หัวข้อ: นิรันดร์..รักนี้บันดาลผ่านฟ้า byTRomance ตอน อวสาน P.47 แจ้งเลขพัสดุค่ะ P.50

[Seiki]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออก ไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

▲▼  กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ ▲▼ 

***=================================================***

สารบัญ "นิยาย"
ตอนที่ 1
ตอนที่ 2
ตอนที่ 3
ตอนที่ 4
ตอนที่ 5
ตอนที่ 6
ตอนที่ 7
ตอนที่ 8
ตอนที่ 9
ตอนที่ 10
ตอนที่ 11
ตอนที่ 12
ตอนที่ 13
ตอนที่ 14
ตอนที่ 15
ตอนที่ 16
ตอนที่ 17
ตอนที่ 18
ตอนที่ 19
ตอนที่ 20
ตอนที่ 21

[คันจัง]

 

[Giniz]

เรื่องใหม่!!! 

[Whatever it is]

เจิมเรื่องใหม่ของคุณ TRomance งับ รอๆ 

[เพื่อนบ้าน]

ตะ ลุง ตุง แช่ ~ 

ปล.ใต้ฟ้าเป็นญาติกับระฟ้าอ่ะเป่า ??

[Seiki]

นิรันดร์...รักนี้บันดาลผ่านฟ้า [ใต้ฟ้ากับธาราธาร]

ตอนที่ 1

ฟ้าเปิด ดาวเกลื่อนฟ้า พระจันทร์เต็มดวง
บรรยากาศชวนให้คู่รักคู่หนึ่งคุกเข่าอธิษฐานต่อหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย  หญิงชายสบตากันหวานซึ้งก่อนพนมมือ

‘ข้าขออธิษฐานแก่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย หากชาติหน้ามีจริง ขอให้สองเราได้เป็นคู่หมายและรักใคร่กันอย่างเช่นชาตินี้อีก อุปสรรคทั้งหลายที่ลูกช้างได้พบเจอมาในชาติินี้ ขอให้หมดสิ้นไปในชาติหน้าด้วยเถิด สาธุ’

‘สิ่งศักดิ์สิทธิ์เจ้าขา ลูกช้างรู้ว่าชาตินี้ลูกช้างอ่อนแอนัก เพื่อตอบแทนความรักที่ลูกได้รับในชาตินี้ หากชาติหน้ามีจริง ขอให้ลูกช้างแข็งแกร่งดังชายชาตรี และมั่นคงในรักกับผู้ชายคนนี้ในทุกๆชาติไปนะเจ้าคะ สาธุ’

ฟ้าสว่างกลับมืดครึ้ม ฝนเทลงมาเหมือนฟ้ารั่ว เสียงครางครืนของฟ้าแข่งกับแสงแปลบปลาบชวนหวาดเสียว ใครๆก็ฝากความหวังไว้กับฟ้า จะมีใครสักกี่คนที่รู้ว่าสิงศักดิ์สิทธิ์เหนือฟากฟ้าทำตามร้องขอโดยไม่มีเวลาพิจารณาความถูกต้องหรอกนะ ใครใคร่ขออะไรมาฟ้าก็จัดให้ตามนั้น

•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง !!!!

“SHIT!!”
อารมณ์ของคนสบถคำหยาบหงุดหงิดจนเสียงคำรามขึ้นจมูก ผละลงมาจากเตียงในสภาพกึ่งโป๊กึ่งเปลือย ชายเสื้อร่นลงมาปิดบั้นท้ายขาวงอนเนียนละเอียดเกินชายแค่พอหมิ่นเหม่ เสียงโทรศัพท์ยังดังต่อเนื่องเหมือนต้องการเร่งให้เด็กหนุ่มสาวเท้าให้มาถึงเครื่องสื่อสารน่ารำคาญนั่นให้เร็วที่สุด
ข้าวของกระจายเกลื่อนกลาดไปตลอดแนวทางเดิน แรงอารมณ์ได้ปลดปล่อยไปกับสิ่งของบ้างแล้วแต่โทสะก็ไม่ได้ลดลง หน้าผากย่นเข้าหากันเป็นริ้วๆ หัวคิ้วชิดกันจนเหมือนจะขมวดเป็นกระจุกอยู่แล้ว
“What?????”
“วอทเวิดอะไรกันหาไอ้ธาร แกรู้มั้ยว่าชั้นรอสายแกนานแค่ไหนแล้วไอ้หลานเฮงซวย แค่ก แค่ก”
เด็กหนุ่มสะดุ้งโหยงพยายามไล่ลูกคอให้ระดับเสียงอยู่ในสภาวะปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ เสียงแว่วๆดังลอดออกมาจากปลายสายว่า
“จะตะโกนทำไมคะคุณ เดี๋ยวหายใจไม่ทันขึ้นมาจะทำยังไงละคะ”
เสียงแปดหลอดแสดงถึงความห่วงใยเวอร์เสียจนธาราธารต้องย่นจมูกใส่หูโทรศัพท์ เมียใหม่คราวลูกของปู่ ในน้ำเสียงของความห่วงใยนั่นคงไม่พ้นมรดกที่หล่อนจะได้สินะ นึกถึงเรื่องนี้แล้วก็นึกอยากจะกระแทกหูโทรศัพท์ลงที่เดิม ขยะแขยงผู้หญิงคนนี้ที่สุด
“แกจะเงียบทำไมวะไอ้หลานเวร แกนี่มัน มันๆ”
“ก็ปู่พูดอยู่กับใครล่ะครับ ธารไม่รู้จะแทรกตรงไหน ปู่โทรมาดึกดื่นมีอะไรหรือเปล่า ธารง่วง”
หาวโชว์พลังเสียงซะเลย ก็รู้อยู่หรอกว่าที่ประเทศไทยคือเวลาเช้าตรู่ แต่สำหรับที่นี่ ผีเสื้อราตรีอย่างธาราธารกำลังกางปีกโปรยเสน่ห์ของหนุ่มวัยใสอยู่เลย ภู่ผึ้งบินตามกันให้ว่อน แถมคืนนี้ธารยังจิกค้างคาวตาน้ำข้าวติดมือมาด้วยอีก ถ้าไม่ใช่เพราะปู่โทรมาขัดจังหวะนะ ไอ้ฝรั่งตัวโตที่นอนตาปรือบนเตียงนั่นคงคลั่งตายเพราะมารยาของเขาไปแล้ว
“คงทบทวนบทเรียนหนักล่ะสิหลานรัก ถึงได้ง่วงขนาดนี้ ใช่มั้ย”
“ก็ตามที่คุณปู่เข้าใจนั่นแหละครับ ปวดหัวมากเลย มีแต่ภาษาอังกฤษทั้งนั้น ไมเกรนธารก็เหมือนจะขึ้นด้วยนะครับ เอาเป็นว่า...”
“อย่ามากะล่อนนะไอ้เด็กเวร แกไม่รู้เหรอว่ากำลังคุยอยู่กับใคร ถ้าแกขยันขนาดนี้แล้วไอ้จดหมายที่ส่งมาแจ้งว่าไม่เคยเห็นแกปรากฎตัวในห้องเรียนนี่หมายความว่าไงหา กลับเมืองไทยเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้ธาร”
“คุณปู่ใจเย็นๆนะครับ จดหมายอะไรที่ไหนกัน”
“แกมันเจ้าเล่ห์นักนะ เงินที่ชั้นส่งให้ไปน่ะซื้อควายได้เป็นฟาร์มนะเว้ยจะบอกให้ ตอนชั้นไปส่งแกเข้าเรียน ชั้นแจ้งความจำนงค์ให้อาจารย์รายงานความประพฤติแกนะสิ”
ฉิบหายแล้ว!!
“ Hey baby come on Hmm”
โธ่เว้ย!! ความปู่ยังไม่ทันหาย ความฝรั่งเสี้ยนกามก็เข้ามาแทรกอีก
“นั่นเสียงใคร แล้วนี่แกอยู่กับใครหา”
“เพื่อนน่ะครับปู่ มันมาขอค้างด้วย”
“เพื่อนที่ไหนเขาถึงได้เรียกกันว่าฮันนี่ เบบี้ละโว้ย ไอ้ตอแหล แล้วเสียงนั่น ถ้าชั้นหูไม่ฝาด มันเสียงผู้ชาย นี่แกอย่าบอกนะ ว่าแก”
ตู๊ดๆๆๆๆๆ!!!
ไอ้ขี้นก หื่นผิดเวลา มึงตายยยยยย!!!!
ถึงแม้ฝรั่งตาน้ำข้าวจะส่งสายตาอ้อนวอนงอนง้อขอโทษยังไงธารก็ยังไม่หายหงุดหงิดใจอยู่ดี ไม่ว่าไอ้คนที่มันสอดขึ้นมาจนเรื่องราวบานปลายกลายเป็นโกโซบิ๊กจะโผเข้ามากอดหรือปลอบประโลมยังไงก็ไม่เป็นผล
“Time Out!!”
เป็นคำตอบที่อธิบายได้ทุกสิ่งทุกอย่าง คนก่อเรื่องให้เป็นเรื่องได้แต่เดินคอตกไปเก็บเสื้อผ้าที่หล่นเกลื่อนพื้นขึ้นมาใส่แล้วเดินออกจากห้องไปหน้าละห้อย นึกเสียดายที่กำลังจะได้ทำแต้มกับหนุ่มเอเชียที่มีเสน่ห์ต่อเพศเดียวกันรุนแรงขนาดนี้ เป็นแบดบอยยังไม่เท่าไหร่ แต่เป็นโฮโมฝ่ายสนับสนุนนี่หายาก เกย์ในเมืองใหญ่กลางกรุงปรากแห่งนี้ มีแต่ตัวโตพอๆกับตึกกันทั้งนั้น จะหาตัวเล็กๆ ตาคม วงหน้ารับกับตาจมูกปากอย่างเทพเจ้าแกล้งวาดขึ้นมายั่วน้ำลายคนนี้คงจะไม่มีอีกแล้ว เป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริงๆที่เขาไม่รู้ภาษาไทยเลยสักคำ คิดว่าจะชวนกันเรียนรู้ภาษากายก่อน หลังจากนั้นค่อยอ้อนขอให้สอนภาษาไทยให้ เป็นความพลาดที่ควรเอาหัวโขกกำแพงให้สมองกระจายจริงๆ


ธารเดินเป็นหนูติดจั่นอยู่ในห้องตัวเองด้วยสภาพเดิมๆ เสื้อเชิ๊ตตัวโคร่งบางเฉียบจนเห็นผิวเนื้อสีขาวอมเหลืองนวลเนียนอย่างคนเอเชียที่ตั้งใจใส่ให้คนมองได้ใจเต้นพร้อมที่จะจินตนาการ กางเกงชั้นในแนบเนื้อขาสั้นสีดำสนิทเสริมเซ็กแอพเพียลในตัวเองให้โดดเด่นตอนนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย เรื่องที่เขาเหลวไหลรู้ไปถึงหูผู้ปกครองแล้ว จากน้ำเสียงและอารมณ์ก็ชัดเจนว่าปู่กำลังโกรธมากแค่ไหน
มันก็บรรลุเป้าหมายที่ได้วางแผนไว้ละนะ ไม่ใช่ความคิดของเขาเลยที่อยากจะมาอยู่คนเดียวต่างบ้านต่างเมืองอย่างนี้ แต่มันช่วยไม่ได้ที่ธารจะกลายเป็นเด็กที่ไม่มีใครต้องการ พ่อเลิกกับแม่ ต่างคนต่างไปสร้างครอบครัวใหม่ อดีตโซ่ทองคล้องใจอย่างเขาจึงตกอยู่ภายใต้การดูแลของปู่ ปู่ที่หาย่าใหม่ให้เขาเป็นผู้หญิงรุ่นราวคราวแม่ ปู่ที่รับเลี้ยงดูธารอย่างเสียไม่ได้ ขนาดนักร้องในผับในบาร์ปู่ยังเอามาอุ้มชูแทนที่ย่าที่ตายไปแล้วได้ ธารไม่ใช่ลูกนกลูกกาที่ไหน เป็นทายาทโดยตรงของปู่แท้ๆ มันก็ไม่แปลกหรอกที่เขาจะถูกเลี้ยงดูเอาไว้
ไว้แบกรับความคาดหวังของทุกคนในบ้าน
ขนาดคนๆเดียวที่อยู่ในความทรงจำของตัวเองตลอดมาอย่างผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่สร้างความหวังไว้ให้ซะมากมาย ผู้ชายที่สุดท้ายก็ไม่ต้องการธารเหมือนใครๆอยู่ดี
ทิ้งตัวลงบนที่นอน แขนข้างหนึ่งสอดรับใต้คอต่างหมอน แขนอีกข้างยกขึ้นมาก่ายหน้าผากเหมือนทุกๆครั้งที่หลับตา ความเครียดสะสมหลายเรื่องจนล้า ร่างกายต้องการพักผ่อนจนเปลือกตาบนพับลงมาแนบสนิทกับขอบตาล่างเองโดยไม่ต้องควบคุม
ทุกครั้งที่มีเรื่องทุกข์ใจธาราธารไม่เคยอยากจะข่มตาหลับ เพราะในห้วงนิทราที่ควรจะปล่อยวางสิ่งทุกอย่างแล้วปิดสวิตช์ตัวเองเพื่อพักผ่อนนั้น เขาต้องพบกับความจริงที่ตามติดเข้ามาในความฝัน มันเป็นอย่างนั้นทุกครั้งที่ใจกำลังอ่อนแอและร่อนแรง

ทุ่งกว้างที่เต็มไปด้วยดอกไม้กลีบบางสีเหลืองสด เด็กผู้ชายสองคนประสานเสียงหัวเราะใส่กันเมื่อคนตัวโตกว่าวิ่งไล่ตามเด็กชายตัวเล็กจนคว้าตัวเอาไว้ได้ ร่างเล็กปราดเปรียวเหมือนปูลมวิ่งหนีเหมือนไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ในขณะที่คนตัวโตถึงกับทิ้งตัวลงแผ่หรากลางทุ่งหญ้าสีเหลืองเหมือนจะขาดอากาศหายใจหลังจากปฏิบัติภารกิจสำเร็จ
“ถ้าธารไม่ยอมให้ พี่ใต้ฟ้าแพ้แน่ๆ ขอบคุณธารซะดีๆนะ ฮ่าๆ”
คนประกาศชัยชนะยืนจังจ้าเหนือร่างของอีกคนในท่าของตัวการ์ตูนยอดมนุษย์ที่ตัวเองชื่นชอบ ฉีกยิ้มกว้างสลับกับส่งเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเมื่อคนเป็นพี่ยกมือขึ้นมาเหมือนรับยอมว่าจริงๆแล้วตัวเองแพ้
“พี่เล่นกับธารตามสัญญาแล้ว ทีนี้ไม่ดื้อแล้วนะ ธารต้องเป็นเด็กดีรู้มั้ย”
“ถ้าธารเป็นเด็กดีแล้วพี่ใต้ฟ้ารักหรือเปล่าล่ะ”
“รักสิ ถ้าธารเป็นเด็กดีพี่จะต้องรักธารแน่ๆ”
“จริงๆนะ อย่าโกหกนะพี่ใต้ฟ้า ปู่บอกธารว่า ลูกผู้ชายพูดคำไหนต้องคำนั้น”
“อยู่แล้ว”
“สัญญาก่อนสิ ต่อให้ไม่มีใครรักธาร พี่ใต้ฟ้าก็จะรักธารใช่มั้ย”
“แน่นอน”
“งั้นธารหมั้นพี่ใต้ฟ้าไว้ก่อน โตเป็นผู้ใหญ่เมื่อไหร่ เราแต่งงานกันนะ”
“แก่แดดเกินไปแล้วนะเรา ใครสอนให้พูดจาแบบนี้”
“ทำไมล่ะ แหวนหมั้นธารก็มีนะ นี่ไง ธารหมั้นพี่ใต้ฟ้าไว้ก่อน ธารมีเงินเมื่อไหร่ ธารจะเปลี่ยนเป็นแหวนจริงๆให้นะ ให้วงใหญ่ที่สุดเลย”
“เหลวไหล ไปเอาเรื่องแต่งงานมาจากไหน”
“ก็พวกผู้ใหญ่ไง ถ้าเขารักใครเขาจะแต่งงานกัน พ่อก็แต่งงาน แม่ยังแต่งเลย ทุกคนหนีธารไปแต่งงานกันหมดเลย ธารรักพี่ใต้ฟ้า ธารจะแต่งงานกับพี่ใต้ฟ้า”
“ไม่ได้หรอก เราแต่งงานกันไม่ได้”
คำพูดปฏิเสธหนักแน่นเสียจนแหวนหมั้นที่เด็กตัวจ้อยค่อยๆพันต้นหญ้าให้เป็นเกลี้ยวแล้วม้วนเข้าหากันจนกลายเป็นแหวนวงเล็กๆร่วงหล่นจากมือ พันธะสัญญาที่ธาราธารตั้งใจทำขึ้นมาครั้งนี้ เกิดจากความรักที่มีต่อเพื่อนผู้พี่ล้นใจ พี่ชายที่ตามใจเด็กน้อยเสมอๆ ธาราธารดีใจและมีความสุขทุกครั้งหากปู่จะพามาฝากฝังไว้กับบ้านเพื่อนสนิทที่มีพี่ชายคนนี้อยู่ แต่คำปฏิเสธนำความผิดหวังมาให้จนน้ำตาปริ่มไหลเต็มแก้ม
“ทำไมล่ะ”
ถึงเด็กน้อยจะยังไม่โตเป็นผู้ใหญ่ แต่เพราะความฉลาดหลักแหลมของเด็กวัยนี้ก็ต้องการเหตุผลจากคนเป็นพี่ชาย
“ไว้โตขึ้นแล้วธารจะรู้เอง”
ใต้ฟ้าไม่ได้ตอบอะไรที่ทำให้เพื่อนตัวเล็กรู้สึกดีขึ้นเลย ร้องไห้สะอื้นฮัก ไหล่สองข้างกระเพื่อมขึ้นลงจนตัวโยน ความผิดหวังที่ไม่คิดว่าจะเจอทำร้ายจนปวดหนึบไปหมดทั้งใจ
“ยังไม่ทันไรพี่ใต้ฟ้าก็ผิดสัญญาแล้ว พ่อกับแม่ยังรักกันนานกว่าที่พี่ใต้ฟ้ารักธารเลย ฮือๆ พี่ใต้ฟ้าใจร้าย คนโกหกหลอกลวง สุดท้ายก็จะไม่มีใครรักธารอยู่ดี ฮึกๆ ฮือ ไม่มีใครต้องการธาร ไม่มีเลยสักคน”
คำตัดพ้อจากเด็กน้อยฝ่าฟันก้อนสะอื้นออกมาอย่างผิดหวัง
“จำไว้นะธาราธาร สิ่งที่ทำให้สัญญาเป็นไปไม่ได้ เพราะเราเป็นผู้ชาย รู้มั้ย”
เด็กน้อยส่ายหน้าไปมาไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว คำพูดที่พ่นออกมาจากปากคนที่รักมีแต่คำทำร้ายใจ
“ไม่รู้ ไม่รู้หรอก คอยดูนะ ไม่ว่าจะยังไง ธารจะแต่งงานกับพี่ใต้ฟ้าให้ได้ คอยดู”
ความโกรธกลายเป็นความแค้นจนอยากจะเอาชนะ ธาราธารผิดหวังเกินกว่าจะรับไหวอีกแล้ว เด็กน้อยสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยอมผิดหวังกับเรื่องนี้อีก จะไม่ยอมเสียพี่ชายคนนี้ให้ใครแน่ๆ สัญญาต้องเป็นสัญญา ลูกผู้ชายพูดคำไหนต้องเป็นคำนั้น

•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•

ตื่นขึ้นมาพร้อมปาดรอยน้ำตาที่คั่งค้างอยู่เป็นอย่างแรกจนเคยชิน ทุกครั้งที่ฝันถึงเรื่องนี้ ก็จะมีน้ำตาหลงเหลืออาบแก้มเนียนเหมือนเพิ่งออกมาจากเหตุการณ์นั้น ทั้งๆที่เรื่องนี้ผ่านมาเกินกว่าสิบปีแล้วก็ยังไม่ลืม ยังไม่ลืมผู้ชายแสนดีแต่ไร้ใจคนนั้น ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ ธารจะถามตัวเองว่า หากต้องเจอกันอีกครั้ง เขาพร้อมที่จะประจันหน้ากับคนๆนั้นแล้วหรือยัง

•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•

เป็นไปตามคาด ที่ปู่ไม่โทรมาตอแยกับธารอีกไม่ใช่เพราะลืมเรื่องนี้ไปแล้วหรือหายโกรธ แต่ปู่เงียบไปเพื่อรอเวลา รอเวลาที่จะได้ฉะกับเขาแบบต่อหน้าและตัวต่อตัวเมื่อซองจดหมายที่มาถึงเมื่อเช้านี้เป็นตั๋วเครื่องบินกลับเมืองไทยพร้อมกับเอกสารมากมายที่จะต้องส่งต่อให้กับมหาลัยทางนี้ เขาไม่สนเลยว่ามันจะเป็นจดหมายที่ระงับการเรียนไว้ก่อนหรือลาขาดไปเลยด้วยการลาออก
“เรากำลังจะได้เจอกันแล้วนะเมืองไทย”
มันใช่เหรอที่ธาราธารจะอยากเจอเมืองไทย???
ลึกสุดใจไปกว่านั้น เขาคาดหวังว่าจะได้เจอใครที่เมืองไทยนั่นต่างหาก คนที่คอยตามมาหลอกหลอนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันทั้งๆที่อยู่ไกลกันขนาดนี้ และเขาเองก็ไม่รู้มาก่อนเลยว่า คนๆนั้นจะโตแค่ไหนและกำลังทำอะไรอยู่

‘น้องมากวนหรือเปล่าใต้ฟ้า ปู่ฝากด้วยนะ จัดการไม่ไหวหรอกซนเป็นลิงขนาดนี้’
‘ธารไม่ได้กวนอะไรผมเลยครับคุณปู่’
‘เอ้อ ฮ่าๆ งั้นเรอะ ไอ้ตัวแสบนี่ตอนอยู่กับปู่ไม่เหมือนตอนอยู่กับใต้ฟ้าเลยแฮะ สงสัยเวลาที่ธารมันแผลงฤทธิ์จนรับมือไม่ไหวขึ้นมา ปู่จะส่งมาให้ใต้ฟ้าปราบพยศให้นะ’
‘ยินดีครับ ส่งน้องมาอยู่กับใต้ฟ้าได้เลย ไม่มีปัญหา’
ถึงไอ้พี่บ้านั่นมันจะผิดสัญญากับเด็กง่ายๆ หวังว่าคงเป็นลูกผู้ชายพอที่จะไม่ผิดสัญญากับผู้ใหญ่หรอกนะ

•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•

กริ๊งงงงง กริ๊งงงง!!!!
“สวัสดีค่ะ ไร่เหนือทรายใต้ฟ้าค่ะ”
“ใต้ฟ้าอยู่มั้ย”
“นายอยู่ในไร่ค่ะ จะให้บอกว่าใครโทรมาคะ นายกลับมาจะได้บอกให้นายโทรกลับค่ะ”
“บอกว่าคุณปู่พนาที่เป็นเพื่อนกับปูเกรียงน่ะนะ โทรมาหา”
“ค่ะ”
“ใครโทรมาเหรอเอื้อง” เสียงนายแทรกเข้ามาพอดี แม่บ้านรับโทรศัพท์ยิ้มร่าก่อนจะบอกอีกคนปลายสายว่าคนที่ต้องการพูดด้วยเข้าบ้านมาแล้ว
“สวัสดีครับ” เขารับสายแล้วยกยิ้มเมื่อรู้แล้วว่าใครโทรมา
“เอ้อ หลานเรอะ ปู่เองๆ”
“คุณปู่โทรมามีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ฮ่าๆ ถ้าไม่มีอะไรแล้วปู่จะโทรมาเหรอไอ้หลาน ที่โทรมาเนี่ยเพราะมีเรื่องร้อนใจให้ช่วยเหลือนั่นแหละ สบายกายสบายใจคนแก่อย่างปู่จะคิดถึงคนหนุ่มคนสาวให้เวลาแก่ที่เหลือหมดไปเปล่าๆปลี้ๆทำไม่เล่า”
เสียงคนสูงวัยที่เปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่ตอบกลับมาทำเอาคนหนุ่มที่ยืนฟังอยู่อดที่จะหัวเราะตามไม่ได้
ปู่พนาเป็นเพื่อนสนิทกับปู่ตัวเองมาตั้งแต่หนุ่มๆ ใต้ฟ้าจำได้ว่าโตขึ้นมาก็เจอกับปู่พนามาเที่ยวหาปู่ตัวเองบ่อยๆแล้ว และทุกครั้งที่เจอปู่พนา ใต้ฝ้าก็จะเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆเดินตามหลังปู่มาเสมอ เด็กผู้ชายตัวแสบและซนเหลือรับประทานคนนั้น มักจะเดินหน้าบึ้งตึงมาหาเขาแล้วบอกว่าไม่มีเพื่อนเล่น ปู่ไม่สามารถตอบสนองสิ่งที่เด็กน้อยต้องการได้ หน้าตาของหมอนั่นที่เขาเห็นจนเป็นเอกลักษณ์คือใบหน้าบูดบึ้ง คิ้วขมวดเข้าหากันอย่างเด็กเอาแต่ใจ มอมแมมตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่พอเขาพูดดีๆด้วยแล้วยอมเป็นเพื่อนวิ่งเล่น เด็กคนนั้นก็เปลี่ยนนิสัยตัวเองจากหน้ามือเป็นหลังมือทันที ว่านอนสอนง่าย ไม่ว่าอะไรๆก็มักจะเรียกหาหรือไต่ถามพี่ใต้ฟ้าเสมอ
“แล้วคุณปู่มีอะไรให้ผมช่วยเหลือเหรอครับ”
เขาเอ่ยถามอย่างเต็มใจ ตั้งแต่ปู่ตาย ญาติผู้ใหญ่เพียงคนเดียวที่พอจะเหลืออยู่ก็คือเพื่อนสนิทของปู่คนนี้แหละ แต่เพราะใต้ฟ้าต้องดูแลกิจการสวนผลไม้และฟาร์มโคนมของที่บ้านจึงต้องมาปักหลักอยู่ที่โคราชแห่งนี้โดยปริยาย นานๆถึงจะได้เข้ากรุงเทพไปเยี่ยมปู่สักครั้ง แต่ทุกครั้งที่เข้าไปก็ไม่เคยได้เจอธารอีก ถึงปู่จะเล่าถึงเพื่อนตัวเล็กให้ฟังบ้าง แต่ก็ผิวเผินเหลือเกิน
“คราวนี้เรื่องใหญ่เลยล่ะหลาน เฮ้อออ”
จากคนแก่อารมณ์ดี เพียงแค่ช่วงหนึ่งที่ถอนลมหายใจก็แปรเปลี่ยนเป็นคนสูงวัยที่อัดแน่นไปด้วยความกังวลจนคนที่นิ่งฟังอยู่ทางนี้รู้สึกได้
“พอจะเล่าให้ฟังได้หรือเปล่าครับ หากผมพอช่วยได้”
“ปู่ก็ไร้หนทางแล้วเหมือนกันถึงได้โทรมาหาหลาน เพราะปู่เองที่ทำให้เจ้าธารมันเสียนิสัย ปู่ตามใจมันเกินไปเพราะกลัวมันจะมีปมด้อยเรื่องพ่อกับแม่ แต่ก็นะ ปู่เองก็ใช่ว่าจะดี หาย่าใหม่ให้มัน มันก็มองว่าเขาจะเข้ามาสูบเลือดสูบเนื้อปู่ ก็ไปกันใหญ่ มันว่าใครๆก็ไม่ต้องการมัน ปู่อยากให้ช่วยเหลือตัวเองส่งไปเรียนเมืองนอกเมืองมาก็ไปทำตัวเหลวไหล ล่าสุดนี่นะ มันหิ้วผู้ชายไปนอนที่ห้อง”
คนแก่ระบายให้ฟังอย่างอัดอั้นตันใจ รู้ทั้งรู้ไม่ใช่ไม่รู้ว่าหลานกำลังเรียกร้องความสนใจจากตัวเองอยู่ แต่ผู้ใหญ่ที่มีหลานชายคนเดียวอย่างปู่พนาแล้ว ผู้ชายก็คือผู้ชาย ต้องแข็งแกร่ง ต้องอยู่ได้ทุกสภาวะของความเปลี่ยนแปลง ความตั้งใจที่จะให้ธารไปชุบตัวเป็นผู้นำจึงได้แต่คว้าน้ำเหลวเขาควบคุมหลานตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ธารออกนอกกรอบมากเกินไปและช่องว่างระหว่างวัยทำให้ปู่กับหลานจูนเข้าหากันไม่ติด ทุกครั้งที่คุยกันจึงมีแต่ความขัดแย้ง บาดหมางและระหองระแหงตลอดมา
“คุณปู่ว่าอะไรนะครับ”
ใต้ฟ้าใจหายวาบจนกระตุกไปทั้งร่าง ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ปู่พนาระบายเรื่องของธารให้ฟัง แม้พอจะรู้ว่าหมอนั่นไม่เรียนหนังสือ กินเหล้า เที่ยวเตร่ และคบเพื่อนหลายกลุ่มหลายวัยหลายประเภท แต่ไม่มีครั้งไหนเลยสักครั้งที่จะมีเรื่องธารคบหรือยุ่งเกี่ยวเรื่องแบบนั้นกับผู้ชาย ใต้ฟ้ารู้สึกว่าถ้าได้ยินข่าวเรื่องธารคบหรือหิ้วผู้หญิง เขาคงจะรับฟังโดยไม่รู้สึกอะไร แต่พอรู้ว่าอีกคนคบหาผู้ชายถึงกับใจวูบโหวงไม่มีสาเหตุ
“ปู่อยากให้ใต้ฟ้าช่วยดัดสันดานธารหน่อยได้มั้ย ให้ธารได้รู้ว่าสาระชีวิตของคนเรามันคืออะไร เหมือนที่หลานเรียนรู้ ธารสบายจนมองไม่เห็นความลำบาก เขาสุรุ่ยสุร่าย ไม่รู้ค่าเงิน ไม่คิดถึงอนาคต ธารมันใช้ชีวิตไปวันๆ ทำตัวเป็นคนไร้ค่า ปู่กลัวว่าถ้าวันไหนไม่มีปู่ขึ้นมาแล้วเขาจะลำบาก ใต้ฟ้าว่าไง ถ้าปู่จะฝากธารไว้กับหลาน”
“ผมไม่มีปัญหาหรอกครับ แต่เกรงว่า”


๐ สวัสดีค่ะ ไม่มีใครตาฝาดหรอกนะคะ TRomance ลงเรื่องใหม่จริงๆค่ะ
๐ พล็อตเรื่องนี้มาในวันที่มีอะไรให้ทำเยอะแยะมากมาย 
๐ ไม่รับปากว่าจะเป็นเรื่องยาวแค่ไหน เพราะคนเขียนก็ไม่รู้้ มันมาแบบชั่ววูบจริงๆ ชั่ววูบแค่ไหน กดเข้าไปในห้องพูดคุยสิแล้วจะรู้ 
๐ ถ้าจะบอกว่าโล่ง ก็คงโล่งในส่วนที่ว่าส่งไฟล์แก้คำผิดเรื่องสิงหากุมภา ,Unequalityฯ,lovefloods ที่แก้คำผิดให้โรงพิมพ์ เหลืแค่รอหนังสือและแพ็คส่งเท่านั้น สำหรับคนที่มาไม่ทันสั่งจอง ขอให้ใจร่มๆรอก่อนนะคะ ไม่ต้องสั่งจองเข้ามาตอนนี้ ขอให้รอหลังจากที่คนเขียนจัดส่งเสร็จแล้ว จะแจ้งข่าวให้ทราบว่ามีเรื่องไหนเหลืออยู่บ้าง ไว้สั่งตอนนั้นก็แล้วกันนะคะ จะได้มีของส่งเลย แต่ไม่รับประกันว่าของแถมอย่างรวมเรื่องสั้นจะเหลือมั้ย  ส่วน Unequalityฯ หมดจากรอบนี้ไปไม่รีปริ๊นท์อีกแล้วนะคะ
๐ ใครที่รอรายละเอียดเปิดจองนายโลม มันจะตามมาในเร็ววันนี้แหละค่ะ  มีการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของการรวมเล่มจากคนเขียนด้วยนะคะ บอกตรงๆว่าตอนที่เริ่มจะทำรวมเล่ม คนเขียนคิดว่าอยากทิ้งทวนให้ดีที่สุด อยากทำอะไรที่ไม่เคยทำ อยากแถมในสิ่งที่ไม่เคยแถมและคนอ่านอยากเก็บไว้และหยิบออกมาชื่นชมหรืออ่านบ่อยๆ เป็นความคิดที่ต้องใช้ทุนสูง เพราะไม่รู้ว่าถ้าหมดจากเรื่องนายโลมไป จะมีนิยายเรื่องไหนให้ได้รวมเล่มอีก เรื่องใหม่ก็ยังไม่มีพล็อต พล็อตมากระทันหันก็ยังไม่รู้จะออกหมู่หรือจ่า มันคงเว้นระยะไปอีกนานเหมือนกัน ที่ผ่านมาคนเขียนก็ไม่ได้ทำแบบหวังจะกอบโกยกำไรอะไรอยู่แล้ว ก็ยังมีให้ได้ใช้จ่ายอยู่บ้างนะคะ แต่ใช่ว่าจะก้อนใหญ่อะไรมากมาย ทำสนองความต้องการของตัวเองทั้งนั้น  ถ้าหากว่าเรื่องต่อไปยังไม่มีกำหนดรวมเล่ม คงจะอีกนานหรือยังไง ก็ให้นายโลมไว้แทนคำขอบคุณก็แล้วกันนะคะ 
๐ คนที่ทวงถามตอนจบนายโลม ไม่ดองนานหรอกค่ะ เดี๋ยวลงให้ในวันสองวันนี้แหละนะ บอกเลยว่าที่ไม่ลงเพราะใจหาย ในบรรดานิยายที่แต่งมา นายโลมเป็นเรื่องที่ใช้เวลาในการแต่งมากที่สุด ก็ผูกพันกับตัวละครในเรื่องมากเหมือนกันนะคะ 
๐ ขอบคุณคนอ่านทุกคนมากนะคะ ไม่ว่าจะเป็นหน้าใหม่ที่คลิกเข้ามาอ่าน หรือคนเก่าๆที่ยังคงตามกันมาอย่างเหนียวแน่น หาก TRomance เป็นชื่อนักเขียนนิยายวายที่คนรู้จักได้ ส่วนหนึ่งก็มาจากคนอ่านทุกคนนั่นแหละค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ
๐ ทางเข้าแฟนเพจ คลิก
(คิดว่าทุกคนคงจะเข้าไปไลค์กันแล้ว เลยลงบ้างไม่ลงบ้าง ไม่คิดว่าจะมีคนสนใจและทวงถามถ้าวันไหนไม่ลง ขอบคุณเช่นกันนะคะ จุ๊บๆ )

[คันจัง]

  อีกรอบบบ

[#9]

  เรื่องใหม่

[maxiez2p]

จิ้มเรื่องใหม่ๆๆๆ 

เดียวกลัีบบ้านไปจะอ่านทันทีๆๆๆ

[YouandMe]

แปะโป้งไว้ก่อนเน้อ

กระเสือกกระสนมาอ่านจนได้ 
เรื่องใหม่ แนวใหม่ เย้ๆๆ 
น่าสงสารพี่ใต้ฟ้า สงสัยคำพูดที่จะพูดต่อคือ เกรงว่าผมคงจะเสร็จน้องธารแน่ๆ 

กลับมาทำหน้าที่ต่อ...ครึ่งแรกก็แทบไม่เจอคำผิด แต่พอเจอปุ๊บ ตามมาเป็นพรวน 

มันเป็นอย่างนั้นทุกครั้งที่ใจกำลังอ่อนแอและร่อนแรง ==> อ่อนแรง
คนประกาศชัยชนะยืนจังจ้าเหนือร่างของอีกคนในท่าของตัวการ์ตูนยอดมนุษย์ที่ตัวเองชื่นชอบ ฉีกยิ้มกว้างสลับกับส่งเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเมื่อคนเป็นพี่ยกมือขึ้นมาเหมือนรับยอมว่าจริงๆแล้วตัวเองแพ้ ==> จังก้า/ยอมรับ
คำพูดปฏิเสธหนักแน่นเสียจนแหวนหมั้นที่เด็กตัวจ้อยค่อยๆพันต้นหญ้าให้เป็นเกลี้ยวแล้วม้วนเข้าหากันจนกลายเป็นแหวนวงเล็กๆร่วงหล่นจากมือ ==> เกลียว
สบายกายสบายใจคนแก่อย่างปู่จะคิดถึงคนหนุ่มคนสาวให้เวลาแก่ที่เหลือหมดไปเปล่าๆปลี้ๆทำไม่เล่า ==> ทำไม

[roseen]

 

[Smirnoff]

เอิ้วววววว ฉลองเปิดเรื่องใหม่ค่าาาาา     น่าสนอะ พี่ใต้ฟ้าจะปราบพยศยังไงน้าาาาา

[tamahomae]

มาแว้ววววว อดใจไม่ไหวคนอ่านต้องเปิดอ่านผ่านทางมือถือเลยทันที แค่เกริ่นเรื่องก็น่าชวนให้อ่านแล้วค่ะ พี่ใต้ฟ้าเล่นตัดน้ำใจของน้องธารตั้งแต่เด็กเลยอ่ะ น้องธารสู้ๆ เอาความรักมาให้ได้นะคะ คุณทีโรมานซ์ก็สู้ๆ คุณเซกิก็สู้ๆ

[samsoon@doll]

ต้อนรับเรื่องใหม่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Poes]

น้องธารน่าสงสารอะ 

[อากาศใต้ผ้าห่ม]

 :mc4:เย้ ๆ เรื่องใหม่มาแล้วววววว

[chaoyui]

มาเม้นเรื่องใหม่ 

[mitsuki]

น่าติดตามมากๆ อยากรู้ว่าพระเอกจะจัดการยังไง

[janeyuya]

แวะมาเปิดกระทู้ ☆ミ　☆彡╰（￣▽￣）╭☆ミ　☆彡
*จุดบั้งไฟถวาย*

พี่ใต้ฟ้านี่หึงสินะ สินะ สิน้าาาาาาาา
เค้าไม่ชอบให้น้องธารนัวเนียกับชายอื่นเลย เจ็บแปล๊บในอกแทนพี่ฟ้า ▔□▔)/▔□▔)/▔□▔)/

[Mookkun]

ว้าววๆๆ เรื่องใหม่
ดูชะตาชีวิตน้องธารต่อไป!

[ToffeE_PrincE]

เปิบเรื่องใหม่

 

[Nus@nT@R@]

พี่ใต้ฟ้าจะ "เอาอยู่" รึป่าวน้อ

[G-NaF]

จุดพลุฉลองเรื่องใหม่ครับ 

[NCJung]

น้องธาร พี่ใต้ฟ้า อิอิ ขอบมารับขวัญเรื่องใหม่

[MoMoRin]

กรี๊ดดดดดด เรื่องใหม่...น่าสนุกด้วย นายเอกท่าทางเปรี้ยวไม่เบาเลยเนาะ อิอิ

[Bowbonk]

 

[KaorPaor]

มาต้อนรับเรื่องใหม่จ๋า

[NOoTuNE]

 

เรื่องใหม่มาก็แหล่มแล้ว

น้องธารกับคุณปู่ ก็แค่ต่างคนต่างมีทิฐิ คนนึงปราถนาดี แต่อีกคนไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ยอมที่พูดคุยกัน พี่ใต้ฟ้าจัดการด่วน

[rujaya]

เกรงว่าอะไร ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

[JJHJJH]

บวกเรื่องใหม่จ้า
น้องธาร แร๊งงงงงงง ^^