(แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡  (อ่าน 287546 ครั้ง)

ออฟไลน์ Akikojae

  • พี่ยุนรักน้องแจ ★彡
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1137/-17
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด กรุณาอ่านทุกคน
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)




รวบรวมนิยายที่ akikojae แต่งค่ะ ขอแปะไว้ให้คนที่ตามนะคะ


เรื่องยาว


★彡Back Seat .. ไอ้หน้าสวยที่รัก จบ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43056.0

วันทองเดอะซีรีย์  จบ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43108.0

3096 days ..  ขังลืม  จบ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43086.0

★.:*・เครื่องปรุง กับ ถุงทอง・*:.★  จบ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43459.0

♛ ขุนแผน ปะทะ แก้วหน้าม้าเดอะซีรีย์ ♞  จบ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=44328.0

รักต้องยุ่ง ❤️ ออนแอร์

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45221.0

Nanny Mania | พี่เลี้ยงเด็กจอมดื้อ ปะทะ คุณพ่อจอมโหด ออนแอร์

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46499.0




เรื่องสั้น


เรื่องสั้น ผมรักน้องจังเลยครับ  จบ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43048.0

เรื่องสั้น ต้องการพี่ชาย 4p nc  จบ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43373.0

เรื่องสั้น  (รั ก) ล อ บ ออนแอร์

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45844.0
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-02-2016 22:57:20 โดย Akikojae »


ออฟไลน์ Akikojae

  • พี่ยุนรักน้องแจ ★彡
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1137/-17
Intro



"เฮ้ย! ไอ้เหี้ยอย่าขวางทางดิสัตว์  มึงเห็นไหมว่าทางเดินเขามีไว้ให้เดิน" เสียงรุ่นพี่ปีสี่คณะวิศวะกราดด่าเพื่อนผม มันชื่อ ไอ้แน่ เป็นคนเอ๋อๆ ทำอะไรไม่ค่อยทันชาวบ้าน นี่มันก็ไปเดินขวางตีนพี่เขา ถึงได้โดนด่าพร้อมตบมาอีกทีเป็นการลงโทษ


"ผมก็กำลังจะเดินไป" ด้วยท่าทางโง่ๆ สวมกางเกงเอวสูง ใส่แว่นทรงคุณปู่เลยทำให้มันดูกวนตีนในสายตาคนอื่น แต่ความจริงแล้ว ที่มันพูดออกไปเมื่อกี้คือมันคิดแบบนั้นจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจกวนหรืออะไร


"นี่มึงกวนตีนกูหรอเหี้ยแว่น" ฉิบหายละ มันจะเกิดเรื่องขึ้นไหมเนี่ย ผมที่นั่งดูสถานการณ์อยู่ถึงกับต้องลุกขึ้นยืน เตรียมพร้อมจะเข้าไปห้ามศึกเต็มที่


"ผมไม่ได้กวนตีน" มันพูดพยายามเดินฝ่าวงล้อมออกมา แต่คงไม่ทันแล้ว เพราะไอ้พี่เหี้ยนั่นมันง้างหมัดจะชกแล้ว


"พี่เดี๋ยวๆ เพื่อนผมมันไม่ได้ตั้งใจพี่ มันเอ๋อ" ผมวิ่งเข้าไปห้าม แม้ผมจะเตะต่อยได้ แต่วินาทีนี้เจอห้ารุมหนึ่ง ผมว่าผมไม่รอด เพราะฉะนั้นคงต้องทำตัวดีๆไปก่อน


"มึงอยากโดนอีกคนใช่ไหม มึงก็เห็นว่าเพื่อนมึงกวนตีนกู" เชี่ยละ แม่งไม่ได้ฟังกูเลยนี่หว่า


"แน่ มึงหลบไปก่อน" ผมไล่มันให้ออกไปห่างๆ ขอเคลียร์ตัวคนเดียวจะดีกว่า


"คิดจะหนีหรอวะ เห้ย จับมัน!"  สัตว์ พวกมันจับพวกผมแล้วตะลุมบอนบวกซ้อมด้วยหมัดมาอีกเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยพวกผมให้เป็นอิสระ แม่งเอ้ย เจ็บฉิบหาย


"กูบอกแล้วไงว่าอย่าไปพูดใส่คนอื่นแบบนั้น มึงรู้ไหมว่าเขาคิดว่ามึงกวนตีนเขา" ผมด่ามัน ตอนนี้เจ็บปากกับบั้นท้ายมาก เหมือนจะกระแทกกับขอบปูนตอนล้มลงไป สภาพไอ้แน่ก็ไม่ต่าง แว่นมันเกือบแตก แต่ดีที่พี่มันไม่ได้ทำอะไรมาก ไม่อย่างนั้นพวกผมคงเละกว่านี้แน่ ก็ไอ้พวกนี้มันเถื่อน เมื่อไหร่จะจบๆไปก็ไม่รู้


"ผมไม่รู้ ผมแค่จะเดินไปหาคุณอิฐ" เฮ้อ ผมล่ะกลุ้มที่มีเพื่อนอย่างมัน ใช่ครับ ผมชื่อ อิฐ แต่ไม่ใช่คุณอิฐอย่างที่มันเรียก บ้านผมไม่ได้รวย แค่พอมีพอกิน ผมเรียนอยู่ วิศวะ ปี 3 ตอนนี้ก็รับวาดรูปไปเรื่อยเปื่อยหาตังใช้ ผมไม่เคยขอที่บ้านเพราะแม่ผมป่วย พ่อต้องใช้เงินใช้จ่ายค่ายา แถมผมมีน้องชายที่กำลังเรียนมอหกอีก ภาระเยอะ เดือนไหนผมรับจ๊อบใหญ่ๆได้ ผมก็ส่งเงินให้น้องใช้บ้าง


"เออๆ มาๆ ลุกก่อน" ผมพยุงตัวลุกขึ้นยืน ปัดๆกางเกงที่เปรอะถนนออก เดินไปฉุดไอ้แน่ขึ้นมาจากพื้น ไอ้แน่นี่เห็นมันแบบนี้โคตรรวยนะครับ มันใจกว้าง ฉลาด แต่เสือกเอ๋อแบบที่เห็น ทำไมโลกช่างสร้างคนเรามาต้นทุนไม่เท่ากัน แต่ผมไม่เคยโทษฟ้าดินนะครับ ผมว่าชีวิตเรา เราเลือกทางเดินเองได้ ไม่ต้องมามัวโทษคนอื่นอยู่


"เจ็บฉิบ" ผมบ่นเดินไปนั่งที่ม้าหินอ่อนตัวเดิม ไอ้แน่นั่งลงก่อนจะร้องโอดโอยออกมา ผมว่าเย็นนี้มันต้องถูกพ่อกับแม่มันซักไซ้ที่มาของแผลแน่นอน และพรุ่งนี้ผมว่าน่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในมหาลัย


"พี่ครับ! ผมเห็นพี่โดนทำร้าย พวกพี่ไม่เป็นอะไรกันใช่ไหมครับ" ไม่รู้ใคร มาจากไหน วิ่งมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆผมพร้อมเอ่ยถามเสร็จสรรพเหมือนรู้จักกันมาก่อน


"มึงก็เห็นแล้วนี่" ผมบอก ไม่ได้หันไปมองคนที่พูด แค่รู้ว่าเสียงมันหวานแล้วก็เพราะมาก แค่นั้น


"ผมซื้อน้ำแข็งมาให้ครับ ประคบเสียหน่อยนะ" ผมเหลือบมองเห็นแขนขาวๆยื่นผ้าเช็ดหน้าที่หุ้มน้ำแข็งไว้มาให้ผม ก็ดูมีน้ำใจนะ แต่ผมไม่ได้ต้องการ


"ให้ไอ้แว่นมันโน่น . เออ แน่ เดี๋ยวคนมารับมึงใช่ไหม งั้นกูกลับก่อนนะ ลืมไปงานยังไม่ได้ทำ" ผมถามไอ้แน่ ปกติคนขับรถมันจะมารับตอนสามโมงเย็น ตอนนี้ก็ 14.45 แล้ว ผมมีงานวาดรูปค้างอยู่เลยกะกลับไปทำให้เสร็จ


"ครับ คุณอิฐกลับเถอะ" มันบอกพลางประคบน้ำเย็นไปด้วย ผมพยักหน้าเออออพร้อมโบกมือลาก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น ผมเดินมาแถวที่จอดรถจักรยาน ใช่ครับ จักรยานคู่ใจ ผมปั่นมามอทุกวัน


"พี่อิฐครับ .. ผมเห็นพี่เจ็บ .. เอ่อ .. ก้น .. ให้ผมไปส่งไหมครับ ขี่จักรยานไปมันจะยิ่งเจ็บนะ" เสียงเดิมกับคนเมื่อครู่ มันจะตามผมไปอีกนานไหมเนี่ย ผมละจากจักรยานเตรียมหันมาด่าไอ้คนจอมยุ่งนี่เต็มที่ หากว่าผมไม่ต้องอึ้งค้างกับความสวยแปลกตาของคนตรงหน้าเสียก่อน ผมว่าผมคุยอยู่กับผู้ชายนะ แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นหายไปไหน ตอนนี้เหลือแต่ทอมหน้าสวยใส่ชุดนักศึกษาชายยืนเก้ๆกังๆมองผมอยู่ เสียงก็หวานนะ แต่หน้ามันเสือกหวานกว่าเสียงอีก


"ให้ผมไปส่งเถอะครับ ผมก็เรียนวิศวะเหมือนกัน พี่น้องกันทั้งนั้น" มันยังคงเอื้อนเอ่ยคำชวนที่ผมเองก็ยังงงๆว่ามันทำไมต้องมายุ่งกับผมแบบนี้ หรือมันมีอะไรกับผม ต้องการอะไรจากผมกันแน่


"มึงเป็นตุ๊ดหรอวะ" ผมถาม หันมาสนใจจักรยานต่อ ผมปลดกุญแจเตรียมออกตัวแล้ว มันก็ยังไม่ออกไปจากตรงนี้


"ผมเป็นผู้ชายแท้ๆครับ .. ให้ผมไปส่งเถอะครับ" มันยังคงตามตื๊อจะไปส่งผมให้ได้ นี่อย่าบอกนะว่ามันชอบผม ไอ้เหี้ย ขนลุกฉิบหาย


"ขอบใจละกัน กูไปละ" ผมไม่สนใจมัน พูดเสร็จผมก็ปั่นจักรยานออกมาเลย ขี่ไปตามท้องถนนกรุงเทพฯ หอผมอยู่ไม่ไกลจากมอมากเท่าไหร่ครับ เขาเปิดพิเศษเฉพาะเด็กบ้านไกล ผมเป็นคนชลบุรีครับแต่สอบติดเลยมาเรียนที่กรุงเทพฯ ปั่นมาจนถึงหน้าหอผมก็จอดจักรยานใต้หอ ก่อนจะเดินมาสั่งข้าวกระเพราะกิน หิวมาก เมื่อเที่ยงไปสายเลยไม่ทันได้หาอะไรลงท้อง


"ป้าครับ กระเพราไข่ดาวหนึ่ง" ผมสั่งข้าวเสร็จเดินไปตักน้ำมาวางไว้รอ เห็นหนังสือพิมพ์เลยหยิบขึ้นมาดู ว่างๆอ่านข่าวสารบ้านเมืองบ้างจะได้ทันโลก


"ป้าครับ ข้าวไข่เจียวหนึ่งครับ" เสียงคุ้นๆสั่งข้าวไข่เจียว คุ้นนะ แต่คงไม่ใช่ สักพักมีเสียงคนลากเก้าอี้ด้านตรงข้ามผม ผมหันไปทางซ้ายก่อนจะหันไปทางขวาและพบว่ามันมีที่นั่งเหลืออยู่หลายที่ แล้วไอ้เด็กที่มาใหม่ทำไมมันไม่ไปนั่งที่อื่นวะ จะมานั่งกับผมทำไม


"แหะๆ สวัสดีครับ" ฉิบ ผมวางหนังสือพิมพ์ที่กางเมื่อครู่ลงบนโต๊ะ ถึงได้เห็นว่าที่จริงแล้วใครที่มานั่งกับผม


"มึงตามกูมาทำไม" ผมถามไอ้เด็กตุ๊ดคนเดิม นี่ผมว่าผมขี่ลัดมาอีกทางละนะ มันยังตามผมจนเจออีกหรอ


"ผมไม่ได้ตาม หอผมอยู่นั่น" มันชี้ไปที่หอฝั่งตรงข้ามผม ไม่ใช่หอสิ เรียกว่าคอนโดจะดีกว่า เพราะที่นั่นมันมีแต่พวกคุณหนูที่ไปอยู่กัน แพงสองเท่าของหอผมเห็นจะได้


"ไม่ได้ตาม แล้วมานั่งโต๊ะเดียวกับกูทำไม มึงไม่เห็นหรอว่าโต๊ะว่างยังมี" ผมบอกพยักเพยิดหน้าให้มันหันไปดูโต๊ะที่ยังว่าง มันมองเล็กน้อย ก็หันมายิ้มแหยๆกับผม


"ผมแค่อยากทำความรู้จักพี่" มันพูด หน้าที่เคยขาวตอนนี้แอบเรื่อขึ้นสีแดงนิดๆ สรุปมันเป็นทอมที่แต่งตัวเป็นผู้ชายใช่ไหม ใครก็ได้ตอบผมที


"กูก็แค่คนๆนึง มึงมีอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่า พูดมาเหอะกูไม่ด่าหรอก" ผมขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง มันคงอยากจะหาพี่เทคล่ะมั้ง ช่วงนี้เพิ่งเปิดเทอม มันคงจะเป็นเด็กปีหนึ่งที่ยังไม่มีพี่สนิทๆสินะ


"ผมเห็นที่พี่ช่วยเพื่อนไว้ ผมว่ามันเท่มากเลยอ่ะ ผมนับถือพี่จริงๆนะ" ที่พูดนี่กูยังไม่ทันได้สวนกลับไปเลยนะ กูเท่ตรงไหนเนี่ย ปากปูดจนน่าเกลียดไปหมดแล้ว ดีนะผมเพิ่งเลิกกับแฟนไป ไม่อย่างนั้นผมคงไม่รู้จะเอาความหล่อที่ไหนไปให้แฟน


"ข้าวมาแล้วจ่ะ พ่อหนุ่มปากเจ็บขนาดนั้นสั่งกระเพรามาเดี๋ยวก็แสบแย่" ป้าแกทักผม เออว่ะ ลืมสนิทเลย แต่ไม่เป็นไรมั้ง แผลนิดเดียวเอง


"ซี้ดดด .. แสบว่ะ" คำแรกก็โดนเลย ขอบปากเต็มๆ ผมร้องซี้ด ไอ้คนตรงข้ามมันรีบส่งกระดาษทิชชู่ให้ผม นี่ก็ไวเหมือนคอยว่าผมจะต้องเจ็บอย่างนั้นแหละ


"แลกกับผมไหมครับ จะได้ไม่เผ็ด" มันพูดทำทีจะยื่นจานมาให้ผม ตอนแรกผมว่าจะปฏิเสธครับ แต่พอดูๆแล้ว ที่มันสั่งข้าวไข่เจียวคงเป็นเพราะมันกินเผ็ดไม่ได้ หึหึ ยุ่งกับผมดีนัก งั้นเสร็จผมล่ะ


"เออ ก็ดีว่ะ แลกกันเถอะ กูแสบปากไม่ไหวละ" หึหึ ผมแกล้งทำเป็นกินไม่ไหว สลับจานผมให้มัน มันมองข้าวในจานแล้วกลืนน้ำลายลงคอ ไม่ใช่ว่ามันหิวหรืออะไรนะครับ ก็ในจานผมนี่สิ ทุกอนูหมูจะต้องมีพริกแทรกแซงอยู่เป็นจำนวนมาก เป็นอย่างที่ผมคิดจริงๆด้วย มันกินเผ็ดไม่ได้


"กินได้เปล่า ไม่ได้ไม่เป็นไรนะเว้ย กูกินได้" ผมบอกทำท่าจะดึงจานกลับ แต่มันไม่ยอมยื้อจานไว้แล้วตักข้าวพูนช้อนคำโตเข้าปาก เฮือก ผมมองมันที่พยายามเคี้ยวข้าวอย่างทุกข์ระทม ขนาดว่ามันพยายามเขี่ยพริกออกแล้วแต่ที่มันกินเข้าไปน่ะ ก็เยอะพอควร


"เห้ย! ไหวป่ะวะ" ผมมองมันที่น้ำตาเริ่มไหล ผิวขาวๆอมชมพู ตอนนี้เหมือนถังสีชมพูกำลังจะระเบิด นี่มันคงไม่ได้แพ้ความเผ็ดเหมือนที่เคยเห็นคนเขาเป็นในทีวีหรอกนะ


"เอ้า น้ำ ไหนว่าแดกได้ไงวะ ซวยแล้ว" ผมตักน้ำให้มันแกัวที่สามแล้ว ตอนนี้ปากมันแดงเถือกแถมเจ่อเหมือนโดนผึ้งต่อยมาเลย นี่ถ้าผมรู้ว่ามันจะเป็นขนาดนี้ผมไม่แกล้งมันหรอก


"ฮึ่ก .. น้อง .. น้องแสบ .. น้องจะเอาน้ำแข็ง .. ฮือ .. น้ำแข็งงงง" เชี่ยเอ้ย มาน้งมาน้องอะไรเล่า ตอนนี้ผมคงต้องหาวิธีทำให้น้อง เออ มันคงชื่อน้องอ่ะ เดี๋ยวผมคงต้องทำอะไรสักอย่างให้มันหายเผ็ดก่อนนะครับ เวรกรรมจริงๆ ภาพก็ไม่ได้วาด แถมต้องมานั่งดูไอ้น้องร้องไห้เหมือนเด็กบ้าอีก  ถ้ามันไม่มายุ่งกับผมตั้งแต่แรก ผมก็คงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เฮ้อ ดวงซวยชะมัดไอ้อิฐ มึงนี่นอกจากจะจนแล้วยังโชคไม่ดีอีก เอ้าเห้ย! หยุดร้องได้แล้วโว้ยยยยย





เปิดเรื่องใหม่ค่ะ
ถ้าใครเคยอ่าน เครื่องปรุง กับ ถุงทองจะทราบค่ะว่าน้องคือใคร
หุหุ ไม่รู้พล็อตจะถูกใจไหม
แต่จะพยายามลงทุกอาทิตย์ค่ะ
ช่วงนี้ขอปั่นเรื่องอื่นก่อน
ขอบคุณมากค่ะ
:pig4:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
ถึงคราวคุณลูก

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
น้องเกี๊ยวมาแล้ว เป็นหนุ่มแล้วนะ
สงสัยจะได้ลูกเขยไปฝากคุณพ่อถุงพี่ปรุง

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
ยังไม่ได้อ่านเครื่องปรุงกับถุงทองเลย :hao5:

น้องเกี๊ยวจีบพี่อิฐป่ะเนี่ย

ออฟไลน์ So_Da_Za

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-3
กรี๊ดดดดดดดดด
เกี๊ยวของปร้าาาาาาา
มาให้ปร้าฟัดหน่อย^^

ออฟไลน์ Melonlove

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
เกี๋ยวโตแล้วยังอ้อนเหมือนเดิมเลยน๊า   :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :mc4: น้องเกี๊ยวเตรียมหาคู่ให้ตัวเองเหรอลูก

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :กอด1:  :mc4:
เจิมเบาๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Kalamall

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-2
 :hao3:  รอกินเกี๊ยว

ออฟไลน์ AMMY★

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 536
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
โอ้โห อึ่ก เลย หนูเกี๊ยววว  :mc4:

ออฟไลน์ hormonesyj

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 721
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-3
เรื่องใหม่เป็นของน้องเกี๊ยว หมั่นเขี้ยวอยากหอมแก้ม

ออฟไลน์ toey214

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
จย้าาาาาาาาา น้องเกี๊ยววววว
 :impress2: :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก~

ออฟไลน์ Akikojae

  • พี่ยุนรักน้องแจ ★彡
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1137/-17
หลังจากวันนั้นที่ผมโดนไอ้เด็กตุ๊กตาบลายธ์มันเล่นงานซะจนอับอายผู้คน ผมก็ถูกมันตามมาเรื่อยๆ มันชอบมาดักรอผมที่หน้าหอ บอกจะไปกินข้าวด้วยบ้างล่ะ จะเข้ามอด้วยบ้างล่ะ ผมไม่เข้าใจจริงๆครับว่ามันมีจุดประสงค์อะไร ชอบผมหรอ ก็คงไม่ใช่ เพราะมันดูอยากแค่รู้จัก ไม่ได้อยากใกล้ชิดตัวติดกัน หรือเป็นผมเองที่คอยรำคาญมันอยู่มากเกินไป อันที่จริงมันก็น่ารักดี เป็นเด็กผู้ชายปีหนึ่งที่หน้าตาน่ารักมากๆคนนึง ผมมารู้ชื่อมันก็ตอนที่เพื่อนใช้ให้ไปช่วยเช็คชื่อน้องเข้าร่วมกิจกรรม มันรีบวิ่งมาหาแล้วพูดชื่อตัวเองเสียงดัง 'วิศวะโยธาปีหนึ่ง ชิณภัทร เรียกสั้นๆว่า เกี๊ยว ครับ' หึ นั่นแหละครับ คำที่มันพูดกับผมพร้อมรอยยิ้มตาตี่ที่ทำให้ผู้ชายในสนามต่างพากันมองมันเป็นแถว


หน้าตาหวานๆแบบมันเนี่ยนะเรียนวิศวะโยธา ใช่ครับ เป็นที่ล่ำลือกันไปทั้งมอว่านายชิณภัทรที่หน้าตาสวยกว่าผู้หญิงบางคนยังไม่มีแฟนหรือคนรู้ใจ ผมเคยนั่งอ่านหนังสือข้างๆกลุ่มคนที่กำลังจับเข่านินทาเด็กในมหาลัย และเผอิญว่าหัวข้อสนทนาก็เป็นชื่อของคนที่ผมกำลังนึกถึงด้วยสิ


'มึงๆ น้องเกี๊ยวที่จบจากอัสสัมระยองอ่ะ แม่งโคตรน่ารัก กูอะเคยไปถามไลน์เขา แต่เขาไม่ให้ว่ะ เชี่ย แต่ไม่หยิ่งเลยนะ ยิ้มทีละลายไปถึงตับ'


'มึงรู้ป่ะว่าน้องเขาเป็นหลานเจ้าสัวใหญ่เลยนะเว่ย นี่กูได้ไอจีกะเฟซมาแล้ว แต่เขายังไม่รับแอดเพื่อนกูเลยเสียใจว่ะ'


'กูชอบปากสีแดงๆของน้อง กูอยากลองจูบดูว่ามันจะนิ่มแค่ไหน'


'สัตว์ หื่นนะมึงอ่ะ แต่กูชอบหน้าม้าปัดข้าง ผมยาวซอยๆ กับแก้มแดงๆว่ะ น่าฟัดเป็นบ้า'


'พวกมึงก็หื่นพอๆกันแหละว้าาาา'



นับตั้งแต่วันนั้นผมก็ได้รู้ว่าน้องมันฮอตขนาดไหน แต่สำหรับผมก็เฉยๆครับ แม้ไอ้เพื่อนรักมันจะชอบเวลาที่เด็กจอมยุ่งมานั่งคุยด้วย แต่ผมไม่ชอบ ทำไมมันต้องมาตีสนิทพวกผม ทั้งๆที่พวกผมไม่ได้มีอะไรพิเศษเลยด้วยซ้ำ แม้ผมจะเคยถูกเรียกตัวให้ไปคัดเดือนแต่ตอนนั้นผมคิดแต่จะทำงานหาเงินเลยไม่ได้สนใจที่จะเด่นดังสักเท่าไหร่ ผมสูง 179 หน้าตาก็พอโอเคครับ ไม่หล่อหรอก แม้จะมีสาวๆพยายามเข้ามาหาเยอะ แต่ตอนนี้ผมโฟกัสไปที่เงินอย่างเดียว ผมไม่สีเวลาจะมานั่งหาเลี้ยงใครหรอกครับ


"คุณอิฐเย็นนี้จะไปทานหมูกระทะตามที่น้องเกี๊ยวชวนหรือเปล่าครับ" ไอ้แน่ถามผม หลังจากเข้าช้อปเสร็จ ผมต้องรีบกลับห้องเพื่อจะไปวาดรูปต่อ ต้องส่งให้พี่เขาจันทร์หน้าแล้วครับ เหลืออีกไม่กี่วันก็จะได้เงินแล้ว ผมขายรูปศิลป์ครับ วาดและลงสีเอง ผมไม่ได้เลือกเรียนวาดรูปแต่เลือกโยธาเพราะที่บ้านอยากให้เรียน แต่เอาเข้าจริงการวาดภาพขั้นเทพของผมได้มาจากการเล่นระบายสีมาตั้งแต่ห้าขวบ และเริ่มเรียนจริงจังตอนม.1 คงเป็นพรสวรรค์มั้งครับ ถ้ามีงานเด็ดๆเข้ามาผมสามารถขายรูปได้สูงสุดบางรูปห้าหกหมื่นเลยทีเดียว แต่ยากครับ สองปีมีมาสักครั้ง


"กูไม่ว่างว่ะ เอาไว้วันอื่นละกันนะ" ผมตบบ่าไอ้แน่สองสามทีก่อนจะลากลับ ผมปั่นจักรยานคู่ใจกลับห้องก่อนจะเริ่มลงมือสานต่อภาพวาดติดผนังให้สำเร็จ ช่วงเปิดเทอมการบ้านหรือโปรเจคท์ยังไม่มีครับ ผมเลยรับงานไว้หลายงาน ส่วนมากผมทำทันกำหนดครับ พี่เขาก็เลยใช้บริการอยู่บ่อยๆ เขารับภาพผมไปขายฝรั่งอีกทีครับ ที่ผมไม่ได้ขายเองเป็นเพราะไม่มีเวลา เพราะต้องวาดเองตามออเดอร์ ไม่ได้วาดเผื่อไว้ แต่ก็คุ้มนะครับ รูปไหนยากก็ว่าไปตามนั้น เป็นราคาที่ผมเองก็พึงพอใจ


ออดดดดดดด


"ครับ" เสียงออดดังขึ้นผมเลยวิ่งมาเปิดประตู ปกติก็ไม่ค่อยมีใครมาหานะครับ หรือสงสัยจะเป็นป้าแม่บ้าน เขาอาจจะมาถามเรื่องผ้า


"สวัสดีครับคุณอิฐ" อ้าว ไอ้แน่นี่หว่า ร้อยวันพันปีไม่เคยมา โผล่มาได้ไงที่ห้องกูเนี่ย


"มึงมาทำไมวะ แล้วของอะไรเต็มไม้เต็มมือ" ผมถามเมื่อเห็นมันหิ้วถุงท็อปเต็มมือ นี่อย่าบอกนะว่ามันกะมาทำอะไรกินที่ห้องผม แล้วไอ้เด็กนั่นล่ะ


"ผมกับเกี๊ยวตกลงกันว่าจะมาดูแลอาหารการกินของคุณอิฐเองครับ .. ไม่ต้องห่วงนะครับ .. หมูกระทะข้างนอกอาจจะทำให้ท้องเสียได้ .. แต่ฝีมือผม .. คุณอิฐจะปลอดภัยหายห่วง" ผมมองมันพูดเสียงเจื้อยแจ้วแล้วเดินเข้าไปในห้อง ผมไม่ได้สนใจไอ้แน่ แต่สนใจที่ว่าคนที่มันเอ่ยชื่ออีกคนตอนนี้หายไปไหน ชะเง้อออกไปนอกห้องก็ไม่เห็นมีวี่แวว


"ที่จริงไม่ต้องลำบากก็ได้นะ กูแดกมาม่าก็พอ" ผมบอกดูมันเดินไปวางสัมภาระทั้งหมดไว้บนพื้น ห้องผมเป็นแค่ห้องเล็กๆครับ มีห้องน้ำ ตู้ เตียง โต๊ะ ลานด้านหน้าเป็นพื้นว่างๆ ฝั่งซ้ายแบ่งเป็นโซนวาดรูป ฝั่งขวาเลยว่าง ห้องผมไม่มีครัว แต่อุปกรณ์กระทะไฟฟ้า อุปกรณ์การกินมีครบ


"ก็คุณอิฐไม่มีเวลาออกไปกิน .. พวกผมก็เลยมาทำกินกันห้องคุณอิฐเสียเลย .. ดีจะตายครับ" มันยังทำหน้าระรื่น ผมเลยไม่อยากขัดครับ มีให้ทานก็ดีแล้ว ผมเดินไปยกเครื่องครัวออกมาให้มัน ตั้งน้ำเสร็จก็หั่นพวกหมูสดที่ซื้อมา มันซื้อมาเยอะมากครับ มีทั้งตับ ไก่ หมึก กุ้ง ลูกชิ้น คือผมไม่มีกระทะย่าง เราเลยต้องกินสุกี้กัน


"คุณอิฐหิวหรือยังครับ .. พอดีเกี๊ยวไปซื้อน้ำจิ้มสุกี้อยู่" ผมมองมันที่พูดลอยหน้าลอยตา ถามจริงเหอะ มึงจะชวนใครมาห้องกู มึงบอกกูสักคำไหม


"ใครใช้ให้ชวนมันมา" ผมถามเดินไปวาดรูปต่อ


"โธ่คุณอิฐครับ .. น้องเขาก็รู้จักเรามาเป็นอาทิตย์แล้ว .. แถมน่ารักด้วย .. อีกอย่างนานๆจะมีคนยอมคุยกับผม" มันพูดหน้าสลด เห้อ ก็จริงอย่างที่มันว่าครับ มันไม่หยิ่งเลย แถมปกติคนทั่วไปเขามักจะทำท่ารังเกียจไอ้แน่ แต่นี่ไม่เลยครับ พูดคุยหัวเราะและกล้าเข้ามาทักพวกผมก่อนเสมอ


ออดดดดดดด


"สงสัยเกี๊ยวจะมาแล้ว .. ผมวานไปเปิดประตูหน่อยครับคุณอิฐ" มันพูดปั้นหมูสับลงหม้อ ผมตัดความคิดรำคาญออกไปจากความคิด เดินไปเปิดประตูให้คนที่ไปซื้อสุกี้


"สวัสดีครับพี่อิฐ" ผู้ชายตัวเล็กที่มาพร้อมถุงหูหิ้วพะรุงพะรังพูดทักทาย ผมมองมันที่ยิ้มจนตาหยีก่อนจะแทรกตัวผ่านผมเข้าไปในห้องทั้งๆที่ผมยังไม่ได้อนุญาต วันนี้มันแต่งตัวสบายๆ เสื้อยืดสีฟ้า กางเกงสามส่วน มัดหน้าม้าเป็นจุกบนหัวเปิดเหม่งน่าดีดจริง


"ซื้ออะไรมาเยอะแยะครับน้องเกี๊ยว" ไอ้แน่ถาม เกี๊ยวมันสังเกตรอบห้องผมก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ตรงตู้เย็น


"เกี๊ยวซื้อของมาให้พี่อิฐ .. มีทั้งของบำรุง .. นม .. อาหารเช้าซีเรียล .. ขนมปัง .. แยม .. พี่อิฐเอาไว้กินนะครับ" มันพูดจัดของใส่ตู้เย็นผม นี่มันชักจะยุ่งเรื่องส่วนตัวผมเกินไปแล้วนะ


"มึงเอาของกลับไปเถอะ กูไม่มีปัญญาจ่ายหรอก" ผมบอกหยุดมือมันที่กำลังจะยัดแยมใส่ตู้ มันหันมาทำหน้านิ่งก่อนจะฉีกยิ้มให้ผมอีกรอบ


"เกี๊ยวซื้อให้ .. เห็นพี่แน่บอกว่าพี่อิฐไม่ค่อยดูแลตัวเอง .. ไม่ต้องห่วงนะ .. เดี๋ยวเกี๊ยวมากินด้วย" มันดึงมือผมออกแล้วจัดของเข้าตู้ต่อไป ช่างมันครับ ผมไม่ชอบพูดอะไรหลายรอบ อยากทำอะไรก็ทำ เพียงแต่ว่าผมตะหงิดคำว่า 'เดี๋ยวเกี๊ยวมากินด้วย' มากครับ นี่อย่าบอกนะว่ามันจะหาข้ออ้างขึ้นมาบนห้องผมอีก ให้ตายเหอะว่ะ มันเป็นอะไรกับผมมากป่ะเนี่ย


"คุณอิฐ เกี๊ยว มาทานกันครับ น้ำเดือดได้ที่แล้ว" เสียงคุณพี่แน่ตะโกนเรียกพวกเรา


"ครับบบ" เกี๊ยวขานพับถุงใส่ตะกร้าผมแล้ววิ่งออกไปด้านนอก ส่วนผมเดินตามออกมานิ่งๆ มองพวกมันที่ตอนนี้นั่งล้อมกันเป็นวง


"น้ำจิ้มนี้เกี๊ยวไปซื้อจากเยาวราช .. ขวดนี้เผ็ด .. ขวดนี้ไม่เผ็ดครับ" เสียงหวานอธิบายถึงน้ำจิ้มสุกี้รสเด็ด แต่ผมไม่ได้ฟังที่น้องพูดแม้แต่คำเดียว สิ่งที่ผมจดจ่ออยู่ก็คือริมฝีปากบางได้รูปที่กำลังเอ่ยเสียงเจื้อยแจ้วอยู่นั่นต่างหาก 'กูชอบปากสีแดงๆของน้อง กูอยากลองจูบดูว่ามันจะนิ่มแค่ไหน' คำพูดของผู้ชายคนนั้นผุดขึ้นมาบนหัว ผมจ้องปากมันจนมันเลิกคิ้วถาม ผมถึงได้หันไปสนใจหม้อสุกี้ต่อ


"อื้อ .. เปรอะเลยอ่ะ พี่แน่ขอทิชชู่หน่อยสิครับ" ผมมองเกี๊ยวที่ตกใจเพราะน้ำในถ้วยกระเด็นติดแก้มใสนั่น มันทำท่าทางเหมือนร้อน ผมมองแล้วส่ายหัวขำ ในขณะที่ไอ้แน่ทำเหมือนเด็กนี่โดนน้ำทั้งหม้อลวก


'สัตว์ หื่นนะมึงอ่ะ แต่กูชอบหน้าม้าปัดข้าง ผมยาวซอยๆ กับแก้มแดงๆว่ะ น่าฟัดเป็นบ้า'



"น่าฟัดหรอ"  ผมเผลอพูดออกมาทั้งๆที่คิดว่าตัวเองแต่นึกในใจ ตอนนี้ทั้งไอ้แน่และเกี๊ยวหันมามองผมเป็นตาเดียว


"อะไรน่าฟัดครับคุณอิฐ" แน่ถามผมพลางขยับเเว่นตาเล็กน้อย


"แก้ม .. เห้ย! .. เออ อยากกลับไปฟัดหมาที่บ้านเป็นบ้า" เชี่ยย ผมหลุดพูดอะไรออกไป คงเป็นเพราะผมมองแก้มไอ้เด็กนี่มากเกิน ผมเลยเผลอพูดออกไปทั้งๆที่ไม่ได้ตั้งใจ


"พี่อิฐเลี้ยงหมาด้วยหรอครับ .. บ้านเกี๊ยวเคยมีแมว .. แต่เขาเสียไปหลายปีแล้ว" มันพูดเสียงสลด ใบหน้าที่เคยร่าเริง ตอนนี้เริ่มเบ้และเริ่มเขี่ยผักไปมา


"อืม มีหมา .. แค่แมวตายไม่ต้องร้องหรอกน่า" ผมบอกมันยื่นมือไปตบๆหัว บางทีมันก็ดูอ่อนแอรุงรังเหมือนเด็กที่ถูกตามใจมาโดยตลอด ก็แหงล่ะเนอะ ลูกคนรวย ทำอะไรก็มีคนประคบประหงม


"ขอบคุณครับ" มันหันมาจ้องตาผมแล้วพูดขอบคุณ สายตามันดูเหมือนผมมีพระคุณกับมันมาก ผมเก็บมือที่ยื่นไปลูบหัวมันแล้วแสร้งกินต่อ อยู่ดีๆก็รู้สึกใจเต้นแรง สงสัยผมจะเป็นบ้า


......


"คนขับรถมารับแล้ว .. ผมคงต้องกลับแล้วครับ .. แน่ใจนะครับว่าจะไม่ให้ผมช่วย" ไอ้แน่ถาม ผมรู้ครับว่ามันต้องกลับตามที่พ่อแม่สั่ง แค่มันจ่ายค่าของทุกอย่างแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว เรื่องเก็บล้างเป็นหน้าที่ผมเอง


"สบายมาก แน่ มึงรีบกลับเถอะ เดี๋ยวเขาจะรอนาน" ผมบอกมัน ตอนนี้ไอ้เด็กจอมยุ่งมันเข้าห้องน้ำอยู่


"ได้ครับ .. พรุ่งนี้เจอกันครับคุณอิฐ" มันโบกมือลาตามแบบฉบับพี่แน่คนซื่อ ก่อนจะเปิดปิดประตูให้เสียงเบา ผมเก็บของทุกอย่างไปไว้ที่ซิงค์ ผมล้างเองได้ครับ มีไม่มาก


"พี่อิฐ .. เกี๊ยวอยากล้าง" กำลังจะเปิดน้ำ ไอ้เด็กที่ออกมาจากห้องน้ำเมื่อไหร่ก็ไม่รู้เดินมาพูดข้างๆผม มันตัวเล็กครับ สูงประมาณ 165 เซน เห็นจะได้


"มึงกลับห้องไปเถอะ .. กูล้างเองได้" ผมบอก เตรียมน้ำยาล้างจาน เหลือบมองคนข้างๆก็ยังเห็นว่ามันยืนอยู่ไม่ยอมไปไหน สงสัยจะอยากล้างมากจริงๆ


"ถ้ากูให้ล้าง .. ล้างเสร็จมึงต้องกลับห้องนะ" ผมบอก มันพยักหน้ารัวๆ โคตรปัญญาอ่อนเลยว่ะ


"เอ่อ .. มีถุงมือให้ผมไหมครับ" เอ้า อะไรวะ ล้างจานแค่นี้ต้องใส่ถุงมือด้วย มึงจะคุณหนูเกินไปแล้ว


"ไม่มีหรอก .. มาๆกูล้างเอง .. เรื่องมากฉิบ" ผมบอกทำท่าจะเข้ามาล้าง


"ไม่เป็นไรครับ .. เกี๊ยวล้างได้" มันหันมายิ้มแล้วกดซันไลค์ล้าง พอเห็นว่ามันทำได้ผมก็เลยไม่สนใจ เดินเก็บของสดเข้าตู้ เช็ดถูตรงนั้นจนเรียบร้อยก่อนจะเดินไปนั่งวาดรูปต่อ


"ฮึ่ก .. ฮึ่ก" นั่งลงสีปีกนกยูงจนเสร็จยังไม่เห็นมันออกมา ผมเลยเดินเข้าไปดู ได้ยินเสียงสะอื้นเหมือนมีคนร้องไห้เลยยิ่งรีบตามเข้าไป


"อะไรวะ .. ร้องไห้ทำไม" ผมถามเมื่อเห็นจานชามกระทะล้างเสร็จเรียบร้อย แต่คนที่ล้างเสร็จกลับนั่งยองๆก้มหน้าร้องไห้


"น้องแสบ .. มือมันแสบ" มันยื่นมือสองข้างให้ผมดู ตกใจมากครับ ผิวขาวๆตอนนี้ขึ้นผื่นแดง ตั้งแต่ปลายนิ้วลามมาถึงข้อมือ มันเงยหน้ามาหาผมด้วยใบหน้าที่มีแต่น้ำตา ทำไมมันถึงขี้แยขนาดนี้นะ แต่เห็นจากอาการผมว่ามันน่าจะแพ้น้ำยาล้างจานแล้วล่ะ


"ทำไมไม่บอกว่าแพ้น้ำยาล้างจาน .. มึงโง่หรอดื้อดึงจะทำอยู่ได้" ผมด่ามันก่อน ทำไมแพ้แล้วไม่บอก จะได้ล้างเอง มันกัดปากทำท่าเหมือนน้อยใจ


"เกี๊ยวไม่เคยล้างจาน" มันทำหน้าเศร้าก่อนจะก้มหน้าต่อ น้ำตาไหลจากแก้มขาวหยดแหมลงบนพื้น ผมตัดสินใจพามันไปล้างมืออีกทีแล้วให้มันรออยู่บนห้อง วิ่งไปร้านขายยาเขาก็แนะนำให้ทาครีม ... ผมเลยซื้อมาสองหลอดเผื่อให้มันใช้ ขึ้นมาก็เจอมันนั่งเงียบอยู่ที่ปลายเตียงผม เฮ้อ น้องนุ่งก็ไม่ใช่ ทำไมผมต้องมาดูแลมันด้วยวะ


"ขยับมาใกล้ๆ .. ไหน .. ยื่นมือมา" ผมบอก มันขยับมาใกล้ๆผม ตอนนี้เรานั่งกันอยู่ปลายเตียง แก้มมันแดงพอๆกับดวงตา ตอนนี้มันไม้ได้ร้องแล้ว มีแค่เสียงสะอื้นบ้างแต่ไม่มาก


"แสบ" มันพูดร้องซี้ดเวลาผมทายาให้ ผมลูบเนื้อยาไปทั่วผิวขาวที่ตอนนี้แดงเหมือนโดนลวก พอสังเกตดีๆ ผมถึงได้เห็นว่าเสื้อวีฟ้าอ่อนมันเปียกจนเสื้อลู่แนบผิวขาว ตัวบาง พร้อมยอดอกสีชมพูเด่นทะลุเสื้อออกมาทำให้ผมลอบกลืนน้ำลาย ไม่ใช่ว่าผมคิดเรื่องหื่นหรืออะไร ผมแค่รู้สึกแปลกๆ เพราะเราไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้น แล้วนี่มันล้างจานยังไงให้น้ำเปียกชุดขนาดนี้ เมื่อครู่ผมไม่ได้สังเกตเสียด้วยสิว่าตรงซิงค์เปื้อนด้วยหรือเปล่า


"เอาล่ะ เสร็จแล้ว .. กลับห้องเลยไหม จะสองทุ่มแล้ว" ผมถาม มันไม่ยอมตอบแต่เขยิบเข้ามาเอาคางเกยที่ไหล่ผม ผมตัวชาไปครู่ที่มันทำแบบนี้ มันอ้อนผมหรอ แล้วอ้อนผมทำไม


"น้องแสบ .. น้องง่วง .. น้องอยากนอน" มันพูดหลับตาพริ้ม ขาแข้งมันตอนนี้ขึ้นมาพาดที่ตัวผมมั่วไปหมด ผมเหลือบหางตามองไอ้ตัวเล็กที่ตอนนี้หลับตาลง หายใจเข้าสม่ำเสมอ นี่อย่าบอกนะว่ามันหลับ แล้วหลับท่านี้เนี่ยนะ


"เกี๊ยว .. เกี๊ยว .. เฮ้อ .. นอนก็นอนวะ .. ไว้ตื่นค่อยพาไปส่งละกัน" ผมบอกอุ้มไอ้ตัวเล็กไปนอนที่หมอน จัดแจงห่มผ้าให้ดีๆ ห้องผมมีแอร์คครับแต่เก่าแล้วเลยไม่ค่อยเย็น


ผมมองเด็กหัวจุกที่นอนหลับตาพริ้ม บางทีมันก็ดูน่าสงสาร หรือว่ามันมีอะไรในใจ ผมก็ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่ การกระทำของมันไม่ใช่การยั่ว แต่มันคือการอ้อน ผมเก็บคำถามทั้งหมดไว้ในใจก่อนจะเดินออกมาวาดรูปต่อ ผมนั่งลงสีจนเกือบเสร็จสมบูรณ์ เหลือบมองนาฬิกาอีกทีก็ปาไปเกือบเที่ยงคืน ผมล้างมือเดินกลับเข้าห้องก็ยังเห็นมันนอนหลับตาท่าเด็กน้อยอยู่เลย ผมยืนอยู่นาน กำลังชั่งใจว่าจะปลุกดีไหม คิดแล้วคิดอีกจนได้คำตอบ ให้มันนอนด้วยสักวันคงไม่เป็นไร ผมเลยเลิกสนใจ เข้าห้องน้ำอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จก็เดินไปปิดไฟขึ้นเตียงนอน จัดสรรค์ผ้าห่มเสร็จผมก็ข่มตานอน คนที่นอนอยู่ข้างๆไม่มีวี่แววว่าจะรู้สึกตัว มันยังคงนอนหายใจสม่ำเสมอ ขนาดมันไม่ได้อาบน้ำกลิ่นตัวมันยังหอมโชยมาแตะจมูกผมที่นอนข้างๆ . นี่ถ้าพวกคนที่ชื่นชอบมันรู้ว่ามันมานอนค้างกับผม ผมคงจะโดนดักตีหัวสักวันแน่ๆ ก็มันป๊อปปูล่าซะขนาดนั้น แต่สำหรับผมมันไม่ใช่คำว่าโชคดีครับ กึ่งๆโชคร้ายเสียด้วยซ้ำที่ถูกไอ้เด็กจอมยุ่งนี่ตาม นอกจากจะขี้แย มันยังแพ้นู่น แพ้นี่ไม่รู้จบรู้สิ้น ว่าแล้วก็นอนดีกว่าครับ คิดมากก็ปวดหัวเปล่า





TBC.




เรื่องนี้เป็นรักใสๆของเกี๊ยวละกันเนอะ
จะไม่ต้มมาม่าจนอืดค่ะสัญญา
เกี๊ยวฝากขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่ะ
ตามเมนท์ตั้งแต่ตอนเด็กยันตอนโต อิอิ
:pig4:

ออฟไลน์ Melonlove

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
เห้อๆๆถ้าคุณถุงทองรู้นะ  ไม่อยากคิด เกี้ยวนู๋ไม่ระวังตัวเองเลย  งอแง หลับคาห้องพี่อิฐสะงั้น :mew5:  :mew5:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
น้องเกี๊ยวมาพร้อมความน่ารัก ช่างอ้อน พี่อิฐเริ่มแพ้เสน่ห์เกี๊ยวแระ

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
เกี๊ยวจะหนีบลูกเขยวิดวะไปให้คุณป๊าเสียแล้วนี่

ยินดีด้วยนะคะคนเขียน เปิดเรื่องใหม่แล้ว

ออฟไลน์ สายลมที่หวังดี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1
น้องเกี๊ยวถ้าไม่ได้อยู่กับพี่อิฐน้องเกี๊ยวคงโดนกดไปแล้วนะลูก   :hao6:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
เด็กน้อยน่ารัก

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
อร๊ายย น้องเกี๊ยวของพี่ โตเป็นหนุ่มแล้ว ยังน่ารักขี้อ้อนเหมือนเดิมเลยนะ :man1:

ออฟไลน์ titansyui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-0
 :pig4: :pig4:  มาฉลองเรื่องใหม่ค่า  :mc4:

ออฟไลน์ PURE LOVE

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
น้องเกี๊ยวน่ารักจังเลย  :-[  พี่อิฐอย่าดุน้องนักสิ
โอมมม พี่อิฐจงรักน้องเกี๊ยว จงหลงน้องเกี๊ยว เร็ว ๆ เลย :oni3:
ชอบรักใส ๆ อ่านแล้วอารมณ์ดี
ขอบคุณคนเขียนนะคะ

ออฟไลน์ hembetaro

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-1

คิดถึงเกี๊ยวววว  น่ารัก น่าฟัด น่ากด แบบนี้ พ่อปรุงหวงตาย  :mew1:

ออฟไลน์ AMMY★

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 536
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
เกี๊ยวน่ารักมากกก พี่อิฐต้องเข้าใจนะว่าเกี๊ยวอ่ะเขาน่ารักแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ  :o8:

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
น้องเกี๊ยวจะมีคู่แล้ว

ออฟไลน์ hormonesyj

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 721
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-3
น้องเกี๊ยวบอบบางเกิ๊น
แต่ป้าชอบ ไม่ให้พี่อิฐละ
ชอบดุน้อง  :o8:

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ grimace

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 248
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-0
อ๊างงงง น้องเกี๊ยวววว น้องเกี๊ยวววว อิอิ
น่ารักน่าฟัดเหมือนตอนเด็กๆไม่มีผิดเลยน๊า
อยากรู้เหมือนกันว่าเข้าหาอิฐเพราะอะไร มีอะไรมากกว่าที่เห็นอิฐช่วยแน่ใช่ไหม
ชอบแน่นะ ดูแนวดี ไม่เหมือนใคร
ว่าแต่น้องเกี๊ยว..คุณพ่อกับคุณป๊ารู้ไหมน๊า

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด