ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0"I will make You Smile"ตอนที่ 1ฝาผนังของห้องฝึกคือกระจกมองสะท้อนทุกคนที่อยู่ในห้อง ผนังอีก 2 ด้านซ้ายขวาคือผนังทึบ ส่วนอีกด้านคือกระจกใส ให้คนที่อยู่ด้านนอกมองเห็นทุกคนที่อยู่ในห้องชัดเจน
ในห้องหนึ่ง
ชายหนุ่มรูปร่างผอมบางดวงตากลมโต สีหน้าเรียบเฉยยืนอยู่ที่หน้าห้องฝึก ก้าวเท้าแล้วฟันดาบลง
“ย่าห์”
ก้าวเท้าถอยหลังกลับ แล้วพูดเสียงเรียบๆ
“ทุกคนทำตาม”
เด็กชายหญิง 10 คนในมือถือดาบไม้ก้าวเท้าแล้วฟันดาบลงโดยพร้อมเพียง
ในห้องติดกัน
ชายหนุ่มผมสีอ่อนยาวระคอในชุดสีขาว ใบหน้าหวานแต่ก็อาจมองเป็นสวย และ หล่อได้ในคนเดียวกันกำลังจับตาการเคลื่อนไหวของเด็กชายคู่หนึ่งที่กำลังต่อสู้กัน
“ช้าอีก ตั้งใจ เตะสูง”
เหล่าคุณแม่ และสาวๆที่ด้านนอกห้องเรียนมองภาพในห้อง 2 ห้องด้วยดวงตาเคลิ้มฝัน อยากเป็นเด็กนักเรียน
หมดชั่วโมงเรียน ทุกคนยืนตรงค้อมตัวทำความเคารพอาจารย์ แล้วก้าวเท้าออกจากห้อง
สีหน้าของอาจารย์ทั้ง 2 ห้องยังคงเคร่งเครียด แม้ในแว่บหนึ่งที่หันมาสบตากันแล้วต่างแยกย้ายกลับเข้าห้องไป
แต่กลุ่มคุณแม่และสาวๆ หน้าห้องยังไม่ทันหมดไป อาจารย์เทควันโด้ก็เดินมาที่ห้องฟันดาบญี่ปุ่น
ก้าวเข้ามายืนกอดอกอยู่ข้างหน้า หลังตรงดวงตาแน่วแน่
เว้นแต่
“ยู”
“พี่ชิน”
ทักทายอย่างเป็นทางการระดับเกรดเอ รักษาระยะความห่างไว้ 2 ฟุตเหมือนเดิม
“เมเรมา” ชินพูดพลางเหลือบตามองไปที่กลุ่มคนด้านนอกที่ยังคงมองเข้ามายิ้มๆ โบกไม้โบกมือ
“ดีใจด้วย” คนที่อ่อนอาวุโสกว่า ยังถือดาบไม้ดวงตาพราวด้วยความสนุกสนาน แต่อีกคนไม่สนุกด้วย
“ดีป๊ะนายสิ หาเรื่องหนีเที่ยวกันดีกว่า”
“จะไปได้ยังไง มีสอนด้วยกันทั้งคู่ พรุ่งนี้ผมต้องไปโรงเรียนอ่ะ”
“โรงเรียนบ้าอะไรวะ นัดนักเรียนไปหาวันอาทิตย์ อาจารย์นายไม่รู้จักวันหยุดหรือไง”
“เขาจะมีกิจกรรมนอกสถานที่ไง เลยให้ผมไปช่วยหน่อย”
“เฮ่ย แล้วชั้นทำไงล่ะ เมเรนะโว้ย”
รอยยิ้มกระชากมุมปากวูบแล้วกลับเรียบสนิทเหมือนเดิม
“น่าอัดคลิปว่ะ พูดใหม่ได้มะ”
“อัดคลิปป๊ะนายละกัน ไปไม่ไปไอ้ตัวเล็ก”
ไอ้ตัวเล็กครูสอนฟันดาบญี่ปุ่นทำเป็นหรี่ตามอง “เรียนเสร็จแล้วไป โอป่ะ”
“แล้ววันนี้ ฝึกดาบเสร็จทำอะไร”
“หายใจ งานหนักมากกกกก” คนน้องบอกแล้วหัวเราะเสียงดัง จนอีกคนต้องกระแอมเตือน
สอนเสร็จกลับเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพักครู ต่างคนต่างรักษาฟอร์มเคร่งเครียดเป็นงานเป็นการ กระทั่งเดินออกมาจากห้องเจ้าหน้าที่ของศูนย์เข้ามาเรียก บอกว่า ผู้จัดการศูนย์การเรียนเรียกคุย
