ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เีดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0เมฆาXน้ำฝน คำว่ารักก็แค่เนี๊ยะ
ผมยืนอยู่หน้าบริษัทที่จะมาทดลองงาน... ตำแหน่งที่ผมจะทำเหรอครับ... ยังไม่รู้เลย... อ่อ... ผมยังไม่ได้แนะนำตัวสินะ ผมชื่อเมฆ ชื่อจริงคือเมฆา ที่บ้านทำธุรกิจพวกสารเคมีและก็ยาต่างๆ ที่จริงพ่อก็กะจะให้ผมไปบริหารงานต่อนั่นแหละ แต่ผมต่อรองของมาทดลองทำงานก่อน จะได้ฝึกฝนตัวเองไปในตัว... พ่อผมก็เข้าใจดีครับ ถือว่าโชคดีไป...
“สวัสดีครับ... ผมมาจากมหาลัย... จะมาทดลองงานครับ”ผมเดินเข้าไปภายในตัวอาคาร ถูกว่าหรูเอาเรื่อง...
“อ้าว... เจ้าเมฆ มาฝึกงานเหรอ มานี่เลย ตามน้ามา”น้าผมเป็นหัวหน้าแผนกอยู่ที่บริษัทนี้ จริงๆก็ไม่ใช่หัวหน้าแผนกหรอกครับ เป็นเจ้าของบริษัทต่างหาก แต่น้าผมเขาไม่ชอบ เลยให้พี่ชายคนโตบริหารแล้วตัวเขาก็ลดขั้นตัวเองมาเป็นแค่หัวหน้าแผนก... ผมถึงได้สิทธิ์มาฝึกงานที่นี้เลยยังไงล่ะครับ
“เอ้า! เดี๋ยวเรามาฝึกงานที่แผนกนี้นะ... เอ...”น้าผมหันไปมองรอบๆก่อนจะกวักมือเรียกพนักงานคนหนึ่งให้ออกมาหา
“ฝน... ไอ้น้ำฝน ไม่มาหักเงินเดือน”ครับ... ประโยคหลังประโยคเดียว คนที่น้าผมเรียกก็แทบจะโยนงานทิ้งแล้ววิ่งมาหาทันที
“แฮะๆ... หัวหน้าก็... ผมมาแล้วครับ”พี่น้ำฝนยิ้มเจือๆ แล้วอ้อนน้าผมต่อ
“เอานี้... หลานฉัน ชื่อเจ้าเมฆ จะมาฝึกงานสักเดือนหนึ่ง ฝากดูแลด้วยล่ะ”แล้วน้าผมก็ผลักผมให้ไปหาคนที่ยืนรออยู่
“โอ๊ะ! หัวหน้า... ถ้าน้องเขาล้มไปนี้เจ็บนะครับ”พี่น้ำฝนบอก... ผมเพิ่งได้สังเกตหน้าพี่น้ำฝนดีๆ... ก็หน้าดูดีครับ... ไม่เข้มแต่ก็ไม่หวานเท่าไอ้ท่อง... รูปร่างก็โอเคสูงพอๆกับผมแต่มันจะผอมกว่าหน่อย
“ฉันรู้ว่าแกพยุงไหว... ฉันไปทำงานล่ะ เมฆดูแลตัวเองด้วยนะ มีอะไรก็ไปหาน้าได้ เดี๋ญวน้าจะขึ้นไปคุยงานกับประธานก่อน”ผมพยักหน้ารับแล้วน้าเมฆก็เดินออกไป ส่วนผมก็ถอยออกมาเว้นระยะกับพี่น้ำฝนสักนิด ก่อนจะยกมือไหว้พี่เขา
“หวัดดีครับพี่น้ำฝน ผมฝากตัวด้วยนะครับ”
“โอ๊ย! ไม่ต้องฝงต้องฝากหรอก พี่ไม่ใช่ธนาคาร...”พี่น้ำฝนยิ้มตอบ ประโยคเมื่อกี้พี่แกตั้งใจกวนนะครับ แต่ด้วยน้ำเสียงที่พี่น้ำฝนพูดออกมา มันก็เลยดูไม่กวนมากเท่าที่ควร
