ตอนที่ 1
“พี่ฟ้าเมื่อคืนกลับห้องกี่โมง”
ร่างสูงเงยหน้าจากหนังสือเรียน ส่งยิ้มมุมปากให้กับคนรักที่นั่งกอดอกหน้ามุ่ยเพราะไม่พอใจที่เขาไปร้านเหล้า
“บอลจบพี่ก็กลับเลย”
“แล้วทำไมไม่โทรบอกเติ้ล ไลน์มาก็ยังดีอ้ะ”
มือหนายกขึ้นไปขยี้กลุ่มผมสีน้ำตาลของคนตรงหน้า
“พี่แบตหมดครับ ไม่งอนนะ เดี๋ยวพาไปดูหนัง”
“ก็ได้ ไม่ได้เถลไถลนะ?”
“จะมีได้ยังไงล่ะ พี่คบเติ้ลอยู่นะ ป่ะเดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้องเรียน”
คนรอบข้างลอบมองคู่รักแห่งคณะเศรษฐศาสตร์แล้วอดอิจฉาไม่ได้ เดือนปีสี่อย่างฟ้าลั่นคบกับรุ่นน้องปีสองสุดน่ารักอย่างเติ้ล
หล่อเหลากับน่ารัก…เหมาะเจาะลงตัว
“มึงนี่เลว”
เลิกคิ้วเมื่อกลับมานั่งที่โต๊ะ
“เออ แม่งเลว”
เพื่อนสนิทสองคนส่งสายตาประณาม
“กูเลวยังไงไหนบอกซิ”
“ทำมาพูดจาดีกับน้องเติ้ล ไอ้สัสเมื่อคืนพาใครกลับไปกก”
หัวเราะในลำคอเมื่อนึกถึงคนที่หิ้วกลับไปนอนด้วย….เจอกันบางครั้งบางคราวแต่ลีลาโคตรเด็ด แถมไม่เรื่องมากเข้าใจตรงกันว่าแค่วันไนท์สแตน
“เออน่า คนนี้ไม่งี่เง่า”
“สงสารน้องเติ้ลว่ะ”
“สงสารทำไม มันไปแอบควงเด็กวิดวะกูยังไม่พูด”
ยักไหล่ไม่ใส่ใจ…
เห็นกับตา แต่เพราะเติ้ลมันยังไม่ทำให้จับได้คาหนังคาเขา แค่แอบๆคุย แอบไปกินข้าวด้วยกันเขาถือว่าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้ เหมือนกับที่เติ้ลก็ไม่รู้ถ้าเขาไปกับใคร
“แหม่ น้องเค้าไปกินข้าวเฉยๆ ส่วนมึงนี่ไปเอา”
“ก็กูอยากเอา”
เพื่อนสองคนส่ายหัวปลง ชินแล้วกับความเพลบอยของฟ้าลั่น คบคนไม่ซ้ำหน้า เปลี่ยนกิ๊กเป็นว่าเล่น ที่ยอมคบกับน้องเติ้ลอยู่ได้ก็เพราะเด็กมันไม่เรื่องมาก
แต่จะคบนานแค่ไหน?
“นี่อะไรวะ?”
“เห้ย เด็กมึงนี่ฟ้า”
‘พณิน เชอเบท เกรน หนุ่มผมยาวที่ได้รับการโหวตให้เป็นหนุ่มมาดเซอร์อันดับหนึ่งของมหาลัย ด้วยความสูง 185 ตัวสูงโปร่ง ขายาวที่มี
เอกลักษณ์ประจำตัวคือเสื้อยืดคอวีสีขาว กางเกงยีนส์สกินนี่สีดำและรองเท้าด๊อกเตอร์มาร์ติดหุ้มข้อ ไรหนวดจางๆเหนือริมฝีปากบางที่มีรอยยิ้มกระชากใจสาวมานักต่อนัก
ความสามารถที่เล่นดนตรีได้แทบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นกลอง กีตาร์ หรือเบส แต่ถ้าใครเคยแวะเวียนไปร้าน ‘ขอบโลก’ ทางประตูตะวันออกจะรู้ว่าเสียงร้องของเชอเบทก็ไม่ธรรมดา แถมยังได้ที่สามจากการประกวดเดือนคณะสถาปัตย์มาแล้ว หล่อแบบนี้ได้ข่าวว่ายังไม่มีตัวจริง เพราะมีแต่ขาจรแวะไปก็แวะมา แต่หล่อขนาดนี้ใครๆก็อยากแวะเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ’
โปสเตอร์รูปเชอเบทจากด้านข้างที่กำลังนั่งไขว่ห้างอวดเรียวขายาวอยู่หน้าโต๊ะเขียนแบบในห้องสตูดิโอ ผมยาวถูกรวบขึ้นเป็นมวยโชว์ต้นคอขาว….กับไรผมปรกหน้าที่กำลังก้มมองโต๊ะ ปากกัดปลายดินสอไม้สีดำในมือ
“ถ่ายแบบปะเนี่ย?”
