ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนนะคะ ว่าคนเขียนไม่ค่อยถนัดเขียนฉากอัศจรรย์ เท่าใดนัก บางทีถ้าบิวส์ขึ้นก็จะใส่เต็ม แต่ส่วนใหญ่จะเป็นในลักษณะตัดไปตัดมามากกว่า (แต่พยายามจะใช้ภาษาไม่ให้อารมณ์เรื่องสะดุด) ก็จะพยามเขียนให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้นะคะ มีคำแนะนำ เสนอแนะอะไร ก็ยินดีรับฟังทุกท่านค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
=========================
คุณตำรวจยอดรัก
==============
2
เควินยิ้มน้อย ๆ แล้วจึงยอมปล่อยมือทั้งสองข้างของอีกฝ่ายที่จับกุมไว้เป็นอิสระ ร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามราวกับนักกีฬาตรงเข้าช้อนร่างคนตรงหน้าขึ้นอุ้ม กานต์สะดุ้งเฮือก เมื่ออีกฝ่ายเดินดุ่ม ๆ ตรงไปที่บริเวณห้องครัว แทนที่จะพาเขาไปห้องนอนอย่างควรเป็น
“เดี๋ยวก่อน! นายจะพาฉันไปไหน”
“ผ้ากันเปื้อนก็ต้องคู่กับโต๊ะอาหารสิ”
หนุ่มลูกครึ่งตอบพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ จนกานต์ต้องตวาดขึ้นเสียงใส่ด้วยความฉุนปนอาย
“นี่นาย!”
“ที่นายแต่งแบบนี้ เพราะต้องการให้ฉันทำแบบนี้ไม่ใช่หรือ”
เควินถามในขณะที่เดินอ้อมโต๊ะอาหารไปยังฝั่งที่ไม่มีเศษแก้ว เขาวางร่างเปลือยเปล่าในผ้ากันเปื้อนลงบนโต๊ะเบื้องหน้าเขา จัดการถ่างขาของอีกฝ่ายออกพร้อมกับแทรกตัวไปอยู่ตรงกลาง แล้วยืนนิ่งยิ้มรอคำตอบ
“มันก็…ก็มีส่วนบ้าง”
กานต์อ้อมแอ้มตอบกลับไป ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย
“ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือไง เปลี่ยนบรรยากาศดีออก”
ร่างสูงเปรยขึ้น ในขณะที่มือใหญ่ข้างหนึ่งลูบไล้ท่อนขาด้านหน้าของอีกฝ่ายแผ่วเบา เพื่อปลุกเร้าอารมณ์
“อ๊ะ…เดี๋ยวก่อน …จะทำอะไรน่ะ”
กานต์ถามด้วยความหวาดระแวง เมื่อมืออีกข้างของชายหนุ่มถลกผ้ากันเปื้อนตรงหน้าเขาขึ้น เผยให้เห็นความเป็นชายที่เริ่มแข็งขืนขึ้นสู้สัมผัสนั้น
“ก็เตรียมกินอาหารไงล่ะ …ดูสิ สั่นระริก รอให้กินเชียว”
เควินบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า และจับจ้องสิ่งนั้นด้วยสายตาโลมเลีย จนกานต์หน้าแดงก่ำ แล้วพยายามดันใบหน้าของคนที่ชะโงกมาใกล้ส่วนที่อยู่กึ่งกลางระหว่างขาเขาเกือบชิด
“โรคจิต! อย่ามองนะ!”
“รสชาติก็สุดยอดเหมือนเคยเลยนะ อาหารจานนี้”
เควินใช้ลิ้นลิ้มเลีย หยอกเย้า ดูดกลืนความเป็นชายของคนรักเขา ราวกับกำลังลิ้มรสอาหารอันโอชะจานพิเศษ ร่างของนายตำรวจหนุ่มบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน มือที่พยายามดันศีรษะของอีกฝ่ายให้ออกไป กลับเปลี่ยนเป็นขยุ้มเส้นผมดำสลวยของอีกฝ่ายด้วยแรงอารมณ์
“อื๊อ! เควิน…ยะ…อย่า”
เควินเงยหน้าขึ้นมองเมื่อได้ยินน้ำเสียงกระเส่าของชายคนรัก เขาถอนริมฝีปากออกมา แล้วเอ่ยถามอีกฝ่ายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มติดเจ้าเล่ห์
“หือ? อย่าอะไรอย่างนั้นรึ”
ผู้หมวดหนุ่มหน้าแดงระเรื่อ เขาหลุบตาหลบลงด้วยความเขินอาย พร้อมกับพึมพำเสียงแผ่ว
“อย่า…ช้าสิ…ฉันจะทนไม่ไหว…แล้วนะ”
เควินชะงักเล็กน้อย ก่อนจะหลุดยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ พร้อมกับก้มลงกระซิบข้าง ๆ หูของอีกฝ่าย
“หึ ๆ รับทราบครับคุณตำรวจยอดรัก”
เกมรักเร่าร้อนระหว่างมาเฟียหนุ่ม และนายตำรวจอนาคตไกล ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ผู้หมวดหนุ่มยังคงมีเรือนร่างที่ถูกปลุกเร้าอารมณ์และตอบสนองได้ง่ายเช่นเคย และเควินเองก็พอใจมากที่กานต์เป็นเช่นนี้ ผ้ากันเปื้อนผืนที่ผู้หมวดหนุ่มสวมใส่ ก็ยังคงถูกผูกเอาไว้ไม่ได้ถอดออก เพราะมันไม่ได้เกะกะหรือขัดต่อเกมรักที่ทั้งคู่พึงมีต่อกัน
กานต์ถูกหนุ่มลูกครึ่งจับพลิกแพลงลีลาเพื่อร่วมรักหลายต่อหลายท่า อยู่เกือบสองชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาทั้งคู่ก็สุขสมอารมณ์หมายในเวลาไล่เลี่ยกัน เควินจึงอุ้มร่างอ่อนระทวยในผ้ากันเปื้อน ตรงไปยังห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่นใส่อ่าง แล้วลงไปแช่ด้วยกันพร้อมคนรัก
“เป็นไงคืนนี้ พอใจหรือยัง”
เควินที่นั่งซ้อนอยู่ข้างหลังร่างเปลือยเปล่าของกานต์กระซิบถาม สำหรับผ้ากันเปื้อนผืนที่ผู้หมวดหนุ่มใส่อยู่ก่อนหน้านั้น ก็ถูกถอดทิ้งไว้บนพื้นห้องน้ำเรียบร้อย
“พอใจ…ที่สุด”
กานต์ตอบเสียงแผ่วอย่างพึงพอใจดุจเดียวกับคำพูด ทำให้คนฟังหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ แล้วชะโงกหน้าไปหอมแก้มของเจ้าตัวอย่างเอ็นดู
“ฉันรู้นะ ว่าก่อนหน้านั้น นายไม่ค่อยพอใจ ที่ฉันไม่มีเวลาทำให้นายถึงที่สุดน่ะ”
ประโยคถัดมาของเควิน ทำให้กานต์ชะงัก แล้วก็เงียบไป แต่ร่างสูงก็ยังคงสังเกตเห็นใบหูของอีกฝ่ายที่แดงก่ำ เผยให้เห็นว่าเจ้าของกำลังรู้สึกเช่นใด
“ไม่ต้องอายหรอกน่า ถ้านายอยากก็บอกฉันสิ ฉันยินดีทำให้นายถึงสวรรค์ ได้ทุกครั้งที่นายต้องการอยู่แล้วน่า”
กานต์ชะงัก ก่อนจะพึมพำแผ่วเบาอย่างเขินอาย กับประโยคที่ช่างไม่สะทกสะท้านอันใดของอีกฝ่าย
“คะ ใครจะกล้าพูดเล่า ไอ้คนหน้าด้าน”
เสียงหัวเราะทุ้มต่ำในลำคอ ดังขึ้นเบา ๆ หลังจากที่ได้ยินคำด่าของคนรัก ก่อนที่มือไม้ใหญ่จะเริ่มซุกซน ลูบไล้เรือนร่างเปลือยเปล่าได้สัดส่วนตรงหน้าอีกครั้ง
“ดะ เดี๋ยว ฉันพอแล้วนะ… ไม่ต้องแล้ว”
กานต์รีบประท้วงเสียงสั่น สัมผัสแข็งขึงที่ดุนดันมาจากสะโพกด้านหลัง บ่งบอกว่าเควินกำลังตื่นตัวขึ้นเรื่อย ๆ และพร้อมที่จะเริ่มเกมรักครั้งใหม่ระหว่างพวกเขาอีกครั้งหนึ่ง
“หือ? นายพอ แต่ฉันไม่พอนี่”
เควินตอบหน้าตาย ก่อนที่จะใช้มืออีกข้างล้วงไปตรงบริเวณกลางหว่างขาของผู้หมวดหนุ่ม เขารู้ดีว่าควรจะทำอย่างไร ถึงจะทำให้อีกฝ่ายยอมตอบสนอง และร่วมมือกับเขาอีกครั้ง
“ยะ…หยุดนะ …ไอ้คนบ้ากาม”
กานต์ร้องห้ามเสียงสั่น นึกเจ็บใจตัวเองที่เป็นคนถูกปลุกเร้าได้ง่ายดายแบบนี้ เขาเคยว่าเควินบ่อย ๆ ว่าเป็นคนเซ็กส์จัด แต่ดูเหมือนว่าตัวเขาเองก็แทบจะไม่แตกต่างอะไรกับอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย
“พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน…”
เมื่อเห็นว่าห้ามไปคงไม่มีผล น้ำเสียงแผ่วจึงร้องขอต่อรองแทน
“อืม…จะพยายามไม่ทำทั้งคืนแล้วกัน”
เควินตอบพึมพำอย่างไม่ใส่ใจ เขาอุ้มร่างที่เล็กกว่าตัวเขาขึ้นนั่งตักอย่างช้า ๆ พร้อมกับจ่อแก่นกายแข็งขึงไว้รอคอยยังปากทางที่ถูกเบิกทางมาแล้วก่อนหน้า ผู้หมวดหนุ่มสะดุ้งเฮือก ครางเบา ๆ เมื่อถูกความเป็นชายของคนรักดันผ่านเข้าไปทางเบื้องหลังของตนอย่างช้า ๆ เสียงขยับตัวใต้น้ำยิ่งชวนให้กระตุ้นอารมณ์เสียยิ่งกว่ายามปกติ …สุดท้ายกานต์ก็จำไม่ได้ว่า เขาใช้เวลาร่วมกับเควินในอ่างน้ำนั้นนานกี่ชั่วโมง และถูกอีกฝ่ายพามาพักบนเตียงในตอนไหน รู้สึกตัวอีกที แสงสว่างรำไรก็รอดมาจากผ้าม่าน พร้อมกับนาฬิกาบนหัวเตียงที่บอกเวลา เจ็ดโมงเช้าแล้ว
...
..
(ยังมีต่อ)