“ครับ” รับคำด้วยน้ำเสียงสุภาพเรียบร้อยแล้วเดินคู่กันขึ้นไปที่ชั้น 5 ของอาคาร
จากห้องผู้จัดการ แผงหน้าต่างด้านหนึ่งมองเห็นสนามเทนนิสที่ตั้งอยู่ชั้น 2 อาคาร อีกด้านหนึ่งคือสระว่ายน้ำที่อยู่ชั้น 3 ใต้สนามเทนนิส และสระว่ายน้ำคือที่จอดรถ
เมื่อประตูห้องทำงานปิดลงชายหนุ่ม 2 คนถึงได้ก้าวไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเล็กหน้าโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยแฟ้มเอกสารมากมาย
“เมเรมาจากอเมริกาแล้ว จะอยู่ที่นี่เดือนนึง” คำแรกของผู้จัดการที่ยืนมองสระว่ายน้ำ ทำให้ยูหันไปยักคิ้วให้คนที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง
“ครับ” ชินรับคำว่ารู้เรื่องแล้ว
“เขาบอกให้แกช่วยพาเขาไปเที่ยว” คนที่ยืนอยู่หันมามอง
“ผมมีเรื่องต้องทำเยอะแยะ ทั้งเรียนทั้งทำงานที่นี่” ชินพยายามบ่ายเบี่ยง
“แล้วแกล่ะยู”
“เหมือนกัน ผมเรียนม 6 เองนะลุงมีภารกิจของเด็กมอปลายต้องทำเหมือนกัน”
ผู้จัดการกอดอกมองคนทางซ้ายทีขวาที
“งั้นแกทั้ง 2 คนน่ะแหละที่ต้องพาเขาไปเที่ยว”
“ไม่ได้” ทั้ง 2 คนพูดพร้อมกัน
“ไรวะ”
“พรุ่งนี้ผมต้องไปช่วยงานของโรงเรียน”
“ผมก็..ต้องไปช่วยงานด้วยเหมือนกัน ในฐานะศิษย์เก่าไง”
ผู้จัดการยักไหล่ ทำท่าเหยียดปาก กอดอกพิงพนักเก้าอี้ตัวสูง
“งั้นก็พาเขาไปด้วย พรุ่งนี้ไปรับเขาที่บ้านแต่เช้าเข้าใจมั้ย”
“พ่อ”
“ลุง”
“เพื่อความสงบสุขของมนุษยชาติ แกต้องไปรับเขา เข้าใจมั้ย”
ผู้จัดการศูนย์การเรียนรู้ พูดแล้วหันกลับไปมองผู้คนที่สระว่ายน้ำเหมือนเดิม
-*-*-
ฟิสเนสในเขตห้างสรรพสินค้ามันทั้งสะดวกและสบายตา ออกกำลังกายไปมองผ่านกระจกออกไปนอกห้องช่างเจริญหูเจริญตาดีแท้
เจเรมี่ หรือเจ รักการมาออกกำลังกายที่นี่ด้วยเหตุผลนี้เพียงข้อเดียว จนกระทั่งกลับมาที่ห้องล็อคเกอร์แล้วพบใครอีกคน
“พี่เจ”
“รีนาโต้ ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกันที่นี่”
รีนาโต้ หรือรี หนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ดวงตาสีเขียว หันไปมองอีกทาง ทำเหมือนกำลังพูดอยู่กับตู้ล็อคเกอร์ “คิดเหมือนกันเลย ถ้ารู้ก็คงไม่เสียเงินสมัครหรอก”
ใครที่ไหนจะไปอยากเจอคนเคยที่เคยจูงมือกันเข้าห้องนอน แต่วันนี้กลายเป็นคนที่ไม่อยากมองหน้ากันไปแล้ว
หลายคนในห้องล็อคเกอร์ หันมามองชายหนุ่ม 2 คนที่ทำเสียงห้วน เข้มใส่กันคนหนึ่งเข้ามาเปลี่ยนชุดเพื่อกลับออกไป อีกคนเข้ามาเพื่อเปลี่ยนชุดกำลังจะเล่นกีฬา
คนหนึ่งดวงตาสีฟ้า ท่าทางเป็นผู้ใหญ่
คนหนึ่งสีเขียว ท่าทางเจ้าชู้กว่า....นิดนึง...
ถึงจะต่างคนต่างหันหลัง ต่างเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วต่างแยกย้าย แต่ทุกคนในเหตุการณ์ก็รู้ว่า ทั้งคู่เกลียดกันอย่างแรง
รี ออกกำลังกายเสร็จแล้วกลับออกมาเอารถที่อาคารจอดรถด้านหลัง และแล้วเบนซ์ E250 CDI สีขาวจอดอยู่ข้างๆ รถโฟร์วีลสีดำของเขา ก็ทำให้อารมณ์เสีย
..ใครที่ไหนบอกว่า คนเล่นกีฬาจะอารมณ์ดีไง แค่เห็นรถของไอ้หมอนั่นก็พาลอารมณ์เสียได้เหมือนตั้งโปรแกรมไว้ ขอให้รู้ไว้เหอะ ว่ามีแต่ไอ้หมอนี่เพียงคนเดียวที่ทำให้รีนาโต้คนนี้อารมณ์เสียได้
โยนกระเป๋าไว้ท้ายรถแล้วกลับออกมาที่ห้างสรรพสินค้า ไม่ได้คิดจะซื้ออะไร แต่ก็ตรงดิ่งไปที่ร้านแบรนด์เนมขาประจำด้วยความเคยชิน กำลังเลือกอยู่จากหางตาเห็นชายหนุ่ม 2 คนก้าวเข้ามา คนตัวเล็กกว่าผมซอยไล่ ใส่มูสตามสมัยนิยม อีกคนผมยาวระคอ ท่าทางไว้ตัวไม่เป็นมิตรกับใครในโลก
คนที่ตัวเล็กเดินเข้าไปที่ด้านในที่เป็นแผนกเครื่องหนัง ส่วนอีกคนชี้มือไปที่แผนกกางเกงอีกด้าน แล้วเดินแยกไป
กำลังมองหนุ่มหน้าสวยเพลินตา อารมณ์ดีๆ ก็สะดุดหัวทิ่มพื้น เมื่อพี่เจก้าวเข้ามาในร้าน สายตาสองคู่ชนกันแรงเหมือนเครื่องบินชนกันกลางอากาศ แต่คนตาสีฟ้าคนนั้นก็ยังคงก้าวเข้ามาหา
“แมร่ง” รีนาโต้กัดฟันใส่อย่างเปิดเผย
“น่าจะกลับไปนานแล้วนะเนี่ย”
“พอดีมีนัดน่ะ”
“เหรอ แล้วโดนคู่เดททิ้งแล้วหรือไง ถึงได้เดินเดี่ยวเนี่ย” คนตัวโตตาสีฟ้าพูดพลางเลิกคิ้วหนาขึ้นสูง ยกยิ้มที่มุมปาก
ยูเลือกกระเป๋าหนังแบรนด์เนมถูกใจได้แล้ว หันซ้ายหันขวาคุณพี่แสนดีที่ชื่อชินไม่ได้อยู่ใกล้ เด็กหนุ่มหันไปส่งยิ้มหวานให้กับคนขาย แล้วส่งกระเป๋าพร้อมกับล้วงกระเป๋าหยิบบัตรเครดิตพร้อมกับเดินตามคนขายไปด้วย
บังเอิญจริงๆ ที่ยิ้มหวานนั้นมันไปกระแทกตาสีเขียวของรี เข้าอย่างจัง
เบื้องต้นเด็กคนนี้น่ารักแน่นอน แต่ลำดับต่อไปคือการตรวจสอบว่าเป็นเกย์เหมือนกันหรือเปล่า
จะมีขัดหูขัดตาขัดใจคนหล่อคนนี้ก็ไอ้ตรงที่พี่เจหันไปเห็นเหมือนกัน แล้วก็ทำท่าจะโดนมนต์สะกดจากรอยยิ้มของหนุ่มคนนี้อีกเช่นเดียวกัน
.....อะไรมันจะตามขัด ตามขวางกันได้ขนาดนี้นะ.....
แต่ว่า....
มีหนุ่มสูงโปร่ง ผมยาวระคออีกคนเดินแซงพี่เจ เข้าไปยืนข้างหนุ่มน่ารัก พูดคุยกันอย่างคุ้นเคยนี่สิ ทั้งพี่เจและรีนาโต้เลยต้องกลับมาอยู่ในฐานะผู้สังเกตการณ์
“สีดำอีกแล้วเหรอ” ชินมองดูกระเป๋าราคาหลายพันที่หน้าเค้าท์เตอร์
“เออดิ สวยป่ะ”
ชินพยักหน้าส่งๆ ทำให้โดนโวย “ไรวะ ให้มันเต็มใจพยักหน้าหน่อยก็ไม่ได้ ไม่งั้นก็ส่งบัตรทองมาให้ผมเลย”
พอพูดถึงบัตรทอง พนักงานขายที่กำลังจะรูดบัตรใบแรกก็หยุดหันมามอง
ชินยิ้มขณะที่ส่ายหน้า หยิบกระเป๋าสตางค์ส่งบัตรทองให้ แล้วหันไปขยี้ผมไอ้หนุ่มตัวเล็ก กอดคอไว้หลวมๆ ดวงตาสีอ่อนมองไปทางด้านหลังของน้องชาย ชายหนุ่มคนหนึ่งดวงตาสีเขียว แต่งกายเรียบกริบตั้งแต่หัวจรดเท้ายืนมองอยู่แล้วหันไปทางอื่นในทันที เมื่อมองกลับมาทางด้านหลังของตัวเอง ชายหนุ่มอีกคนดูมีอายุมากกว่าคนแรกไม่เกิน 5 ปีกำลังมองอยู่เช่นกัน แต่ดวงสีฟ้าคู่นั้นจ้องมองมาที่หนุ่มตัวเล็กในแขนชนิดที่ไม่ผิดองศาไปแม้แต่นิดเดียว
ชินก้มลงกระซิบข้างหูน้องชาย “วันนี้นายเรตติ้งดีนี่หว่า หนุ่มนักดาบ” ริมฝีปากคู่สวยกดลงที่แก้มใสแล้วผละออก ดวงตาเย็นชากวาดมอง ผู้สังเกตการณ์ทั้ง 2 คน
....ถ้ากล้าก็เข้ามา อย่ามัวแต่มอง....
=*=*จบตอนที่ 1 =*=*เหมือนผิดเวลาเนอะมาตอนเย็นๆ
แต่ก็รบกวนให้คำแนะนำด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ
ไจฟ์ครับ
ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6 ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9
ตอนที่ 10 ตอนที่ 11 ตอนที่ 12 ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15 ตอนที่ 16 ตอนที่ 17 ตอนที่ 18 ตอนที่ 19 ตอนที่ 20 ตอนที่ 21 ตอนที่ 22 ตอนที่ 23 ตอนที่ 24 ตอนที่ 25 ตอนที่ 26 ตอนที่ 27 ตอนที่ 28 ตอนที่ 29 ตอนที่ 30 ตอนที่ 31 ตอนที่ 32 ตอนที่ 33 ตอนที่ 34 ตอนที่ 35 ตอนที่ 36 ตอนที่ 37 ตอนที่ 38 ตอนที่ 39 ตอนที่ 40 ตอนที่ 41 ตอนที่ 42 ตอนที่ 43 ตอนที่ 44 จบ
ตอนพิเศษ (เจ-ชิน1) ตอนพิเศษ(เจ-ชิน2) ตอนพิเศษ To the club [/url ตอนพิเศษ (รี-ยู) ตอนพิเศษ โต-เมเร 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