“โถ่! พี่น้ำฝนอ่ะ”ผมยิ้มให้พี่เขาก่อนที่พี่น้ำฝนจะพาผมไปแนะนำตัวกับคนในแผนก
“นี่ก็เที่ยงแล้ว... เดี๋ยวพี่พาเราไปเลี้ยงข้าวแล้วกัน...”พี่น้ำฝนพาผมเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆ จนถึงร้านอาหารใกล้ๆบริษัท ก็จำพวกข้าวราดแกง อาหารตามสั่งล่ะครับ
“เจ้านี้อร่อยนะ... เดี๋ยวพี่ไปตักน้ำมาให้”พี่น้ำฝนบอกก่อนจะลุกไปตักน้ำที่อยู่ข้างๆผนังร้าน ผมสั่งผัดผักกับแกงเขียวหวานราดข้าว รสชาติก็... อร่อยดีครับ
“อะไรเนี่ย... อิ่มแล้วเหรอ กินไปนิดเดียวเอง”พี่น้ำฝนมองข้าวในจานผมที่พร่องไปไม่เยอะ
“โหพี่ครับ... เยอะจะตาย ผมจะไปกินหมดได้ไงล่ะ”
“อะไร... ปกติพี่มากินกับเพื่อนนี้ถึงกับต้องสั่งเบิ้ลเลยนะ... ไม่น่าเชื่อ พี่นึกว่าอ้วนๆอย่างเราจะกินเยอะกว่านี้ซะอีก”พี่น้ำฝนตักข้าวในจานเข้าปากแล้วยิ้มนิดๆ
“พี่น้ำฝน! ผมไม่ได้อ้วนนะ... แล้วก็ไม่ได้กินเยอะด้วย...”ผมเบ้ปากก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นใครคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน
“เฮ้ย! ไอ้คิม”ผมกวักมือเรียกคิมหันต์... ก็น้องของไอ้เที่ยวไงครับ แล้วก็แฟนของไอ้เหมันต์เพื่อนผมด้วย... คิมหันต์มองมาที่ผม ผมเพิ่งสังเกตว่าข้างๆคิมหันต์มีเพื่อนเดินตามมาด้วยอีกสองคน
“พี่เมฆ โห... มาไงไปไงเนี่ย ฝึกงานแถวนี้เหรอ”คิมหันต์เริ่มทักผมก่อน
“อืม... บริษัทนั่นอ่ะแหละ นี้พี่ที่ฝึกงานเขาก็พามาเลี้ยงข้าว”ผมพยักเพยินไปที่พี่น้ำฝนที่ก้มหน้ากินข้าวอยู่
“อ้าว... พี่น้ำฝนนี่เอง... น้ำค้างมันเอาข้าวมาให้อ่ะ... แต่หาพี่ไม่เจอ เดี๋ยวมันคงตามออกมามั้ง”คิมหันไปพูด... สองคนนี่รู้จักกันด้วยเหรอเนี่ย... แล้วไม่นานเพื่อนของคิมอีกคนที่ชื่อน้ำค้างก็เดินเข้ามา
“น้ำค้าง... ไม่มีเรียนหรือไง หืม...”พี่น้ำฝนพูดเสียงเรียบๆ น้องน้ำค้างส่ายหน้าแล้วเดินมานั่งข้างๆกัน
“ตกลงพี่น้ำฝนนี้เป็นพี่ของน้ำค้างเหรอครับ”ผมถาม พี่น้ำฝนพยักหน้าก่อนจะรวบช้อน
“พี่อิ่มแล้วนะ... พี่กลับก่อนนะคิม... เอ กับพายด้วย น้ำค้างอย่ากลับบ้านดึกล่ะ วันนี้พี่รอกินข้าวนะ”พี่น้ำฝนหันไปล่ำลากับรุ่นน้องทุกคน ก่อนจะหันมามองผม
“จะได้เวลาเข้างานช่วงบ่ายแล้ว รีบไปเถอะ พี่ต้องบอกงานกับเราอีกเยอะเลยนะ”พี่น้ำฝนเดินไปจ่ายเงินแล้วเดินนำผมกลับไป... ก็ลัดเลาะกลับไปทางเดิมล่ะครับ...
จากวันแรกนี้ก็ผ่านมาเกือบสองอาทิตย์แล้วครับ การฝึกงานของผมก็เป็นไปได้ด้วยดี... ผมกับพี่ฝนก็ดูจะมีอะไรที่คล้ายกันหลายอย่าง... แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ผมยังไม่ได้บอกพี่เขาไป... ก็นะ... ไม่ใช่เรื่องที่น่าบอกสักหน่อย ถึงที่บ้านผมจะยอมรับแล้วก็เหอะ... แต่อยู่ดีๆใครจะกล้าบอกคนอื่นว่าตัวเองเป็นเกย์ล่ะ วันนี้ผมก็นัดไอ้เพื่อนๆในแก๊งค์ให้มาเลี้ยงฉลองกัน ในโอกาสอะไรเหรอครับ ก็โอกาสอยากแดกเหล้าไงล่ะ... สามทุ่มพอดิบพอดี ทุกคนทยอยกันเดินเข้ามา ไอ้คุณชายเหมันต์เดินเข้ามาพร้อมน้องรหัสของมันที่ตอนนี้อยู่ปี3 คิมหันต์ ได้ข่าวว่าปีนี้มันเป็นพี่ว๊าก กวนตีนแล้วก็โหดพอๆกับไอ้คุณชายเหล่ะครับ สมแล้วที่เป็นแฟนกัน อีกคู่ไอ้เที่ยวเดินเข้ามาพร้อมๆกับพยุงไอ้ท่องเข้ามาด้วย ไอ้เที่ยวให้เหตุผลกวนตีนว่าป้องกันไม่ให้คนอื่นมาแย่งไอ้ท่องไปตอนฝึกงาน... มันเลยทำให้ไอ้ท่องเดินไม่ไหวเลยซะงั้น น่าโดดถีบนะครับ... ไอ้สุดท้ายครับ เดินเข้ามาพร้อมพี่คนแรก คู่นี้ก็ตกล่องปล่องชิ้นกันไปเมื่อปีที่แล้ว ไม่รู้ไปรักกันอีท่าไหน รู้แต่ว่าหลังจากที่มันคบกันแล้วไอ้สุดท้ายมันไม่มามหาลัยอีกเลย 1 อาทิตย์ คนสุดท้ายที่เดินตามเข้ามาคือไอ้ต้นน้ำ ไม่ต้องมองหาคู่ครับ มันยังโสด โดยมันก็ให้เหตุผลกวนๆว่ามันหน้าหวาน แต่มันไม่อยากรับ ถ้าไม่ได้รุก มันก็จะไม่คบใคร... ทีนี้ก็ครบถ้วนกระบวนความ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ลถูกป้อนใส่ปากอย่างไม่มียั้ง มื้อนี้ไอ้คุณชายเหเลี้ยง พวกผมก็สะดวกสิครับ...
“เออ... ไอ้เมฆ งานมึงเป็นไงวะ”ต้นน้ำครับ เปิดเรื่องคุย..
“ก็สนุกดีอ่ะ แต่ถ้าจบแล้วไงก็คงต้องไปทำงานกับพ่ออยู่ดี... อาจของทำแผนกที่ชอบ ไม่เป็นผู้บริหารหรอก”ผมก็ตอบไปตามความคิด... ทุกคนในนี้เข้าใจหมดล่ะครับ ก็แต่ละคน บ้านรวยกันนักนี้ ถึงจะทำตัวจนๆกันก็เหอะ... ไอ้คุณชายเหมันต์บ้านมันทำธุรกิจเกี่ยวกับพวกโรงแรม มีครอบครัวของคิมหันต์มาช่วยเกี่ยวกับการออกแบบภายใน ไอ้เที่ยวบ้านมันก็ทำเกี่ยวกับอาหารแช่แข็งสำเร็จรูป ไอ้ท่องยิ่งแล้วใหญ่ธุรกิจเสื้อผ้ามาแรง... จะเบาๆก็คงไอ้สุดท้ายที่บ้านทำธุรกิจเกี่ยวกับบ้านจัดสรร แต่ก็ได้มือดีอย่างพี่คนแรกมาช่วยออกแบบ... ส่วนไอ้ต้นน้ำ บ้านมันไม่ได้ทำธุรกิจอะไรหรอกครับ แต่แค่เงินปันผลธุรกิจจากหุ้นที่พ่อกับแม่มันซื้อไว้ก็ถือว่าร่ำรวยเอาการ
“แล้วเมื่อไรจะมีแฟนวะ”ไอ้ต้นน้ำที่หน้าแดงกรึ่มๆถามทำเอาผมสะอึก
“ควายแล้วไอ้ต้น ถามเรื่องงานอยู่ดีๆ ไมพลิกมาเรื่องแฟนได้วะเนี่ย”ผมยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ... ไม่อยากเมามากถึงนานๆทีไอ้เหมันจะเลี้ยงก็เถอะ แต่พรุ่งนี้ผมมีงานรออยู่
“เหอะหน่า... สายกูบอกมาว่า มึงจีบรุ่นพี่ที่บริษัทอยู่เหรอวะ”เสียงฮาครืนดังจากทั่วโต๊ะ ผมมองหน้าไอ้คนพูดก่อนจะกัดฟันกรอด
“ไอ้ควายต้น ถ้ามึงยังอยากเก็บปากไว้แดกเหล้าก็หุบปากซะ”
“พี่เมฆๆ รุ่นพี่คนนั้นอ่ะ... พี่น้ำฝนเปล่า”คิมหันต์ที่เริ่มเมาๆหันมายักคิ้วให้ผม
“ไอ้คุณชายเห พับเมียมึงยัดใส่กระเป๋าไปเลย กูขอร้อง”แล้วเสียงโหฮาก็ดังสนั่น ตกลงผมมาแดกเหล้าหรือมาให้พวกมันรุมวะเนี่ย
“อ้าว... เมฆ... พอดีเลย... มาเที่ยวกันเพื่อนเหรอ”เสียงคุ้นหูทำให้ผมกลับไปมอง... พี่ฝนเดินมากับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง ดูเหมือนจะมากินเหล้าเหมือนกัน
“เปล่าคร้าบ~ ผมเป็นพ่อมันน่ะ”เสียงไอ้สุดท้ายตะโกนขึ้นมา ผมหันไปเขม่นมันสักหนึ่งทีก่อนจะโค้งหัวให้พี่คนแรกที่ดึงไอ้สุดท้ายไปปิดปาก... ถึงจะปิดด้วยปากพี่คนแรกก็เถอะนะ...
