Re: (เรื่องสั้น) มรดกทาส แถม (ต่อ+)P.9 29/6/12
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Re: (เรื่องสั้น) มรดกทาส แถม (ต่อ+)P.9 29/6/12  (อ่าน 132885 ครั้ง)

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************
สารบัญ
ตอนที่ 1 ,2 อดีต   http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.0
ตอนที่ 3,4 จบ   http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.30
พิเศษ มาม่า 1, มาม่า 2   http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.60
พิเศษ มาม่า 3, มาม่า 4, มาม่า 5 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.90
พิเศษ มาม่า 6, มาม่า 6(ต่อ), มาม่า 6 (ต่อ2), มาม่า 7, มาม่า 7 (ต่อ) www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.120
คว่ำชามมาม่า 1, คว่ำชามมาม่า 1(ต่อ),  คว่ำชามมาม่า 2, รักที่เลือก  http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.150
รักที่เลือก (ต่อ),   เลือก....ที่จะรัก, ความจริง  http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.180
ความจริง (ต่อ+อวสาน)   http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32551.210
แถม  http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?action=post2;start=0;board=25
##################################################################

ตอนที่ 1


"ดื่มสิ .....ดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อย  วันนี้พี่อยากดื่ม "  เสียงอันทรงอำนาจสั่งผมเบาๆ

พี่ซัน ...............  หรือคุณตะวัน นฤบดินทร์เดชา ผู้ที่เคยเป็นพี่ชายที่แสนอบอุ่น แต่บัดนี้ได้เปลี่ยนมาเป็นเจ้านาย

โดยมีผมเป็นเป็นผู้ติดตามรับใช้   ไม่ใช่.....ลูกจ้าง คนงาน หรือแม้แต่คนสวน  หากเป็นแต่เพียง........ทาส 

ทาสในเรือนเบี้ย........ที่มีหน้าที่ชดใช้ความผิดในอดีตที่ผมไม่ได้ก่อ  แต่คงต้องรับผิดชอบมรดกนั้นอย่างสาสม

ผมได้แต่สะดุ้งโหยง ฝืนใจเอื้อมมือไปจับแก้วแอลกอฮอร์ตรงหน้าด้วยมือสั่นเทา ยกขึ้นจิบช้าๆ  ทั้งที่ไม่เคยดื่ม

แต่เหมือนจะไม่ทันใจใครบางคน จึงต้องขยับเข้ามาบีบคางผมแน่น ก่อนจะดันแก้วเหล้าที่ว่าให้ยกสูง

"แคร๊ก ๆๆ"   ผมสำลักตัวงอ เพราะไม่ทันตั้งตัว เหล้าหกอาบเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางบางส่วน ได้แต่ก้มหน้านิ่งมองพื้น

คนตรงหน้ายกยิ้มอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะละตัวออกไป ฮัมเพลงเบาๆ  แล้วกดรีโมท เปิดเครื่องเสียงแทน

เลือกเพลงช้าฟังสบาย  ยกเหล้าขึ้นดื่ม หันมาสั่งผมเสียงเย็น     

"ดื่มอีกสิ พี่บอกให้เราหยุดเหรอ?"  พี่ซันเลิกคิ้วเป็นคำถาม  ผมหันไปชงเหล้าให้ตัวเอง เลือกที่จะชงให้บางที่สุด

แทบจะเป็นน้ำเปล่า อย่างน้อยก็อยากให้ตัวเองยังมีสติอยู่บ้าง.....ถ้ายังต้องต่อกรกับผู้ชายตรงหน้า

"ใส่เหล้าลงไปอีกสิ  ชงอย่างนั้นจะเรียกว่าดื่มได้ไง หรือจะให้พี่ชงให้?"  ผมได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

ทั้งๆ ที่รู้ว่าผมดื่มไม่เป็น ทั้งๆ ที่แทนตัวเองว่าพี่ทุกคำ ........แต่การกระทำกลับไม่เคยปราณีต่อผมเลย

ผมทำได้แค่เอื้อมมือไปหยิบเหล้าตรงหน้า รินใส่ฝาขวดและเทเพิ่มอีกฝา แต่คนตรงหน้าก็ไม่พอใจ กระชากขวดเหล้า

ออกจากมือ ก่อนจะเทเหล้าที่ว่าลงแก้วผมจากครึ่งแก้วเป็นเต็มแก้ว  ผมหันไปมองหน้าึคนที่เรียกตัวเองว่าพี่

"แต่ผม..."  ผมหลุดคำพูดขอร้อง  เป็นประโยคแรกของการสนทนา

"ไม่มีแต่..... ดื่ม"  ผมยกแก้วที่ว่ากระดกลงคออย่างรวดเร็ว กลั้นหายใจเพื่อปิดกั้นการรับกลิ่น รู้สึกถึงแอลกอฮอร์

ที่หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกาย   สมองสั่งการช้าลง ขณะที่ใบหน้าร้าวผ่าวส่งสีแดงเรื่อ ความร้อนพุ่งพล่านอยู่้ทั่วตัว

นัยตาผมเริ่มปรือ ค่อยๆ ซบหน้าลงกับบาร์ด้านหน้า รับรู้ทุกอย่างแต่หากไม่สามารถบังคับร่างกายตัวเองได้ดังใจ

"ดื่มแก้วพี่ด้วยสิ"  เสียงคนสั่งอารมณ์ดี ก่อนจะเอื้อมมือบีบปากผมให้เปิด แล้วกรอกเหล้าแก้วที่ว่าตามมาอีก

"อือออออออ  แค๊กๆ"  ผมต่อต้าน แล้วสำลักจนเหล้าหกรดตัวอีกครั้ง  หมดแรงจะต่อต้านทิ้งตัวลงพิงที่บาร์ด้านหน้า

"หึหึ" พี่ซันหัวเราะปนขำ ยกยิ้มที่มุมปากจ้องมองมาที่ผม  ผมปรือตาที่แสนหนักมองตอบด้วยความสงสัย

อยากจะถาม.....  ทำไม  อะไรที่ทำให้พี่อารมณ์ดีขนาดนี้  แต่ทว่าก็ต้องพ่ายแพ้ให้แก่เปลือกตาอันหนักอึ้ง

จมดิ่งสู่นิทรา.........

.

.

.

ผมรู้สึกว่าหลังตัวเองกำลังถูกวางให้สัมผัสเตียงที่นุ่ม มันยวบลงเล็กน้อย ก่อนที่ใครอีกคนจะนั่งลงมาใกล้ๆ

ผมพลิกตัวอยู่สองตลบเพื่อให้ห่างใครสักคนที่ว่า  รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยที่คืบคลานมาอย่างช้าๆ

"หึหึ..."  เสียงอีกฝ่ายหัวเราะขำ  ไล้มือบางๆ มาที่ใบหน้าผม ผมสะบัดหนีอย่างลำคาญ 

"อืออออออออ"  ผมครางประท้วง ดิ้นขลุกขลิกใต้ร่างใครบางคน ที่กดจูบร้อนแรงลงมาบนริมฝีปากผม

กลิ่นหอมจางๆ แบบนี้ เสียงหัวเราะแบบนี้ผมจำได้  ไม่ใช่ใคร...................พี่ซัน

ผมเม้มปากแน่น แ่ต่อีกคนก็ใช้มือข้างหนึ่งรวบสองแขนผมไว้ด้านบนไม่ให้มีทางต่อสู้ ส่วนอีกมือ

บีบปากผมแน่นให้อ้าออก ก่อนจะสอดลิ้นร้อนๆ ไล่ดุนลิ้นผมให้มาเกาะเกี่ยว ดูดกลืน จนผมเกี่ยวตอบ

เผลอไผลไปกับสัมผัสคนตรงหน้า  ร่างกายหมดแรงจะต้านทาน แต่กำลังอ่อนหวานรอให้อีกฝ่ายมาชิม

พี่ซันละปาก แล้วพรมจูบลงทั่วใบหน้า แกะกระดุมเสื้อผมอย่างรีบร้อนแทบจะกระชาก 

กดจูบที่ใบหูไล้ลิ้นแทะเล็ม จนผมเสียวสะท้าน ได้แต่หดคอหนี อีกฝ่ายกลับซุกจมูกคมสูดดมซอกคอหอม

จนผมขนลุกซู่   ก่อนจะดูดสร้างรอยจนผมเจ็บ  พี่ซันไล่จูบทั่วอกผม แล้วลากลิ้นร้อนๆ ไล้วนที่ยอดอก

"อ่าาาา" ผมครางหวานแอ่นตัวรับสัมผัสคนตรงหน้า  มือจิกที่นอนแ่น่น  ลิ้นดุนดันรุนแรง แล้วเปลี่ยนเป็นงับเบาๆ

สลับไปสลับมาอยู่อย่างนั้น  ทำผมดิ้นเร่าๆ ด้วยความหรรษา  ก่อนที่มือซุกซนของอีกฝ่ายจะดันขาผมทั้งสองข้าง

ขึ้นพาดบ่า สอดมือเข้าใต้กางเกงออกแรงนิดเดียวสิ่งปกปิดทั้ังหลายก็ลงไปกองที่พื้น แล้วหันไปถอดกางเกงตัวเอง

โยนมันทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ  เอื้อมมือมาจับมือผมให้จับไปที่กระดุมเสื้อของอีกฝ่าย เป็นอันเข้าใจผมค่อยแกะมันออก

อย่างเชื่องช้าทั้งๆที่หลับตา  มือคลำสะเปะสะปะ จนเม็ดสุดท้าย แล้วพลาดไปโดนแก่นกายของใครอีกคน

"อ่าาา"  เสียงครางต่ำของใครอีกคน ผมสะดุ้งโหยงลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก ทั้งตกใจในความใหญ่โต

และร้อนเร่าดังเพลิงที่คลุกกลุ่น  สติอันเลือนลางบอกกับผมว่า เซ็กส์ควรจะมีกับผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย

ริมฝีปากร้อนกดจูบร้อนแรงมาที่ผมแสดงความปรารถนาอันชัดเจน ผมดันอกอีกฝ่ายต่อสู้ขัดขืน พยายามให้ตัวเองเป็นอิสระ

"ไนท์อย่าดื้อ" พี่ซันกระซิบเสียงแหบพล่า  ไล่จูบลงต่ำอีกครั้ง ผมทั้งดันทั้งทุบอีกฝ่าย แต่ดูเหมือนไม่มีผลอะไร

กับร่างที่ทาบทับบนตัวผม

"โอ๊ยยยย" ผมร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่ออีกฝ่าย กัดแรงๆ บนหน้าท้อง เพราะเห็นว่าผมขัดขืน ผมหยุดทุบ

"พี่บอกแล้วว่าอย่าดื้อ" อีกฝ่ายสั่งด้วยเสียงทรงอำนาจ ผมได้แต่หอบหายใจ ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะต่อสู้

"อ๊ะ....อื๊ออออออออ" ผมครางเสียว ถ่างขากว้างขึ้นให้อีกฝ่ายครอบตรงกลางได้อย่างถนัดถนี่ แอ่นสะโพกรับสัมผัสร้อน

เรียวปากของอีกฝ่ายดูดกลืน และขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ลิ้นด้านในซอกซอนไม่หยุดหย่อน ก่อนจะแตะลงตรงยอด

"อ่าาาาาาา"  ผมเสียวสะท้าน กดหัวอีกฝ่ายให้จมมิดไปกับแท่งร้อน ขยับสะโพกกระแทกสวน 

"อ๊ะ.......อ๊ะ.....อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา" ร่างกายเกร็งสะท้านก่อนจะพ่นน้ำรักให้อีกฝ่ายได้ชิม ปล่อยจนทะลักล้น

ออกนอกปากของอีกฝ่าย  พี่ซันไล้เลียน้ำรักที่อยู่ในปากของตัวเอง แล้วดันตัวขึ้นมาจูบผมเบาๆ ที่ยังหอบหายใจ

แล้วเอื้อมมือหยิบอะไรบางอย่างที่หัวเตียง  กระซิบเสียงแหบพล่า...... ที่ทำผมเขินสะท้าน

"ตาพี่บ้างนะ...คนดี"  พี่ซันหอมเบาๆที่แก้ม  ก่อนจะทาอะไรบางอย่างที่เย็นวาบตรงช่องด้านล่าง ผมเกร็งตัวนิดๆ

"โอ๊ย......เจ็บ"  เมื่อสิ่งแปลกปลอมสอดเข้าช่องด้านหลัง  ผมดันไหล่คนตรงหน้าเพื่อให้เอามันออก

"อย่าเกร็งครับ...เจ็บนิดเดียวนะคนดี"  เสียงหวานที่กรอกหู ทำเอาผมใจอ่อนวูบ ไม่ได้ยินเสียงแบบนี้มานานแค่ไหนนะ

"อ๊ะ....เจ็บ  เอาออก....โอ๊ย...ไป" ผมดิ้นเร่าๆ เมื่อสิ่งแปลกปลอมเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ  แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่สนใจ

ขยับเข้าออกอย่างรวดเร็ว  จากที่เจ็บเป็นเสียวแปลบ แล้วก็กลายเป็นเสียวซ่าน จนคนตรงหน้าสังเกตได้

ค่อยๆ ดึงสิ่งแปลกปลอมที่ว่าออก แล้วแทนที่ด้วยแก่นกายของตัวเอง ผมสะุ้ดุ้งโหยงทุบอีกฝ่ายหนัก

"อ่าาาาาาาาาาา"  เสียงครางต่ำของพี่ซัน ที่ครางอยู่ละใบหูผม  ไม่สนใจถึงความเจ็บของผม

"พี่...พี่...ไนท์เจ็บ   เอาออก ฮือๆๆ"  น้ำตามันไหลอย่างช่วยไม่ได้ ร่างกายเหมือนแตกเป็นเสี่ยง ทั้งทุบทั้งตีคนตรงหน้า

พี่ซันหยุดนิ่งทั้งๆ ที่ดันแท่งร้อนเข้าไปได้แค่ครึ่งทาง  กดจูบปลอบผม อีกมือค่อยๆ จับแก่นกายผมให้ขยับอีกครั้ง

"พี่บอกแล้ว ...อย่าเกร็งนะครับคนดี"  ผมส่ายหน้าหวือ  ปฏิเสธคำแนะนำทั้งสิ้นต้องการจะให้หยุดเพียงเท่านั้น

"ม่ะ....ไม่เอาแล้ว  ...เจ็บ.....อือออออ~"  พี่ซันก้มลงจูบแทรกลิ้นร้อนๆ ความหาความหวานในปากผม มือด้านล่าง

ขยับตรงกลางผม จนมันตื่นขึ้นมาอีกครั้ง  พี่ซันยิ้มอย่างพอใจ ผมได้แต่หอบหายใจ อยู่ภายใต้ร่างคนเจ้าเล่ห์

ค่อยๆ ดัน แก่นที่ค้างคาอยู่เข้าจนมิด  ผมจิกแน่นที่ไหล่คนตรงหน้า รู้สึกถึงความเจ็บแม้จะทุเลาเบาบางบ้างแล้ว

พี่ซันค่อยๆ ขยับช้า ๆ  ก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มความเร็ว และแรงขึ้นตามลำดับ ผมแอ่นสะโพกรับสัมผัสที่กระแทกลงมาเต็มที่

"อ๊ําาาาาาาาา  พี่ซัน"  สองแขนโอบกอดรอบคอคนตรงหน้าจนแน่น  อีกฝ่ายที่กระแทกกลับมาไม่ยั้ง

"อ๊ะ......ไนท์.....ไนท์ .....ไนท์ครับ .....อืมมมมมมม"   พี่ซันครางเสียงต่ำำำำ  บ่งบอกว่ากำลังจะถึงฝั่ง แรงกระแทกหนักๆ

ไม่นานก็ปลดปล่อยน้ำรักเข้าช่องด้านหลังจนล้นเอ่อ โดยมีผมตามไปติด ฉีดน้ำรักเปื้อนหน้าท้องของอีกฝ่าย

ก่อนจะค่อย ๆ ทิ้งตัวลงนอนด้านข้างตัวผม  มีแต่เสียงหอบหายใจของเราทั้งสองคนแข่งกัน พี่ซันยังไม่ยอม

ถอนแท่งร้อนออกจากด้านหลัง  มืออีกข้างเกลี่ยผมที่ละหน้าผมเล่น ส่งยิ้มหวานมาให้ผม ....แทบละลายอยู่ตรงนั้น

รู้ตัวดีว่าใบหน้าตัวเองร้อนผ่าวสักแค่ไหน  ได้แต่ก้มหน้างุด มองต่ำ มีอีกฝ่ายมองผมแล้วหัวเราะขำ ๆ

"แค่นั้น....มันพอที่ไหนหล่ะไนท์  หึหึ" พี่ซันบอกยิ้มๆ ผมมองพี่ซันตาเหลือก พยายามผลักด้านล่างให้หลุดออกจากกัน 

แต่...ไม่ทันแล้ว อีกฝ่ายจับหมับเข้าที่เอวผม พลิกตัวผมให้ตะแคงไปหา กระชับตัวผมให้เข้าใกล้ ใช้ขาของตัวเอง

ดันขาผมที่พลาดอยู่บนตัวยกสูงขึ้น ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกให้ เร็ิวขึ้นเรื่อย ๆ

"อ๊าาาาาา พี่ซัน"  ผมร้องครางเสียงหลง  ความเสียวซ่านร้อนแรงเมื่อครู่ยังไม่หดหาย ก็มีคนมาเติมเชื้อไฟซะแล้ว

"อืมมมมมมม"  พี่ซันกัดฟันแน่น ครางเสียงต่ำลอดไรฟัน  สองมือจับสะโพกผมแน่น กระแทกไม่ยั้ง

.

.

"อ่าาาาาาา   มะ...ไม่ไหวแล้วว อื๊อออออออ"  ผมครางเสียวร่างกายเกร็งกระตุกปลดปล่อย จนเปื้อนหน้าท้องของอีกฝ่าย

พี่ซันกระแทกต่อสองสามครั้งหนัก ๆ ก่อนจะปล่อยน้ำรักที่อุ่นจนร้อนเข้าด้านหลังอีกครั้ง ร่างกายเกร็งแน่นบีบก้นผมอย่างแรง

"อ่าาาาาาาาาาา"  แล้วครางเสียงต่ำ  อยู่แถวแนวใบหน้าผม แล้วค่อยๆ ถอนแก่นกายร้อน ๆ ออกจากตัวผม

นอนหอบหายใจอยู่ข้างๆ กัน   ผมตะแคงหันหลังให้อีกฝ่าย ตอนนี้ไม่อยากมองหน้าใครทั้งนั้น ทั้งเจ็บ ทั้งอาย ทั้งเสียวซ่าน

เหนื่อยจนแทบลืมตาไม่ไหว ดวงตาที่ปรือแล้วปรืออีก ค่อยๆ ทำหน้าที่ของมัน  ผมกำลังจะจมดิ่งสู่นิทรา แต่...........

