[กระซิบ] + [บอก] จบในตัว
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [กระซิบ] + [บอก] จบในตัว  (อ่าน 218790 ครั้ง)

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
[กระซิบ] + [บอก] จบในตัว
« เมื่อ17-04-2012 00:38:07 »

**************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรงข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

**********************************************************************

รวมงานเขียนของ BaoBao จ้า

อ่านก่อน ชั่งใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัวสีชมพู คือ แนวน่ารักไม่ปวดใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัวสีม่วง คือ แนวเจ็บปวดหน่วงหัวใจ
เรื่องที่เป็นอักษรตัวสีเขียวฟ้า คือ แนวที่จัดอารมณ์ไม่ได้

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องสั้น

[หึง & ง้อ]
[ข้างๆ]
[บังเอิญ]… ณ โรงพยาบาล
[อย่าเงียบสิวะ!]
[แค่นี้ได้มั้ย?]
[บังเอิญ]… คำบางคำกับช่อดอกไม้
ซีรีย์สั้นกุด [บังเอิญ]...คน (ไม่) รู้จัก
ซีรีย์สั้นกุด คำ บ า ง คำ [Silence speaks...]

เรื่องกึ่งสั้น-กึ่งยาว
[แอบ]
[สองก้าว]
[เวลา]
[รู้แล้ว]


เรื่องยาว
[กระดาษ]
[กระซิบ]
[บอก]
[บังเอิญ]… สวนทาง


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-02-2017 13:24:25 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2

กระซิบ



*** แค่เห็นก็นึกชอบ 

เสียงที่เขาพูดมันนุ่มน่าฟัง

รอยยิ้มของเขาเห็นแล้วอยากยิ้มตาม

เห็นเก้าอี้ที่ข้างเขาว่างเมื่อไหร่ มันอยากจะไปนั่งใกล้ๆ........

แต่เวลาเห็นตามีประกายของเขาหม่นลง ต้องหักห้ามใจแทบแย่ที่จะไม่ให้ไปกระซิบข้างใบหูของเขาว่า.... “อย่าร้องไห้....คุณยังมีผมอีกคน ที่รักคุณ”

----แต่ไม่เคยได้ทำ***





คำที่หนึ่ง


มนุษย์เกิดมาก็ย่อมอยากมีความรัก...สักครั้งก่อนตาย

นายมะยมซึ่งเป็นมนุษย์คนหนึ่งในโลกที่รู้จักความรักมาหลายครั้ง.... แต่ไม่เคยสมหวังในรักกับเค้าสักครั้ง ไม่อกหักก็รักคุด ไม่ถูกหลอกก็ถูกลวง หลายครั้งนายมะยมโดน “คนน่ารัก” แปลงร่างให้เป็น “สะพาน” โดยไม่รู้ตัว

ผิดเหรอที่มีเพื่อนหล่อกว่า! ผิดเหรอที่เพื่อนมันมีเสน่ห์กว่า! ผิดเหรอที่ “คนน่ารัก” ของนายมะยมเขามักไปชอบเพื่อนๆ ของนายมะยมเกือบทุกราย... แต่เพื่อนไม่ได้ผิด เพื่อนนายมะยมเป็นเพื่อนที่ดี และแฟนของเพื่อนๆ ก็ไม่ได้มาจากรายนาม “คนน่ารัก” ของนายมะยมเลยสักคนเดียว----

เพื่อนๆ ไม่ผิด.... “คนน่ารัก” ก็ไม่ผิด... นายมะยมก็ไม่ได้ผิด...ไม่มีใครผิด------ มันก็แค่ “เนื้อคู่” ของนายมะยมเค้ายังเดินทางมาไม่ถึง...ก็แค่นั้น

แต่สามสิบแล้วนะครับ... ทำไมเดินนานจังอ่ะ อย่าบอกนะว่าเพิ่งเกิด!

.......

......

.....

....

...

..

.

ครั้งนี้ก็อีกครั้งที่นายมะยมถูกแปลงร่างให้เป็น “สะพาน”

.......

......

.....

....

...

..

.

“คนน่ารัก” ของนายมะยมในช่วงนี้ชื่อว่า น้องกัส (เห็นว่ามาจากซูกัส...รู้จักกันมั้ย?)

นายมะยมเจอน้องซูกัสในร้านหนังสือ น้องยังเด็ก น้องยังตัวไม่สูง แต่น้องอยากได้หนังสือที่อยู่ในชั้นที่สูง... นายมะยมที่เป็นสุภาพบุรุษมาแต่กำเนิดจึงเดินเข้าไปช่วยหยิบให้

น้องยิ้มขอบคุณ และกอดหนังสือวิ่งไปหาเพื่อนๆ ซึ่งยืนเลือกหนังสืออยู่ห่างออกไปพอควร เด็กละอ่อนน่าเคี้ยว เอ้ย! เด็กนักเรียนมุงดูหนังสือที่นายมะยมช่วยหยิบให้น้องกัสกันอย่างตื่นเต้น

เท่านั้นล่ะ.....พอแล้วสำหรับการตกหลุมรักในแบบฉบับของนายมะยม

หลังจากนั้นนายมะยมก็เสี่ยงดวงเทียวไปเทียวมาร้านหนังสือนั้นอยู่สองอาทิตย์ น้องกัสก็กลับมาที่ร้านนั้นอีกครั้งพร้อมผองเพื่อน

นายมะยมแกล้งไปยืนดูหนังสือใกล้ๆ แอบฟังหัวข้อสนทนาของเหล่าเด็กน้อย จับประเด็นที่เชื่อมกับตัวเองมาได้หนึ่งอย่าง-----ภาษาญี่ปุ่น

นายมะยมยิ้มมุมปากแต่หัวเราะเป็นสัตว์ประหลาดตอนเปิดตัวมาเจอฮีโร่...อยู่ภายในใจ

ฝ่ายต่างประเทศ----คือแผนกที่นายมะยมทำงาน ภาษาอังกฤษเป็นเอก ภาษาญี่ปุ่นเป็นโท... แล้วน้องกัสจะไปไหนเสีย

.......

......

.....

....

...

..

.

เสียตังค์ซื้อการ์ตูนเล่มใหม่ล่าสุดที่เป็นหัวข้อสนทนาของเหล่าเด็กน้อย...แน่นอนฉบับภาษาญี่ปุ่น จากนั้นก็แกล้งเดินไปนั่งที่ร้านกาแฟเล็ก ในร้านหนังสือใกล้ๆ กับเก้าอี้ที่เด็กน้อยยืนมุงกันอยู่

ตกเบ็ดไม่ได้ตกกันแค่วันเดียว .......

......

.....

....

...

..

.

แต่หากมีเหยื่อ ปลาก็มาติดเบ็ดได้ง่ายกว่า ใช้เบ็ดที่ไม่มีเหยื่อ

.......