“ขาวสัส ของจริงเป็นไงวะ?”
ปิงกับแท็ปหันมาถามเพื่อนที่ผ่านค่ำคืนพิเศษกับคนในโปสเตอร์มาครั้งสองครั้ง
“มันสูงเท่ามึงเลยนะ”
แท๊ปออกความเห็น จะเป็นเกย์ควีนที่โย่งไปหน่อยมั้ย?
“ความสูงไม่มีผลในแนวราบเว่ย”
ไอ้ปิงหน้าทะเล้นตอบแทน แต่ก็ยังรอคำตอบจากฟ้าลั่น
“มัน….”
ลุ้น…
“ไม่บอกหรอกสัส กูไม่พูดเรื่องบนเตียงโว้ย”
ถึงจะโชกโชน ฟันมาเยอะ แต่ไม่ใช่พวกกินในที่ลับไข่ในที่แจ้ง ไม่เคยเอาคู่นอนมาพูดเรื่องลีลาหรือข้อดีข้อด้อย เพราะเป็นการไม่ให้เกียรติ
“สาส แล้วทำให้ลุ้น”
“ไปเซเว่นกัน กูอยากกินแมกนั่ม ฮ่าๆ”
ส่ายหัวแต่ก็ไม่ติดใจเพราะรู้ว่าฟ้าลั่นก็มีขอบเขตของมัน
ความดีในความเหี้ย
“เชอ กินป้ะ?”
“ป้อนหน่อย”
“กูไม่ใช่เด็กมึงไอ้สัส”
แต่ก็ยอมยัดฝรั่งใส่ปากเพื่อน
พระเจ้าคงเห็นของดีมีราคามันจะเพอเฟคไปเลยผสมความรักสนุกมาใส่ตัวเชอเบทเพื่อนเขา…มันถูกใจใครก็ควงและพาขึ้นเตียงซะหมด ไม่ค่อยสนใจว่าอีกฝ่ายจะโสดไม่โสด
รอยที่คอก็ยังเห็นรำไรแม้จะมีผ้าพันคอสีเทาปิดอยู่ ดวงตาเมื่อคนนอนไม่พอแฝงความรื่นรมย์เหมือนได้กินยาอายุวัฒนะมา
ปริ๊นซ์ส่ายหัวแล้วหันไปนั่งสรุปงานต่อ หวังพึ่งเพื่อนไม่ได้ในวิชาทฤษฏี แต่ก็ต้องสรุปเผื่อมันด้วยเพราะทุกโปรเจคเชอช่วยทุกอย่าง เผลอๆนั่งทำแทนด้วยซ้ำ
“ปริ๊นซ์ที่รัก ง่วงจังขอนอนตักหน่อย”
“เออๆมา”
เขยิบตัวไปสุดเก้าอี้ตัวยาว ปล่อยให้เพื่อนผมยาวทิ้งตัวลงหนุนตัก
บ้างก็ชอบลือว่าเขากับเชอเป็นคู่รักกัน มีหลายคนส่งสายตาสงสารมาด้วยซ้ำเวลาเชอไปลั้ลลากับใครเพราะคิดว่าเขาถูกนอกใจ
แต่เชอถึงจะไปทั่ว ไปเรื่อย แต่มันเป็นเพื่อนที่ดี
คนอื่นไม่รู้คิดว่าเชอมันแค่ใช้ชีวิตรักสนุก ลอยหน้าลอยตาไปวันๆ
“เชอ มีรูปมึงแปะทั่วมหาลัยด้วยนะ”
“หือ…ทำไม”
พึมพำทั้งที่ยังหลับตา พลิกตัวหันหน้าซุกกับแผ่นท้องใต้เสื้อนักศึกษาของปริ๊นซ์
“มึงได้หนุ่มเซอร์อันดับหนึ่ง”
“คือไร?”
“โพลโหวต แบบที่เต็งหนึ่งวิศวะ กับเป็นเอก รัฐศาสตร์เคยได้หนุ่มหล่ออ่ะ”
“อ้อ….โพลปัญญาอ่อน”
“แต่รูปมึงหล่อมากเลย”
“รูปไหน?”
“ที่พี่ควั่นเคยถ่ายรูปมึงไปโปรโมทคณะปีก่อน รูปนั่งวาดแบบอ่ะ”
มีอยู่รูปเดียวที่ชัดเจนในความทรงจำ โคตรหงุดหงิดกว่าจะจัดท่า จัดแสงและถ่าย เยอะแยะไปหมดโคตรน่ารำคาญ ถ้าไม่ติดไอ้ควั่นหรือพี่ควั่นเม่งลีลาดีนะ…
“เชี่ย น่ารำคาญสัส”
“แฟนคลับมึงคูณแปดแน่ ฮ่าๆ”
“มึงก็ทำหน้าที่เมียที่ดี ไปไล่ด่าพวกนั้นบ้างสิ”
“สัส ไม่เอาโว้ย แค่นี้กูก็โดนมองแรง”
เด็กไอ้เชอบางคนก็ไม่เข้าใจคำว่าเพื่อนสนิทเอาซะเลย ถ้าไม่เพราะที่มหาลัยสิงสถิตตัวติดกับเชอตลอดเวลาป่านนี้คงโดนลากไปกระทืบ
เด็กเชอมีทุกเพศทุกวัย มันเป็นไบเซ็กชวลที่เอาทุกเพศ หรือถูกเอามันก็ไม่สน
แค่มันพอใจ
“มีหนุ่มมาจีบมึงยังเมีย”
คำเรียกเมียที่มักใช้แซวกันขำๆ
“มีห่าไร คนเขานึกว่ามึงกับกูได้กัน”
“ดีมาก อย่ารีบมาแฟน กูเหงา”
ส่ายหัวปลง
“เหงาไร มึงกิ๊กโคตรเยอะ ทิ้งกูบ่อยสัส”
“พวกนั้นน่ะชั่วคราว…ส่วนมึงน่ะถาวร เพื่อนเลิ้ปตลอดกาลนานเทอญ นะเมียนะ”
“เฮ้อ ก็หาแฟนสิวะ”
บ่นเนือยๆ แต่ก็แอบยิ้มที่เพื่อนเห็นว่าสำคัญที่สุด
“น่าเบื่อจะตายการมีแฟนเนี่ย ไว้รอมึงมีก่อนแล้วกัน”
เสียงหัวเราะของเพื่อนที่มีกันสองคน…คนหนึ่งพึ่งย้ายกลับมาจากอเมริกาเพื่อเข้ามหาลัยแถมนิสัยเข้ากับคนยาก อีกคนร่างกายอ่อนแอขาดเรียนประจำ
ไม่คบกันเองแล้วจะคบใคร?
“โทษนะ เชอเบทมึงสนใจลงบาสกับตะกร้อเหมือนเดิมปะปีนี้?”
เกียร์ประธานรุ่นที่ถูกส่งมาทาบทามคู่รักของปีสาม ถึงเชอเบทจะหน้านิ่งไม่ค่อยคุยแต่ก็ไม่ได้หยิ่งแถมยังเล่นกีฬาเก่งหลายอย่าง
“หือ”
ลุกจากตักปริ๊นซ์กระพริบตาปริบๆ
“แข่งอีกแล้วหรอ?”
“เออกีฬาภายใน ลงปะล่ะ”
“เอาดิ แล้วมีอะไรให้ปริ๊นเล่นได้มั่งปะ?”
หลิ่วตาแหย่เพื่อนที่สุขภาพไม่ค่อยจะดี
“เชี่ยเดี๋ยวกูไปเป็นลมอายตายห่า”
“ลงนิดๆหน่อยๆก็ได้ มีพวกแชร์บอล เป็นตะกร้าก็ได้นะ คนอื่นมันไม่ยอมเป็นสักคนเพราะตะกร้ามันแค่ยืนบนเก้าอี้”
เกียร์สบตาเพื่อนตัวผอมบางของรุ่นที่ชอบไม่สบาย ก็อยากให้ร่วมกิจกรรมเหมือนกัน
“เอาดิปริ๊นซ์ กูไปเชียร์”
“จะดีหรอ”
ก็อยากเล่น แต่กลัวเป็นภาระ
“เออไหวดิ ไม่ไหวค่อยเปลี่ยนคนอื่นไปถือ”
“อือก็ได้…”
“โอเคตามนี้นะงั้น ได้ตารางแข่งแล้วบอกด้วยนะมึง กูนอนต่อละ”
ทิ้งตัวไปนอนตักปริ๊นซ์เหมือนเดิม
ปริ๊นสบตาที่มองมาแปลกๆของเกียร์ก่อนจะหันมาสนใจงานต่อ ก็ไม่แปลกถ้าจะเข้าใจว่าเขากับเชอเป็นมากกว่าเพื่อน คนมันก็คิดแบบนั้นกันทั้งคณะ
“ปริ๊นซ์”
“หือ”
“หิวยัง?”
“มึงหิวหรอ”
“เออ ไปเซเว่นมะ อยากกินสเลอปี้ว่ะ กว่าจะเรียนอีกตั้งครึ่งชั่วโมง”
“เอาดิ อยากกินไอติม”
สามคนนั่งมาในรถอินโนว่าคันใหญ่สีขาว อีกสองมาในรถยาริสสีดำ จอดคู่กันที่หน้าเซเว่นใกล้โรงอาหารกลาง
ฟ้าลั่นชะงักเมื่อเห็นคนผมยาวเดินลงจากรถที่จอดไกลออกไปหน่อยมาที่หน้าเซเว่น จึงหยุดยืนพิงกระโปรงรถเพื่อส่งยิ้มให้กับคนที่ใช้เวลาทั้งคืนด้วยกัน
“เฮ้ยเด็กมึง”
“ชู่ว..”
แท็ปยกมือปิดปากเพื่อนเพราะอยากดูท่าทีของเด็กไอ้ฟ้าที่ติดท๊อปเซอร์อันดับหนึ่งของมหาลัย…แบบไอ้ฟ้าลั่นคงเรียกว่าหล่อสะอาดๆ แบบเชอเบทคงเรียกว่าหน้าตาดูมีอะไร…อะไรบางอย่างที่สะดุดตา
ยิ่งผมยาวๆถึงขอบกางเกงที่ผู้ชายน้อยคนจะไว้ทำให้ดูโดดเด่น ไหนจะไรหนวดเหนือริมฝีปากที่เพิ่มมิติให้ใบหน้าดูน่ามอง
“เชี่ยร้อนสัส”
มือขาวอยากจะกระชากผ้าพันคอออก แต่ก็ทำไม่ได้
“แม่งเอ้ย รอยเหี้ยไรเยอะไปหมด ดูดกูอย่างกับดูดเลือด”
บ่นเสียงเบา แต่คนที่อยู่ใกล้ขำกึ้ก…
ทีเมื่อคืนล่ะยอมให้ทำ…
กำลังจะเอ่ยปากทักอยู่แล้ว
“เชออ รอด้วย”
เลิกคิ้วเมื่อเชอเบทหันกลับไปหาเด็กผู้ชายตัวเล็กที่วิ่งเหยาะๆตามมา
“เมียกู เดินช้าต่วมเตี้ยมจริงๆ”
ขายาวหมุนกายกลับไปจับข้อมือเล็กให้เดินตาม ก่อนจะเข้าเซเว่นไปทั้งคู่
ฟ้าลั่นยิ้มค้าง….
“เด็กมึงมีเมียเหมือนกันเลยว่ะ”
“ฟ้ามันก็มีเหอะ”
“เหี้ยทั้งคู่จริงๆ”
แล้วเมื่อคืนเป็นเมียอยู่ดีๆ แล้วทำไมไอ้คนผมยาวมันมีเมียซะงั้น?
=============================================================
ชื่อเรื่องเฉพาะกิจนะคะ บังเอิญไปซ้ำกับของคนอื่น ฮืออออออออ ช่วยกันตั้งใหม่หน่อยนะตัวเอง 555555555555555
ปล。 เรื่องจะไปแบบเรื่อยๆนะคะ ไปช้าๆ อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