“ครับพี่... แล้วพี่อ่ะ... เพื่อนที่มหาลัยเหรอ”ผมถามกลับ พี่ฝนพยักหน้าก่อนจะขอตัวแยกไปหาโต๊ะนั่ง ซึ่งโต๊ะนั้นมันก็ไม่ไกลจากโต๊ะผมเท่าไร
“โห... มุงชอบพี่เขาเหรอวะ... ใครรุกใครรับวะเนี่ย ขนาดตัวพอๆกันเลย”ไอ้เที่ยวแซวครับ ผมหันกลับไปด่ามัน
“สัด...”เต็มๆครับ... ไอ้เที่ยวหัวเราะร่าก่อนจะคว้าแก้วเหล้าไปกระดกต่อ
ผมกับพวกมันกินกันต่อจนเกือบเที่ยงคืนก็พากันแยกย้ายครับ หันไปดูอีกโต๊ะหนึ่งก็กำลังทยอยกลับกันพอดี... ดูสภาพพี่ฝนแล้วก็เมาโคตรๆครับ
“ไอ้เมฆ... อย่าช้า โอกาสมึงแล้วไง ไปดิ”ไอ้เหมันต์ครับ สะกิดบอกผม
“ไปเหอะหน่า... กูกับไอ้เหก็ได้แฟนเพราะร้านเหล้าเหมือนกันแหละวะ มึงอย่าลืมดิ”ไอ้เที่ยวบอกก่อนจะหันไปโอบกอดคนในอ้อมแขนแน่น
“ควายเหอะมึง”ไอ้ท่องหันมาด่าเต็มๆครับ ผมก็ขำแล้วหันไปมองพี่น้ำฝนที่เดินเซไปเซมา
“พี่น้ำฝน ผมช่วยนะครับ”แล้วผมก็เดินไปดึงตัวพี่ฝนให้ขึ้นมาเกาะไหล่ผม
“เดี๋ยวผมไปส่งพี่ฝนเองนะครับ”ผมหันไปบอกเพื่อนๆของพี่ฝนแล้วพยุงพี่เขาไปที่รถ... ก่อนจะพาพี่ฝนไปส่งบ้าน แต่ดูเหมือนพี่เขาจะเมาจนเดินไปไม่ถูก ผมเลยต้องเสียสละอีกรอบแบกพี่น้ำฝนไปนอนบนห้อง
“เฮ้อ~!”แบกมาถึงก็ล้มสิครับ ตัวพอๆกัน ถึงจะหนักน้อยกว่าก็เถอะ... ผมตั้งใจจะเดินไปล้างหน้าที่ห้องน้ำสักหน่อยก่อนจะกลับ... หนักตาเหมือนกันครับ ดึกพอสมควรแล้ว... ระหว่างที่ผมเงยหน้าให้น้ำไหลออกไป ผมก็เหลือบไปเห็นขอบของรูปถ่ายที่ล้ำออกมาจากหลังตู้พอดี
“ทำไมต้องเอารูปมาไว้ในนี้ด้วยนะ”พี่น้ำฝนนี้ชอบทำอะไรแปลกๆแฮะ ผมเปิดออกมาดู ชอบยุ่งเรื่องชอบบ้านอ่ะครับ... แล้วผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อภาพทั้งหมดเป็นภาพของผม ในอิริยาบถต่างๆ ถึงว่าทำไมผมรู้สึกเหมือนมีแสงแฟลชเข้าตาเวลาเผลอๆอยู่เสมอ ที่แท้ก็เพราะคนๆนี้นี่เอง แต่ว่า... พี่น้ำฝนถ่ายรูปผมไว้ทำไมล่ะ
“เห็นแล้วเหรอ...”เสียง... เสียงพี่น้ำฝนครับ พี่น้ำฝนยืนพิงประตูห้องน้ำอยู่ ในมือถือบุหรี่ที่จุดแล้วไว้... ไหนเมื่อกี้... พี่น้ำฝนเมาไม่ใช่เหรอวะเนี่ย
“พี่... พี่เมาอยู่ไม่ใช่เหรอ”ผมถามครับ
“อืม... พี่เมา... แต่พี่เมาดิบว่ะ... รู้มั๊ยพี่ยังไม่ได้แตะเหล้าสักหยดเลย แล้วพี่จะเมาได้ไง”พี่น้ำฝนยิ้มกว้างก่อนจะเดินเข้ามาหาผม
“รู้มั๊ยทำไมพี่ถึงแอบถ่ายรูปเราเอาไว้น่ะ”ผมส่ายหน้าแล้วพยายามหาทางหนี... พี่น้ำฝนน่ากลัวมากครับตอนนี้... ไม่กล้าเข้าใกล้เลย
“พี่รักเรานะ เมฆ”พี่น้ำฝนดึงตัวผมเข้าไปกอด ก่อนจะบรรจงจูบเบาๆที่ริมฝีปากผมจนผมเคลิ้นไปเลย
“แล้วเมฆล่ะ... รักพี่รึเปล่า”พี่น้ำฝนเปิดทางให้ขนาดนี้แล้ว... ผมเองก็คงต้องยอมรับใจตัวเองสักทีสินะ
“ครับ... ผมก็รักพี่น้ำฝน”
“อือ... พี่น้ำฝน ยะ...อย่า อือ... มะ.. ไม่เอานะพี่”ลิ้นร้อนที่บรรเลงเพลงรักอยู่ทำเอาผมเสียวสะท้าน... คนที่แกล้งเมาจับตัวผมพลิกก่อนจะไล่พรมจูบบนหลังกว้าง...
“พี่น้ำฝน... พะ... พอก่อน”มือของผมจิกผ้าปูที่นอนแน่น พี่น้ำฝนยังคงไล้ลิ้นมาเรื่อยๆจนถึงด้านหลังของผม พี่น้ำฝนหันมามองหน้าผมที่หลับตาแน่นเพราะความเสียวก่อนจะไล่เลียช่องทางนั้นจนมันเต้นตุบๆ
“อือ... พี่...ฮะ... พี่น้ำฝน”นิ้วเรียวถูกส่งเข้าไปสำรวจช่องทางจนผมบิดเกร็ง ผมเองก็อายุ20กว่าแล้ว จะบอกว่าไม่เคยมีอะไรกับแฟนเลยก็คงไม่ใช่ แต่ครั้งสุดท้ายของผมมันเมื่อตอนม.6 ผ่านมาตั้ง 4 ปีแล้ว อะไรๆมันก็ดูไม่ค่อยชินทั้งนั้นแหละครับ
“ไม่ต้องเกร็งนะ...”พี่น้ำฝนบอกก่อนจะค่อยๆแทรกกายผ่านเข้ามา
“อุก... พี่น้ำฝน... หยุด... พอก่อน”ผมร้องครางครับ มันทั้งแน่นทั้งจุก น้ำตาไหลพรากเลย... พี่น้ำฝนโน้นตัวลงมาจูบเบาๆ รอจนผมนิ่งลงแล้วพี่เขาก็ค่อยๆดันเข้าไปต่อจนสุด...
“อ๊า... พี่น้ำฝน... ลึก... ฮ๊า... ลึกอีก”ผมร้องคราง พี่น้ำฝนพลิกตัวผมให้หันกลับมาก่อนจะไล่พรมจูบบริเวณหน้าอกผมจนแดงช้ำไปหมด นิ้วของผมก็ข่วงหลังพี่น้ำฝน...
“เมฆ... อืม... จริงด้วย... ไม่อ้วนสักหน่อยเนอะ”พี่น้ำฝนเอามือลูบหน้าท้องผมเบาๆ ทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมองค้อน
“ก็ผมบอกแล้วว่าผมไม่ได้อะ... อือออ~”พี่น้ำฝนครับ ดันเข้าออกเร็วกว่าเดิมทำเอาผมที่กำลังจะพูดต้องร้องครางแทนโดยปริยาย
“หึหึ... เมฆนี่น่ารักจริงๆ สมแล้วที่พี่หลงรัก”พี่น้ำฝนโอบกอดผมเอาไว้ก่อนจะเด้งเอวเร็วขึ้น
“อ๊ะ... พี่น้ำฝน ผม... ผมจะไปแล้ว อ๊า...”และแล้วน้ำใสๆของผมก็พุ่งทะลายออกมา พี่น้ำฝนกระแทกเข้ามาอีกสองสามครั้งก็หยุดพักไป... เพลียครับ ความคิดที่จะกลับบ้านเป็นอันต้องพังทลาย... หมดเรี่ยวแรงนอนแผ่เป็นปลาหมึกตากแห้งเลยครับ
“เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้นะ... นอนไปก่อนแล้วกัน”ขอผมหลับเลยแล้วกันนะครับพี่ฝน...
[fon talk]
ผมมองรุ่นน้องตรงหน้าที่ผล็อยหลับไปโดยที่ยังไม่แต่งตัวให้มิดชิดเลยสักชิ้น ทำเอาผมยิ้มขำ มือข้างหนึ่งผมก็เช็ดตัวไป ส่วนอีกข้างผมก็กดโทรศัพท์ไปหาใครคนหนึ่ง
“เออ... มีไรวะไอ้ฝน”
“เปล่า กูแค่จะโทรมาขอบใจ แผนมึงเยี่ยมมากเลยว่ะไอ้น็อต”ผมหัวเราะในลำคอ เจ้าตัวดีตรงหน้านี่จะรู้มั๊ยนะว่าโดนหลอกเข้าเต็มๆ
“แสดงว่ามึงคุยกับน้องเขารู้เรื่องแล้วสินะ”
“เออ... คุยทั้งปากคุยทั้งตัวเลยล่ะว่ะ อ่อ... อีกอย่าง ฝากขอบใจแฟนน้องคิมหันต์ด้วยนะ... ที่ช่วยทำให้แผนกูสำเร็จน่ะ”ผมพูดแล้วอีกมือก็ลูบไล้ผ่านยอดอกของคนที่นอนหลับไปแล้ว เรียกเสียงครางหวานหูให้ผมได้อีกระลอก
“ได้ๆ... ถ้าพรุ่งนี้มันเข้ามาฝึกงานที่บริษัทอ่ะนะ มึงเหอะ... ดูแลน้องเขาดีๆด้วย กูนอนก่อนล่ะ ง่วงชิบหาย”แล้วมันก็ตัดสายไป... ใช่ครับ เหมันต์หรือแฟนของคิมหันต์มันคือเด็กฝึกงานที่บริษัทเพื่อนผมพอดี โดยที่เมฆเองก็คงไม่รู้เหมือนกัน ผมเช็ดตัวให้คนตรงหน้าเสร็จก่อนจะจับใส่เสื้อใส่กางเกงแล้วตัวผมเองก็มุดลงไปนอนข้างๆน้องเขา
“ฝันดีนะครับ... น้องเมฆ พี่น้ำฝนรักน้องเมฆนะครับ”ผมกระซิบเบาๆก่อนจะได้เสียงพึมพำเบาๆให้ผมอมยิ้มอีกรอบ
“งืม... เมฆก็รักพี่น้ำฝนครับ”
แล้วแบบนี้... ใครจะอดใจไม่รักไหวล่ะครับ ผมฉวยโอกาสหอมแก้มน้องเขาอีกครั้งก่อนนอน แล้วดึงตัวเมฆมาอยู่ในอ้อมกอด... ใช่แล้ว... สำหรับผม ถ้าไม่มีเมฆ แล้วจะมีน้ำฝนได้ยังไงล่ะเนอะ... รึไม่จริง ?
-------------------------------------------------------------------------------------
ฝากซีรีย์เรื่องนี้ด้วยแล้วกันนะครับ...
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32334.new#new[ซีรีย์เรื่องสั้น]รวมทีม... คำว่ารักก็แค่เนี๊ยะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29380.msg1659210#msg1659210[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]เที่ยวXท่อง... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี1]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29362.0[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]คิมหันต์Xเหมันต์... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี2]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32299.0[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]คนแรกXสุดท้าย... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี3]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32318.msg1906321#msg1906321[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]เมฆาXน้ำฝน... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องปี4]
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32326.new#new[ซีรีย์เรื่องสั้น-ตอนเดียวจบ]ต้นน้ำXปักษา... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ [เนื้อเรื่องตอนเรียนจบแล้ว]
อันนี้ไม่ใช่ซีรีย์ครับ เป็นเรื่องแรกที่แต่ง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29349.0(เรื่องสั้น)I wiil pray
หัวข้อ: T@NG★ซีรีย์เรื่องสั้น★เมฆาXน้ำฝน... คำว่ารัก ก็แค่เนี๊ยะ แจ้งอัพเรื่อง 10-1-56 (อ่าน 10760 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก