"MyBoy"
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
นี่คือเรื่องแต่งไม่มีเรื่องจริงผสมอยู่สักนิดเดียว
"MyBoy"ตอนที่ 1
แสงไฟและเสียงพูดคุยกันจากห้องนอนในบ้านหลังถัดไป ทำให้ไอ้ต้อนที่กำลังหลับสบาย ในอาการที่เอียงแก้มลงแนบกับท่อนแขนตัวเอง ทาบหนังสือเรียนที่โต๊ะอีกที เงยหน้าขึ้นมาขยี้หูขยี้ตางัวเงีย แล้วก็ต้องกลายเป็นตาสว่างขึ้นมาในทันทีใด เมื่อภาพที่ปรากฏในห้องนอนในบ้านข้างๆ คือภาพของแผ่นหลังหญิงสาว ส่วนไอ้คนที่หันหน้ามาหากัน คือพี่อ๋อม เพื่อนบ้านเสเพล เจ้าชู้ วุ่นวาย ฯลฯ
หญิงสาวคนนั้นสวมเพียงเสื้อชั้นใน ขณะที่พี่อ๋อมเดินเข้ามาหาแล้วยืนจูบยืนฟัดกันนัวเนียทั้งที่เปิดไฟ
ดวงตาของพี่ชายข้างบ้านที่มองผ่านเรือนผมยาวสยาย สบตากันอย่างจังกับคนบ้านนี้
ไอ้ต้อนถึงได้รู้สึกตัว ตบกะโหลกตัวเองทีนึงเพื่อเรียกสติกลับมาแล้ววิ่งไปปิดไฟ กลับมานอนคลุมโปง
ยังมีเสียงพูดคุยแว่วๆ ดังมาให้ได้ยิน
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พี่อ๋อมพาหญิงสาวมาแสดงสดให้ดูสักหน่อย
ไม่ได้อยากดูแต่เพราะเพื่อนบ้านคนนี้อยู่บ้านเพียงคนเดียว ทำให้นึกอยากจะทำตรงไหนก็ทำไปทั่วบ้าน
พวกโรคจิต! ชอบโชว์ชอบอวด
ดูเผินๆ ก็ออกจะปกติ แต่ที่แท้....
แต่ถึงจะคลุมโปงอยู่ เสียงครางที่ยังเล็ดลอดมาให้ได้ยินทำให้เลือดในกายของไอ้ต้อนร้อนระอุ
กูไม่ได้อยากดูว้อยยยยยยยยยยยยยย!
ตื่นเช้าไปโรงเรียน ยังจะอุตส่าห์มาเจอไอ้พี่อ๋อมที่หน้าบ้านเสียอีก แม่ไม่น่าซื้อบ้านหลังติดกับบ้านโรคจิตเลยให้ฟ้าผ่าต้นตะไคร้เหอะ เพราะทำให้ต้องเดินผ่านพวกโรคจิตนี่ทุกวัน แล้วกูจะติดโรคจิตจากมันมั้ยเนี่ย
“ไงต้อน ไปโรงเรียนแล้วเหรอ”
“เออ”
“อะไร พูดไม่เพราะเลย” ไม่ได้แค่ดุ แต่พี่อ๋อมก้าวมายืนขวางไว้อีกต่างหาก
“ก็เออ ไปโรงเรียนแล้ว ไม่ใช่...”
“ไม่ใช่อะไร”
ไอ้ต้อนเงยหน้าขึ้นมอง แลบลิ้นใส่ “แบร่” กะแลบลิ้นใส่แล้ววิ่งหนี แต่พี่อ๋อมดึงกระเป๋าเป้หลังไว้จนเซกลับมาหา
“อะไรวะ พูดอะไรครึ่งๆกลางๆ ไม่รู้เรื่องเลย”
ไอ้ต้อนแกะมือที่จับกระเป๋าเป้ไว้ “ผมจะไปโรงเรียนแล้ว”
“รู้แล้วว่าจะไปโรงเรียน แต่ต้อนพูดอะไรครึ่งๆกลางๆ พี่จะรู้เรื่องมั้ยเนี่ย”
ไอ้ต้อนทำหน้ายู่ยี่ยับย่น หันไปมองทางอื่น เมื่อนึกถึงภาพเมื่อคืน ถึงจะเห็นแค่บทนำ แต่เสียงของกิจกรรมที่มันดำเนินต่อไป มันกำลังรบกวนจิตใจอย่างร้ายกาจ
“ไม่เห็นจำเป็นต้องรู้เรื่อง ผมจะไปโรงเรียน ไอ้พี่โรคจิต”
“อะไร แอบดูเหรอ”
“ใครที่ไหนแอบดู ห้องพี่กับห้องผมน่ะมันตรงข้ามกัน แล้วพี่ก็ไม่ปิดไฟ”
หันมามองคนที่ยืนอยู่ข้างหน้า พี่อ๋อมกลับยิ้มขำ
“ขำอะไร ”
“ต้อนอายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย”
“จะอายุเท่าไหร่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการที่ผมต้องมาเห็น มาได้ยินเวลาที่พี่.....”
“พี่อะไร เห็นมั้ย ต้อนชอบพูดอะไรทีละคำ ทีละวรรค”
ไอ้ต้อนสะบัดหลังมือใส่อกกว้างของคนที่ยังใส่เสื้อนอน กับกางเกงเลอยู่ข้างหน้า “ฮึ่ย ผมจะไปโรงเรียนแล้ว”
“ก็ไปสิ”
บอกให้ไป แต่พี่อ๋อมยังไม่ยอมขยับ ไอ้ต้อนหันซ้ายหันขวา
“ปิดไฟด้วย แค่นั้นแหละเข้าใจหรือยัง ไอ้โรคจิต!” ไอ้ต้อนตะโกนใส่หน้า แล้ววิ่งสวน แต่โดนแขนล่ำๆเหนี่ยวกลับมาหา รู้สึกถึงจมูกโด่งที่พุ่งชนแก้มกับเสียงดังฟอด!
“เฮ่ย!”
ไอ้ต้อนหน้าแดงไปถึงหู ยกมือปิดแก้ม
“อะ อะ อะ อะ อะ”
“ไปโรงเรียนได้แล้วนักเรียน”
ไอ้ต้อนเหลียวมองซ้ายมองขวา วิ่งไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง
ทำไมกูถึงไม่ชก หรือเตะไอ้โรคจิตชอบโชว์นั่นไปซักทีวะ พอเค้าบอกให้ไปโรงเรียนกูก็ไปทันทีเลย
แล้ว แล้ว แล้ว คืนนี้ หรือคืนต่อไป เขาจัดโชว์พิเศษขึ้นมาอีก กูทำไงดี
ย้ายไปนอนห้องแม่ได้มั้ยเนี่ย TT^TT
เลิกเรียนกลับมาบ้านตอนบ่าย พร้อมกับเพื่อนร่วมแก๊งค์อีก 4 คน ไอ้เล้ง ไอ้ปลา ไอ้เกม แล้วก็ไอ้นนท์ ช่วยกันทำโครงงานวิทยาศาสตร์กันอยู่ที่โรงรถไปเรื่อย จนกระทั่งของกินใกล้หมด เรี่ยวแรงก็พลอยหดหาย
“ไอ้ต้อน มึงไปหุงข้าว เจียวไข่เลี้ยงพวกกูดีกว่าว่ะ” ไอ้เล้งเสนอ
“สัดกินขนมกูหมดโหล แล้วมาใช้ให้กูเจียวไข่เลี้ยงพวกมึงอีก”
เอะอะโวยวายกันเสียงก้องโรงรถ คนข้างบ้านรูปหล่อเปิดประตูออกมามอง
ทำไมบ้านจัดสรรชานเมืองมันถึงได้ใกล้ชิดสนิทสนมกันขนาดนี้วะ
“พี่อ๋อม สวัสดีครับอยู่บ้านหรือครับพี่” เหล่าเพื่อนทั้ง 4 หันไปยกมือสวัสดี พี่อ๋อมรับไหว้แล้วปีนข้ามรั้วเข้ามาหน้าตาเฉย
เออ ประตูบ้านเขามีไว้งั้นแหละ
“วันนี้พี่มีเรียนแค่เที่ยง ทำอะไรกันเนี่ย”
“โครงงานวิทย์พี่ พี่ดูภูเขาไฟผมดิ นี่นะ ข้างใต้มีลาวา สามารถปะทุได้เหมือนจริง” ไอ้เล้งสาธิต มีไอ้เกมคนคิดงานตัวจริงยืนยิ้มอยู่ข้างๆ
“เออ โว้ย เก่งนี่หว่า” พี่อ๋อมยืนทึ่ง เมื่อภูเขาไฟจำลองขยับตัว แล้วมีลาวาไหลออกมาจากปากปล่อง ลงร่องที่อยู่รอบด้านภูเขาไฟ แล้วถูกผลักให้ขึ้นไปที่ปากปล่องใหม่อีกครั้ง
“อย่าทดลองมาก เดี๋ยวแบตหมด” ไอ้ต้อนรีบเตือนเพื่อน
“อ้าว แล้วมึงมายืนทำไร ไปเจียวไข่หุงข้าวเลี้ยงพวกกูได้แล้ว” ไอ้ปลาไม่ลืมหันมาเร่งยิก
“แม่ยังไม่มาเหรอต้อน” พี่อ๋อมหันมาถาม
ไอ้ต้อนหน้างอ “เค้าเลิกงาน 5 โมงนี่มัน 5 โมงพอดีจะมาถึงทันทีได้ไง”
มือใหญ่ๆ ของพี่อ๋อมขยี้หัวเกรียนๆของไอ้ต้อนจนโยก
“กินอะไรกัน พี่ทำให้”
“โว๊วววว เย๊” เหล่าลูกหมา ....อ่า ไม่ใช่เขาต้องเปรียบเทียบเป็นลูกนกสินะ...ประสานเสียงแล้วสั่งรายการอาหาร ทั้งไข่เจียว ผัดผัก ต้มยำ
“มึงรู้เปล่าเหอะ ว่าตู้เย็นบ้านกูมีไอ้ที่พวกมึงสั่งหรือเปล่าน่ะ สัด สั่งๆๆๆ กันจัง” ไอ้ต้อนหน้างอ หันไปหาพี่อ๋อม “จะทำก็ไปทำดิ”
“ก็ครัวบ้านต้อน อย่างน้อยต้อนก็ต้องไปเป็นลูกมือพี่สิ”
“ให้ผมไปทำกับต้อนก็ได้” ไอ้เกมเสนอตัว แต่อีก 3 คนร้องห้าม
“มึงต้องมาเก็บงานสิ ให้ไอ้ต้อนไปทำน่ะแหละดีแล้ว”
“เร็วไอ้ต้อน กูหิวแล้ว” ไอ้เล้งยังจะอุตส่าห์ตะโกนเร่ง
“ไรของพวกมึงนักหนาว้า ทำงานเสร็จแล้ว ก็ไปแดกข้าวหน้าปากซอยโน่นเลย สัดนี่ ชอบใช้กูนัก”
ไอ้ต้อนบ่นๆๆๆ แล้วก็เดินเข้าไปในครัว หันมา เออ ไอ้พี่โรคจิตข้างบ้านก็เดินตามมาด้วย
“พี่ทำกับข้าวละกัน ผมหุงข้าวนะ”
พี่อ๋อมเปิดตู้เย็นหยิบของออกมาวาง แล้วหันไปต้มน้ำเตรียมทำต้มยำไก่
ไอ้ต้อนเสียบหม้อข้าว กดปุ่มแล้วมายืนเอามือไขว้หลังอยู่ข้างๆ “อย่าทำเร็วนะ เพิ่งเสียบข้าว”
พี่อ๋อมหันมามอง ทำเสียงหัวเราะ คึคึ “เกิดมาเพิ่งเคยได้ยินคำสั่งแบบนี้”
“เออ ครั้งแรกในโลกจำไว้”
ส่งเครื่องต้มยำลงหม้อ ตามด้วยมะเขือเทศ และไก่หั่นชิ้น
ไอ้ต้อนถามต่อ “ใส่มะเขือเทศทำไม”
“รสจะได้นุ่มขึ้นไง”
“ในตู้เย็นมีซองเครื่องปรุงนะ”
“ไม่ต้องใช้ เก็บไว้อย่างนั้นแหละ”
ไอ้ต้อนถึงกับร้องโวววววว ล้อเลียน “มั่นมาก พ่อครัว”
“อะ แน่นอน ทำกับข้าวสำคัญคือปรุงแล้วต้องชิม สักแต่ใส่ๆลงไปไม่ชิมมันก็ไม่อร่อย”
พูดไปพี่อ๋อมก็หันไปกรีดใบคะน้าทิ้ง ปอกก้าน แล้วหั่นเตรียมผัด
ไอ้ต้อนหันไปมองหม้อข้าวอีกที “พี่ทำเร็วไปแล้ว หม้อข้าวยังไม่ร้องวี้ๆเลย เดี๋ยวพวกมันกินกับกันหมด ก่อนกินข้าว”
“ไอ้ต้อน กูได้ยินนะที่มึงนินทากูอ่ะ” เสียงไอ้ปลาตะโกนโหวกเหวกมาจากหน้าบ้าน
“ก็กูกะให้พวกมึงได้ยินน่ะสิ” ไอ้ต้อนตะโกนตอบแล้วหัวเราะลั่น หันมาหาคนที่กำลังเด็ดก้านพริกขี้หนู ฝานมะนาวรอ “ไม่ทุบใส่ถ้วยไว้เลยล่ะพี่”
“เอาถ้วยมา”
“แหม.... เราก็คิดว่ามีเคล็ดอะไรซะอีก”
บ่นๆๆ ไอ้ต้อนขี้บ่นชอบทำหน้างอหันไปหยิบถ้วยแกงมาวางไว้แล้วก็ยืนอยู่ข้างๆ เอามือไขว้หลังมองดูพี่อ๋อมทำกับข้าว
“เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าพี่ทำกับข้าวเป็น คิดว่าซื้อกินซะอีก”
“ก็ไม่เห็นยาก เอาทุกอย่างใส่ลงไป รอให้สุกแล้วตักใส่จาน”
“เหวยยยยย ง่ายเนอะ งั้นมาทำให้กินทุกวันเลยดิ”
“เอามั้ยล่ะ”
พี่อ๋อมหันมามอง แววตาแปลก ทำหัวใจไอ้เด็กมอ 6 เทอมปลายเกิดอาการซนเซเป๋ไป๋
“ไม่ละ ผมซื้อแกงถุงเข้าบ้านก็ได้”
พี่อ๋อมยิ้มหวานโอบแขนรอบเอวของไอ้ต้อนรั้งเข้ามาหา
ไอ้ต้อนลืมตาโพลงหันออกไปมองหน้าบ้าน ใช้มือยันอกกว้างไว้
...อะ เร็ว ไป มั้ย พี่ ไม่ ให้ เวลา ผม คิด สัก นิ๊๊๊ดดดดด เหรอ...
จมูกคมกดลงที่แก้มแล้วบดย้ำ ถึงได้ปล่อยออก ใบหน้ายิ้มแย้มอยู่ข้างหน้า แต่ไอ้ต้อนก้าวถอยหลังวิ่งขึ้นไปหลบอยู่บนห้องนอน
ไอ้นนท์เพื่อนอ้วนดำต้องเป็นคนขึ้นมาตาม เมื่อพี่อ๋อมทำกับข้าวเสร็จแล้ว กลิ่นหอมฟุ้งไปทั้งบ้าน
“สัดต้อน แดกข้าว ขืนช้ามึงกินข้าวคลุกกับน้ำมันเจียวไข่เหอะ”
“สัด มึงสิแดกข้าวกับน้ำมันเจียวไข่”
ไอ้ต้อนเปิดประตูห้องนอนออกมาในสภาพที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว
“สัด หนีมาอาบน้ำปล่อยพี่เขาทำกับข้าวได้ไงวะ”
“แล้วทำไมมึงไม่ช่วยพี่เขาล่ะ”
“แล้วกูจะรู้มั้ยล่ะ ว่ามึงหนีมาอาบน้ำน่ะ กูกำลังเก็บของกวาดโรงรถให้มึงอยู่ พี่เขาก็ทำเสร็จละ”
คุยกันเสียงดังปานอยู่กันคนละฝั่งของถนน เดินลงมาหันมาเห็นพ่อครัวจำเป็นกำลังยืนยิ้มกว้าง
จะยิ้มหามดแดงมดดำอะไรแถวนี้หรือไง
กูเขินนนนนนนนน
-*-*-จบตอนที่1-*-*-
โปรดอ่านอย่างมีความสุข เพราะนี่ึืคือจุดประสงค์ของเรื่องนี้ แต่หากอ่านแล้วไม่มีความสุข โปรดบอกเราสักนิดว่าควรแก้ไขเพิ่มเติมอย่างไร
สุขสันต์วันพฤหัสบดี พบกันวันอาทิตย์นะครับ
ไจฟ์กับที
#ตอนที่ 1 #ตอนที่ 2 #ตอนที่ 3 #ตอนที่ 4 #ตอนที่ 5 #ตอนที่ 6 #ตอนที่ 7 #ตอนที่ 8 #ตอนที่ 9 #ตอนที่ 10 #ตอนที่ 11 #ตอนที่ 12 #ตอนที่ 13 #ตอนที่ 14 #ตอนที่ 15 #ตอนที่ 16 #ตอนที่ 17 #ตอนที่ 18 #ตอนที่ 19 #ตอนที่ 20 #ตอนที่ 21 #ตอนที่ 22 #ตอนที่ 23 #ตอนที่ 24 #ตอนที่ 25 จบ #ตอนพิเศษ"โอ" #ตอนพิเศษต้อน+อ๋อม 1 #ตอนพิเศษต้อน+อ๋อม 2 #ตอนพิเศษเฟียต+ทู #ตอนพิเศษ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
