. มันทำเสื้อรตีเปื้อน"  เธอยังคงกอดแขนเขา แล้วกล่าวใส่ร้ายแก้วอย่างไม่สนใครหน้าไหน




"ขอโทษรตีซะ" เขายื่นคำขาดอีกครั้ง ยิ่งเห็นหน้ายิ่งหมั่นไส้ คนบ้าอะไรอัปลักษณ์ได้ขนาดนี้




"ไม่ !  ผมไม่ขอโทษ"  แก้วยืนยัน หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ขอโทษ ทำเอายัยรตีหน้าขึ้นสี




"อยากมีเรื่องใช่ไหม!"  ขุนเข้าไปกระชากแก้วอย่างแรง เจ็บ แก้วเจ็บแขนไปหมดแล้ว




"มีเรื่องอะไรกัน!  แกทำอะไรน้อง .. ห๊ะ ! .. ปล่อยน้องได้แล้ว ". เรื่องทุกอย่างอยู่ในสายตาป๋าเคมาตลอด เห็นได้ชัดว่าขุนมันเข้าข้างชะนีแค่ไหน




"ป๋า อย่าขึ้นเสียงสิอายเขา" ขุนยอมปล่อยมือแล้วปรามป๋าอย่างเบาๆ เขาก็อายเป็นนะ แต่เมื่อครู่มันกำลังโกรธ




"พาน้องขึ้นไปเปลี่ยนชุด!"  ป๋าเคพูดชัดถ้อยชัดคำ




"ป๋าว่าไรนะ!"  ขุนหัวฟัดหัวเหวี่ยง ไม่อยากพามันไปเลย เขาไม่น่าเข้ามายุ่งเลย ลืมไปไอ้เด็กนี่มันแบ็คดี




"รีบพาแก้วไปเปลี่ยนชุด ก่อนที่ฉันจะโมโหไปมากกว่านี้!" ป๋าเคผู้ยิ่งใหญ่ประกาศกร้าว ขุนจำยอมต้องเดินออกจากตรงนี้เพื่อพาแก้วหน้าม้าขึ้นไปเปลี่ยนชุด เขาเดินผ่านผู้คนมากมายที่จ้องมาเป็นสาวตาเดียว เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้อัปลักษณ์ !




"เอ้า ! เปลี่ยนซะ!"  ขุนนำแก้วขึ้นมายังห้องนอนที่ไม่เคยพาใครขึ้นมาเลยสักคน ความจริงเขาไม่ค่อยได้กลับบ้านสักเท่าไหร่ .. เขาโยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้ เลือกตัวที่เล็กที่สุดในตู้แล้วก็ยังใหญ่กว่ามันอยู่ดี




"ผมขออาบน้ำ"  แก้วพูดเพราะเนื้อตัวและเสื้อผ้าเต็มไปด้วยกลิ่นอาหาร แก้วจะอ้วกอยู่แล้ว




"เรื่องมากอีกนะมึง .. เร็วๆล่ะ .. อย่าให้กูรอนาน"  เขาหัวเสียมากที่ต้องมานั่งรออะไรไร้สาระ แต่ถ้าเขาลงไปก่อนมีหวังป๋าเล่นงานเขาแน่ๆ ขุนตัดสินใจขึ้นไปนอนเล่นบนเตียงรอแก้วหน้าม้าอาบน้ำ




"เสร็จแล้วครับ"  แก้วเดินออกมาหลังจากแต่งตัวเรียบร้อย แม้จะใหญ่ไปนิด แต่ก็พับแขนเสื้อได้อยู่




"แล้วชุดพวกนี้" แก้วมองเสื้อผ้าเละเทะในมือก่อนจะถอนหายใจ เสื้อสูทคงจะแพงน่าดู



"ใส่ตระกร้าไว้นี่แหละ .. ซักเสร็จจะให้คนเอาไปส่งให้ !"  บอกเสร็จก็เปิดประตูเดินลงมาด้านล่าง แก้วรีบยัดเสื้อผ้าไว้ในตระกร้าก่อนจะวิ่งตามลงมา พวกเขากลับเข้าไปนั่งที่งานเหมือนเดิม คู่ควงของขุนต้องรีบกลับบ้านไปเพราะชุดที่เปื้อนขนาดนั้น เธอแค้นไอ้อัปลักษณ์นั่นอยู่ไม่น้อยที่ทำให้เธอต้องรีบกลับและโดนว่าที่พ่อสามีดุ คราวหน้าอย่าให้เจอนะ แม่จะด่าให้ ..




" ... ขอขอบคุณทุกคนจริงๆครับ .. จากนี้ก็เชิญตามสบายนะครับ .. เรายังมีงานเต้นรำต่อกันอีก .. คัมปายย"  เชียสกันทุกคนแล้วก็นั่งลงตามเดิม ใครที่อยากเต้นรำก็ลุกออกไป ส่วนป๋าเคพอกลับมานั่งที่ก็จัดแชมเปญฉลองอีกขวดใหญ่ ป๋าของแก้วก็ร่วมฉลองกันอย่างครึกครื้น ส่วนขุนตอนนี้ก็ดื่มไปจนกรึ่มแล้ว สาเหตุมาจากความที่โมโห เพราะตอนนี้คู่ควงของเขาต้องมากลับบ้านไปเสียก่อน โธ่ กะว่าจะไปต่อกันสักหน่อย ดันมามีเรื่องเสียอีก เพราะมันเลยจริงๆ




"พอเถอะครับ .. คุณเมามากแล้วนะ" แก้วพูดเพราะตอนนี้คนพี่กำลังยกแก้วดื่มเสมือนมีน้ำเปล่าตั้งอยู่ตรงหน้า




"อย่ามายุ่งเรื่องของฉันนะ .. ไอ้ขี้เหร่!" เขาบอก เริ่มนั่งตัวไม่ตรง แต่ก็ยังกระดกเอา กระดกเอา ..




.....




"เราช่วยพาพี่เขาขึ้นไปนอนทีไป .. ช่วยป๋าหน่อยนะ"  ป๋าเคพูดกับแก้วอย่างปลงๆ ลูกชายเขาเมาทีไร กระดูกสันหลังไม่มีทุกที




"เอ่อออ .."  อยากจะปฏิเสธ แต่เหมือนจะขัดใจป๋าทั้งสองไม่ได้เลยให้พี่เด็กเสิร์ฟมาช่วยยกขึ้นไป เพราะลำพังตัวเขาคนเดียวคงไปไม่ไหว



"หนักฉิบ .. ขอบคุณนะพี่"  เด็กเสิร์ฟออกไปจากห้องแล้ว ทิ้งไว้แค่แก้วกับคนที่นอนดิ้นอยู่บนเตียง




"เอาเหล้ามา .. เอิ๊ก .. เหล้าา". ปัดป่ายมือไปในอากาศ ตอนนี้ขุนเมาจนไม่มีสติหลงเหลืออยู่แล้ว แก้วที่ตอนแรกกำลังจะลงไปกลับบ้าน .. แต่เห็นสภาพคนตรงหน้าแล้วอดสงสารไม่ได้ เขาเตรียมผ้าสำหรับเช็ดหน้า ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อของขุนเพื่อเช็ดให้ ..




"เห้ย ! ปล่อยผม" กำลังเช็ดอยู่ดีๆ คนที่นอนปัดป่ายก็จับตัวแก้วพลิกลงล่าง ส่วนขุนกำลังคล่อมคนตัวเล็กกว่าอยู่




"ที่นายมาเพราะชอบฉันใช่ไหม .. เอิ๊ก". ขุนถามออกมาด้วยความเมา  แก้วดิ้นอยู่ใต้ล่าง ชอบเชิบอะไรกัน ที่เขาต้องขึ้นมาเป็นเพราะป๋าสั่งหรอก




"ไม่ใช่นะ .. อุ๊บ .. อื้ออออ"  ยังไม่ทันได้พูดครข้างบนก็ประกบปากลงมาอย่างแรง กลิ่นแอลกอฮอล์ทำแก้วแทบอ้วก เหม็นจนแทบจะกลั้นใจตาย




"อย่านะ .. อื้อออ"  เสื้อผ้าที่โดนถอดอย่างไวถูกเหวี่ยงลงพื้นไปเมื่อไหร่ไม่รู้  ขุนเมามากจนทำอะไรลงไปโดยที่แทบไม่รู้ตัว เขาป่ายมือไปตามร่างกายสีขาวมุกนั่น กดจูบไปที่ริมฝีปาก ทั้งยังผละไปทั่วร่างกาย หยอกเอินกับหัวนมสีสดสองข้างจนพอใจ ก่อนจะดึงกางเกงแสล็คออก ตามลงไปพรมจูบที่ท้องน้อยก่อนจะดึงชั้นในตัวจิ๋วของแก้วออกอย่างรวดเร็ว




"ไม่นะพี่ขุน .. พี่เมามากแล้ว .. ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะ" คำท้วงไม่ส่งผลใดๆ ในเมื่อตอนนี้ขุนกำลังส่งนิ้วไปทักทายกับช่องทางสีสดที่เขาไม่เคยชม




"รูนี้ก็คงรับได้เหมือนกัน"  ขุนจัดการชั้นในตัวเองออกแล้วจ่อลูกรักที่ปากทางอย่างไว ก่อนจะสอดใส่เข้าไปด้านในจนคนข้างล่างที่รู้สึกอึดอัดคับแน่นและเจ็บเป็นอย่างมากร้องออกมา




"อย่าเข้ามา .. ฮือออ .. อ๊าา .. เจ็บจัง .. พี่ขุน  .. เอามันออกไปครับ .. ก .. แก้วเจ็บ"  แก้วนอนทนน้ำตาไหล ขนาดพี่ขุนเมา เขายังสู้แรงไม่ไหว แก้วได้แค่ดันคนข้างบนออก แต่ขุนก็เริ่มขยับกายแล้ว




"ตอดดีกว่าผู้หญิงอีก .. อ่าาา .. อืมม " เขาเร่งส่งแก่นกายใหญ่โตเข้ามาในช่องทางนั้น แม้มันจะฝืดและคับมากในตอนแรก แต่ตอนนี้มันกลายเป็นความสนุก ตอดรัด และขมิบ จนคนด้านบนต้องสูดปากเสียว




"อ๊ะ .. เจ็บครับ .. ฮือออ" ตกเป็นจำเลยที่พูดไม่ออกแล้ว แก้วนอนน้ำตาไหล ได้แต่ปล่อยให้คนข้างบนทำเขาจนเสร็จ แก้วคงจะได้ออกจากที่นี่ .. แก้วไม่เคยมีอะไรกับใคร ไม่ว่าจะชายหรือหญิง ดังนั้น ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรก และพี่ขุนก็ไม่ได้ป้องกันอะไร แล้วถ้าป๋ารู้ล่ะ เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ที่ต้องมาโดนผู้ชายด้วยกันกดขนาดนี้ ..




"อ่า .. จะออกแล้ว .. อีกนิด .. อีกนิด .. อ่าาาาาาาส์"  คนด้านบนปลดปล่อยของคาวไว้ในร่างเล็กก่อนจะล้มลงไปนอนทับแก้วไว้ทั้งตัว แก้วร้องไห้จนหมดแรง แต่ด้วยความอัปอาย เขาตัดสินใจผลักร่างสูงที่หลับอยู่ลงไปนอนข้างๆ ตอนที่แก่นกายพี่เขาหลุดออกไป แก้วเหมือนจะขาดใจ น้ำคาวค่อยๆไหลทะลักเปรอะที่นอน แก้วรีบพาตัวเองเข้าห้องน้ำจัดการตัวเองทุกอย่าง รังเกียจ รังเกียจที่สุด น้ำสีขาวขุ่นที่คาในตัวทำให้เขาต้องทนล้วงมันออกมา พออาบน้ำเสร็จก็รีบแต่วตัวออกจากห้อง เขาไม่หันไปมองคนด้านหลังอีกเลย เลว เลวที่มาพรากความบริสุทธิ์ของแก้วไป ..




"แก้วลูก หนูเป็นอะไร .. ใครทำ เดี๋ยวแก้ว! .. เอกๆ มึงไปส่งคุณแก้วถึงบ้านเลยนะ คฤหาสน์ พงษ์พัฒนธานี"




"ครับ"




 ในขณะที่แก้ววิ่งลงมานั้น ก็เจอกับคุณป๋าเคที่กำลังดูคนเก็บกวาดอยู่ งานเลี้ยงเพิ่งเลิกได้ไม่นาน เขาให้ณพหรือพ่อของแก้วกลับไปแล้ว เพราะคิดว่าจะให้แก้วนอนกับลูกชาย แต่สภาพที่ตนเห็นเมื่อครู่ คือภาพที่น่าตกใจ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง เสื้อผ้ายับยู่ยี่ และแก้วดูเหมือนคนตกใจถึงขีดสุด ขนาดเขาเรียกไว้แก้วยังไม่ยอมหยุดวิ่ง กลับวิ่งออกไปหน้าบ้าน เขาเลยให้คนขับรถรีบตามไปเพื่อพาหนูแก้วไปส่งบ้าน ..




.....




"ไอ้ลูกเวร"!" หลังจากตรวจสภาพเรียบร้อย เขาก็รีบขึ้นไปยังห้องลูกชาย พอเปิดประตูเข้ามาก็ต้องพบกับคำว่า 'เปลือย' ลูกชายสุดที่รักนอนเปลือยโชว์ก้นขาวแผ่หลาอยู่บนที่นอน  เขาเดินเข้าไปดูสภาพเตียง คราบน้ำอสุจิยังเปื้อนที่นอนอยู่เลย บัดซบจริงๆ นี่อย่าบอกนะว่าขุนมันได้กับหนูแก้วแล้ว .. แผนการแม้จะสำเร็จ แต่แบบนี้หนูแก้วคงรังเกียจไอ้ลูกเวรของเขาไปอีกนาน ..



"แกต้องรับผิดชอบหนูแก้ว .. ไอ้ขุน"  เดินเข้าไปตบหัวลูกที่ยังนอนไม่รู้เรื่องหนึ่งทีก่อนจะเดินออกมาโทรหาเพื่อนรักเรื่องของหมั้น .. ในที่สุดความต้องการของพ่อทั้งสองก็เป็นจริง

-ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์-

TBC.

คุยกันหน่อยค่ะ เรื่องนี้จะมาแทนวันทองเดอะซีรีย์ที่ใกล้จะจบนะคะ
รับรองว่าเดอะซีรีย์นี้ถึงใจแน่ค่ะ แต่คงต้องรอกันสักหน่อย เพราะนี่เพิ่งจะตอนแรก
เขียนไว้สักพักแล้ว จะทยอยลงนะคะ ไม่หนีหายลบทิ้งแน่ค่ะ
ขอบคุณทุกคนมากเลยค่ะ

[B52]

โดดกระทืบสักทีสองที

[PoPuAr]

พี่ขุนมันร้ายมาก เกลียดน้องแก้ว แต่มาพรากความสาว เอ้ย ความหนุ่มของแก้วไป
งานนี้พี่ตายแน่ๆ ชอบป๋าเค สนับสนุนให้ลูกมีเมียเป็นผู้ชาย กราก
 

[akira334]

สองป๋าเจ้าเล่ห์จริงๆ

[modisvip]

เดี๋ยวก่อนขุนเดี๋ยวก่อน ไม่นานเดี๋ยวได้มีหลงน้องแก้วแน่เอ็ง 

[~ ฤดูใบไม้ผลิ ~]

พี่ขุนฟื้นแล้วจะจำได้ไหมว่าทำอะไรน้องแก้วไว้ 

[Maytbb]

ติดตามจ้า   

[hormonesyj]

ร้ายกาจจริง แกล้งน้อง ตะหวาดน้อง แต่กอดน้อง
ชิชะ รอวันขุนแผนหลงแก้วหน้าม้าเต็มขั้น 

[Roman chibi]

ถีบอีพี่ขุนที 

[sine_saki]

อุแหม พวกคุณพ่อเป็นหนุ่มวายเหรอคะ ที่จับลูกๆคลุมถุงชนแบบนี้
สงสารพ่อแก้วจริงเชียว ดันโดนไอ้ขุนแผนแสนสะท้านพรากความบริสุทธิ์ไปได้
เดี๋ยวฉันจะให้ขุนช้างมาจัดการ (เอ๊ะ มีเหรอ!?)

[killerofcao]

ไม่ชอบเขา แต่กินเขาซะงั้นนะ พ่อขุน

[rogerr]

มันน่าดีดกระโหลกซักที 2 ทีจริงๆ

[Feporchz]

พล็อตน่ารักกกกกกกกจังเลย
ชอบๆๆ ติดตามค่า

[Min*Jee]

อ่านรวดเดียวสองตอนเลยยยยย
รอตอนต่อไปน้าาาา สงสารแก้วววว

[jing_sng]

เอาจริงๆ นะ อิชั้นโครตเกลียดขุนแผนเลย เห็นเรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วจะไม่อ่านด้วย แต่ชอบแก้วหน้าม้ามาก
ผู้หญิงที่เชื่อมั่นในตัวเอง ไม่แคร์คำนินทาว่าร้าย(ถึงแม้จะแอบสวยบ้างอ่ะนะผู้หญิง) ทำทุกอย่างให้สามีรัก
สุดท้ายสามีก็รัก แม้อิชั้นจะงงๆ มันรักที่ตัวตนไหนแน่หว่า
ส่วนขุนแผนอย่าพูดถึง เหมือนคนแต่งจะโปรดเรื่องนี้นะเพราะเอาตัวละครมาใช้ถึง2ตัวแล้ว ไม่แน่ใจว่าเจ้าของกระทู้จะดำเนินเรื่องแบบยึดฝั่งไหน ถ้าฝั่งขุนแผนสงสัยดราม่าจัดหนัก แต่ถ้าฝั่งแก้วหน้าม้าจะฮากระจายและฟินตัวแตกตอนรักกัน  เคยคิดว่าน่าจะมีคนเอาเรื่องนี้มาแปลงมั่งคงสนุกไม่น้อย เพราะเดียวนี้เราไม่ตั้งใช้เวทมนต์แล้วแค่ข้ามฝั่งจากดุสิตไปบางพลัดเราก๊อจะเจอ รพ ยันฮี จะเอาสวยหล่อแค่ไหนหมอจัดให้ได้ ว่าแล้วก็ไปหยิบหนังสือนางในวรรณคดีมาอ่านอีกรอบ

[Akikojae]

เอาจริงๆ นะ อิชั้นโครตเกลียดขุนแผนเลย เห็นเรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วจะไม่อ่านด้วย แต่ชอบแก้วหน้าม้ามาก
ผู้หญิงที่เชื่อมั่นในตัวเอง ไม่แคร์คำนินทาว่าร้าย(ถึงแม้จะแอบสวยบ้างอ่ะนะผู้หญิง) ทำทุกอย่างให้สามีรัก
สุดท้ายสามีก็รัก แม้อิชั้นจะงงๆ มันรักที่ตัวตนไหนแน่หว่า
ส่วนขุนแผนอย่าพูดถึง เหมือนคนแต่งจะโปรดเรื่องนี้นะเพราะเอาตัวละครมาใช้ถึง2ตัวแล้ว ไม่แน่ใจว่าเจ้าของกระทู้จะดำเนินเรื่องแบบยึดฝั่งไหน ถ้าฝั่งขุนแผนสงสัยดราม่าจัดหนัก แต่ถ้าฝั่งแก้วหน้าม้าจะฮากระจายและฟินตัวแตกตอนรักกัน  เคยคิดว่าน่าจะมีคนเอาเรื่องนี้มาแปลงมั่งคงสนุกไม่น้อย เพราะเดียวนี้เราไม่ตั้งใช้เวทมนต์แล้วแค่ข้ามฝั่งจากดุสิตไปบางพลัดเราก๊อจะเจอ รพ ยันฮี จะเอาสวยหล่อแค่ไหนหมอจัดให้ได้ ว่าแล้วก็ไปหยิบหนังสือนางในวรรณคดีมาอ่านอีกรอบ

เม้นน่ารักจัง ขอบคุณค่ะ
เราแต่งผสมผสานเนอะ
ไม่ได้เอาเนื้อเรื่องมาแปลง
แค่หยิบยืมมาเปรียบเปรย
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากๆค่ะ
จะพยายามแต่งต่อไปนะคะ

[hibarihao]

เจ้าเล่ห์จิงนะคุณป๋าทั้งสองงง

[AMMY★]

ได้กับผู้หญิง ยังมาเอาน้องแก้ว
ไอ้พี่ขุนนนนนนนนนนนนนยยยยยยนนนนนนน 

[ทั่วหล้า]

เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่อง

อยากถีบอีขุนมาก..นี่บอกเลย!

[supizpiz]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! อีพี่ขุน มันน่านักมั้ยห้ะ!!!!

[boonpa]

เรื่องนี้ท่าจะแซบไม่แพ้หนูวันแน่ๆ ขึ้นมาแก้วก็เสร็จพี่ขุนซะแระ

[cavalli]

 

[black sakura]

คุณป๋าทั้งสองค่ะพาน้องแก้วไปถอดรูปด่วนๆเลย
เอามาตอกหน้าอิขุนหน่อยชอบดูถูกน้องนัก