**************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่ายเวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรงข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
**********************************************************************
รวมงานเขียนของ BaoBao จ้าอ่านก่อน ชั่งใจเรื่องที่เป็นอักษรตัว
สีชมพู คือ แนวน่ารักไม่ปวดใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัว
สีม่วง คือ แนวเจ็บปวดหน่วงหัวใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัว
สีเขียวฟ้า คือ แนวที่จัดอารมณ์ไม่ได้
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องสั้น [หึง & ง้อ] [ข้างๆ] [บังเอิญ]… ณ โรงพยาบาล [อย่าเงียบสิวะ!] [แค่นี้ได้มั้ย?] [บังเอิญ]… คำบางคำกับช่อดอกไม้ ซีรีย์สั้นกุด [บังเอิญ]...คน (ไม่) รู้จัก ซีรีย์สั้นกุด คำ บ า ง คำ [Silence speaks...] เรื่องกึ่งสั้น-กึ่งยาว [แอบ] [สองก้าว] [เวลา] [รู้แล้ว] เรื่องยาว [กระดาษ] [กระซิบ] [บอก] [บังเอิญ]… สวนทาง --------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เวลา
จริงๆ มันลืมไปแล้ว มันจำไม่ได้แล้วจริงๆ
ถึงรู้ว่าสิ่งที่ลืมมันยังคงซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง เนื่องจากมันไม่ได้สลายตัวไป แต่มันลืมไปแล้ว ทำไมต้องรื้อฟื้น ไม่สิ ทำไมต้องออกมาจากที่ซ่อน ทำไมต้องมาแสดงตัว......
เป็นเพราะ------คุณ กับแค่ประโยคสั้นๆ ไม่กี่คำของคุณ!
งั้นก็อย่าเจอกันอีกเลย อย่าพบกันอีกเลย อย่าคุยกันอีกเลย.....
จงลืมมันเถอะ!
ลืมซะ!
ได้โปรด...
.
..
...
....
.....
......
.......
“ขอสายคุณธีปสุวรรณครับ” เสียงหนึ่งกรอกมาตามสาย
“ครับ พูดสายอยู่ครับ ไม่ทราบจากไหนครับ?” อีกฝ่ายตอบรับ
“ผมโทรจาก O.P.M. คุณนุชาให้โทรมาแจ้งเรื่อง......” เขาพูดรายละเอียดเกี่ยวกับงานที่หัวหน้าบอกไว้ไปตามหัวข้อ ทีละรายการ จวบจนหมดสิ่งที่เขาต้องแจ้งกับอีกฝ่าย
คุณธีปสุวรรณสอบถามบ้างในบางหัวข้อ บางรายละเอียด ซึ่งไม่ได้เกินกว่าที่พฤกษรู้ เขาจึงสามารถตอบคุณธีปสุวรรณได้โดยทันที แต่แล้วเมื่อประโยคหนึ่งเอ่ยถาม ประโยคสั้นๆ ง่ายๆ และทั่วไปมาก ทว่า เขากลับไม่สามารถตอบคำถามนั้นได้ในทันที
“ผมพูดสายกับใครครับ?”
จะบอกชื่ออื่นไปก็ได้ หากที่นี่ไม่ใช่ที่ทำงาน จะบอกแค่ว่าหัวหน้า...คุณนุชาสั่งมาแค่นั้นก็ได้ หากแต่ถ้าก่อนที่เขาจะโทรไปหาอีกฝ่าย คุณนุชาได้กำชับเขาไว้ว่า “พฤกษ เรื่องนี้พี่ให้เธอจัดการเลยนะ ลองดู หากทำผ่าน เธอจะได้ขึ้นมาช่วยพี่สักที”
พฤกษพยายามปฏิเสธหัวหน้าที่เคารพด้วยความสุภาพ ไม่ใช่ว่าฝีมือไม่ถึง ไม่ใช่ว่าไม่อยากก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ให้เขาติดต่อประสานงานกับใครก็ได้ ขอแต่ไม่ใช่คนนี้.... ใบสั่งงาน รายละเอียดเกี่ยวกับงาน และชื่อคนที่เขาต้องติดต่อแผ่หราอยู่ในมือของพฤกษ งานนั้นไม่ยาก ท้าทายเล็กน้อย หากงานแค่นี้ทำให้เขาขยับตำแหน่งได้ก็ถือว่าเขาโชคดีมาก
แต่ความโชคดีของเขามันได้หายไปเมื่อเขาเห็นชื่อผู้ที่เขาต้องติดต่อด้วย----ธีปสุวรรณ นามสกุลนั้นก็ใช่!
อันที่จริง เขาลืมไปหมดแล้ว........อย่างน้อยก็เชื่อว่าตัวเองเป็นเช่นนั้น ตราบจนเวลานี้ ความรู้สึกที่คิดว่ามันหมดสิ้นไปแล้ว กลับเผยอหน้าออกมาเยี่ยมมองโลกภายนอก.....เพื่ออะไร?
“ผมชื่อพฤกษครับ” พฤกษบอกอีกฝ่าย
“นามสกุลครับ” อีกฝ่ายถามต่อ
“xxxxxxx ครับ” พฤกษตัดใจบอก
“................................. พฤกษครับ เราต้องคุยกัน!” อีกฝ่ายเงียบไปนานก่อนจะพูดประโยคนี้ออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“คุณนุชาให้แจ้งเท่านี้ครับ หากทางเรามีสิ่งใดเพิ่มเติม ทางเราจะแจ้งให้คุณทราบอีกครั้ง ขอบคุณมากครับสำหรับความกรุณาที่ผ่านมา สวัสดีครับ” พฤกษกล่าวรัวเร็วและวางสายไป
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
เพราะ------คุณ
แค่ได้ยินเสียง...คำคำนั้น ประโยคสั้นๆ แค่ไม่กี่คำ มันก็ทำให้เขารู้ตัวเองว่า ตกหลุมรักคุณ...มันง่ายแค่นี้เองน่ะเหรอ
พฤกษถอนหายใจ รวบรวมสมาธิแล้วหันกลับมาทำงานต่อ... ยังมีงานกองอยู่เต็มโต๊ะ มีโครงการให้สาง มีเรื่องให้ทำอีกเพียบ ตอนนี้พฤกษไม่มีเวลาว่างสำหรับเรื่อง----หัวใจ
********************************
ธีปสุวรรณวางหูโทรศัพท์และระบายลมหายใจ เขาทั้งดีใจและผิดหวัง เขานั่งจ้องโทรศัพท์และใคร่ครวญอีกครู่หนึ่ง หัวใจยังคงเต้น เขายังหายใจเข้าออกได้ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แม้กระทั่งความรู้สึกที่มีต่อปลายสายซึ่งตัดสายจากเขาไปโดยไม่ใยดีกันเลย
“คุณธีคะ ไม่สบายรึเปล่าคะ?” เสียงหนึ่งถามเขา
“อืม..... เปล่าครับ พอดีคิดอะไรนิดหน่อย มีอะไรครับ?” ธีหันหน้ามาถามเธอ
“โปรเจคกับ บ. A.N.P. ฝ่ายการตลาดคืนมาให้แล้วค่ะ ส่วนโปรเจคจาก บ. O.P.M. ฝ่ายตลาดบอกว่า อยากได้รายละเอียดภายในอาทิตย์นี้ เพื่อสรุปให้ทันก่อนเข้าที่ประชุมวันจันทร์หน้านี้ค่ะ” เธอแจกแจงงานให้ผู้จัดการฟัง
“ครับ O.P.M. โทรมาแล้วเมื่อกี้ น่าจะเปลี่ยนคนดูแลงานใหม่” ธีหยิบกระดาษขึ้นมาเขียน
“อ้าว ไม่ใช่คุณนุชาหรือคะ?..... ฝ่ายตลาดได้เกร็งกันแน่ๆ คนก่อนนี้ท่าดีทีเหลวไปคนแหละ เครียดแทนคุณนุชาเธอนะคะ” เธอพูด
“ก็ค่อยๆ ดูกันไป คนละคนกัน อาจไม่เหมือนกันก็ได้ นี่ชื่อเขาครับ หากผมได้แฟ๊กซ์รายละเอียดงานแล้ว จะส่งไปให้คุณ คุณไปแจ้งฝ่ายตลาดให้รู้กันไว้ก่อนก็คงดี บรีฟให้แน่นๆ เผื่ออย่างไรจะได้ไม่เป็นเหมือนคราวก่อน” ธีสรุป
“ค่ะ คุณธี” เธอรับกระดาษจากมือธีแล้วหันหลังเดินออกไปจากห้อง
รอจนเธอไปแล้ว และประตูถูกปิดลง ธีค่อยเปิดลิ้นชักของโต๊ะทำงาน เขาหยิบกระเป๋าใส่เงินออกมา เปิดมัน และจ้องมองมัน.....
ภาพของเขาสมัยที่ยังวัยรุ่นสวมกอดคนอีกคนที่อิงแนบอกของเขาด้วยรอยยิ้ม....
....
...
..
.
ครั้งหนึ่งเมื่อใจคิดว่า ไม่ไหวแล้ว พอแล้ว เบื่อ เซ็ง
ต่อมาเขากลับพบว่า คิดผิดแล้ว มันไม่ใช่ ไม่เอาแบบนี้
หากแต่เวลาได้ไหลผ่านไปแล้ว เขาไม่อาจเรียกคืนมันมาได้ ที่สำคัญเขาหาตัวคนคนนั้นไม่เจอ
หากเขาพยายามมากกว่านั้นเขาอาจตามตัวเขาเจอก็เป็นได้ ทว่าเขากลับหยุดมันไว้เอง...เพราะคิดว่าน่าจะดีต่ออีกฝ่าย
ใช่มันดีแล้ว ดีที่สุดตราบเท่าที่เขาจะไม่ได้ยินเสียงนั้น!
ครั้งแรกที่รับสายและได้ยินเสียง ใจเขาฉุกคิดว่าเป็นเขารึเปล่า ใจมันเต้นรัว...
จะเต้นทำไม จะเอาอะไรกับเขาอีกไอ้ธี จบกันไปแล้ว ให้เขาไปดีเถอะ แต่แล้ว.....เมื่อได้ยินชื่อนั้น ใจเขาบังเกิดความมุ่งมั่นหนึ่งขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ไม่เคยลืมเขาเลยสักนาที ทุกครั้งที่หายใจก็ยังคิดถึงแต่เขา รู้ตัวอยู่เสมอว่าตัวเองทำผิดพลาดลงไป รู้ตัวดีว่าปล่อยเขาไปเองกับมือ
ทว่า เสียงของเขามีพลังกับหัวใจธีมากอย่างที่ธีไม่เคยคาดคิด... แค่ได้ยินเสียง แค่รู้ว่าเจอแล้ว เขาเจอเขาสักที... เพียงแค่นั้นใจก็ร่ำร้องว่า อยากกลับไปหาเขา อยากเอาเขากลับมา
จากวันนั้นถึงวันนี้เวลาผ่านไปหลายปี เวลาไม่ไหลคืนกลับเฉกเช่นเดียวกับใจคนที่เปลี่ยนไปได้เสมอ... ธีสำนึกถึงความจริงข้อนี้
ในเมื่อยังรัก!
ธีตัดสินใจจะลองดูสักตั้ง หากเขายังไม่มีใคร หากเขาสามารถให้อภัยกันได้ ครั้งนี้ล่ะ ครั้งนี้เขาจะ.....................................
*****************************
[/color]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