มือของอีกฝ่าย ที่ปะป่ายตามตัว ลูบไล้ไปทั่ว แผ่นหลัง ก่อนจะนวนคลึงสะโพกหวานของผมอีกครั้ง เล่นผมขนลุกซู่

ตามด้วยริมฝีปากอีกฝ่ายเริ่มกดจูบ ลงลิ้น และขบเบาๆ  ลากมันจนทั่ว  จมูกคมกดลงที่สะโพกหวาน ลิ้นร้อน ๆ ละเล็ม

ช่องด้านหลังอย่างตะกละตะกลาม ผมเริ่มกระถดตัวหนี อีกฝ่ายเหนี่ยวรั้งสะโพกมนของผม ก่อนจะจับผมพลิกคว่ำ

รั้งสะโพกผมให้โด่งสูง จับแน่นไม่ให้ขยับหนี  พร้อมกับยืนซ้อนหลัง สอดแทรกความเป็นชายของตัวเองเข้าไป

"ไนท์  ..อย่าขัดใจพี่  อ่าาาาา"  น้ำเสียงอีกฝ่ายขาดห้วง   ก่อนจะเริ่มบทรักอันร้อนแรง

.

.

.
ต่างฝ่ายต่างครางเสียงดังไม่ได้ศัพท์  ดื่มด่ำแรงปรารถนาของกันและกัน  จนผลอยหลับไปในที่สุด
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-07-2012 01:13:35 โดย Tassanee »

ออฟไลน์ owo llยมuมข้u

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
รุนแรงง ชอบบบบ >[]< ติดตาม!!!!

ออฟไลน์ reborn23

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 369
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
ประเดิมตอนแรกก็ร้อนแรงเรียกเลือดซะแล้ว
 :jul1:

ออฟไลน์ kingkakingka

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
มรดกเลือดดดดด
หมดตัว

ออฟไลน์ moobarpalang

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +185/-6
เฮ้ยยยยยยยย
ทำงี้ได้ไงเอามาต่ออีกสิ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

ออฟไลน์ NOoTuNE

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3255
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +317/-15
 :jul1: :jul1:

มรดกเลือดท่วม อย่าสั้นเลยยาวเถอะ  :laugh:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
น้องไนท์ไปทำอะไรให้พี่ซันเขาขุ่นข้องหมองใจละนี่ ถึงได้โดนจัดหนักซะ

ออฟไลน์ andear

  • ยาราไนก๊ะ ??
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 839
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1
อู้ว ตอนแรกก็ :haun4: :haun4: :haun4:ซะแล้ว

tonkhaw

  • บุคคลทั่วไป
หืม พี่ซันรุนเเรงจังเลยอ่า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






tippy

  • บุคคลทั่วไป
มรดกนี้ท่านได้แต่ใดมา :jul1:

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
มอมเหล้าแล้วจับ... :m25:

มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นน้อ

Running

  • บุคคลทั่วไป
แค่ตอนเเรกก้อร้อนแรงซะแล้วววว

รอตอนต่อไปครับบ ลุ้นๆ :pig4: :pig4: :pig4:

gngane

  • บุคคลทั่วไป
 :oo1:

มันเป็นมรดก ที่น่าติดตามมาก รุนเเรงๆชอบ :m10: :m10: :m10: :m10:

ออฟไลน์ NY_JK

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
 :pighaun: พี่ซันเอาแต่ใจโคตร มรดกนี้คนใกล้ตัวไนท์ไปทำไว้ใช่ไหม ไนท์เลยต้องมาใช้แทน

ออฟไลน์ Loste

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 430
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
 :m25: :m25: :m25: :m25:

โอ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ยังไงต่อเนี้ย...จบพอดี


ยังลุ้นอยู่เลยจบตอนซะแล้ว   กะลังนุกเลย :o7:แง้ๆๆๆๆๆเอาตอนต่อไปมานะ


มาอัพเร้ว ๆ นะฮับเป้นกะลังใจให้นะฮับ

ออฟไลน์ kny

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1800
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-15

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
ตอน 2  อดีต

“ฮือๆๆๆๆ”   มีแต่เพียงความมืดมิดที่โอบล้อมรอบกายผม ไม่สามารถมองเห็นสิ่งไหน หวาดกลัวเหลือเกิน

“คลิ๊ก”  แสงสว่างวาบขึ้นทั่วห้อง พร้อมพี่ชายที่แสนดีที่ยืนยิ้มอย่างอบอุ่น

“พี่ซัน ฮือๆๆๆๆๆๆ”  ผมโผเข้ากอดคนตรงหน้าแน่น  รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกความกลัวทุกอย่างหายไปสิ้น

“เป็นอะไรครับคนดี  พี่อยู่ตรงนี้แล้วไม่ต้องกลัวนะ”  พี่ซันลูบหัวเบาๆ ปลอบใจผม ที่ยังคงสะอื้นไห้อยู่กับอก

“ไนท์ ...ไนท์  เปิดไฟไม่ถึงฮะ  ห้องมืดหมดเลย ไนท์....ฮึก ๆ  ...กลัว” ผมละร่ำละรักบอกคนตรงหน้า

“แล้วทำไมไม่ออกไปข้างนอกหล่ะครับ หืม?” 

“ไนท์ มองไม่เห็นประตูนินา”

“แล้วทำไมไม่เรียกใครสักคนหล่ะครับ”

“คุณพ่อกับคุณแม่ไม่อยู่นี่ฮะ  แล้วไนท์ก็อยู่คนเดียว  ไม่รู้จะเรียกใคร”

“เรียกพี่ซันไงครับ  พี่ซันจะมาอยู่เป็นเพื่อนไนท์ไง”

“จริงเหรอฮะ ....พี่ซันอย่าทิ้งไนท์นะฮะ  ไนท์กลัว”  ผมกอดแขนคนตรงหน้าแน่น
“ครับ สัญญา”  สองมือเล็กเกี่ยวก้อยกัน  ผมยิ้มจนตาหยี ส่วนพี่ซันยิ้มตอบแล้วลูบหัวตอบเบาๆ 
.
.

“เอี๊ยดดดดดด  ............โครมมมมม”  ภาพรถเก๋งพุ่งชนรถบรรทุกหกล้อ อย่างแรงจนมุดใต้รถบรรทุกเกือบครึ่งคัน

ไม่นานทุกอย่างก็นิ่งสนิทราวกับไม่ได้เกิดอะไรขึ้น เลือดแดงฉานกระเซ็นซ่านทั่วคันรถ สภาพคนขับและคนที่นั่งด้านหน้า

เสียชีวิตทันที รถยุบเสียครึ่งคัน ส่วนผมที่นั่งด้านหลังเจ็บจนพูดไม่ออก ราวกับอวัยวะภายในได้รับความเสียหาย

แต่ภาพตรงหน้าที่ทำผมช็อค ดวงตาเพิกโพลงด้วยความตกใจ เลือดสีแดงฉานเปรอะเปื้อนทั่วทั้งคัน พ่อกับแม่พี่ซัน

นอนนิ่งไม่ไหวติ่ง  ตัวรถด้านหน้าถูกบีบกดทับร่างทั้งสองจนบี้แบน เศษกระจกบางส่วนปักตามร่างกาย น้ำตาผมไหล

โดยไม่มีเสียง  พยายามยื่นมือที่สั่นเทา สะกิดร่างทั้งสองตรงหน้าทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่มีลมหายใจ  แต่ผมกับคาดหวังถึงปราฏฺหาริย์

“นะ...น้าเมธ.....น้าพัด ครับ  ฮึกๆ น้า....  ตอบผมสิ ฮือๆๆๆๆๆๆ”  ผมทิ้งมือลงกับเบาะไร้เรี่ยวแรงจะทำสิ่งใดต่อ ทุกอย่างผ่านไป

รวดเร็วเหลือเกิน มีผู้คนมากมายรุมล้อมด้านนอก หน่วยกู้ภัยอาสาใช้เครื่องมืองัดรถ เอาผมออกไป ค่อยๆ วางผมบนเปล

แล้วนำส่งรถพยายาม  ผมได้เสียงดังแว่ว ๆ ก่อนที่หน่วยจะนำผมขึ้นรถ  คำที่ไม่อยากได้ยิน

“สองคนข้างหน้าไม่รอดว่ะ”  แล้วสติผมก็หลุดลอยไป  ทุกอย่างถูกกลืนสู่ความมืดมิด
.
.

.
ผ่านไปสองอาทิตย์ภาพนั้นยังเป็นความทรงจำที่โหดร้าย  ผมไม่พูดกับใครอีกเลย มีแต่น้ำตาที่คลอหน่วยทั้งใบหน้า

กระดูกซี่โครงร้าวไปสามซี่ อวัยวะภายในบอบช้ำบางส่วน  แต่ก็ไม่ถึงกับชีวิต ราวกับได้หมดลมหายใจไปแล้วเหม่อมอง

ไปด้านนอก ......  ไม่มีคำพูดใดๆ ออกจากปากผม นิ่งและเหม่อมอง ความรู้สึกผิดเข้าครอบงำ  ทำไมผมไม่ตายไปพร้อมน้า

ถ้าน้าไม่ไปแวะรับผมก็คงไม่ต้องผ่านเส้นทางนั้น  ทั้งๆ ที่ฝนตกหนัก น้าที่แสนใจดี เลยต้องมาจบชีวิตลงแบบนั้น

“ไนท์  พูดกับพี่หน่อย  ไม่ใช่ความผิดไนท์มันเป็นอุบัติเหตุ”  พี่ซันพูดเสียงแผ่ว ใบหน้าที่เศร้าโศกนั่นเป็นเพราะผมแท้ๆ

ที่ทำให้พ่อแม่พี่จากไป 

“ไม่เป็นไรนะไนท์ พ่อกับแม่พี่ไปสบายแล้ว  ท่านยิ้มอยู่ตรงนู้น บอกว่าท่านสบายดี” น้ำตาผมไหลอาบแก้ม มองดูฟากฟ้า

ที่พี่ซันชี้  พี่จะหลอกแม้กระทั่งเด็กมัธยมเหรอครับ  แม้จะรู้แต่กลับรู้สึกดี พี่ซันลูบหัวผมเบาๆ ก่อนจะดึงผมไปกอดทั้งตัว

“พูดกับพี่สิ   ถ้ายังเห็นแก่พ่อกับแม่พี่  ไนท์ต้องกลับมาเป็นคนเดิมนะ  มาช่วยพี่ไง มาช่วยดูแลพี่”  พี่ซันกระซิบตอบ

“ทำได้ไหม....  ทำเพื่อตัวไนท์เอง  แล้วก็ทำเพื่อพี่  ทำเพื่อพ่อกับแม่พี่ นะครับคนดี”  น้ำตาร้อนผ่าวไหลออกจากตาพี่ซัน

ทั้งๆ ที่พี่ก็เจ็บ  แต่ยังพยายามเข้มแข็ง ........     ผมเลื่อนมือไปเช็คน้ำตาให้คนตรงหน้า   โอบกอดพี่ซันตอบแน่นๆ

“ครับ  พี่ซัน ฮึกๆ  นะ...ไนท์สัญญา ไนท์ ฮึกๆ  จะดูแลพี่ซัน แทนน้าเมธกับน้าพัด  เอง” ประโยคแรกในรอบสองสัปดาห์

“อืม....สัญญาแล้วนะ”  ผมกับพี่ซันยิ้มให้กัน  ยิ้มทั้งน้ำตา     
 
มรดกของพี่ซัน พ่อกับแม่ผมเป็นผู้ดูแลจนกว่าพี่ซันจะอายุครบ25ปี ผมกับพี่ซันอายุห่างกัน 2ปี

แทนที่จะเป็นพี่ซันที่ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านกลับกลายเป็นผมที่ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านพี่ซันแทน

ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ผมกับพี่ซันสนิทกันมาก  ถ้าหาก............... วันนั้นเราไม่บังเอิญกลับไปที่บ้านของผม

“ไอ้เด็กนั่น  คุณจะปล่อยมันไว้อย่างนี้น่ะเหรอ”  เสียงใครคนหนึ่งซึ่งผมจำได้แม่นว่าเป็นแม่ผม

“ผมจะส่งมันไปอเมริกา .....  ส่งมันไปไกล ๆ กว่ามันจะกลับมาทุก ๆ อย่างก็ต้องเป็นของเรา”  เสียงพ่อผมตอบ

“แล้วคุณจะปล่อยให้มันเป็นหอกข้างแคร่อย่างนี้รึไง  ถ้ามันรู้ว่าที่พ่อแม่มันตายเพราะจับได้ว่าเราโกงมันล่ะก้อ

มันต้องมาล้างแค้นเราแน่นะคะ  ดูเด็กนั่นมันฉลาดอย่างกะอะไรดี”

“หึหึ  มันจะรู้ได้ไงว่าเราวางแผนตัดสายเบรกรถพ่อกับแม่มัน  นี่ขนาดเรายอมเสี่ยงให้ตาไนท์ไปด้วย

แล้วใครมันจะเชื่อว่าเราเป็นคนวางแผนนั่นหล่ะ  ส่วนไอ้เด็กนั่น ผมจะปล่อยให้มันใช้ชีวิตของมันไปก่อน

แน่นอน....ว่ามันต้องไปอยู่กับพ่อกับแม่มันบนสวรรค์แน่ๆ”

ผมกับพี่ซันก้าวถอยหลัง  ตกใจอย่างคาดไม่ถึง พ่อกับแม่ผมเป็นผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้

มือผมเย็นเฉียบ คนตรงหน้ากัดฟันกรอดด  ลากผมกลับไปยังบ้านอย่างรวดเร็ว  ไม่มีคำพูดใดออกมา

เพียงแต่นับวันนั้น พี่ซันก็เปลี่ยนเป็นคนละคน  ไม่พูดไม่มองหน้าผม  ไม่นานนักพี่ซันก็ถูกส่งไปเรียนต่อต่างประเทศ

ทุกอย่างเปลี่ยนไป  4 ปีผ่านไป พี่ซันกลับมาไทยและก้าวขึ้นมาเป็นประธานบริษัทอย่างรวดเร็ว