......

.....

....

...

..

.

หนึ่งเดือนจากนั้น ขณะที่นายมะยมเล็งแล้วว่า กลุ่มน้องกัสเดินเข้ามาในร้าน เขาจึงทำทีว่ากำลังเขียนอะไรหยิกๆ ลงในกระดาษ พร้อมทั้งมองการ์ตูนในมือไปด้วย ความที่นายมะยมหน้าตาดี (แต่น้อยกว่าเพื่อนๆ) ดูใจดีและสุภาพ น้องกัสจึงเดินมาชวนคุยแบบสุภาพ----แล้วปลาก็ฮุบเหยื่อ

.......

......

.....

....

...

..

.


ต่อ...reply #7
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-02-2021 18:12:06 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
เรื่องนี้จะเศร้าไหมหนอ...

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
 :mc4:

ดีใจได้อ่านเรื่องใหม่

ใช่มะยมมั้ยน้อที่เว่นตอนแรก  หรือเป็นอีกคนที่คอยมองมะยมอยู่

น่าสนใจๆ  บวกเป็ด

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
 :mc4:มาแล้วๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
สวัสดีท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน

ได้เจอกันอีกแล้ว.... จากที่หัวมันกลวงมาหลายวัน แล้วมันก็มาก่อนนอน
มันมา [กระซิบ] บอก.....นอนก็ไม่หลับ เลยต้องมาพิมพ์ลงทู้ มันถึงหลับได้ :เฮ้อ:

รีพลายนี้ ขอแจ้งสักเล็กน้อย

1. วันหยุดหมดไปแล้ว ดังนั้น [กระซิบ] จึงไม่สามารถลงได้รวดเร็วฉับไว้เท่าเรื่องอื่นๆ.... โปรดจงเข้าใจ
2.  [กระซิบ] ... ยังไม่ได้พิมพ์ พิมพ์แล้วเท่าที่เห็น.... ดังนั้น จบเมื่อไหร่ ยาวแค่ไหน..... "อร๊ายยย มะรุอ่ะคร่า"
3.  [กระซิบ] .... เป็นแนวเดียวกับเรื่อง [กระดาษ] ......หุหุหุ หากอยากมีลุ้น ต้องไปอ่าน [กระดาษ] ก่อนมาตาม  [กระซิบ]  นะขอบอก :laugh:

******************

นอกเรื่องสักนิด

 :pig4: ทุกเม้นท์ ทุกตัวเลขที่เพิ่มขึ้นในทุกๆ เรื่องสั้น... หากไม่มีมัน  [กระซิบ] คงไม่ถือกำเนิด
จำได้ใช่ไหมคะ? ..... ท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่านคือแรงใจของผู้เขียนเสมอ

ผู้เขียนอาจไม่ค่อยได้ตอบเม้นท์....เพราะระหว่างลงเรื่องไปเรื่อยๆ ผู้เขียนก็นั่งพิมพ์ไปเรื่อยๆ เหมือนกัน หากตอบเม้นท์ เนื้อที่พิมพ์ก็คงค้างไม่ต่อเนื่อง :laugh: เลยไม่ได้ตอบใดๆ กับผู้อ่าน.....แต่ผู้เขียนก็คอยอ่านทุกความเห็น และจดจำนำไปแก้ไขปรับปรุงมาอย่างต่อเนื่องนะคะ....

ดังนั้น เชิญพูดคุยได้ยาวๆ เลยค่ะ ไม่ต้องกั๊ก ผู้เขียนชอบมากกกก

คำผิด...ทุกเรื่องมีบานเลย นั่นเพราะไม่ได้ตรวจอ่านก่อนลง และเพราะพิมพ์ จากนั้นก็ลง เพื่อให้จบ (ผู้เขียนกลัวลืม ว่าคิดอะไรไว้ หากพิมพ์ไม่ทันหัว มันจะหายไป)..... แต่หากเรื่องจบไปแล้ว ผู้เขียนก็จะตามเก็บอีกครั้ง----- หากเวลาที่อ่าน ท่านผู้มีอุปการะคุณ ขัดใจและอ่านไม่เข้าใจ...ขออภัยมา ณ ที่นี้ และสามารถท้วงติงได้ทันทีเช่นกันนะคะ...

หากท่านผู้มีอุปการะคุณซึ่งมาใหม่------ เรื่องของผู้เขียน ดูว่าจบแล้วหรือยังให้สังเกตุได้ 2 ที่
1. หัวข้อเรื่องมีคำว่า จบในตัว..... คือเรื่องนั้นจบแล้วมาอ่านกันได้ คือทำใจซะว่ามันจบที่ตรงนั้น  :laugh:
2. เอวัง  :pig4:----- หากมีตัวแบบนี้อยู่ท้ายเรื่อง นั่นคือที่คุณกำลังอ่านมันจบแล้วจ้า
3. ตอนเสริม-----บางเรื่อง...อาจมีตอนเสริมมาต่ออีก เนื่องจากเรื่องนั้นยังมีให้เขียน / แต่บางเรื่อง(อาจ)ไม่มีตอนเสริม เนื่องจากอารมณ์มันสุดที่ตรงนั้น....จึงไม่มีต่อ
4. ไม่รู้จะแจ้งเรื่องอะไรแหละ :laugh:


อีกครั้ง  :pig4: ทุกแรงใจ love you!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-04-2012 13:19:09 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
 :mc4:เรื่องใหม่มาอีกแล้ว

คนเขียนน่ารักจริงๆ :L1:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
คำที่สอง



*** ช่วงนี้ยิ้มบ่อย เห็นแล้วชื่นใจดี

ถึงเป็นยิ้มที่มีให้คนอื่นก็ตาม...

คุณไม่เสียใจแล้วก็ดี แต่คุณเริ่มตกหลุมรักครั้งใหม่------อีกแล้ว

เฮ้อ....อยากบอกคุณจังครับว่า “คุณน่ารักชะมัด” ***





























นายมะยมตกน้องกัสได้แล้ว แต่ยังไม่ได้ขอดเกล็ด .... เพราะลูกปลายังตัวเล็ก นายมะยมเลยเลี้ยงให้อ้วนก่อนค่อย “เคี้ยว”

ไม่เคยอ่านหรอกการ์ตูน แต่ก็ทำเนียนไปว่า รุ่นน้องที่รู้จักชอบเรื่องนี้ เลยขอให้แปลให้อ่าน เขาก็แปลในกระดาษไปให้...และไม่ลืมที่จะให้น้องกัสเอาไปถ่ายเอกสาร

จากหนึ่งเรื่องก็กลายเป็นหลายเรื่อง

จากพี่คนหนึ่งที่เจอในร้านก็กลายเป็น..... “พี่มะยม ผมหุ้นกับเพื่อนซื้อเล่มใหม่แล้วนะ หากพี่ว่างๆ ก็รบกวนด้วยนะคร๊าบ”

เด็กนักเรียนกางเกงน้ำเงินยื่นถุงพลาสติกใบเล็กให้กับมะยมพร้อมรอยยิ้มเจิดจ้าละลายใจชายหนุ่ม “ครับ แต่เดือนนี้อาจไม่ค่อยว่างนะ กัสรอพี่ไหวเหรอครับ”

“ได้ครับ เอาเป็นตอนๆ ก็ได้พี่ ลุ้นดี” กัสพยักหน้าหงึกๆ

“โอเค ไว้จบตอนทีค่อยนัดกัน พี่ต้องเข้างานแล้วครับ ไปก่อนนะครับ” นายมะยมขอตัวเพราะใกล้หมดเวลาพักเที่ยงแล้ว

“ครับ! อ๊ะ พี่มะยม ผมเลี้ยงไอติมนะ แป๊บนึง” พูดจบน้องกัสก็วิ่งไปซื้อไอศครีมโคนมาให้นายมะยมอันหนึ่ง และของตัวเองอันหนึ่ง....รสเดียวกันไม่ต้องเลือก*0*

นายมะยมรับไอศครีมโคมมาถือแล้วขอบคุณพร้อมรอยยิ้ม----มือเด็กๆ เค้านุ่มนะครับ เคยจับกันมั้ย?


.......

......

.....

....

...

..

.

แผนคราวนี้ของนายมะยมคือการเอาความดีแทรกเข้าไปในหัวใจ.... น้องกัสยังเป็นเด็ก แต่นายมะยมก็จริงใจ อยากเลี้ยงดูปูเสื่อน้องเค้าจริงๆ หากน้องเขายอม นายมะยมก็พร้อมอ้าแขนรับ---- นี่คือแผนที่ปรึกษาแล้วกับเพื่อนๆ

นายมะยมเดินกินไอติมมาพร้อมรอยยิ้ม เขาเดินเข้าไปในตัวตึก ขณะที่จะเลี้ยวไปตรงจุดที่ตั้งของลิฟท์ เขาเจอเพื่อนที่ทำงานคนละแผนกแต่เข้ามาในรุ่นเดียวกัน จึงทักทาย

“ไงไอ้กัน ยืนเล่นไรอยู่วะ?”

เพื่อนของเขาเงยหน้าขึ้นมาจากถุงผลไม้ และยื่นถุงให้เขากินด้วยกัน “รอให้เสื้อมันแห้งก่อนว่ะ เกรงใจคนอื่น”

นายมะยมยัดไอศครีมคำสุดท้ายเข้าปากแล้วหยิบฝรั่งชิ้นหนึ่งมาเตรียมเคี้ยวเล่น... คนเดินมาเข้าลิฟท์ไม่ขาดสาย แต่ยังไม่มีอารมณ์ขึ้นไปนั่งที่โต๊ะทำงาน เลยกะคุยเล่นกับเพื่อนก่อน

“มึงไปเที่ยวกับกูป่าว เสาร์นี้ ที่เดิม ก๊วนเดิม”

นายกันคิดหนักก่อนจะบอกว่า “กูถามเชษฐก่อนนะ ถ้าเค้าไม่ไปกูคงไม่ไป”

“คนมีเจ้าของ.....น่าอิจฉา” นายมะยมแซวเพื่อน

“แต่เพื่อนกูแม่งกำลังพรากผู้เยาว์ น่าเป็นห่วง” กันยิ้มมุมปากแบบมีเลศนัย

“อ๊ะ!.....มึงเห็นอะไร?” นายมะยมตาโตใส่เพื่อน แต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไร เพราะกันก็เป็นเกย์เหมือนกัน ก่อนนี้ไอ้กันเป็นเพื่อนในก๊วน ท่องราตรีด้วยกันตลอด มันสอยเด็กมาได้เยอะ แต่อยู่ดีๆ มันก็หยุดไป มันว่าเบื่อ....

“อาตี๋กางเกงน้ำเงิน” นายกันกระหยิ่มยิ้ม

“แค่หย่อนเบ็ดเว้ย ยังไม่ได้ตวัด!” นายมะยมหัวเราะในลำคอ

นายกันกำลังจะอ้าปากแซวต่อ ใครคนหนึ่งก็มาจับที่บ่าของนายมะยมแล้วบอกว่า “ไอ้ยม! พ่อมึงตามงาน”

“ไว้เจอกันไอ้กัน” นายศรโบกมือให้นายกันแล้วเดินจ้ำไปที่ลิฟท์ก่อนเพื่อน

“อ้าว! ฉิบ... กูไปแหละไอ้กัน ไว้คุยกัน ฝากบอกแฟนมึงด้วย พวกกูเชิญเพื่อนเขยกินข้าวจิบน้ำชา” นายมะยมโบกมือแล้วเดินตามเพื่อนร่วมแผนกไปโดยมีเสียงอวยพรตามหลังมา

“ไอ้เลว! สู่รู้!”


.......

......

.....

....

...

..

.

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-04-2012 21:51:53 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2



....

...

..

.



ในลิฟท์ตอนนี้คนไม่แน่นมาก ยืนสบายๆ เลยชั้น 20 มาแล้วก็เลยเหลือคนไม่กี่คน....แผนกต่างประเทศอยู่ชั้นที่ 30 ชั้นเดียวกับผู้บริหาร แต่แยกกันคนละฟากตึก ทั้งนี้เพื่อความสะดวกในการติดต่อประสานงาน

การทำงานฝ่ายต่างประเทศ นายมะยมและเพื่อนๆ ต้องทำทั้งงานเอกสารและรับรองแขกต่างชาติ... บางครั้งก็ต้องตามเจ้านายไปต่างประเทศด้วย เป็นงานที่สนุกดี....

นายมะยมเริ่มงานกับบริษัทนี้เมื่อ 6 ปีก่อน เขามีเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันอยู่ก๊วนหนึ่งซึ่งสนิทกันมาก แต่ต่างก็แยกแผนกกันไป เพราะไอ้ก๊วนนี้เป็นเกย์ทั้งเซ็ตจึงเข้ากันได้เป็นพิเศษ ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ นายมะยมก็สนิทกับพวกเค้านะ นายมะยมเป็นคนมีมิตรไมตรี ชอบมีเพื่อน ไม่ชอบสร้างศัตรู   

หากว่างจากงาน วันเสาร์ช่วงกลางคืน ก๊วนของพวกเขาชอบนัดกันไปนั่งเล่นในผับ  ตอนยังย่างยี่สิบเป้าหมายเพื่อไปหาความรัก เจอบ้างไม่เจอบ้างสลับกันไป ทว่าเมื่อย่างสามสิบการไปเที่ยวกลางคืน คล้ายกับการไปเดินเล่นในห้างตอนกลางวันซะมากกว่า---

ความรักก็ยังตามหาอยู่ แต่เจ็บมาเยอะ เลยขอเพลาๆ ลงหน่อย

เพื่อนในก๊วนมีคนสละโสดไปบ้างแล้ว บางคนก็เจอเนื้อคู่ของตัวเองแล้ว บางคนก็ค่อยๆ เรียนรู้กันอยู่ และมีแค่เขากับไอ้ศรที่ยังมองหา “เนื้อคู่” ของตัวเองไม่เจอ


.......

......

.....

....

...

..

.

เดินออกจากลิฟท์มาก็เห็นหัวหน้าแผนกถือเอกสารผ่านหน้าพวกเขาไปทางฝ่ายของผู้บริหาร หัวหน้าแผนกของพวกเขาชี้นิ้วโป้งกลับหลัง บอกด้วยท่าทางให้พวกเขารีบเข้าไปที่แผนก----งานเข้า!

นายมะยมกับศรรีบวิ่งเยาะๆ เข้าไปในแผนกของตัวเอง และรีบนั่งที่เก้าอี้ประจำตัว.... สางงานเก่าที่ทำค้างไว้เมื่อเช้า ให้เสร็จก่อนที่หัวหน้าจะกลับมาจากห้องผู้บริหาร

.......

......

.....

....

...

..

.

“หัวหน้าไปนานเนอะมึง” ศรที่สางงานตัวเองเสร็จแล้วหมุนเก้าอี้มาชวนเขาคุยเล่น

นายมะยมจดโน้ตของตัวเองเงียบๆ สักพัก เขาแปะกระดาษไว้ที่หน้าคอมของตัวเอง แล้วค่อยหันไปคุยกับเพื่อนตัวเอง “อาทิตย์หน้า มึงไปเจอน้องกัสกับกูหน่อยดิ”

ศรเบ้ปาก แล้วส่ายหน้าพรืด “ไม่เอา เดี๋ยวน้องเค้าตกหลุมรักกู กูกลัวตำรวจจับ ช่วงนี้หัวใจกูยิ่งไม่แข็งแรงอยู่ด้วย”

“เลว!” นายมะยมชมเพื่อน

เป็นที่รู้กันในก๊วนเพื่อนว่า....หน้าฝนทีไร ไอ้ศรมักเป็นโรคเปลี่ยวเหงา... ฤดูนี้ ไอ้ศรจะเปิดรับใครก็ได้เข้ามาในชีวิต หากมันเจอกองไฟ มันชอบเข้าไปราดน้ำมัน

“มึงดูห่างๆ ก็ได้... กูแค่อยากให้มึงช่วยดูว่าน้องเค้ามีเปอร์เซ็นต์มั้ย?” นายมะยมหมายถึงว่า เขาจะจีบน้องกัสติดมั้ย และน้องกัสนิยมไม้ป่าเดียวกันมั้ย?.... สายตาของกำลังหลงรัก มันมัวและฝ้าฟางมองสิ่งอื่นไม่เห็นหรอก.....นอกเสียจาก หน้าของคนที่อยู่ในหัวใจตัวเอง

นายศรเบ้ปากให้เพื่อน ลุกขึ้นเดินไปจากโต๊ะ

นายมะยมถอนหายใจทิ้ง...และหันหน้ากลับมาเปิดคอมเล่น สักพักแก้วกาแฟหอมฉุยก็ลอยมาตั้งอยู่บนโต๊ะของเขา พร้อมคำพูดว่า “กูอยู่ห่างๆ นะมึง...เอาแบบไม่รู้จักกันดีกว่า”

นายมะยมหันขวับไปยิ้มกริ่มแบบไม่ให้เห็นฟัน แต่เห็นแล้วมันคงน่าหมั่นไส้มาก นายมะยมจึงได้ขนมแกล้มกาแฟยามบ่ายเป็น “ขนมเพี๊ยะ” จากนายศรหนึ่งที

นายมะยมลูบหลังหัวตัวเองพลางยกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบ จากนั้นก็เล่าให้เพื่อนฟังว่า เมื่อเที่ยงที่นัดเจอกับน้องกัสคุยอะไรกันไปบ้าง.....โดยไม่ลืมเรื่องที่น้องเค้าเลี้ยงไอศครีมโคนอันหนึ่งตบท้าย

ขณะที่ความคิดกำลังจะเริ่มฟุ้ง หัวหน้าแผนกก็เดินเข้ามา หน้าของหัวหน้าตึงมาก นายมะยมถึงกับหุบยิ้มทันควัน

และตั้งสมาธิเตรียมรับมรสุมงานที่กำลังจะพัดเข้ามาหา

.......

......

.....

....

...

..

.





ต่อ...reply #10
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2012 19:11:23 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ Sye.B

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 105
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
คำที่สอง....~~~
อ้างถึง
ไม่เคยอ่านหรอกการ์ตูน แต่ก็ทำเนียนไปว่า รุ่นน้องที่รู้จักชอบเรื่องนี้ เลยขอให้แปลให้อ่าน เขาก็แปลในกระดาษไป

อ้างถึง
“ครับ! อ๊ะ พี่มะยม ผมเลี้ยไงอติมนะ แป๊บนึง”

อ้างถึง
นายมะยมหันขวับไปยิ้มกริ่มแบบไม่ให้เห็นฟัน แต่เห็นc]h;มันคงน่าหมั่นไส้มาก

เค้าเจอแค่นี้เน่อ ตาเค้าบ่ดี คริคริ

เค้าก็อยากมา [กระซิบ] บอกคุณคนเขียนเหมือนกันว่า "น่ารักอีกแล้ว" : )
หลงเด็ก'เกงน้ำเงินเหมือนกันเลยพี่(มะ)ยม~

เค้าตั้งเต้นท์รอคุณคนเขียนอยู่ตรงนี้นะคะ มาแล้วฝากพี่ศรมาราดน้ำมันใส่เค้าก็ได้ เค้าเต็มใจ เอิ้กๆๆ

จุ๊บ~~~*

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เรื่องสั้น... [กระซิบ] คำที่สอง
« ตอบ #9 เมื่อ: 17-04-2012 21:41:51 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


.....

....

...

..

.


ค่ำคืนหนึ่งในยามราตรี

คืนวันเสาร์ คืนแห่งการพัก.... ใครหลายคนใช้โอกาสนี้นัดเจอเพื่อนฝูงและคนรัก บ้างก็เอาคืนสุดท้ายของสัปดาห์วันทำงานไปทำกิจกรรมที่ผ่อนคลายความตึงเครียดจากงาน

ค่ำคืนนี้ นายมะยมและก๊วนเพื่อนมาเลี้ยงต้อนรับเพื่อนเขยกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง... เห็นเพื่อนมีความสุข นายมะยมยิ่งเป็นสุขกว่าเพื่อน... เพราะไอ้กันเพิ่งได้เป็นฝั่งเป็นฝานั่นเอง :mc4:

“ก่อนนี้มันเคี้ยวแต่เด็กน๊า...ไอ้รุ่นเดียวกันนี่แทบไม่แล” ศรบอกเพื่อนเขย

“คบเผื่อเลือกด้วยน๊า...ไม่เคยหร๊อก คนเดียวเนี่ย ไม่มีในสารบบของมัน” มะยมบอกเพื่อนเขย

“อาฮะ......ที่แท้ก็มีเบื้องหลังเยอะนี่เอง” นายเชษฐหันหน้าไปหาแฟนตัวเอง

“ไรครับ....ฮ่าฮ่าฮ่า....” นายกันพูดจบก็กระดกแก้วขึ้นจิบ... นายกันพยายามไม่เล่าอดีตให้แฟนของตัวเองฟัง ไม่ใช่ว่าปิดบังอะไร ก็แค่....ไม่มีอะไรให้น่าเล่า

นายเชษฐมองจ้องแฟนตัวเองนิ่งเฉย อมยิ้มไว้ในแก้มโดยไม่พูดอะไรอีกเลยสักคำ

เพื่อนๆ ต่างนิ่งเงียบ หยิบของกินใกล้มือเข้าปาก...และรอ

 
.......

......

.....

....

...

..

.


“เอ้า เคี้ยวไป คิดมากน่า!” นายกันหยิบเม็ดมะม่วงหิมพานต์ใส่ปากแฟน----หน้าแดงเรื่อ...นายกันไม่ชอบสายตาแบบนั้นของแฟนเลย... มันขนลุกง่า*0*

เรียกเสียงโฮ่กิ๊วก๊าวของเพื่อนร่วมโต๊ะได้เฮลั่น......

บางอย่างนายกันจำแทบไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ---- ตอนนี้จำได้แค่เรื่องของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ กันนี้เท่านั้น

แต่แฟนกลับชอบรบเร้าให้เล่าอดีตให้ฟัง แฟนชอบคะยั้นคะยอให้พูด.....  ทีแรกกลัวว่าแฟนอาจหึง อาจรู้สึกไม่ดี แต่นายกันมารู้ทีหลังว่า....ไม่ใช่เลย----- แฟนเค้าแค่อยากรู้ว่าตัวเขาสมัยก่อนเป็นยังไงก็เท่านั้น

ไอ้ครั้นจะเล่าเองมันก็กระดากปาก เลยเอาแฟนมาหาเพื่อน ปล่อยให้เพื่อนมัน “ตีแผ่” ความหลังให้แฟนฟัง----

.......

......

.....

....

...

..

.

เห็นคนมีความสุขแล้วมันจักกะเดี่ยมหัวใจ...

คืนนี้นายมะยมมีความสุข เขายิ้มไม่หุบ และด้วยความครึ้มอกครึ้มใจจากเด็กกางเกงน้ำเงิน เขาจึงยกแก้วชนกับก๊วนจนลืมโลก.... พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ ไม่มีภาระ เมาก็หลับ ตื่นมาก็ถอน.... สุขเหลือเกินชีวิต

.......

......

.....

....

...

..

.

แรงเขย่าที่หัวไหล่ ปลุกนายมะยมขึ้นมาจากการหลับใหล นายมะยมเห็นเพื่อนมีฝาแฝด ส่วนเพื่อนเขยก็มีสองหัว นายมะยมหัวเราะฮึฮึกับภาพที่เห็น

“มึงเดินไหวมั้ยเนี่ย กูขึ้นไปส่งป๊ะ” นายกันถามเพื่อนหน้าเครียด ขณะที่เขากำลังจะสอดแขนมาช่วยพยุงนายมะยม คนขับรถก็ร้องขึ้นมาก่อน “คุณ! ไม่ต้องครับ เดี๋ยวผมพาคุณมะยมขึ้นไปเอง คุณไปดูคุณศรเถอะครับ”

นายกันหันขวับไปมองแฟนตัวเอง ขณะที่แฟนกำลังปลดสายเข็มขัดนิรภัย นายกันก็ร้องบอกว่า “ไม่เป็นไรครับ ผมพามันขึ้นไปส่งห้องแป๊บเดียวเอง” ว่าแล้วก็คว้าแขนของเพื่อนมาคล้องคอตัวเอง จับแขนเพื่อนไว้ให้มั่นด้วยมือข้างซ้าย ส่วนแขนข้างขวาก็โอบตัวนายมะยมเป็นการพยุงตัว

ยังไม่ทันจะก้าวไปถึงสามก้าว แฟนของนายกันก็เดินมาเอาตัวมะยมไปหิ้วปีกให้แทน

“คุณ! ไม่ต้องครับ ผมเอง... หนักคุณเปล่าๆ” นายกันเดินมาและจะแย่งนายมะยมมาจากแฟนตัวเอง

“ไม่ครับ! ผมเอง...” นายเชษฐยึดตัวนายมะยมไว้

นายกันขมวดคิ้ว “คุณเป็นไรรึเปล่า? ทำตัวแปลกๆ”

“ปะ....”

ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะพูดให้เป็นคำเสียงอ้อแอ้หนึ่งก็ดังแทรกขึ้นมาแทน “เพื่อน...เขย...กู...หึงงงงงงงง คิก คิก คิก”

นายมะยมที่เมาแอ๋เอาฝ่ามือข้างที่ว่างไปตบอกเพื่อนเขยดัง ปุ ปุ.... จากนั้นก็ผลักตัวเองออกมาจากการประคองของอีกฝ่าย

“เฮ้ย!” -------เสียงสองเสียงดังประสานกันทันทีที่นายมะยมหงายหลังลงไปนอนแผ่กับพื้น

นายมะยมหัวเราะร่ากับความซุ่มซ่ามของตัวเอง ไอ้กันและเพื่อนเขยช่วยพยุงเขาลุกขึ้นมา และทั้งสองก็เถียงกันอีกว่าใครจะเป็นคนพานายมะยมขึ้นไปที่ห้อง....

นายมะยมปฏิเสธ แต่ไม่มีใครฟังเขา

นายมะยมฉวยโอกาสตอนที่ทั้งสองคนนั้นยังเถียงกันอยู่เดินโซเซขึ้นห้องพักตัวเองไปเลยโดยไม่ร่ำลาใคร....

เขาเกาะบันได พิงผนัง ไถตัวเองไปถึงลิฟท์....

“อืม... ตัวเลขแม่งเล็กแท้วะ!” นายมะยมพยายามจ้องเลขที่ต้องการ...มองไม่เห็น แต่ประตูปิดแล้ว----ต้องกด!

.......

......

.....

....

...

..

.


เสียงดึงตัวของลวดสลิงดังขึ้น นายมะยมเริ่มรู้สึกมวนท้อง.....ขณะที่ลวดสลิงถูกสาวไปให้เร็วขึ้น อะไรบางอย่างเริ่มมาจุกที่ลำคอของนายมะยม

ติ๊ง! แสงสว่างวาบที่เลข 5... ประตูเปิด นายมะยมพุ่งลงไปคลานสี่ขากับพื้นหน้าประตูลิฟท์ทันที

ปึ๊ก!....ประตูปิดอีกครั้ง นายมะยมพยายามทรงตัวยืนด้วยการคลานไปหาผนังและตะกายขึ้นมายืนพิง... เขาตั้งสติที่เหลือเล็กน้อย พาตัวเองเดินไปตามทางเดิน

นายมะยมไม่มวนท้องแล้ว แต่นายมะยมง่วงมากและมึนหัว หนังตาของนายมะยมกำลังจะปิด.....





































.......

......

.....

....

...

..

.

ขณะที่สติของนายมะยมกำลังจะดับลง หูของเขาได้ยินเสียงฝีเท้าเดินก้าวมาใกล้ตัวเองมากขึ้น...และใกล้มากยิ่งขึ้นทุกที

เสียงพื้นรองเท้าหนังที่หนักกระทบบนพื้นกระเบื้องราวกับจังหวะกลอง ดังเป็นสัญญาณให้หัวใจของนายมะยมเต้น...ตาม


















































.......

......

.....

....

...

..

.


‘นอนพักซะนะครับ...’

































.......

......

.....

....

...

..

.


‘จุ๊บ....’ ความอุ่นหนึ่งประทับลงที่ข้างหน้าผากของเขา








































































.......

......

.....

....

...

..

.

เสียงนาฬิกาปลุกดังรัว... นายมะยมผุดลุกขึ้นมาด้วยความตกใจ

เขาเอามือตะปบปิดเสียงดังสนั่นแก้วหูนั้น เขาแผนตัวลงนอนอีกรอบ มือของเขาควานไปมราข้างหมอน....หารีโมท

หากยังไม่ตื่นดี นายมะยมชอบเปิดทีวีฟังเสียงครึกครื้นเพื่อกระตุ้นระบบประสาทตัวเอง

“สวัสดีครับ เจอกันอีกครั้ง กับเรื่องเล่าเช้านี้ วันนี้วันจันทร์ที่ 5 พฤษภาคม.... ข่าวเยอะแยะมากมายเลยนะครับ จะหมดไหม มาลองดูก่อน เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ไปที่ภาค......”

นายมะยมฟังเสียงผู้ประกาศข่าวรายงานข่าวน่าตื่นเต้นหนึ่ง เขาหันหน้าไปดูที่จอทีวีเมื่อภาพตัดเข้าไปที่สถานที่เกิดเหตุ.... ข่าวที่หนึ่งขบไป ข่าวที่สองเริ่มต้น...คราวนี้กลับมาที่ในเขตกรุงเทพฯ

นายมะยมฟังข่าวไปเรื่อยๆ จนสะดุดใจที่คำหนึ่งของผู้ประกาศข่าวสาวซึ่งนั่งข้างๆ กัน “เมื่อเช้าแทบแย่แน่ะค่ะ ดิฉันก็ผ่านเส้นนั้น ช่วงที่เกิดเหตุพอดี วันจันทร์รถก็เยอะนะคะ นึกว่าจะมาสายซะแล้ว”

“แน่สิครับ หากวันนี้ใครไปสาย ก็ถือว่าอินเทรนน่าดูนะครับ ฮ่าฮ่าฮ่า”

.......

......

.....

....

...

..

.


“ฉิบหายแล้ว! วันจันทร์ได้ไงวะ?!” นายมะยมสบถพลางผุดลุกขึ้นจากเตียง เขามองหามือถือของตัวเอง มันวางอยู่ที่ ชั้นข้างทีวี .... นายมะยมเปิดดูวันที่ในมือถือ-----มันวันจันทร์จริงๆ ด้วย!!

นายมะยมรีบตาลีตาเหลือกไปอาบน้ำ

ห้านาทีผ่านไป นายมะยมก็ตัวล่อนจ้อนออกมาจากห้องน้ำ... เขาแต่งตัวภายในสิบนาที และรีบคว้าของที่จำเป็นใส่กระเป๋า

.......

......

.....

....

...

..

.

สิ้นเสียง “ปัง!” จากการปิดประตู

นายมะยมวิ่งห้อลงบันไดจากชั้นที่หกมาถึงชั้นล่างของหอพักโดยไม่อาศัยเทคโนโลยีของลิฟท์...

เขารีบโบกมอเตอไซด์รับจ้างคันหนึ่ง บอกจุดหมายคือสถานีรถไปใต้ดินแห่งหนึ่ง... “ซิ่งเลยพี่ ผมสายแล้ว!” นายมะยมร้องบอกพี่วิน พี่วินก็พยักหน้าทั้งที่สวมหมวกกันน๊อค

.......

......

.....

....

...

..

.


และแล้วนายมะยมก็มาถึงสถานีรถไฟใต้ดินได้อย่างรวดเร็วราวสายฟ้าแลบ นายมะยมทิปพี่วินไปยี่สิบบาท จากนั้นก็วิ่งหน้าตั้งเข้าไปในสถานี.....

สามนาทีจากนั้น และแล้วนายมะยมที่วิ่งสู้ฟัดมาตลอดทางก็มายืนหอบอยู่ในรถไฟใต้ดินขบวนหนึ่ง----จนได้


.......

......

.....

....

...

..

.


บางอย่างมันหายไป!----นายมะยมคิด


.......

......

.....

....

...

..

.


วันอาทิตย์มันหายไปไหน?! ---- นายมะยมถามตัวเอง


.......

......

.....

....

...

..

.


แล้วกลับมาที่หอได้ยังไง?!----นายมะยมตั้งคำถาม


.......

......

.....

....

...

..

.


เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย!?----- นายมะยมสบถอยู่ในใจ


.......

......

.....

....

...

..

.







ต่อ...reply #22
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2012 19:12:27 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ Cynthia_Moonlight

  • เมื่อไหร่จะพ้นขีดอันตราย =_=+
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 180
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-1
เอาล่ะสิมะยมเอ้ย! ใครเป็นคนลากมาส่งที่ห้องล่ะนั่น เขาคือใคร Who is he?? 555+ เพื่อนกันก็ดูมีลับลมคมใน(รึเปล่า...)

น็อคข้ามวันข้ามคืนเลยพ่อคู๊ณณณ


อย่าว่าแต่มะยมจะสงสัยเลย คนอ่านก็สงสัยเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ ทิวลิปสีส้ม

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 867
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-0
ต่ออีก ต่ออีก อยากอ่านอีก เอิ๊ก ลุ้นๆ ใครกันนะที่มากระซิบข้างมะยม จะเป็นเพื่อนในก๊วนรึเปล่าหว่า
สงสัยเหมือนกันว่าวันอาทิตย์หายไปไหน รึมะยมหลับข้ามวัน โอ้ สุดๆ ไปเลยนะเนี่ย!

ออฟไลน์ sukie_moo

  • ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-15
วันอาทิตย์หายไปไหนน้าาาาาาาาาาาาาาาา

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
มะยมโดนนายศรกระซิบใส่ป่ะเนี่ย

เรื่องนี้ออกหวานเหมือนกันน้า

ปล.เพิ่งรู้ว่าเรื่องกระดาษตัวเอกชื่อกันกับเชษ

และเพิ่งรู้ใครได้ไม้สั้นไม้ยาว   :laugh:

ออฟไลน์ prettypearl

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
กระซิบอบอุ่นเนอะ
แล้ววันอาทิตย์ล่ะค้าบบบบบ....นอนข้ามวันเลยเรอะ @o@

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
หนุ่มกระซิบเป็นหนุ่มข้างห้องหรือเปล่า

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
 :กอด1: :L1:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ Sye.B

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 105
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
หาวันอาทิตย์ให้เจอนะคุณมะยมมมม~~
หาคนขโมย'จุ๊บ'ด้วยนะพ่อคู๊ณ
อยากเป็นพี่วิน ได้ทิปตั้งยี่สิบบาท อิอิ

คุณเพื่อนกับคุณเพื่อนเขยน่ารักจังเลยค่ะ ใช่พี่ขวดขาวกับพี่ขวดดำรึเปล่าาา~~

รอ ร๊อ รอ ค่ะ

 :o8:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
ใครน๊า มาจุ๊บแถมอวยพรให้ฝันดีอีก
ตามล่าหาต่อไป

ออฟไลน์ Ja-Jah Suwanun

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
ใครอ่า ปริศนาตะล้อดดดดด

แต่ก้อชอบอ่ะ น่าค้นหา  :z1:

เค้ารอนายกระซิบอยู่นะ

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น... [กระซิบ] คำที่สาม
«ตอบ #22 เมื่อ19-04-2012 12:30:38 »

คำที่สาม


** แม้ว่าคุณจะมองใคร...ไม่สำคัญ

ผมขอแค่เป็นคนหนึ่งในสายตาคุณ...ก็พอ

...

..

.

แม้คุณจะมีใครในหัวใจ...ไม่สำคัญ

ขอเพียงแค่ได้มองดูคุณ...อยู่ห่างๆ ผมก็พอใจ**

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2
Re: เรื่องสั้น... [กระซิบ] คำที่สาม
«ตอบ #23 เมื่อ19-04-2012 12:57:04 »





ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปในแผนก

ภาพที่ปรากฏแก่สายตาของเขา---- โพสอิทลายมือไอ้ศรที่เขียนว่า ‘มาถึงแล้วบอกกู.... ด่วนสุดตีน!’

นายมะยมหน้าเหวอ ตัวเย็นวาบ... สายไม่ว่า แต่หากมาสายโด่งในวันที่มีประชุมด่วน... ข้ออ้างอะไรก็คงเอาไม่อยู่

“ซวยอะไรแบบนี้วะ” นายมะยมพึมพัมกับตัวเอง เขาเดินเขาของเข้าไปเก็บที่โต๊ะ และข้อความไปหาศร... รอสักพัก ศรก็ข้อความมาบอกให้ไปที่ห้องประชุมเล็กหมายเลข 3 ที่อยู่ฝั่งพื้นที่ส่วนรวมของสองแผนก----ฝ่ายบริหารและฝ่ายต่างประเทศ

นายมะยมระบายลมหายใจยาว ความดีในความซวยนี้คือ อย่างน้อยๆ ห้องประชุม 3 .....หมายถึงว่าเป็นการประชุมย่อยเป็นการภายในของแผนก... แม้ว่าอาจมีคนจากฝ่ายบริหารมาร่วมประชุมด้วยก็ตามที แต่นายมะยมก็ถือว่า---- “เอาวะ ก็แค่โดนด่า(ล่ะมั๊ง?)วะ”

นายมะยมสูดลมหายใจลึก และตั้งสมาธิ... จากนั้นก็ลุกขึ้น หยิบสมุดบันทึกและของจำเป็นสำหรับการประชุมมาถือไว้แน่น.... เขาปล่อยให้ขาทั้งคู่ของตัวเองพาตัวเองไปยังห้องประชุมเล็กที่ 3

....

...

..

.

“ขอโทษครับ” นายมะยมกล่าวกับคนที่อยู่ภายในห้องประชุมด้วยเสียงดังฟังชัด เขาใช้น้ำเสียงที่เรียบเป็นปกติ กับสีหน้าตึงและเฉยกรุยทางเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ข้างๆ เพื่อนของตัวเอง

หลังจากที่นั่งลง เขากลั้นใจเลยหน้ามองทุกคนที่อยู่ในที่นั้นแวบหนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้าลง.....เขานั่งนิ่งฟังการสนทนาในที่นั้นอย่างเงียบๆ ด้วยความปลงตก----และไว้อาลัยให้ตัวเอง

คนจากแผนกต่างประเทศมีแค่หัวหน้าแผนกของเขา ศร น้องพันซ์ที่เป็นเลขา และเขา

ส่วนคนจากฝ่ายบริหารมีเพียง 2 คน..... ผู้บริหารและผู้ช่วยผู้บริหารเท่านั้น!!!!!

....

...

..

.

ประชุมด่วน!เป็นการภายในของแท้ *0*

....

...

..

.

“ผมไม่ไว้ใจทางนั้น” ผู้บริหารบอกเสียงเครียด

“ให้ส่งตัวอย่างมาให้เรา...หรือเราจะไปดูเอง...?” หัวหน้าแผนกต่างประเทศเอ่ยถาม

ยังไม่ทันที่ผู้ช่วยผุ้บริหารจะเสนอความคิดเห็น ผู้บริหารก็สรุปให้เลยว่า “คุณหาคนไปกับคุณ ไหนๆ ก็ไปแล้ว ไปดูพวกนี้ด้วยละกัน หากมันดีก็พ่วงเรื่องนำเข้าสินค้าพวกนี้เข้าไปด้วย....จะได้ไม่เสียเที่ยว” พูดจบก็ยื่นกระดาษอีกแผ่นไปให้หัวหน้าแผนกต่างประเทศ

หัวหน้าแผนกต่างประเทศรับกระดาษแผ่นนั้นไปดู แล้วเงยหน้าขึ้นมาถามผู้บริหาร “น่าจะควรเอาฝ่ายการตลาดไปด้วยสักคนนะครับ ผมดูของพวกนี้ไม่เป็น”

“แล้วแต่คุณจัดสรร ไปสักสองสามคนก็พอ หากมีอะไรก็ส่งเมลมาละกัน อาทิตย์หน้าผมอยู่ฮ่องกง.... เอาตามนี้นะ ผมต้องไปล่ะ” ผู้บริหารบอกพร้อมลุกขึ้นจากที่นั่ง

ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นต่างลุกขึ้นอย่างพร้อมเพรียง

....

...

..

.

เมื่อผู้บริหารไปแล้ว จากนั้นทุกคนก็นั่งลงอีกครั้ง

“ฝ่ายตลาดตอนนี้น่าจะยุ่งมาก ถ้ายังไงคุณลองไปคุยกันเองดูก่อน หากต้องบินไปญี่ปุ่นทั้งทีน่าจะถืองานอื่นไปด้วยอีกสักอย่างสองอย่าง.... ไว้ผมจะให้เลขาถามแต่ละแผนกดูละกัน หากตัวไหนท่านเห็นควรว่าให้เดินการไปพร้อมกันได้ ผมจะแจ้งทางคุณ” ผู้ช่วยยังคิดคำนวนต่อในหัวถึงความคุ้มค่ากับการตีตั๋วนั่งเครื่องไปหนึ่งเที่ยว

“ครับ” หัวหน้าแผนกต่างประเทศกล่าว “หากได้วันที่สะดวกจากทางญี่ปุ่นมาแล้วผมจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งครับ”

“โอเค... งั้นก็ฝากด้วยละกันนะ” ผู้ช่วยผู้บริหารบอกพร้อมกับลุกขึ้น ... ทุกคนในที่นั้นต่างผุดลุกขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันอีกครั้ง

....

...

..

.

หลังจากที่ผู้ช่วยผู้บริหารเดินออกไปจากห้องและลับหายไปจากสายตาแล้ว เสียงสั่งการจึงดังขึ้น “คุณไปส่งเมลถามทางญี่ปุ่น คุณคอยตามเรื่องกับเลขาของท่านผู้ช่วย ส่วนคุณ.... อยู่ต่อ ผมต้องการคุยด้วย”

หน้าที่ส่งเมลไปหาบริษัทที่ญี่ปุ่น-----เป็นของศร

หน้าที่ตามเรื่องกับเลขาของท่านผู้ช่วย----เป็นของพันซ์

คนที่อยู่ต่อ----คือนายมะยม

นายมะยมก้มหน้าไม่เงยตั้งแต่ที่เดินเข้ามาในห้องนี้แล้ว และเขาก็ตั้งใจว่าจะก้มหน้า...รับผิดต่อไป

....

...

..

.



ต่อ...reply #26
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2012 19:13:19 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
Re: เรื่องสั้น... [กระซิบ] คำที่สาม
«ตอบ #24 เมื่อ19-04-2012 13:33:13 »

ตามติดชีวิตรักนายมะยม

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
Re: เรื่องสั้น... [กระซิบ] คำที่สาม
«ตอบ #25 เมื่อ19-04-2012 13:42:28 »

จิ้ม
ตามมาอ่านเรื่องนี้ต่อ อิอิ
อยากรู้จังว่าชายปริศนาคนนั้นเป็นใคร
น้องมะยม สลบข้ามวันข้ามคืน ขนาดนี้ มีอะไรกันแน่หนอ

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2



....

...

..

.

“ขอเหตุผลครับ” เสียงเฉียบขาดแต่ไม่ดังไม่เบาบอกกับนายมะยม

“ตื่นสายครับ” นายมะยมบอก

“คุณอายุเท่าไหร่?” เสียงแบบเดิมถามเขา

“สามสิบครับ” นายมะยมบอก

“รู้มั้ยครับว่าคุณมาถึงที่ทำงานกี่โมง?” เสียงแบบเดิมถามเขา

“สิบเอ็ดโมงครับ” นายมะยมบอก

“เรามีประชุมแปดโมงเช้า ผมให้คุณพันซ์แจ้งพวกคุณแล้ว ไม่ทราบว่าคุณได้รับการแจ้งไหมครับ?” หัวหน้าแผนกสอบถามข้อมูลกับเขาก่อน

“ได้รับครับ” นายมะยมบอก

“เหตุผลที่คุณมาสาย คือตื่นสาย?” หัวหน้าถามย้ำ

“ครับ” นายมะยมบอก

“เงยหน้าครับ แล้วตอบ” หัวหน้าสั่ง

นายมะยมเงยหน้าขึ้นทันทีที่ได้ยินคำสั่ง.....”ครับ ผมตื่นสาย” หัวหน้าคนนี้เทรนงานเขาและศรมาตั้งแต่แรกเข้าบริษัท ความเข้มงวดของเขามีมากแค่ไหนนายมะยมรู้ดีแก่ใจ

คำสอนที่นายมะยมท่องจนขึ้นใจ

ความผิดพลาดห้ามให้เกิด....

หากมันเกิดต้องรับผิดด้วยความซื่อสัตย์....

ดังนั้นเมื่อการติเตียนเริ่มต้นขึ้น นายมะยมจึงต้องเงยหน้ารับผิด

....

...

..

.

ตื่นมาแปดโมงกว่า... เจอข้อความในโทรศัพท์ก็รีบออกมาจากห้อง

สายสักชั่วโมงก็ไม่น่าเป็นปัญหามากนัก หากแต่ว่าตอนที่นายมะยมยืนอยู่ในรถไฟใต้ดินแล้วเขาจะไม่ได้ยืนอยู่ใกล้ผู้หญิงท้องคนหนึ่ง

หากแต่ว่าผู้หญิงท้องคนนั้นจะไม่เกิดเจ็บท้องคลอด

หากแต่ว่าเขาจะไม่เป็นคนดี...นั่งรถพยาบาลไปส่งเธอจนถึงโรงพยาบาลด้วยตัวเอง

.....ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว เขาคงไม่ต้องมานั่งฟังหัวหน้าดุเป็นชั่วโมงแบบนี้

....

...

..

.

















ต่อ...reply #43
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2012 19:14:35 โดย BaoBao »

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
นายมะยม
คนดีจัง

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
เป็นเหตุผลอันสมควร แต่...ใคร ๆ ต้องบอกว่าโคตรบังเอิญ

ออฟไลน์ sukie_moo

  • ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-15
ก็ไม่บอกไปให้หมดเล่ามะยมเอ้ย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด