**ชี้แจง**
มีการเปลี่ยนแปลงชื่อตัวละครจากที่ลงไปครั้งแรกนะคะ^^
♥• Love Mission ♥ ภารกิจพิชิตรัก •♥
-Darin-
บทนำ “กูทนไม่ไหวแล้ววว” เสียงตะโกนราวกับคนบ้าของจุน ทำให้เขียวต้องรีบยกมืออุดปากเพื่อนเอาไว้
“เป็นบ้าอะไรของมึง” เขียวต้องลากเพื่อนหามุมสงบ หลบให้พ้นจากสายตาของคนที่มองมา ก่อนจะยอมเอามือออกให้
“นี่มันวาเลนไทน์ มึงเข้าใจคำว่าวาเลนไทน์ไหมเขียว ทำไมกูต้องมาดูหนังกับมึงด้วย” จุนยกมือขึ้นกุมหัว ไม่เข้าใจชีวิตตัวเอง
“พอกันที วาเลนไทน์ที่มีแต่มึงกับกู กูขอลาขาดนับตั้งแต่วันนี้” จุนประกาศก้อง เขาจะต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้พ้น
จากสถานภาพนี้ให้ได้
“กูบอกมึงแล้วว่าให้อยู่ห้อง ไม่ต้องออกมาดูคนเขาสวีทกัน มึงก็ไม่เชื่อกู” เขียวบ่นอุบ ไม่ใช่ไม่เตือนเพื่อน เขาเตือนจนไม่รู้จะ
เตือนยังไง ไอ้เพื่อนตัวดีก็ดื้อจะออกมาดูหนังให้ได้ ด้วยเหตุผลว่าวาเลนไทน์ทั้งทีทำไมต้องนอนเป็นปลาตากแดดอยู่หอ
“นั่นมันใช่วิธีแก้ปัญหาไหม”
“แล้วมึงจะทำยังไง”
“นับตั้งแต่วันนี้มึงกับกูต้องจีบหญิงให้ติด เป้าหมายคือวาเลนไทน์ปีหน้ามึงกับกูต้องมีแฟนให้อวดเหมือนคนอื่นเขา”
เขียวถอนใจเฮือกใหญ่ ถ้ามันทำได้ง่ายอย่างที่จุนประกาศ พวกเขาคงมีแฟนไปนานแล้ว ไม่ต้องแห้งเหี่ยวหัวโตกันอยู่
สองคนแบบนี้
เกือบเจ็ดปีที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.1 จนเข้ามาเรียนมหาลัยปี1 คณะเดียวกันมหาลัยเดียวกัน พวกเขาพูดได้เต็มปากว่า
ไม่เคยมีแฟนเลยสักครั้ง
สาเหตุน่ะเหรอ เขียวก้มลงมองตัวเอง เขาเป็นผู้ชายร่างเล็ก ที่มีใบหน้าน่ารักกว่าผู้หญิง(บางคน) แขนขาเรียว ผิวขาวเนียน
ตั้งแต่เด็กผู้หญิงชอบเล่นกับเขาแต่ไม่มีใครอยากเป็นแฟนเขา ในขณะที่จุนเป็นหนุ่มรูปร่างปกติแต่มีข้อเสียคือความกวนตีน
และปากเสียจนผู้หญิงขยาด
“กูตัดสินใจแล้วกูจะจีบพี่มิ้น”
“เหี้ยจุน มึงก็รู้ว่าพี่มิ้นเป็นเด็กพี่เบตมึงจะเหยียบหางใครก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ซุปตาร์ของมหาลัยโว้ย” เขียวกำลังพูดถึงทิเบตรุ่นพี่
ปีสามคณะเดียวกัน ที่มีชื่อเสียงทั้งความหล่อและความโหด
“อย่างกับมึงไม่เหยียบ มึงชอบโชแปงเด็กพี่อินมันก็พอๆ กันกับกูแหละวะ” จุนมองเพื่อนรักที่อกหักรักคุดมาด้วยกัน
“กูมองห่างๆ อย่างห่วงๆ เว้ย สตางค์กูไม่มีแต่สติกูมีเยอะ “
“แต่สำหรับกู คู่ควงไม่ใช่แฟนเสียบแทนกันได้” ไม่มีใครบัญญัติให้ ไอ้จุนนี่แหละคิดขึ้นมาเอง
“เหี้ยจุนนี่มึงพูดจริงใช่ไหมวะ ไม่ใช่ให้กูเต้นเหนื่อยเล่นนะมึง” เขียวยังไม่ไว้ใจเพื่อนกลัวจะปากดีแค่ตอนนี้
“เออกูเอาจริงทิเบตแล้วไงวะ มึงไม่เคยได้ยินเหรอคารมเป็นต่อรูปหล่อเป็นรอง หล่อมักนกตลกมักได้ กูนี่แหละตลกตัวพ่อ”
“กูเคยได้ยินแต่สวยมักนกตลกมักได้”
“มึงจะเอาด้วยกับกูหรือจะขัดคอกูอยู่แบบนี้ไอ้เขียวหวาน”
“พ่องมึง” เขียวจะมีปฏิกิริยาทุกครั้งที่จุนเรียกชื่อเล่นจริงๆ ของเขา ลำพังหน้าหวานก็ใช้ชีวิตลำบากอยู่แล้วแม่ดันมาตั้งชื่อเล่น
ให้ว่าเขียวหวานอีก พอเขาบ่นเรื่องนี้ทีไรแม่จะตอบกลับมาว่าหรือเขาอยากชื่อน้ำยาทำเอาเขียวเงียบได้ทุกครั้ง จะทำยังไงได้
แม่เขาดันทำขนมจีนน้ำยา แกงเขียวหวาน แกงไตปลาขายอยู่ในตลาดนี่หว่าคิดเสียว่ามันก็ยังดีกว่าชื่อน้ำยาหรือไตปลาล่ะวะ
“หรือมึงอยากจะสดไปทั้งชีวิต”
“เหี้ยจุน เออกูเอาด้วยเป็นไงเป็นกันวะ” สติของเขียวขาดสะบั้นเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ โสดไม่ว่าแต่ยังสดอยู่นี่สิ รู้ไปถึงไหนอายไป
ถึงนั่น เขาจะต้องหลุดพ้นจากการถูกตราหน้าว่าเป็นเกย์ให้ได้
“ดีมากไอ้เพื่อนยาก มันต้องแบบนี้ หมดยุคหลุมดำแล้ว เราต้องลืมตาอ้าปากเอาคนที่ชอบมาเป็นแฟนให้ได้”
“แต่มึงจะไม่เปลี่ยนเป้าหมายจริงๆ หรือวะจุน” เขียวยังกลัวๆ พี่มิ้นกับโชแปงต่างเป็นเด็กของกลุ่มซุปตาร์การไปมีเรื่องด้วยไม่ใช่
สิ่งที่ควรทำสักนิด
“มึงนี่มันฉลาดน้อยก็เพราะเป็นกลุ่มซุปตาร์ไงมึง เด็กมันมีเป็นเข่งมันจะมาสนใจทำไม หายไปคนสองคนมันไม่สะเทือนหรอก
เชื่อกูนี่ กูฉลาด”
“เออๆ กูเชื่อมึง ว่าไงว่าตามกันวะ” เขียวตัดสินใจแล้ว เป็นไงเป็นกัน
“หึหึ มึงเชื่อหัวกูนี่รับรองเจ๋ง ไปหาอะไรกินกัน ส่งท้ายวาเลนไทน์แสนเศร้า ต่อไปนี้จะไม่มีใครเข้าใจผิดว่ามึงกับกูเป็นคู่เกย์กันอีกแล้ว”
เขียวยิ้มหวาน ฟังเพื่อนพูดแล้วฝันไปไกล เขาจะได้ควงโชแปงแสนสวย ลากันทีสายตาแปลกๆ ที่มองมา
“เหี้ยจุน แม่งรู้สึกดีจริงๆ เลยว่ะ”
“กูบอกแล้ว พรุ่งนี้ลุย!!”
*✿*゚‘゚・✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*
Darin ♥ FANPAGE