ราวกับทุกอย่างได้วางแผนไว้  พ่อและแม่ผมถูกจับในฐานะช่อโกงบริษัท ถูกยึดทรัพย์ จนแทบล้มละลาย

ผมไม่ได้โกรธ  .........  ยังไปเยี่ยมพ่อกับแม่ที่ร่างกายทรุดโทรมเนื่องจากทำใจไม่ได้  จากนั้นไม่นาน

ท่านทั้งสองก็หนีจากโลกนี้ไปด้วยการ ฆ่าตัวตายในคุก   ผมถูกพี่ซันยึดตัวมาเป็นสมบัติ ความแค้นที่มีมากมาย

มันยังไม่ได้สูญสลายไปกับพ่อและแม่ผม  สายตาที่เย็นชามองมาที่ผมพร้อมทวงคำสัญญาที่เคยมีให้กัน

“ไนท์สัญญาแล้ว  ว่าจะดูแลพี่แทนพ่อกับแม่  ชดใช้มาสิไนท์”  เสียงพี่ซันวันนั้นยังดังกึกก้อง

ผมมาอยู่บ้านพี่ไนท์อย่างจำยอม และไม่มีที่จะให้ไป ผมไม่มีญาติที่ไหน ได้แต่ยินยอมพร้อมจะชดใช้ความผิดทุกอย่าง

 .......... ขอเพียงให้เรื่องนี้มันยุติลงที่ผม........ผมต้องการแค่นี้จริงๆ..............................

.

.

.

   
ภาพในอดีตค่อยๆจางหายไป  ผมค่อยๆ กระพริบตา รู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นบนใบหน้า ผมวาดมือเช็ดลวก

ก่อนจะกวาดตามองรอบห้องจนทั่ว ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นห้องพี่ซัน   ผมหลับตาลงอีกครั้ง  รู้สึกปวดหัวตุบๆ

จากฤทธิ์แอลกอฮอร์ พอเหลือบไปเห็นนาฬิกา ที่บอกเวลา 10 โมงเช้า ผมสะดุ้งโหยง ลุกพรวด

“โอ๊ยยยยยยย”  ผมร้องลั่น ทันทีที่ขยับก็เจ็บร้าวไปทั่วช่วงล่างราวกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง จนต้องทิ้งตัวลงกับเตียง

แล้วค่อยๆ ดันตัวขึ้นช้า ๆ เหลือบไปเห็นข้อความ บนหัวเตียงที่ใครบางคนเขียนทิ้งไว้

“กินยาซะ  แล้วไปทำงานช่วงบ่าย”  ผมหยิบยาเข้าปากพร้อมดื่มน้ำตามทันที ทิ้งตัวลงนอนกับเตียง ก่อนจะเผลอหลับไป


ออฟไลน์ NOoTuNE

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3255
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +317/-15
 :sad4: :sad4:

เวรคนที่น่าสงสารสุดคือ ไนท์ น่ะซัน น้องไม่รู้เรื่องอะไรเลยน่ะ

ออฟไลน์ MiU

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 229
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-3
เรื่องมันเป็นมาอย่างนี้นี่เอง พี่ซัน ยังไงก็ถนอม ๆ น้องบ้างนะ  :pighaun:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Orange151987

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 169
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
พี่ซันใจร้ายจังเลย :monkeysad: :monkeysad:

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
ดูท่าแล้วไนท์จะเป็นทาสรักไปอีกนาน

tippy

  • บุคคลทั่วไป
ทำไมซันทำแบบนี้ ใจร้ายกับน้องไนท์ที่สุดเลย :z3:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
สงสารไนท์ที่สุดดดดด
แล้วเมื่อไรซันจะปล่อยทาสสักที

รอตอนต่อไปน่ะ

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
พ่อกะแม่ใจร้าย :เฮ้อ:

ออฟไลน์ →Yakuza★

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1829
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-0
พ่อแม่รังแกหนู๋ไนท์  ไม่แปลกหรอกถ้าซันจะแค้นอะ เป็นเรา เราก็แค้น :เฮ้อ:

ออฟไลน์ Lilyrum

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 247
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-2
พ่อแม่ของน้องซันต่างหากที่ผิด  :o12:

ออฟไลน์ moobarpalang

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +185/-6
นี่นายไนท์มันไม่มช่ความผิดของน้องซันซักหน่อย
แกอย่ามาทำตัวอย่างนี้นะ

ออฟไลน์ Mookkun

  • magKapleVE
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 637
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
    • Consensual free relationships
น่าสงสาร!!

Running

  • บุคคลทั่วไป
น้องไนท์ไม่ได้ผิดสักหน่อย พ่อกะแม่เค้าโน่นที่ทำ

ซันนายต้องแยกเเยะหน่อยน๊าาา

เดี่ยวน้องก้อช้ำตายพอดี  :pig4: :pig4: :pig4:
รอติดตามครับบบบบ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด