ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เีดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0คนแรกXสุดท้าย... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ
หวัดดีครับ ผมชื่อสุดท้าย หยุดเลยนะ ห้ามขำ ไม่งั้นผมโกรธจริงๆด้วย พี่ผมชื่อชัยชนะ ผมเลยชื่อสุดท้าย ยังต้องขอบคุณพ่อแม่ที่ไม่ตั้งชื่อผมว่าพ่ายแพ้ล่ะกันนะ แม่ผมมีพี่สาวอยู่คนหนึ่ง ลูกเขาแก่กว่าผม 2 ปี ชื่อคนแรก ผมก็ไม่เข้าใจ ในเมื่อวันเป็นลูกคนเดียว แต่ดันชื่อคนแรก ประหลาดสุดๆ สำหรับผมแล้วผมสนิทกับพี่คนแรกมาก ไม่รู้ตอนเด็กๆมันเล่นอะไรกับผม ผมถึงได้ติดมันมากขนาดนี้
“พี่คนแรก ผมไม่ผ่านวิชาอ่ะ”ผมเบ้ปากมาแต่ไกลเมื่อเห็นหัวของไอ้คุณพี่ที่รักยิ่ง ผมอยู่ปีสองในมหาลัยแห่งหนึ่งครับ กลุ่มของผมมีทั้งสิ้น 5 ตัว ประกอบด้วย ไอ้คุณชายเหมันต์ หล่อไปไหนวะ ไอ้เที่ยว ไอ้ท่อง ไอ้เมฆและเจ้าต้นน้ำ สำหรับไอ้เที่ยวและไอ้ท่อง ตอนนี้มันตกล่องปล่องชิ้นเป็นแฟนกันไปเรียบร้อยแล้ว กลุ่มผมรับได้ทั้งกลุ่มนะครับ คือ... สำหรับผมแล้ว ผมเป็นไบอ่ะครับ เลยยอมรับได้ง่ายๆหน่อย ส่วนเมฆกับต้นน้ำ มันยอมรับตั้งแต่แรกเลยว่ามันเป็นเกย์ทั้งคู่ เหลือแต่คุณเหมันต์ที่ยังนิ่งๆไม่ยอมบอกว่าเป็นอะไรสักที
“ไหน ไม่ผ่านตัวไหนครับ หืม”พี่คนแรกขยี้หัวผม มันสูงกว่าผมอ่ะ อิจฉาชะมัด
“ก็วิชา... อ่ะ ตัวเดียว”ผมบอกครับ ไอ้พี่คนแรกเห็นมันแบบนี้ แต่มันก็เรียนเก่งโคตรๆ อิจฉามันอีกเรื่อง ชิ!
“อ่อ... วิชานี่เหรอ ไม่ยากนี่ เดี๋ยวพี่เอาชีทเก่าไปให้แล้วเดี๋ยวติวให้นะ โอเคมั๊ย”พี่คนแรกยิ้มกว้างเปลี่ยนจากขยี้หัวผมเป็นโอบไหล่ ผมพยักหน้าหงึก พี่คนแรกเสนอตัวซะขนาดนี้ ไม่เอาก็บ้าแล้วครับ พี่คนแรกหันไปตะโกนใส่เพื่อนๆทั้งกลุ่ม
“เฮ้ย เดี๋ยวกูพาน้องกลับก่อนนะพวกมึง”ผมตีเพี๊ยะเข้าที่ต้นแขนพี่คนแรกเต็มๆเลยครับ ผมไม่ชอบให้มันพูดไม่เพราะอ่ะ เวลาพูดเพราะๆมันหล่อมากเลย ผมชอบ อิอิ
“โอ๊ย! พี่ขอโทษนะ พอดีลืมตัวอ่ะ”พี่คนแรกลูบแขนๆป่อยๆ ผมว่าผมตีไม่เจ็บนะ ผมดันแขนมันออกแล้วถลกแขนเสื้อมันขึ้นดู โห! รอยแดงปื้ดเลยอ่ะครับ ชักรู้สึกผิดแล้วดิ ผมหันไปมองหน้าพี่คนแรกน้ำตาคลอ
“เฮ้ยๆ ไม่ต้องร้องๆ พี่ไม่เป็นไร อย่าร้องนะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงไอติม”พี่คนแรกเอาหน้าผมไปถูกับเสื้อนิสิตพี่เขา หอมอ่ะครับ ผมชอบ ไม่รู้ป้าผมเขาใช้น้ำยาปรับผ้านุ่มยี่ห้ออะไร ผมพยายามหามาใช้ แต่กลิ่นก็ไม่เหมือนแบบนี้สักที
“เออ... เดี๋ยวกูกลับก่อนนะ พวกมึงลงให้กูด้วยแล้วกัน แต่ไม่เอาพี่ว๊ากนะ ปีที่แล้วแสบคอสัด ให้กูเป็นพี่ปลอบก็ได้”ผมเงยหน้ามองมันตาเขียวปั๊ด ไอ้พี่คนแรกเลยเอามือยีๆผมของผมแล้วจูงมือพาผมกลับบ้านครับ เอากะมันสิ น่ารักขนาดนี้ ใครจะโกรธได้ลง ผมเลียไอติมรสช็อคชิพสุดโปรดของผม อร่อยสุดๆ สวรรค์เลยครับ
“เอ้า! เลอะหมดแล้ว”พี่คนแรกเอาทิชชู่มาเช็ดปากผมซึ่งผมก็ทำปากจู๋ส่งให้ทันที
จุ๊บ!
“เฮ้ย!”ผมถอยกรูดทันทีที่พี่คนแรกก้มลงมาจูบปากผม แม่ง... สะดุ้งเลยครับ พี่คนแรกหัวเราะขำก่อนจะลากผมกลับไป
“เอ้า! ชีทของพี่ เดี๋ยวมาติวด้วยนะ”พี่คนแรกโยนชีทวิชาที่ผมไม่ผ่านใส่หัวผมจนกระจายเก็บแทบไม่ทัน ผมหันไปยิ้มกว้างแล้วแกล้งงับหน้าแข้งพี่คนแรกเบาๆ
“เฮ้ย! เจ็บ... สุดท้ายเป็นหมารึไง”พี่คนแรกบอกแล้วยิ้มขำก่อนจะเอามือมายีหัวผมเหมือนเดิม... ผมก้มลงไปเก็บชีทที่พี่คนแรกโยนทิ้งไว้มารวมเข้าด้วยกันก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะทรงญี่ปุ่น แล้วชันเข่าขึ้นนั่งพิงกับเตียง
“พี่คนแรก ยืนค้ำหัวเด็กมันไม่ดีนะพี่ นั่งดิ”เหมือนผมจะกวนนะครับ ผมก็กวนจริงๆแหละ พี่คนแรกดีดนิ้วเข้าที่หน้าผากผมก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้าม..
“โอ๊ย! เจ็บน้า... พี่ไม่ร้อนเหรอ ชุดนิสิตโคตรร้อนเลยอ่ะ ผมไม่เห็นชอบ”ผมชวนพี่คนแรกคุยไปเรื่อยเปื่อยตามนิสัยครับ...
“อ๋อ เราเลยใส่เสื้อกล้ามตัวเดียวเนี่ยนะ พี่ไม่เห็นมันจะร้อนเลย แอร์ห้องเราก็เปิดซะเย็น”ผมบุยปาก ก็คนมันขี้ร้อนนี้หน่า พอกลับมาถึงบ้านผมก็เปลี่ยนมาใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงบอล สบายสิครับ
“ร้อน”
“ไม่ร้อน”
“ร้อน”
“ไม่ร้อน ก็ไม่ร้อนสิ ไม่เชื่อพี่บ้างหรือไง”พี่คนแรกเถียงกับผมก่อนจะทำเสียงดังเข้าข่ม
“ก็ผมบอกว่าร้อนไง เนี่ย เหงื่อออกเต็มเลยเห็นมั๊ย”ผมถอดเสื้อกล้ามออกโชว์เหงื่อที่ไหลตามร่างกายผมครับ... เสียเวลาชะมัด แต่ทำไม... พี่คนแรกต้องหลบตาผมด้วยฟ่ะเนี่ย
“เออๆ ร้อนก็ร้อน ใส่เสื้อเหอะ ไปเอาเสื้อกับกางเกงตัวอื่นก็ดีนะ”พี่คนแรกบอกผมเสียงเบา เบาดีนักผมเลยแกล้งทำหูทวนลม ไม่ใส่เสื้อไม่เปลี่ยนอะไรเลยสักอย่าง แอร์ผมน่ะเปิดครับ แต่แค่ยี่สิบเจ็ดองศา มันยังไม่ทำให้ผมหายร้อนเท่าไรหรอก
“สุดท้าย... พี่บอกให้ไปใส่เสื้อกับกางเกงตัวอื่น”พี่คนแรกพูดอีกที ผมก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินจนพี่เขาทนไม่ไหวลุกขึ้นกระชากแขนผมครับ
“สุดท้าย!! พี่บอกให้เราไปใส่เสื้อ เดี๋ยวนี้!!”พี่คนแรกโกรธครับ ไม่รู้ว่าทำไม ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย แค่ถอดเสื้อเนี่ยนะ เวลาเล่นบอลผมก็ถอดประจำ ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย
“ไม่เอา ผมร้อนนี่หน่า อีกสักพักค่อยใส่ก็ได้ พี่คนแรกนั้นแหละ เป็นอะไร ทำไมต้องทำเหมือนโกรธผมมากขนาดนั้นด้วย ปกติผมก็ถอดเสื้อเล่นบอล ไม่เห็นจะมีใครว่าอะไรเลยเหอะ”ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ พี่คนแรกมองผมเหมือนโกรธอะไรมากๆ ก่อนจะลากแขนผมให้ก้าวข้ามโต๊ะที่กั้นระหว่างเราสองคนให้เข้ามาชิดกันมากกว่าเดิม
“อยากรู้ใช่มั๊ยว่าทำไมพี่ถึงให้เราไปใส่เสื้อน่ะ”แล้วร่างของผมก็ถูกคว้าไปใกล้กับอีกฝ่าย ริมฝีปากหนักๆบดขยี้ลงมาบนริมฝีปากของผม
“ไอ้เชี่ย... มึงทำอะไรวะพี่คนแรก”ผมถอยห่างแล้วถูปากตัวเองหนักๆ เมื่อกี้มัน... มันจูบผม
“สุดท้าย... เอ่อ... พี่... พี่ขอโทษ”เสียงพี่คนแรกบอกเสียงอ่อย...
“สัด... ขอโทษแล้วมันหายเหรอวะ”หมดแล้วครับ... ผมหันหลังวิ่งออกจากห้องทันที เสื้อเซ่อไม่หยิบหรอกครับ ช่างแม่ง... ผมวิ่งไปอีกห้องหนึ่งก่อนจะนั่งพิงประตูห้อง
“สุดท้าย... พี่ขอโทษ สุดท้าย... ฟังพี่ก่อนสิ”เสียงทุบประตูรัวๆพร้อมกับเสียงอ้อนวอนให้ผมเปิดประตูดังขึ้นจนค่อยๆเงียบไปเอง พี่คนแรกคงทนไม่หมดจนกลับไปแล้วล่ะมั้ง
“ฮึก... แม่ง... ไอ้พี่คนแรก นั่นมันจูบแรกของผมนะ... ผมจะเก็บไว้ให้คนที่ผมรัก พี่ไม่ได้รักผมสักหน่อย พี่มาจูบผมทำไม”ผมพึมพำเบาๆ... ใช่สิ... คนอย่างผมมันก็เป็นได้แค่น้องชายของพี่เท่านั้นนี้หน่า...
“พี่คนแรก... ผมชอบพี่นะครับ”ผมเอามือแตะปากตัวเองเบาๆ จูบที่ไม่ได้มาจากความรัก... ถึงมันจะเป็นจูบจากพี่คนแรก ผมก็ไม่ต้องการอยู่ดี
ปึง!
ประตูหนาถูกกระชากออกโดยฝีมือของคนที่ผมคิดว่ากลับไปแล้ว... พี่คนแรกดึงผมให้ลุกขึ้นก่อนจะปิดประตูแล้วลงกลอน...
“พี่ขอโทษสุดท้าย... พี่ไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่พี่เตือนสุดท้ายแล้วนะว่าให้ไปใส่เสื้อน่ะ”พี่คนแรกพูด ผมเห็นคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้งดีอยู่บนหน้าของพี่คนแรก
“พอเถอะครับ... เรื่องมันผ่านไปแล้ว เมื่อกี้ผมคงตกใจนิดหน่อย”
“ไม่สุดท้าย... วันนี้พี่จะพูดกับเราให้รู้เรื่อง...”แล้วพี่คนแรกก็จูบผมอีกครั้ง มันเป็นจูบที่ไม่ได้รุนแรง แต่อ่อนโยนจนผมเคลิ้มและเกือบหมดแรงเลยทีเดียว
“คนแรก... รักสุดท้ายนะครับ”พี่คนแรกกระซิบข้างหูผมเบาๆ ทำเอาน้ำตาที่แห้งไปแล้วของผมไหลออกมาอีกครั้ง
“สุดท้ายเป็นอะไร พี่ขอโทษนะ... เราคงเกลียดพี่มากใช่มั๊ย”พี่คนแรกพูดเสียงสั่น ผมส่ายหน้า
“ไม่ใช่ครับ ผม... ผมดีใจน่ะครับ พี่คนแรกบอกว่ารักผมใช่มั๊ย...”พี่คนแรกพยักหน้า ก่อนที่ผมจะโผเข้ากอด
“ผมก็รักพี่ครับพี่คนแรกของผม”เราสองคนผลัดกันเช็ดน้ำตาให้กันและกัน ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ... เพราะต่างคนต่างไม่พูด... ก็เลยไม่เคยมีใครรับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่าย
“สุดท้าย... พี่สัญญา... พี่จะรักเราเป็นคนสุดท้าย จะไม่รักใครอีกแล้ว เป็นแฟนกับพี่นะ”พี่คนแรกกระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ
“ครับ... ผมสัญญา ผมจะรักพี่เป็นคนแรกและจะไม่รักใครอีกแล้วเหมือนกัน”ผมยิ้มให้พี่คนแรกก่อนจะซุกลงที่อกของพี่คนแรก
“เราจะรักกันเป็นคนแรกและคนสุดท้าย ตลอดไปนะ...”
.
.
.
.
.
.
-----------------------------------------------------------
ฝากซีรีย์เรื่องนี้ด้วยแล้วกันนะครับ...
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32334.new#new[ซีรีย์เรื่องสั้น]รวมทีม... คำว่ารักก็แค่เนี๊ยะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29380.msg1659210#msg1659210[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]เที่ยวXท่อง... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี1]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29362.0[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]คิมหันต์Xเหมันต์... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี2]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32299.0[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]คนแรกXสุดท้าย... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี3]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32318.msg1906321#msg1906321[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]เมฆาXน้ำฝน... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี4]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32326.new#new[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]ต้นน้ำXปักษา... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องตอนเรียนจบแล้ว]
อันนี้ไม่ใช่ซีรีย์ครับ เป็นเรื่องแรกที่แต่ง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29349.0(เรื่องสั้น)I wiil pray
หัวข้อ: T@NG★ซีรีย์เรื่องสั้น★คนแรกXสุดท้าย... คำว่ารักก็แค่เนี้ยะ แจ้งอัพเรื่อง 10-1-56 (อ่าน 10252 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก